Tanghali na nang magising si Mahalia. Agad siyang dumiretso sa pintuan kung saan pumasok si Gainne kagabi. Akala niya ay iyon ang labasan, nagkamali siya. Ito pala ang pinto papunta sa ibang silid kung saan nakita niya si Gainne na nakahiga sa gitna ng kama, may hawak na baril na nakatutok sa kanya. Halatang kakagising lang niya.
"Ano ba!" singhal ni Gainne. "Huwag kang papasok sa kwarto ko nang walang katok! Paano kung naputukan kita?!"
"P-Pasensya na," nauutal na sagot ni Mahalia. "A-Akala ko labasan 'yung pinto." Hindi siya makagalaw sa takot.
Ibinalik ni Gainne ang baril sa gilid ng kama. Bumaba siya sa kama, nakasuot lang ng boxer. Parang nabuhusan ng malamig na tubig si Mahalia nang makita niya ang bagay na bumubukol sa gitna ng hita ng lalaki. Mabilis siyang tumalikod dahil sa hiya.
Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Gainne, lalo pang nadagdagan ang kanyang kahihiyan. Tumakbo siya papunta sa pintuan na pinasukan niya kanina at agad na lumabas. Dali siyang humiga ulit sa kama at nagtago sa ilalim sa kumot.
“Hindi ko pwedeng makita iyon,” umiling-iling niyang sabi sa sarili. “Nakaktakot...”
Ayaw ni Mahalia na makita si Gainne. At ayaw na niyang makita ulit ang nakita niya kanina. Para siyang nagkasala dahil nakita niya iyon. Naalala niya ang eksena na nasaksihan niya sa kwarto ni Gainne sa isla kasama si Calla.
Bumukas ang pintuan kung saan pumasok si Mahalia. Lumabas si Gainne mula roon na nakasuot ng disenteng damit. Nang makita niyang may nakabalot sa kumot sa gitna ng kama, lumapit siya roon at hinablot iyon. Kumunot ang noo ni Gainne nang makita niyang si Mahalia pala ang nasa loob.
"Huwag mo 'yang ipakita sa akin!" sigaw ni Mahalia kay Gainne na nakalahad ang kamao. Unang beses na may sumigaw sa kanya.
"Ano ba ang pinagsasabi mo? Bumangon ka!" Hindi maintindihan ni Gainne ang sinasabi ni Mahalia.
Tinuro ni Mahalia ang tinutukoy niya. "Iyon. Huwag mo 'yang ipakita sa akin. Nakakatakot."
Tumawa si Gainne. Hindi niya mapigilan. Akala niya ay ang baril ang ayaw nitong makita, pero iba pala ang tinutukoy nito. "Ikaw talaga, kakaiba ka... Maraming babae ang gustong makita ang kahabaan ko, pero ikaw ayaw mo..?"
"Nakakatakot tingnan, kaya huwag mong ipakita sa akin," nakangiwing sabi nito.
Gainne was about to answer when someone knocked on the door connecting two rooms. He left Mahalia and opened it; one of his men stood outside.
"Boss, nandito ang kapatid mo, hinahanap ka." sabi ni Crisostomo.
"Nasaan siya?"
"Nasa sala," sagot ni Crisostomo.
Bago tuluyang umalis, nilingon muna ni Gainne si Mahalia. Nakatakip na naman ito ng kumot. Naisip niya na wala itong balak lumabas doon. Mabuti na rin iyon para hindi siya makita ng kapatid niya. Kilala niya si Primo, alam niyang pagnanasahan nito ang dalaga.
Upon entering the living room, Gainne immediately saw Primo. Primo grinned, clearly high on drugs.
"Anong ginagawa mo dito, Primo?" he immediately asked his older brother.
"I need drugs, Gainne!"
"No, Primo! We lost millions last month because you gave our stock to your drug-addict friends—as if you were running for president!" He looked his brother up and down. "And you're still high? Does Dad know you're here?"
"Damn it! Don't mention your fucking bastard father! He is useless! He is the reason why I became like this. He ruined my life!"
Ganito lagi ang eksena nila kapag pinag-uusapan ang kanilang ama. Galit si Primo sa kanya dahil sa pagkamatay ng anak at asawa nito. Sila ay inambush at ang nag-ambush ay kaaway sa negosyo ng kanilang ama.
“Kailangan mo nang matulog,” suggestion ni Gainne.
“Hindi kailangan ko ng drugs, Gainne!” Pamimilit ni Primo.
“Hindi kita bibigyan,” bulalas niya.
“What the fuck, Gainne!” Primo cursed.
Narinig ni Gainne ang sigaw ni Mahalia mula sa kwarto. Tiningnan niya ang kapatid bago tumakbo pataas. Nag-aalala siya sa nangyari sa dalaga, kung bakit ito sumigaw. Nang makapasok si Gainne sa kwarto, wala na si Mahalia doon. Narinig niya ang isang boses na parang nasasaktan mula sa banyo kaya walang pag-aalinlangan na pumasok siya roon.
