“ฉันถามว่าเธอ…คือใคร” ลีโอยังคงเงยหน้าถามร่างสวยที่เขาดึงเข้ามาแนบชิดยังเตียงนอนขนาดใหญ่ด้วยความรู้สึกที่ไม่เป็นปกติของตัวเอง ร่างกายของเขาภายในมันดูพลุ่งพล่านร้อนวูบวาบไปหมด ผสมกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ทำให้มีสติกึ่งไม่มีสติอยู่ตลอดเวลา อย่างไม่รู้เลยว่า…กำลังเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของตัวเอง
“อะ…เอ่อคือฉัน…เป็นคนที่เพื่อนคุณจ้างมาค่ะ” เสียงเบย์ตอบกลับมีความสั่นเล็กน้อยจากอาการตื่นตกใจที่มี
“จ้าง…” ชายหนุ่มพึมพำด้วยความล่องลอยกับสิ่งที่ได้ยินจากทั้งพิษยาปลุกเซ็กซ์และฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
“ใช่ค่ะ เพื่อนคุณจ้างฉันมา…ให้มีอะไรกับคุณค่ะ”
“มีอะไรกันงั้นเหรอ” ริมฝีปากหนาขยับเอ่ยพลางจ้องมองยังร่างสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้า ซึ่งระดับสายตาที่เขาลุกขึ้นนั่งอยู่ทำให้ลีโอสามารถเห็นเนินอกขาวเนียนของเบย์เข้าพอดี แน่นอนว่าเพียงแค่ขนาดที่ดูพอดีมือเขาของมันก็ทำเอาชายหนุ่มแทบควบคุมอารมณ์ความต้องการของตัวเองไว้ไม่ได้ มือหนาไม่รอช้าที่จะคว้าร่างสวยในชุดวาบหวิวยังคงมีเสื้อคลุมปกปิดให้ขึ้นมาคร่อมเข้าที่ร่างหนาของเขา โดยที่มือแกร่งนั้นเคลื่อนจับเข้าที่ช่วงซี่โครงสวยที่อยู่ใกล้ช่วงเนินอกสวยเข้าพอดีด้วยความจงใจ ขณะที่เจ้าของร่างสวยนั้นมีความตกใจอยู่ไม่น้อยเพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเข้ามาสัมผัสชิดใกล้ขนาดนี้กับเธอมาก่อน มือเล็กเผลอเคลื่อนเข้าแตะเข้าที่ไหล่หนาสีหน้าตื่นตกใจ ซึ่งในตอนนั้นเอง…แมสก์ผ้าสีดำที่หญิงสาวสวมใส่อยู่ก็หลุดออก ส่งผลให้เบย์ยิ่งแสดงสีหน้าอึ้งตกใจออกมา
(มีรูป)
ผิดกับลีโอที่จ้องมองยังใบหน้าเรียวของคนที่อยู่ตรงหน้านิ่งด้วยความภาพเบลอไม่ชัดเจนและตัดไปตัดมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์จำนวนมากที่อยู่ภายในร่างกายของชายหนุ่ม แต่ถึงเขาจะเมามายแทบไร้สติขนาดไหน
“สวยดี” เขาก็รับรู้ได้ถึงใบหน้าขาวเนียนของคนที่อยู่ตรงหน้า เบย์ที่ได้ยินคำพูดเอ่ยชมอย่างตรงไปตรงมาก็ชะงักไปในทันที ก่อนจะได้สติรีบยกมืออีกข้างขึ้นมาหมายจะเอาแมสก์สีดำขึ้นมาปกปิดใบหน้าของตัวเองเหมือนเคย อย่างไม่ต้องการให้อีกคนได้เห็นใบหน้าของเธอ เพราะเธอกลัวว่าเขาจะ…จำเธอได้ ทว่าขณะที่มือบางพยายามที่จะสวมใส่แมสก์สีดำไว้อย่างเดิมอีกครั้ง
พรึบ!
