สองสาวเพื่อนรักพากันเดินเข้าไปในห้องนอนขนาดใหญ่ของน้ำมนต์ แพรวาคุ้นเคยกับทุกซอกทุกมุมของที่นี่เป็นอย่างดี
“ แพรขออาบน้ำก่อนนะน้ำมนต์จะได้มานอนอัพสตอรี่สบายๆเหนี่ยวตัวจะแย่ นี่แพรถ่ายรูปที่ผับไว้เยอะเลย ” แพรวาเอ่ยบอกเพื่อนออกไปแม่สาวนักเที่ยวติดโซเชียลการอัพสตอรี่ก็เป็นอีกหนึ่งงานสำคัญของแพรวา “ อือ ไปอาบก่อนเลย น้ำมนต์ขอลงไปเอาน้ำก่อนนะเมื่อกี้ลืม ” น้ำมนต์เอ่ยบอกเพื่อนแล้วเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่างของบ้านอีกครั้ง “ อ้าวพี่กร ยังไม่ขึ้นไปนอนอีกเหรอคะ“ น้ำมนต์เอ่ยถามเมื่อเห็นพี่ชายยังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องรับแขก ” พี่ดูบอลคู่นี้จบก็ว่าจะขึ้นไปนอนแล้ว ลงมาทำไมอีกละเราอย่าบอกนะว่ามาหาขนมกินอีก “ ” น้ำมนต์ลงมาเอาน้ำค่ะแต่ถ้าได้ขนมด้วยสักชิ้นก็ดีนะคะ ไปละไปหาน้ำ หาขนมขึ้นไปกินกับแพรดีกว่า “ น้ำมนต์เอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องครัวพี่ชายได้แต่ส่ายหน้าเบาๆอย่างนึกเอ็นดูน้องสาว ร่างบางก้มๆเงยๆอยู่หน้าตู้เย็นขนาดใหญ่ไม่นานก็ได้น้ำพร้อมทั้งขนมหลายอย่างและขึ้นไปบนห้องนอนอีกครั้ง ” อย่าบอกนะว่าที่ลงไปนานเพราะไปหาขนมอยู่” แพรวาที่ยืนทาครีมบำรุงอยู่หน้ากระจกเอ่ยถามเพื่อนออกไป เมื่อเห็นเพื่อนหอบขนมขึ้นมา “ แฮร่ … คุยกับพี่กรนะแล้วก็หาขนมด้วย ” น้ำมนต์เอ่ยตอบยิ้มๆออกไป “ เออ..น้ำมนต์งานวันเกิดปีนี้กินข้าวที่ไหนกันเหรอ ” แพรวาเอ่ยถามเพื่อนออกไป “ แม่บอกว่าปีนี้กินที่บ้านนะคงเหมือนเดิมแหละแค่กินข้าวกันในครอบครัว แพรมาด้วยกันสิ“ ” ไม่ได้จ้า เธอก็รู้ว่าทุกปีในวันเกิดเธอฉันต้องไปหาผู้ชาย “ ” เห้อ.. ทำไมผู้ชายของเธอต้องมาเกิดตรงกับฉันด้วยนะแล้วเมื่อไหร่จะพามาให้รู้จักสักทีละ“ น้ำมนต์เอ่ยขึ้น พลางยู่หน้าใส่เพื่อนอย่างไม่จริงจังนัก ” รอหน่อยสิ ฉันเพิ่งรู้จักกับเขาแค่ 2 ปีกว่าๆเองถ้าไม่แน่ใจฉันจะไม่พาไปเจอใครทั้งนั้น “ แพรวาเอ่ยตอบออกไป แพรวาสาวสวยที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง กล้าคิด กล้าทำ จริงใจและร้ายอยู่พอตัวกับคนที่คิดจะมายุ่งกับเธอ กำลังคบหาอยู่กับลูกชายนักธุรกิจชื่อดังคนนึงแบบลับๆ มือเรียวกดโพสต์สตอรี่หลายต่อหลายโพสต์ในช่องทางโซเชียลต่างๆรวมทั้งภาพที่น้ำมนต์กำลังนั่งกินขนมอยู่ ~ อีกด้าน ~ “ ขอบใจมากนะดลที่อุสาห์มาส่ง ” ลลินเอ่ยบอกณดลที่ขับรถมาส่งเธอถึงคอนโดด้วยรอยยิ้มแต่รอยยิ้มนั้นก็ต้องจางลงเมื่อได้ยินประโยคต่อมาของเพื่อนชาย… “ ไม่เป็นไร งั้นเรากลับก่อนนะว่าจะโทรหาน้ำมนต์สักหน่อยถึงบ้านรึยังก็ไม่รู้ ฝันดีนะลิน ” ประโยคนั้นมันเหมือนการไล่อีกคนทางอ้อมให้ลงจากรถไปก็ไม่ปาน ร่างบางที่ได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นก็รีบลงจากรถหรูของเพื่อนไปณดลก็รีบขับรถออกไปทันที สองขาเรียวสาวเท้าเดินเข้าลิฟต์ขึ้นไปยังห้องพักของตัวเองก่อนจะทิ้งสะโพกลงนั่งบนโซฟากลางห้องอย่างเหนื่อยหน่าย ติ่ง! ติ่ง! ติ่ง! เสียงแจ้งเตือนบนมือถือราคาแพงดังขึ้นมือเรียวหยิบมันออกมาจากกระเป๋าสะพายพบว่าเป็นแจ้งเตือนของเพื่อนสนิทที่อัพสตอรี่รัวๆนิ้วเรียวรีบกดเข้าไปดู @น้ำมนต์ (ภาพน้ำมนต์กำลังหลับตาอธิฐานก่อนเป่าเค้ก) * 25 ปีเต็มแล้วเพื่อนรักของฉันมีความสุขมากๆ สวยๆเฮงๆตลอดไปเลยนะน้ำมนต์ รักเพื่อนเสมอ * @น้ำมนต์ (ภาพที่พวกเธอชนแก้วดื่มฉลองวันเกิดให้เพื่อน) * มิตรภาพที่แสนดีกับเพื่อนที่แสนน่ารักของฉัน * @น้ำมนต์ (ภาพน้ำมนต์กำลังนั่งกินขนม) * คนสวยกินเก่ง เลี้ยงง่าย สบายใจได้ไม่ดื้อ เพื่อนโสดโปรโมตหน่อย * ลลินนั่งดูรูปภาพและตั้งใจอ่านแคปชั่นในสตอรี่ของแพรวานิ่งใบหน้านวลสวยนิ่งเฉยเป็นอย่างมากไม่มีแม้แต่จะกดไลค์หรือแสดงความคิดเห็นให้กับเพื่อน มือเรียววางมือถือราคาแพงลงแล้วสาวเท้าเดินเข้าห้องนอนไปเพื่อเตรียมตัวอาบน้ำอย่างไม่คิดสนใจอะไร ~ 2 วันผ่านไป ~ ช่วงเช้าภายในบ้านหลังใหญ่มีร่างบางของน้ำมนต์กำลังวุ่นวายอยู่ในห้องครัวของบ้าน มือเรียวกำลังตักอาหารหน้าตาหน้าทานหลายอย่างใส่ถุงเพื่อที่จะไปตักบาตรวันเกิดตัวเอง น้ำมนต์จะต้องทำแบบนี้ทุกปี “ คุณน้ำมนต์คะ ป้าตั้งโต๊ะให้เสร็จแล้วค่ะ “ ป้าแม่บ้านที่ได้รับหน้าที่ไปจัดโต๊ะเดินกลับมาบอกคุณหนูของบ้านเมื่อทำหน้าที่ของตนเสร็จ ” งั้น รบกวนป้าช่วยยกของออกไปให้หน่อยนะคะ “ ” ได้ค่ะ พระกำลังจะมานะคะคุณผู้หญิง คุณผู้ชายและคุณกรรออยู่หน้าบ้านค่ะ “ ป้าแม่บ้านรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะยกอาหาร ผลไม้ ดอกไม้ที่น้ำมนต์เตรียมไว้ออกไปหน้าบ้าน ร่างบางในชุดเดรสสีขาวสาวเท้าเดินตามออกมาหน้าบ้านด้วยรอยยิ้ม… “ น้ำมนต์มาเร็วลูกพระกำลังมา ” ผู้เป็นแม่เอ่ยเรียกลูกสาวอย่างใจดี น้ำมนต์คือความภูมิใจของบ้าน เธอเก่งทุกอย่างแม้กระทั่งงานบ้าน งานเรือน แต่ถึงแม้ทุกคนจะดูยิ้มแย้มแจ่มใสภายในใจก็มัวหมองสิ้นดี ทุกคนยังไม่ได้บอกกับน้ำมนต์เรื่องการแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้น “ มาสิลูก ” ผู้เป็นพ่ออ้าแขนออกกว้างก่อนจะเอ่ยเรียกลูกสาว สองขาเรียวรีบสาวเท้าเดินเข้าไปสวมกอดพ่อ “ พ่อขอให้ลูกมีความสุขมากๆไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขอให้ลูกรู้ไว้ว่ายังมีพ่ออยู่ตรงนี้เสมอ “ ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกสาวออกไป มือหนาลูบไปที่เรือนผมสวยของลูกสาวด้วยความอ่อนโยน กระบอกตาคมจ้องมองไปยังภรรยาและลูกชายอย่างรู้กัน ไม่นานพระจำนวน 25 รูปเดินเรียงรายกันเข้ามาในบ้านหลังใหญ่น้ำมนต์นิมนต์พระมาเท่ากับอายุของตัวเองแบบนี้ทุกปี ปีนี้ก็เช่นกันทุกคนตักบาตรรับพรร่วมกันในเช้าวันที่ลูกสาวอายุครบ 25 ปี ~ ตกบ่ายของวัน ~ น้ำมนต์ก็ยังง่วนอยู่กับการเตรียมข้าวของ ถ้วยชามเพื่อเตรียมทานมื้อค่ำร่วมกับครอบครัว ” คุณน้ำมนต์คะ วันจะมีแขกมาเพิ่มให้ป้าไปหยิบชามมาเพิ่มเลยไหมคะ “ ป้าแม่บ้านเอ่ยถามออกไปเมื่อได้รับข้อมูลมาจากคุณผู้หญิงว่าเย็นนี้จะมีแขกมาทานอาหารด้วย คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นเพราะมันแปลกไปจากทุกๆปี ทุกปีมีแค่คนในครอบครัวเท่านั้น “ แขกเหรอคะ ” เรียวปากสวยเอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัยออกมาอย่างปิดไม่มิด “ ใช่ค่ะ ” “ ใครเหรอคะ ป้ารู้ไหม ” “ ป้าไม่ทราบค่ะ คุณผู้หญิงบอกป้ามาแค่นี้ ” ป้าแม่บ้านรีบเอ่ยปฏิเสธออกไป “ เดี๋ยวเย็นนี้ก็รู้ ป้าเอาจานมาเพิ่มเลยค่ะเดี๋ยวน้ำมนต์จะได้เช็ดทีเดียวเลย ” เรียวปากสวยเอ่ยบอกออกไปก่อนจะหันมาตั้งใจเช็ดจานชามตรงหน้าอีกครั้ง โดยไม่รู้เลยว่าด้านนอกมีพี่ชายยืนมองน้องสาวด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก “ กร ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยเรียกลูกชายออกไป เมื่อเห็นลูกเอาแต่ยืนมองน้องสาวนิ่งอยู่หน้าห้องครัว “ ครับพ่อ พ่อคิดดีแล้วเหรอครับที่จะให้น้องแต่งงาน “ กรเอ่ยถามผู้เป็นพ่อออกไปใบหน้าหล่อเหลาดูกังวลเป็นอย่างมาก ” ใช่ ยังไงน้องก็ต้องแต่งงาน “ ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกชายก่อนจะมองไปยังลูกสาวที่นั่งอยู่ในห้องครัว ” น้องจะมีความสุขได้ยังไงครับถ้าต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักแล้วไอ้ดินแดนมันก็ไม่เหมือนคนอื่นนะครับพ่อ เรากำลังจะส่งน้องไปตกนรกป่าว” กรเอ่ยถามผู้เป็นพ่อออกไปเพราะเขาก็รู้จักดินแดนเป็นอย่างดี “ เราอย่าเพิ่งคิดอะไรกันไปไกลเลย ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยบอกลูกชาย มือหนาตบบนไหล่แกร่งของลูกเบาๆแล้วสาวเท้าเดินขึ้นไปบนห้องทำงานที่อยู่ชั้น 2 ของบ้านทันที ทำไมเขาจะไม่กังวล ทำไมเขาจะไม่สงสารลูกสาวแต่เขาจำเป็นต้องทำตามสัญญาที่ให้กับทางนั้นเอาไว้ ^^น้ำมนต์แม้จะยิ้มรับคุณหญิงในใจได้แต่รู้สึกว่า ดวงตาสีนิลคู่นั้นมันเฉยชาแข็งกร้าวสิ้นดี ใบหน้าหล่อเหลาเรียบเฉยดุจผืนน้ำนิ่ง แถมยังนั่งนิ่งไม่ไหวติงราวกับรูปปั้น… “ คุณหญิงคะ โต๊ะอาหารพร้อมแล้วค่ะ ” ป้าศรีแม่บ้านเดินมาบอกเจ้านายทันทีที่เตรียมทุกอย่างเรียบร้อย “ ไปทานอาหารกันเถอะนะคะ ” คุณหญิงเดือนเอ่ยชวนแขกทั้ง 3 ทุกคนพากันเดินมายังห้องอาหารที่บนโต๊ะมีอาหารหน้าตาน่าทานวางอยู่เต็มโต๊ะทุกจานถูกจัดไว้อย่างสวยงามราวกับเชฟร้านอาหาร 5 ดาวมาจัดเตรียมเอาไว้ “ นี่ฝีมือหนูน้ำมนต์หมดเลยเหรอลูก ” คุณหญิงกาญจนาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามว่าที่ลูกสะใภ้ “ ใช่ค่ะ คุณป้าลองชิมก่อนนะคะว่าอาหารถูกปากรึป่าว ” น้ำมนต์เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ดินแดนเอาแต่ยืนมองแม่กับหญิงสาวคุยกันเงียบๆ “ เชิญครับ เชิญครับ ดินนั่งเลยลูก ” ท่านธงชัยเอ่ยบอกแขกคนสำคัญออกไป “ ครับ ” ดินแดนรับคำอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆแม่ของตัวเอง ทุกคนนั่งประจำที่ของตัวเองด้วยเช่นกัน ทว่าในตาคมเอาแต่จ้องมองคนตรงข้ามอยู่บ่อยครั้งเขาแปลกใจมากว่า ทำไมเธอถึงดูเป็นคนสดใส อารมณ์ดี มีแต่รอยยิ้มอยู่ตลอด “ ดินทานเยอะๆ
ร่างหนายังเอาแต่ยืนมองน้องสาวใจนึกสงสารน้องอยู่ไม่น้อยก่อนจะทิ้งความคิดทุกอย่างแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนอนของตัวเอง ในห้องครัวขนาดใหญ่ของบ้านร่างบางนั่งเช็ดถ้วย เช็ดจานอยู่อย่างมีความสุขแม้จะเรียนหนังสือเก่งมากแต่ที่น้ำมนต์ชอบกว่าการอ่านหนังสือเรียนนั่นก็คืองานบ้าน งานครัว “ คุณน้ำมนต์ค่ะ พวกที่ไปซื้อของสดกลับมาแล้วค่ะ ” แม่บ้านสาวเอ่ยบอกคุณหนูของบ้านออกไป “ ป้าศรีละจ๊ะ ” น้ำมนต์เอ่ยถามพร้อมส่งยิ้มให้แม่บ้าน “ ป้าศรีเช็คของอยู่ค่ะ ” “ มะลิไปบอกป้าศรีให้ทำความสะอาดของสดทุกอย่างได้เลยแล้วกลับมาช่วยน้ำมนต์ในครัวนะ ” น้ำมนต์เอ่ยบอกแม่บ้านสาวแล้วกลับมาสนใจงานกองโตตรงหน้าต่อ จนเวลาผ่านไปร่างบางยืนเหงื่อชุ่มอยู่หน้าเตาในห้องครัวขนาดใหญ่อาหารคาวหวานหลายอย่างถูกจัดเรียงเตรียมยกออกมาเสริฟ์ยังโต๊ะอาหารของบ้าน “ น่าทานทุกอย่างเลยค่ะคุณน้ำมนต์ ” ป้าแม่บ้านที่ชื่อศรีอดไม่ได้ที่จะเอ่ยชมออกไป “ ใกล้ๆมือค่ำค่อยอุ่นใหม่อีกรอบแล้วยกออกไปเสริฟ์ได้เลยนะคะ ทุกคนก็ต้องทานอาหารพวกนี้ด้วยนะคะ น้ำมนต์ขอขึ้นไปอาบน้ำก่อน ” คุณหนูของบ้านเอ่ยบอกและสาวเท้าเดินขึ้นไปที่ห้องนอนขอ
