Nang dumating sila sa isla, agad na bumaba si Gainne sa helicopter. Lakad-takbo ang ginawa niya papasok sa kabahayan hanggang sap ag-akyat nito sa silid. Naabutan niya si Mahalia na walang malay, nakahiga ito sa kama, kasama nito si manang gella. Lumapit agad siya sa asawa.“Sir Gainne…” Tuwid na napatayo si manang Gella sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Mahalia.“Anong nangyari, manang Gella?” Sinuri ni Gainne ang asawa.“Bigla lang siyang hinimatay, sir Gainne…” sagot nito.Humawak si Gainne sa kamay ni Mahalia. Hinaplos niya ang pisngi nito habang gumalaw si Mahalia. Napuno ng pag-aalala ang kanyang mga mata nang dumilat ang mga mata nito. Nagpakawala siya ng nerbiyosong paghinga habang ang mga mata ni Mahalia ay nagsimulang magluha habang nakatingin sa kanya.Bumangon si Mahalia at umupo sa kama. Gustong magsalita ni Gainne pero para bang may nakadikit na pandikit sa kanyang bibig, parang wala siyang lakas-loob na buksan ang bibig niya. Lalo siyang nag-aalala nang makita ang
The next day, Gainne decided to return to the island. They were on their room both busy while packing their things. It was already nine in the morning.“Gainne, kailan tayo babalik sa Maynila?” tanong ni Mahalia habang sinisirado niya ang kaniyang maleta.“Siguro bukas,” sagot niya habang nakaupo sa gilid ng kama.Napabuntong-hininga si Mahalia habang nakatitig sa asawa. Lumingkis siya kay Gainne at ngumiti. Ang kanyang ekspresyon ay nagpapatunay kung gaano siya kasaya. At kung gaano siya kakuntento na naging asawa niya si Gainne.“Parang nag-eenjoy ka nang husto,” sabi ni Gainne na may ngiti. Hinaplos niya ang pisngi ni Mahalia. “Napakaganda talaga ng asawa ko,”“Ikaw rin, sobrang gwapo.”Hinalikan ni Gainne ang noo ni Mahalia. Pagkatapos, dahan-dahan niyang pinunasan iyon gamit ang kanyang daliri. Maingat niyang hinaplos ang pisngi nito bago ito pisilin. Pinanggigigilan niya ito na may ngiti.“Nasasaktan ako, Gainne… Gainne…” reklamo ni Mahalia, pilit inilalayo ang kanyang mukha mu
Hawak ni Gainne ang baywang ng asawa. Inangat niya ang katawan ng babae at hinalikan sa labi. Ngumiti lamang siya habang magkadikit ang kanilang mga labi nang yumakap si Mahalia sa kanya.“Hmmm... Gainne,” ungol ni Mahalia ang pangalan nito.Huminto si Gainne sa paghalik sa kanyang mga labi. “Alam ko kung ano ang ginagawa mo,” sabi nito malapit sa tenga ng babae. “Tara na sa kwarto natin,” bulong niya nang may kalokohan.“Anong sinasabi mo, Gainne?”Ngumiti si Gainne at binalewala ang tanong niya.“Mahal kita, Gainne,” bulalas ni Mahalia. “Mahal din kita, Mahalia, sobra.” Ngumiti si Mahalia. Hinalikan niya ang labi ni Gainne, pagkatapos ay lumangoy papunta sa tabing-dagat at naupo sa buhangin. Sinundan siya ni Gainne. Nakapulupot siya kay Mahalia na parang bata.Tinitigan ni Gainne ang mukha ni Mahalia. Nakikita niya sa mga mata nito kung gaano siya kasaya.“Tara na... Uwi na tayo," yaya ni Mahalia.“Sige,” sagot ni Gainne habang tumango."Magkasabay silang naglalakad papunta sa kan
Gainne thinks his performance last night was too good. Parang na-adik sa ginawa nila kagabi. Gusto rin niya ito pero ayaw niyang isipin ng asawa ito lamang ang gusto niya dito. Mahal na mahal niya si Mahalia, higit sa buhay niya.“Anong nakakatawa?" napakunot-noo na tanong ni Mahalia. “Wala. Ang ganda mo talaga,” sagot ni Gainne sabay kurot niya sa ilong nito.“Tama na, Gainne, masakit,” reklamo nito. “Tama na.”“Kain na tayo,” yaya ni Gainne. Tinulungan niya si Mahalia sa pagkain. Iniisip rin ni Mahalia na kailangan niyang kumain nang marami upang mabilis siyang gumaling. Bumukas ang bibig ni Mahalia para magpasubo. At habang nakatitig sa asawa pumasok sa isip ni Gainne ang mga salitang aalagaan niya ang babaeng ito habang siya ay nabubuhay. Kailanman, hindi niya hahayaang masaktan siya ng iba—o kahit siya mismo. He will be her protector.Ngumiti si Gainne. Hindi niya alam kung bakit, basta masaya lang siya. Sa mga nagdaang araw na magkasama sila ni Mahalia, doon lang niya tunay na