มือแกร่งอีกข้างที่ว่างอยู่เช่นกันของลีโอก็ยกขึ้นดึงแมสก์สีดำนั้นออกโยนทิ้งลงพื้นไป รวมถึงหมวกแก๊ปที่อีกคนสวมใส่ ทำเอาเบย์แสดงสีหน้าตื่นตกใจซ้ำ ๆ ออกมา
“ทำอะไรของคุณ!” หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะถามชายที่เมามายโทนเสียงเผลอเอาเรื่องอยู่ไม่น้อยตามประสานิสัยจริง ๆ ของตัวเอง ซึ่งลีโอที่ได้ยินก็ไม่คิดสนใจ เขาเพียงไม่ต้องการให้มีอะไรมาเกะกะใบหน้าของคนที่อยู่ตรงหน้า รวมถึงความรู้สึกกระหายในร่างกายของเธอที่พลุ่งพล่านมากขึ้นเรื่อย ๆ จนน่าตกใจ ความรู้สึกอยากสัมผัสร่างกายขาวเนียนให้มากยิ่งขึ้น จนทำให้มือหนาแกร่งเคลื่อนเข้าไปบีบเคล้นยังเนินอกคัปดีอย่างดุเดือด
“อ อ๊ะ!…” เบย์ที่ถูกสัมผัสเข้าแบบนั้นจึงเผลอร้องออกมาเสียงหลงพลางจ้องมองยังชายหน้าตาดูดีที่อยู่ตรงหน้า กลิ่นลมหายใจของเขาเป็นกลิ่นของแอลกอฮอล์แรงชัดเจน กระทั่งดวงตาคมก็ดูปรือไม่ค่อยมีสติแต่ดูมีความต้องการมาก ๆ ที่ฉายออกมา
“เต็มมือ” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาบอกขณะที่มือหนายังคงเคล้นเข้าที่เต้าสวยอยู่อย่างนั้นไม่คิดเบาแรงลงแม้แต่น้อยตามความหื่นกระหายจากฤทธิ์ของยาที่ทำให้ลีโอแทบควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ท่อนเอ็นหนาของเขาที่อยู่ภายใต้กางเกงสแล็กสีดำเริ่มปูดออกมาอย่างชัดเจน ซึ่งร่างบางที่นั่งอยู่บนตักแกร่งของชายหนุ่มก็เริ่มรับรู้ได้ เจ้าของใบหน้าเรียวใสมีความรู้สึกตื่นกลัวเล็กน้อยจากประสบการณ์ที่ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อน ผิดกับคนตัวสูงที่มีประสบการณ์เรื่องนี้มาก่อนแล้ว
“ถอดกางเกงให้หน่อย” ชายที่นั่งอยู่เอ่ยออกคำสั่งกับหญิงสาวตรงหน้า เบย์ที่ได้ยินแบบนั้นก็จำต้องทำตามที่อีกคนบอก เนื่องจากวันนี้ เธอมีหน้าที่ปรนนิบัติสร้างความสุขให้กับเขา มือบางข่มความตื่นเต้นตื่นกลัวหน่อย ๆ ของตัวเองในการค่อย ๆ เคลื่อนมือเข้าไปปลดตะขอกางเกงราคาแพงพร้อมกับจัดการถอดกางเกงทั้งตัวในและตัวนอกของคนตัวสูงออก ก่อนจะนั่งนิ่งทำตัวไม่ถูกอยู่อย่างเดิม เมื่อสายตาของเธอเหลือบไปเห็นแท่งร้อนหนาที่ดูแข็งชูชันปลายหัวเห็ดแดงเยิ้มและเต็มไปด้วยเส้นเลือดมากมาย…