สองสาวเพื่อนรักพากันเดินเข้าไปในห้องนอนขนาดใหญ่ของน้ำมนต์ แพรวาคุ้นเคยกับทุกซอกทุกมุมของที่นี่เป็นอย่างดี “ แพรขออาบน้ำก่อนนะน้ำมนต์จะได้มานอนอัพสตอรี่สบายๆเหนี่ยวตัวจะแย่ นี่แพรถ่ายรูปที่ผับไว้เยอะเลย ” แพรวาเอ่ยบอกเพื่อนออกไปแม่สาวนักเที่ยวติดโซเชียลการอัพสตอรี่ก็เป็นอีกหนึ่งงานสำคัญของแพรวา “ อือ ไปอาบก่อนเลย น้ำมนต์ขอลงไปเอาน้ำก่อนนะเมื่อกี้ลืม ” น้ำมนต์เอ่ยบอกเพื่อนแล้วเดินออกจากห้องลงไปชั้นล่างของบ้านอีกครั้ง “ อ้าวพี่กร ยังไม่ขึ้นไปนอนอีกเหรอคะ“ น้ำมนต์เอ่ยถามเมื่อเห็นพี่ชายยังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องรับแขก ” พี่ดูบอลคู่นี้จบก็ว่าจะขึ้นไปนอนแล้ว ลงมาทำไมอีกละเราอย่าบอกนะว่ามาหาขนมกินอีก “ ” น้ำมนต์ลงมาเอาน้ำค่ะแต่ถ้าได้ขนมด้วยสักชิ้นก็ดีนะคะ ไปละไปหาน้ำ หาขนมขึ้นไปกินกับแพรดีกว่า “ น้ำมนต์เอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องครัวพี่ชายได้แต่ส่ายหน้าเบาๆอย่างนึกเอ็นดูน้องสาว ร่างบางก้มๆเงยๆอยู่หน้าตู้เย็นขนาดใหญ่ไม่นานก็ได้น้ำพร้อมทั้งขนมหลายอย่างและขึ้นไปบนห้องนอนอีกครั้ง ” อย่าบอกนะว่าที่ลงไปนานเพราะไปหาขนมอยู่” แพรวาที่ยืนทาครีมบำรุงอยู่หน้ากระจกเอ่ยถามเ
ดินแดนสาวเท้าเดินกลับขึ้นไปบนชั้น 2 ของผับก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างแรงบนโซฟา ใบหน้าหล่อหันไปมองยังด้านล่างในจุดที่น้ำมนต์กับเพื่อนๆนั่งกันอยู่ “ ไปซะนานเลยกูก็คิดว่ามึงไปฟันสาวที่ไหนแล้ว ” ครามเอ่ยพูดออกไป ก่อนจะมองตามสายตาเพื่อนลงไปยังด้านล่าง “ มองอะไรของมึงวะ ” ครามเอ่ยถามดินแดนขึ้นอีกครั้ง “ เปล่า ! ” มือหนากระดกน้ำดื่มสีอำพันเข้าปากพลางเอ่ยปฏิเสธเพื่อนออกไป ไม่มีใครรู้ว่าๆที่เจ้าสาวของเพื่อนเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะดินแดนไม่เคยบอกเพื่อนมาก่อนและเขาก็เพิ่งเคยเห็นหน้าเธอครั้งแรกจากรูปภาพที่แม่ส่งมา กระบอกตาคมเอาแต่มองเพื่อนที่นั่งนัวอยู่กับสาวแต่ในสมองดันนึกถึงแต่น้ำมนต์ที่เดินชนเขาเมื่อกี้ พรึบ! สองขาแกร่งยืนขึ้นเต็มความสูงในมือถือแก้วน้ำสีอำพันไปยืนริมกระจก เขาคอยดูทุกๆการกระทำของน้ำมนต์ที่กำลังนั่งพูดคุยสนุกสนานอยู่กับกลุ่มเพื่อนโดยมีผู้ชายอีกคนนั่งอยู่ไม่ห่าง ” หึ ! นี่เหรอวะคนดี คนน่ารักที่พ่อบอกก็แค่ผู้หญิงใจแตกคนนึงไหมวะ ” ริมฝีปากหยักเอ่ยพูดก่อนจะยิ้มหยันออกมา “ มองอะไรของมึงวะไอ้ดินหรือเจอเหยื่อ ” อเล็กซ์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนเอาแต่ยืนมองลงไปด้านล่างเป็นนานสอ