Nakita ni Gainne si Mahalia na nakahandusay sa sahig, hubad at halatang nadulas. Lalapitan na sana niya nang magsalita ang dalaga.
"Huwag kang lalapit!" singhal ni Mahalia sa kanya.
"Paano kita matutulungan kung hindi ako lalapit," singhal ni Gainne.
"Huwag ka lang lalapit sa akin." Nasasaktan siya pero ayaw pa rin niyang tulungan.
Hindi pinansin ni Gainne si Mahalia. Lumapit siya at binuhat ito. Noong una ay nakahinga ng maluwag sang babae, pero nang iangat siya ni Gainne ay napapikit na lang siya sa kahihiyan. Hubad pa rin siya kaya nararamdaman niya ang bawat paghawak ng kamay nito sa kanyang hita at balikat.
Gainne helpd the woman sit on the bed and wrapped her in a blanket. He swallowed repeatedly as his gaze fell on her chest, which she covered with her arms.
"Nagdala ka pala ng babae dito?" biglang nagsalita ang isang tao sa may pinto, at si Primo iyon.
Mabuti na lang at nakabalot na ng kumot si Mahalia nang dumating si Primo. Hinarap ni Gainne ang kapatid at sinamaan ito ng tingin.
“Wow, first time...”
"Bakit ka umakyat dito?"
Primo stepped closer. "I just want to know who she is," he said, staring at the bent-over Mahalia. A flash of desire crossed his face. "She's not a woman, she's a girl—and a beautiful one. Can I borrow her for a night?"
"Hindi ko siya babae kaya lumabas ka na," kalmadong sabi ni Gainne.
"Kung gano'n, pwede naman siyang maging akin." Lalapit na sana si Primo kay Mahalia pero bigla siyang hinawakan ni Gainne sa balikat. "Bakit? Hindi naman siya sa'yo, 'di ba?"
Nanigas ang panga ni Gainne sa galit. "At hindi rin sa'yo. Kaya lumabas ka na!"
"Bro, ano bang nangyayari sa'yo? Lagi mo naman akong pinahiram ng mga gamit mo, 'di ba... Bakit ayaw mo akong pahiramin sa kanya? Birhen ba siya? Mukhang birhen pa siya." Nakangiting sabi ni Primo.
Pinipigilan ang galit, muling binuhat ni Gainne si Mahalia at dinala siya sa kanyang silid. Kilala niya ang kanyang kapatid, hindi ito titigil hangga't hindi nakukuha ang gusto nito. At gusto niya si Mahalia.
Hindi mapakali si Gainne, nasa loob pa rin siya ng kanyang sasakyan. Hindi siya umaalis sa kanyang kinaruruonan. Ilang oras na ang nakalipas. Sa naging balita sa kanya ni Cris, 30minuto na lamang ooperahan na si Gyvanne.Holding the phone, Gainne contact Crisostomo again. Hindi na niya mabilang sa mga daliri kung ilang beses siyang tumawag dito. Sinagot rin agad ni Crisostomo.“Boss.”“What’s news there? Si Mahalia? Is she okay? Kumain ba siya? Ang anak ko kumusta?” sunod-sunod na tanong ni Gainne sa nasa kabilang linya. Bawat tawag niya hindi mawawala sa mga katanungan niya ang mga ito. Lalo’t alam niya na hindi kumakain si Mahalia.“Relax, boss, kumain na siya,” sagot ni Crisostomo. Nakahinga ng maluwag si Gainne sa sagot ng kaibigan. Marahas siyang sumandal sa backrest ng upuan.“Boss, nandiyan ka pa ba?”“Nadito pa ako.”“Ipinasok na si Gyvanne sa operating room,” balita ni Cris.“Pwede ka bang makalapit kay Mahalia? Samahan mo muna siya.”“Pwede ka naman pumunta dito, boss. Wala
“Please help our son!” Mahalia yelling.May lumapit sa kanila na may dalang stretcher. Pinahiga ni Gainne ang anak dito habang kinukuha rin ng isang nurse ang dal ani Mahalia. Tinakbo ang bata emergency room habang nakasunod sina Gainne at Mahalia dito. Pinasok ito roon, sunod na pumasok ang isang doktor.Naiwan sa labas ng emergency room ang dalawa. Hindi mapakali si Mahalia habang palakad-lakad sa espasyo ng labas ng kwarto habang nakaupo naman si Gainne sa upuan na nasa gilid at pareho na nag-aalala para sa kanilang anak.Mahalia couldn’t handle the fear and ended up crying. Gainne stood up to comfort her, wrapping her in an embrace while gently rubbing her back.“Walang mangyayari sa anak natin. He will be okay.”“Pero G-gainne, ito ang kauna-unang pagkakataon na—”“Sss… it won’t. Hindi mangyayari ang mga negatibo na nasa isip mo.”Bumuga ng hininga si Mahalia upang pakalmahin ang sarili. Binitiwan naman siya ni Gainne, dinampot ang kamay saka marahang na hinalikan ang likurang ba