“ลองดูไหมครับ” สิ้นเสียงทุ้มเอ่ย คนตัวสูงก็จัดการจับร่างสวยที่นอนอยู่ให้ลุกขึ้นมาโดยที่จุดเชื่อมของทั้งสองยังคงติดกันและน้ำกามสีขาวขุ่นของครั้งก่อนยังคงไหลทะลักออกมาจากรูสวยไม่หยุด กระทั่งร่างของเบย์ถูกจับให้ไปคว่ำหน้าลงยังพื้นพรมปลายเตียงนอนที่มีมือทั้งสองข้างของหญิงสาวยันร่างเอาไว้ เพราะช่วงล่างของเธอยังคงอยู่บนเตียงเชื่อมติดอยู่กับแก่นกายหนาของลีโอที่นั่งจับสองขาสวยแยกหันหลังคร่อมอยู่ที่ร่างหนาของเขา หลายคนเรียกท่าร่วมรักนี้ว่า ท่าขี่มอเตอร์ไซค์ ซึ่งเป็นท่าทีลีโอบังเอิญไปเจอมาแล้วอยากที่จะได้ลองสักครั้ง…“เป็นไงครับ พอชอบไหม” เจ้าของใบหน้าหล่อถามคนที่ถูกจับแหกขาคว่ำหน้าอยู่ตรงหน้า ดวงตาคมจ้องมองท่าทีของคนที่กำลังคว่ำหน้าใช้สองมือยันกับพื้นอยู่ด้วยความรู้สึกเร้าใจกับท่านี้อย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเมื่อสายตาของเขาสามารถเห็นรูร่องสีหวานที่กำลังกลืนกินแท่งร้อนหนาของเขาอย่างชัดเจนในท่าที คนตัวสูงก็ยิ่งรู้สึกมีอารมณ์เป็นอย่างมาก จนแก่นกายหนาของเขาพองแข็งขืนเต็มที่ ด้านเบย์เองที่รับรู้ได้ถึงการตื่นตัวเต็มที่ของคนรักก็รู้สึกชอบไปด้วยแถมยังเป็นท่าที่แปลกใหม่ แต่ก็สร้างความเสียวซ่านให้กับเธอได้อย
ปึก! ปึก! ปึก!“อ อ๊าา!…อู้วว อาา พะ…พี่ลีโอ…” ร่างสวยที่ถูกแก่นกายหนาขยับเข้าออกยังรูร่องของตัวเองจนรูสวยหุบอ้าไปตามความใหญ่โตนั้นร้องครางเสียงกระเส่าออกมาไม่หยุดพร้อมกับมือเรียวที่จิกลงยังผ้าปูที่นอนซ้ำ ๆ ไปด้วยความรู้สึกแทบบ้าไปกับการร่วมรักที่แสนดุเดือดนี้ หญิงสาวที่ถูกจับตอกอัดอยู่รับรู้ได้ถึงแก่นกายหนาที่สอดใส่เข้ามายังภายในร่องสาวของเธอจนสุดความยาวที่มี“…สะ…สุดยอด อ๊ะ! ซี้ด” เธอรู้สึกเสียวสะท้านไปหมดทุกครั้งที่แท่งร้อนนั้นถูกดันเข้ามา แม้จะมีความจุกอยู่บ้างในความใหญ่กว่าไซซ์ห้าสิบหก แต่ในตอนนี้ แท่งร้อนแท่งนี้เป็นไซซ์แท่งที่เบย์รู้สึกหลงใหลในขนาดมันเป็นที่สุด เพราะมันถึงใจยิ่งกว่าอะไร หากได้สัมผัสเข้าจริง ๆ“กระแทกเข้ามาอีกค่ะ อ๊า! กระแทกเข้ามาลึก ๆ …”“…กระแทกเข้ามา” ในประโยคหลัง ร่างบางไม่รอช้าที่จะเงยหน้าขึ้นมองคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยแววตาเต็มไปด้วยความเย้ายวนอย่างที่มักจะชอบทำ แน่นอนว่าการกระทำของหญิงสาวก็เหมือนเป็นสิ่งเร้าบางอย่างให้กับคนตัวสูง เขาเริ่มที่จะขยับเข้าออกยังรูร่องสีหวานหนักขึ้นราวกับต้องการระบายอารมณ์ความต้องการที่มี ที่พลุ่งพล่านอยู่ภายใน ทำเอาร่างสวยของเบย์สั