“Masakit ba? Nasaktan ka ba, baby? Sabihin mo sa akin.” Tanong ni Gainne na may pag-aalala.Ngumiti si Mahalia nang bahagya. "Hindi, Gainne." Ngumisi si Gainne. “Gagalaw ako...”Tumango si Mahalia. “Sige, tuloy ka.”Nagsimulang gumalaw si Gainne. Sa simula, banayad lamang ang galaw niya hanggang sa unti-unting bumibilis. Wala naming tutol mula kay Mahalia. Ang kaniyang mga mata ay nakapikit.“Oh, shit! You're so tight. Ahh!” Gainne was already sweating while continue moving in and out inside her. “Baby, you're tight.”Bawat galaw ni Gainne, pakiramdam ni Mahalia unti-unti siyang dinadala nito sa langit. Ito ay nakakaadik na pakiramdam na gusto niyang palaging maranasan.“Gainne, ah! Gainne oh!” ungol ni Mahalia. “Gainne may lalabas!”“Cum for me, baby…!”“Gainne!” ungol ni Mahalia sa pangalan ng asawa. Nakahawak siya ng mariin sa bedsheet. “Palabas na! Ah!”“I almost there too.” Halos mabugto ang mga ugat sa leeg at basang-basa sa bawis kahit may aircon habang tuloy ang paggalaw niya
Hatinggabi na nang magising si Mahalia at napansin niyang wala si Gainne sa kanyang tabi. Agad niyang hinanap siya sa bawat sulok ng kanilang silid, ngunit hindi niya ito nakita. Ilang gabi na rin na nagigising siyang wala si Gainne sa kanyang tabi. Nagtataka siya kung saan ito palaging pumupunta.Habang nakatingala sa kisame, iniisip ni Mahalia ang tungkol sa kanyang asawa. Isang minuto lang ang lumipas, may biglang kumatok sa doorknob at bumukas ang pinto. Gaya ng mga nakaraang gabi, nagkunwari lang siyang natutulog nang pumasok si Gainne. Ayaw niyang ipaalam na alam niyang umaalis ito tuwing siya’y tulog. Dumiretso si Gainne sa banyo. Agad namang iminulat ni Mahalia ang kanyang mga mata at sinundan si Gainne ng tingin.Pagkatapos maghugas sa loob, bumalik si Gainne sa kama at nahiga sa tabi ng kanyang asawa. Tumalikod siya mula kay Mahalia. Ramdam ni Mahalia ang kirot sa kanyang puso. Niyakap niya si Gainne mula sa likod, ngunit agad niyang inalis ang kanyang kamay nang marinig an
It was six in the morning. Mahalia was enjoying looking at the vast ocean. Nasa likuran niya si Gainne, tinutulak niya ang wheelchair. Huminto siya at niyakap ang asawa mula sa likuran."Mahalia..." Tawag ni Gainne sa pangalan ng asawa. “Paano kung Nakagawa ako ng kasalanan sayo… mapapatawad mo baa ko?” seryoso niyang tanong.Kumunot ang noo ni Mahalia. Pakiramdam niya may tinatago si Gainne sa kaniya. Kinakabahan siya, hindi alam kung bakit. Hindi niya rin masagot ang tanong ng asawa.“Mahalia huwag mo akong iwan a kung may malaman ka tungkol sa akin,” may pagmamakaawa nitong sabi. “Hindi ko kayang mawala ka sa akin, mababaliw ako baby, kaya huwag mo akong iwan.”Mas lalong kinakabahan si Mahalia sa mga tinuran ni Gainne. May laman ang mgasalitang binibitawan nito. At natatakot rin siya sa mga huling katagang binitiwan."Ipangako mo sa akin, Mahalia, hind imo ako iiwan kahit anong mangyari…”Tumikhim si Mahalia. “Oo, hinding-hindi kita iiwan, Gainne. A-asawa mo ko, hindi kita iiwan d
Nakatayo sa gilid ng karagatan, nakatitig si Gainne sa malawak at kalmadong karagatan habang malalim ang iniisip. Iniisip niya si Mahalia. Hindi siya makapaniwala sa nalaman niya tungkol dito. Hindi rin siya makapaniwala na nagawa ng kanyang ama ang ginawa nito."Sasabihin mo ba sa kanya ang totoo?" tanong ni Crisostomo kay Gainne. Nasa likuran niya ang kaibigan."Kailangan, Crisostomo, pero sasabihin ko sa kanya sa tamang panahon at hindi pa ito ngayon," sagot niya. "I'm scared to hurt her again.""How about Natassia?""Nararapat rin niyang malaman ang totoo."Lumapit si Gella sa kinaroroonan ng dalawa. Kinuha niya ang atensyon ong dalawa. ensya. Humarap si Gainne sa matanda at tiningnan niya ito nang may pagtatanong."Pasensya na sa esturbo, sir, pero hinahanap po kayo ni Mahalia," ani ng matanda."Mauna na po kayo, susunod na ako," anito.Umalis ang matanda roon. Sumenyas si Gainne sa kaibigan bago sumunod kay manang Gella. Dumeretso siya sa kanyang silid kung saan niya iniwan ang
Tinutulak ni Gainne ang wheelchair palabas ng hospital hanggang sa parking area nito habang nakaupo si Mahalia roon. Tumigil siya sa tabi ng kanyang sasakyan.Binuksan ni Gainne ang pintuan ng sasakyan sa back seat saka dahan-dahan na binuhat ang asawang may splint pa ang paa at hindi makalakad dahil sa injury. Marahan niya itong ipinasok sa nakabukas na pintuan ng sasakyan."Hindi masakit ang paa mo, baby? Kaya mo bang umupo?" nag-aalalang tanong ni Gainne. "Wait lalagyan ko—""Ayos lang ako, Gainne. Hindi ko ilalagyan ng puwersa ang kanang paa ko," sabi nito. Ang tinutukoy nito ay ang paang may pilay.Kumurap si Gainne kasunod isinira niya ang pintuan saka pumasok sa driver's seat. Ang kanilang mga gamit ay dinala na ni Crisostomo."Gainne, nasaan si Crisostomo?" tanong ni Mahalia. Nasa gitna na sila ng kalye."Umuna na sa atin, ihahanda pa kasi niya ang helikopter," sagot ni Gainne na nagmamaniho."Helikopter? Iyong lumilipad, Gainne? Aalis ba tayo?" usisa ni Mahalia."Oo, baby, ba