“Yes, Schedule the operation as soon as possible. I can’t take to see my soon suffer in his illness anymore.”Kausap ni Gainne sa cellphone ang doctor ni Gyvanne na kakilala niya. It was eight in the morning. May hawak siyang isang baso ng kape habang nasa labas ng cabin. Iniwan niya sa loob ang kanyang mag-ina na tulog pa rin.“I’ll inform you, Dr. Barquin the details of the operation.”“Thank you, dok.”Narinig ni Gainne ang pagbukas ng pintuan. Pinatay niya ang tawag saka lumingon sa babae na kasalukuyan na papalapit sa kanya. Tumayo siya sa harapan niya. Nginitian rin niya ito.“Sino iyong kausap mo sa cellphone?” usisa ni Mahalia.“Kinausap ko ang doctor na kakilala ko, nag-usap kami tungkol sa operasyon ni Gyvanne. Tatawag lamang siya ulit para sa detalye,” sagot ni Gainne.Biglang kumabog ang puso ni Mahalia dahil sa narinig na sagot niya kay Gainne. Kapag naiisip niya ang pagpapaopera ng anak niya labis na labis ang pag-aalala niya para dito.Hinawakan ni Gainne ang kamay ni M
Pagkabalik nila sa resort dumeretso agad ang dalawa sa cabin ni Gainne kung saan sila mamalagi. Pagpasok nila dito, wala rito si Gyvanne. Nagsimulang kumabog ang puso ni Mahalia. Humarap agad siya kay Gainne na nasa kaniyang likuran.“Gainne ang anak natin.” May namuo na luha sa gilid ng mga mata ni Mahalia.“Hindi dapat tayo mag-alala, kasama niya si Cris, baka nasa labas pa sila,” pagpapakalma ni Gainne sa babae.Mahalia calmed herself. Tumango-tango siya, sang-ayon sa sinabi ni Gainne. “Tama. Our is safe right now.” Pinilit niyang ngumiti, pero nasa puso pa rin niya ang pag-aalala.“Let’s find them outside,” mungkahi ni Gainne na muling tumango si Mahalia.Nakahawak sa kamay ang dalawa habang nagtungo sa dalampasigan kung saan nila iniwan ang anak at Cris. Wala na ang mga ito rito. May nakita silang staff na namumulot ng basura sa hindi kalayuan, nilapitan nila ito.“Magandang hapon, sir Barquin,” bati ng isang lalaki na bahagyang yumuko sa harapan ng dalawa.“Have you seen Crisost
“Gainne, it’s almost night.”Nagising si Gainne nang may yumuyugyog sa kaniyang mga balikat.Napakurap-kurap siya nang pagbukas ng kaniyang mga ay mukha ni Mahalia ang una niyang nakita. Ginusot niya ang kanyang mga mata gamit ang kanyang mga kamaya habang bumabangon sa kama.“Bumalik na tayo, Gainne, sigurado akong hinahanap na tayo ngayon ni Gyvanne,” dagdag na sabi ni Mahalia. Nakasuot na ito ng damit habang ang lalaki ay hubot-hubad pa rin.“Anong oras na? Hindi ko napansin ang oras, ang sarap ng tulog ko, tanong ni Gainne sa babae.Napatingin si Mahalia sa orasan na nakasabit sa bubong ng cabin kung saan sila naruruon. “It’s almost four in the afternoon,” sagot niya. “Balik na tayo, naghihintay na ang anak natin. Sigururado ako nasa dalampasigan ito ngayon, naghihintay sa pagbabalik natin.” Dumako ang paningin niya sa babang bahagi ng katawan ng lalaki, napalunok siya nang makita ang pagkalalaki nito na tayong-tayo. Hindi man lang nakakubli ng kumot ang bagay na iyon.May pagmamada
Hinuban ni Gainne ang natirang suot ni Mahalia saka siya bumaba sa kama at tumayo sa gilid nito habang nag-aapoy sa paghanga ang kaniyang mga mata na nakapukos sa mala-iskultura ng artista ang buhis ng katawan. Parang hindi pa ito nagkaroon ng anak sa ganda ng katawan.“Gainne…” she moaned his name. Nakasunod lamang ang paningin niya sa lalaki.“I want you, Mahalia.” Puno ng pagnanasa na nakapukos ang paningin nito sa babae habang ang kanyang tinig ay parang nagmamakaawa. “I miss you so much, baby.”“Take me.”Nang marinig ang huling sinabi ng babae, isa-isang hinubad ni Gainne ang suot niya. Wala siyang tinira kahit ang kanyang panloob na kasuotan. Paluhod siyang pumatong ulit sa kama. He parted Mahalias’s leegs. Dumestino agad siya sa gitnang hita nito.Ang paningin ni Mahalia ay nasa tayong-tayo na pagkalalaki na hawak ng lalaki, nagbabala na kahit anong sandali ay handa ito sa bakbakan. She closed her eyes again. Napalunok siya nang maramdaman na may tumutusok na kahabaan sa bakun