หนึ่งปีต่อมา…พาร์ตลีโอ(มีรูป)5.8k Likesleo.leenawat_a เพราะเราคือทุกอย่างของพี่ ขอบคุณที่เข้ามาเป็นทุกอย่างให้กับพี่นะ รักนะครับ บู้บี้ @imyourbay_yyViews 102 comments“พี่ลีโอ!…เรียกเบย์ว่าบู้บี้อีกแล้วนะ!!” เสียงน้องเบย์ที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ตรงข้ามผมตะโกนใส่ผมขึ้นด้วยท่าทีเอาเรื่อง น่าจะเพราะเห็นโพสต์ที่ผมแท็กหาไปเมื่อสองชั่วโมงก่อน ตอนที่เราพากันลงไปดูงานที่คลังสินค้าธุรกิจของบ้านผมที่สนามบิน“…” ผมก็ได้แต่หัวเราะยิ้มตอบกลับไปพร้อมทั้งรู้สึกชอบใจบอกไม่ถูกเวลาที่ถูกอีกคนดูเอาเรื่องหรือโวยวายใส่ คือน้องไม่ได้ทำแบบใส่อารมณ์อะไรขนาดนั้น เพียงแค่ดูอยากเอาเรื่องผมและทำหน้าตายู่ใส่ก็เท่านั้น“หัวเราะอะไร เบย์ไม่ตลกนะ! ดูสิ คนเมนต์ล้อเบย์ว่าบู้บี้เต็มเลย”“ก็มีแค่พวกแสตมป์ น้องวาวา”“ก็นั่นแหละ เพราะพี่! คนอื่นเลยรู้เลยว่าที่บ้านเรียกเบย์ว่าอะไร”“ก็เรา…ชอบทำหน้านั้นจริง ๆ นี่” ผมตอบกลับพลางอดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้นไปบีบเข้าที่แก้มนุ่มด้วยความนึกเอ็นดูซ้ำ ๆ ในความน่ารักของแฟนตัวเอง ไม่สิ…ต้องเรียกว่าภรรยาของผมต่างหาก เพราะตอนนี้เราแต่งงานกันมาได้เกือบหกเดือนแล้ว“ฮึ่ย! ไม่ต้องมาจับแก้
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา…@ดิสนีย์แลนด์, ฟลอริดา“อากาศวันนี้กำลังดีเลยนะครับ” เสียงลีโอพูดขึ้นขณะที่กำลังเดินอยู่ภายในดิสนีย์แลนด์ของรัฐฟลอริดา ซึ่งที่นี่เป็นประเทศสุดท้ายที่เขาและเบย์ต่างตั้งใจมาเก็บหลังจากที่เคยสัญญากันว่าจะบินไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์ในทุก ๆ ประเทศที่จัดตั้งขึ้น ทว่า…“…” ร่างบางในวันนี้กลับเงียบกว่าปกติพร้อมกับใบหน้าที่ดูเหมือนนึกคิดอะไรอยู่ตลอด“น้องเบย์ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เจ้าของใบหน้าหล่ออดไม่ได้ที่จะหันถามแฟนตัวเล็กด้วยโทนเสียงห่วงใย หญิงสาวที่ได้ยินจึงรีบส่ายหน้าตอบกลับ“ค…คะ? …ฮะ…”“เราเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมวันนี้ดูไม่ค่อยจอยเลย หรือไม่ชอบที่นี่ครับ”“เปล่านะ เอ่อ เปล่าค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบ…”“แล้วเราเป็นอะไรไปครับ ทำไมดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ตลอดเลย”“เปล่าหรอกค่ะ ไม่มีอะไรหรอก…” ร่างบางที่เห็นสีหน้าดูเริ่มเป็นกังวลห่วงใยของแฟนหนุ่มรุ่นพี่ก็รีบสลัดท่าทีดูคิดไม่ตกของตัวเองออกไปในทันทีพร้อมกับแสดงสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขออกมาพลางคว้าเข้าที่แขนหนาของอีกคน“…ไปตรงนั้นกัน~” พูดจบ เบย์ก็รีบสาวเท้าควงแขนแฟนตัวเองพาเดินไปยังบริเวณด้านหน้าปราสาทขนาดใหญ่ที่โชคดีที่ตอนนี้ไม่ค่
