Noong gabi na iyon ay si Kylie ang tinawagan ko. Kylie picked me up beside the road.
Noong oras na iyon ay naramdaman ko ang ka walang pag-asa sa lahat.
My mom wants another man on our life? Paano ako makakaadjust? Kung pakakasalan niya si Eduardo alam kong madami ang magbabago. Una,sa makikita ko sa kanila,pangalawa,kung paano ko patutunguhan iyon,pangatlo how could I handle the aspects of his children? Kung meron man siya.
Ang daming problema. Gusto ko munang makasigurado sa lahat. Last night aaminin ko na I'm being so stupid to say those words to my mother.
She can't blame me. Nabigla ako sa lahat may kasalanan ako at meron rin sila.
This problems makes me sick. Really.
Dagdagan pa ni Sebe. Who's that girl? Sino iyon? Sa ngayon ayokong magconclude.
Nagbabasa ako ng libro sa loob ng kwarto. Isa ito sa guest rooms dito sa condo ni Kylie. Ilang beses na akong tinawagan ni mama ay hindi ko iyon sinasagot. Hindi sa galit pa ako. Hindi ko lang kaya pang patunguhan siya dahil sa ginawa ko. Tiniklop ko ang libro at kinuha ang cellphone ko. Wala parin,mag iisang buwan na ulit pero wala parin. Sobra sobra na ang doda ko. Hindi ko na kaya,pero wala akong magawa. Kahit isa sa mga pinsan ni Sebe ay walang sinasabi. Nagulat ako sa kalabog ng pinto ,padarag itong binuksan ni Kylie at hingal na hingal itong humarap sa akin. "Nagmamadali ka?" Malamig na tanong ko. She shooked her head immediately at sinapo ang dibdib niya na hawak ang cellphone niya. She heaved a sighed deeply at lumapit sa akin.&nbs
Isla Constancia Patungo doon sa Batangas ako dumaan. Sasakay ng Roro patungong Mindoro at mula doon ay mag babangka nalang papuntang Isla Constancia. Madaming turista doon. Madami ang hotels,and Resorts. So ibig sabihin ay mahaba habang byahe ito.Nag iwan lang ako ng sulat kay Kylie. Nagreply rin sa akin si mama kanina. Magkikita raw kami doon pero hindi sa ngayon. Hiniling niya na magkita kami dito sa Maynila pero hindi ko na pinaunlakan iyon. Gusto ko nang umalis agad. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako doon. Siguro doon ako magpapahilom ng sugat. Mas mabuti na din kung hindi na ako bumalik pa. I'll accept everything.Nasaktan man ako ay hindi ko na mababawi ang lahat. Nakahilig ang ulo sa salamin ng bus.. Agad n
Noong gabi na iyon ay si Kylie ang tinawagan ko. Kylie picked me up beside the road. Noong oras na iyon ay naramdaman ko ang ka walang pag-asa sa lahat. My mom wants another man on our life? Paano ako makakaadjust? Kung pakakasalan niya si Eduardo alam kong madami ang magbabago. Una,sa makikita ko sa kanila,pangalawa,kung paano ko patutunguhan iyon,pangatlo how could I handle the aspects of his children? Kung meron man siya. Ang daming problema. Gusto ko munang makasigurado sa lahat. Last night aaminin ko na I'm being so stupid to say those words to my mother. She can't blame me. Nabigla ako sa lahat may kasalanan ako at meron rin sila. This
Nagbabasa ako ng libro sa loob ng kwarto. Isa ito sa guest rooms dito sa condo ni Kylie. Ilang beses na akong tinawagan ni mama ay hindi ko iyon sinasagot. Hindi sa galit pa ako. Hindi ko lang kaya pang patunguhan siya dahil sa ginawa ko. Tiniklop ko ang libro at kinuha ang cellphone ko. Wala parin,mag iisang buwan na ulit pero wala parin. Sobra sobra na ang doda ko. Hindi ko na kaya,pero wala akong magawa. Kahit isa sa mga pinsan ni Sebe ay walang sinasabi. Nagulat ako sa kalabog ng pinto ,padarag itong binuksan ni Kylie at hingal na hingal itong humarap sa akin. "Nagmamadali ka?" Malamig na tanong ko.&nbs
Patungo doon sa Batangas ako dumaan. Sasakay ng Roro patungong Mindoro at mula doon ay mag babangka nalang papuntang Isla Constancia. Madaming turista doon. Madami ang hotels,and Resorts. So ibig sabihin ay mahaba habang byahe ito.Nag iwan lang ako ng sulat kay Kylie. Nagreply rin sa akin si mama kanina. Magkikita raw kami doon pero hindi sa ngayon. Hiniling niya na magkita kami dito sa Maynila pero hindi ko na pinaunlakan iyon. Gusto ko nang umalis agad. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako doon. Siguro doon ako magpapahilom ng sugat. Mas mabuti na din kung hindi na ako bumalik pa. I'll
Sa loob ng isang linggo ko dito na pamamalagi ay nagkita kami ni mama. Humingi ako ng tawad. Napatawad ako. Hirap man ako mag -adjust sa presensya ni Eduardo but I did my best to approach him nicely. He's a nice man. Wala siyang anak at pabor sakin iyon. Nang sa ganon ay hindi ako mahihirapan pa dahil sa kanya lang ako mag-aadjust sa lahat. Pa ulit -ulit akong tinanong ni mama na kung bakit ako umalis ng Manila na may pasok ako. Dalawang buwan nalang naman at summer break na. Sinabi ko nalang na kailangan ko din naman nang pahinga. Pahinga sa lahat.Kukuha nalang ako ng special exam pag
Tinitigan ko siya ng nangungusap na mata. I dont get him! Imposibleng hindi niya nakita ang post na iyon ni Eli. May facebook siya e! Sa huli binitawan ko na rin ang hibla ng dress ko na pilit kong hinihila.Kung gusto niya sa kanya na Bullshit! I crossed my arms on my chest. Tinitigan niya ang aking dibdib at umangat pa ang isa niyang kilay. Ang kapal! Baka naman hindi niya pa alam kung bakit ako nagpakalayo layo? Gusto niya siguro na sabihin ko pa sa kanya mismo ngayon? Agad rumihestro sa akin ang litrato nila Eli sa beach na iyon at kung gaano sila kasayang dalawa.&
Ang dami kong gustong itanong. Ang dami kong gustong malaman. Parang okay na ako na malaman na hindi tuloy ang kasal. Napanatag ang kalooban ko dahil doon. Alam ko naman na kaya niya iyon. Nakapalibot sa akin ang mga bisig niyang matigas at maugat. Tila naging protekta ko iyon sa lamig ng hangin na aming sinasalubong. Sebe's prepared a romantic dinner for us in a yacht. Hindi ko ito inaasahan. Sa Manila ay okay lang. Kadalasan na pagkikita namin ay sa School. Palagi kaming magkasama sa lunch at tinutulungan niya ako sa mga assignments ko at projects. &nb