หนึ่งเดือนต่อมา…“จอดตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวเบย์เดินเข้าไปเอง” เสียงหวานของร่างสวยที่นั่งอยู่ฝั่งด้านข้างคนขับหันเอ่ยบอกแฟนหนุ่มรุ่นพี่ของตัวเอง ทว่าคนที่ขับรถคันแพงอยู่ก็ไม่คิดฟัง ยังคงขับรถตรงเข้าไป“พี่ลีโอ”“อีกนิดเดียว เดี๋ยวพี่ขับเข้าไปส่งครับ”“เฮ้อ รถมันติดนะ จริง ๆ พี่ไม่ต้องมาส่งเบย์ก็ได้เนี่ย เดี๋ยวไปประชุมสาย” เจ้าของใบหน้าเรียวพูดขึ้นอย่างรู้สึกเกรงใจคนเป็นแฟนที่กำลังขับรถมาส่งเธอที่คอนเสิร์ตศิลปินดังที่เธอตั้งใจมาดู แล้วก็ที่อีกคนเป็นคนตั้งใจกดบัตรมาให้เธอ“ไม่เป็นไรครับ จะถึงแล้ว”“ตามใจ” สุดท้ายเบย์ที่ไม่อาจที่จะถกเถียงต่อกับความดื้อรั้นของแฟนตัวเองได้ก็จำต้องเอ่ยออกมา ก่อนที่รถคันหรูจะค่อย ๆ เคลื่อนไปจอดยังบริเวณจุดส่งคน ซึ่งทันทีที่ถึงตรงนั้น ร่างบางก็ไม่รอช้าที่จะรีบเดินลงจากรถด้วยความรวดเร็ว หลังจากที่มีรถคันอื่นอีกมากมายจอดรออยู่ด้านหลัง“ไว้คอนเสิร์ตเลิกแล้วเบย์จะโทรหาไม่ก็ส่งข้อความหานะเผื่อพี่ติดประชุม แล้วก็…ถ้าติดประชุมอยู่ ไม่ต้องสนใจอะไรเบย์เลย ประชุมงานไป เดี๋ยวเบย์หาทางกลับเองได้ เข้าใจไหม” ดวงตาสวยจ้องถามแฟนตัวสูงที่นั่งอยู่ ลีโอที่เห็นก็รับรู้ได้ถึงท่าทีเอาเ
สองอาทิตย์ต่อมา…“ว่าไงเจ้” เสียงเบย์เอ่ยถามปลายสายที่โทรเข้ามา(เตรียมตัวหรือยัง)“กำลัง”(อย่าลืมเช็กของให้ดี พาสปอร์ตเอาใส่กระเป๋าเอาไว้เลย)“โอ๊ย รู้แล้วเจ้ ไม่ใช่เด็กนะ พี่ลีโอเอาใส่กระเป๋าไว้ให้หมดแล้ว” ร่างบางที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นตอบกลับยังปลายสายที่โทรเข้ามาห่วงใยถึงการไปเที่ยวต่างประเทศของเธอกับแฟนหนุ่มในวันพรุ่งนี้ ซึ่งบุษบานึกอดห่วงไม่ได้ เนื่องจากน้องของตัวเองเป็นคนไม่ค่อยที่จะรอบคอบสักเท่าไร แต่เมื่อนึกขึ้นได้ถึงชายอีกคน(เออลืมไป แกไปกับลีโอ แล้วนี่เตรียมยาไปเผื่อหรือยัง ม้าถาม)“ไม่รู้อะ พี่ลีโอ ม้าถามว่าเอายาไปเผื่อหรือยัง ต้องเอาไปไหม” เบย์ไม่รอช้าที่จะถามร่างสูงที่กำลังจัดกระเป๋าเดินทางอยู่ด้วยความเป็นระเบียบ“พี่เอาไปเผื่อแล้วครับ บอกม้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ” เจ้าของใบหน้าหล่อยิ้มตอบกลับยังร่างบางที่ถาม เบย์ที่ได้ยินจึงถามกลับยังพี่สาวที่น่าจะได้ยินคำตอบแล้ว“ได้ยินหรือยัง พี่ลีโอเอาไปแล้ว”(โอ๊ย ชีวิตแก ถ้าไม่มีลีโอจะทำยังไง ทำอะไรไม่เป็นเลยมั้ง)“อะไรเจ้ เนี่ยก็ทำอยู่”(ทำอะไร?)“นั่งเป็นกำลังใจให้ไง” ร่างสวยตอบกลับ ซึ่งคำตอบที่ได้ยินนั้นทำเอาลีโอที่ยืนอยู่หัว