~ ปัจจุบัน ~ ดินแดนเอาแต่นั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันไม่เอ่ยหรือพูดอะไรออกมาเลยแตกต่างจากเพื่อนทั้ง 3 ที่เอาแต่นัวเนียสาวสวยที่เรียกขึ้นมาบริการ “ อะไรของมึงวะ นั่งหน้าเครียดพากูหมดอารมณ์ไปด้วยเอาไหมผู้หญิงเดี๋ยวกูเรียกให้เผื่อจะช่วยแก้เครียดให้มึงได้ ” อเล็กซ์เอ่ยถามเพื่อนออกไป “ ไม่ ” ดินแดนที่วันนี้รู้สึกเบื่อไปซะทุกอย่างเอ่ยตอบเพื่อนแต่ทว่า…ในสมองก็เอาแต่นั่งคิดหาคำตอบเรื่องที่ได้ยินจากพ่อมาไม่หยุด “ มึงเคยเห็นหน้าว่าที่เจ้าสาวมึงไหมวะ ? ” ครามเอ่ยถามเพื่อนออกไปอย่างนึกสงสัย โดยที่บนตักแกร่งยังมีสาวสวยนั่งออดอ้อนอยู่ไม่ยอมหยุด “ ไม่เคย แม่เคยจะให้กูดูรูปแต่กูไม่ได้ดู ไม่อยากรู้ ” ดินแดนเอ่ยตอบ “ พี่ครามดื่มอีกนะคะพิงค์กี้ป้อน ” สาวสวยบนตักครามยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นมาป้อนเจ้าของตัก ครามก็ดื่มมันจนหมดแก้ว “ พี่ขอคุยกับเพื่อนก่อนนะครับ น้องพิ้งค์นั่งนิ่งๆไม่งั้นจะเจ็บตัวนะพี่บอกไว้ก่อน ” ครามเอ่ยบอกหญิงสาวออกไป “ อะไรวะ มึงต้องรู้สิวะว่าๆที่เจ้าสาวของมึงเป็นใครดูให้เห็นกับตาว่าหน้าตาเป็นยังไง เผื่อสวยนะมึง ” ครามเอ่ยบอกเพื่อน “ เออ ไอ้ครามมันพูดถูกระวังเถอะปากบอกไม่เอา ไ
ธีรวัตร สันติธำรงไพศาลหรือดินแดน ชายหนุ่มวัย 27 ปี ลูกชายเพียงคนเดียวของท่านธีระ สันติธำรงไพศาล มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่มีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ขาวสะอาดไปจนถึงธุรกิจสีเทาอย่างเช่น คาสิโน ดินแดนชายหนุ่มที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อราวกับลูกรักพระเจ้า รักในชีวิตอิสระ แม้จะควงสาวสวยแทบไม่ซ้ำหน้าที่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะหยุดอยู่ที่ใคร ณ ปัจจุบันกำลังดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัทยักษ์ใหญ่และในอีกไม่ช้าก็คงจะได้ขึ้นเป็นประธานบริษัทแทนผู้เป็นพ่อและนอกจากตำแหน่งประธานบริษัทแล้วเขายังต้องรับหน้าที่ทายาทมาเฟียต่อจากผู้เป็นพ่ออีกด้วย @Cinderella Pub (ซิลเดอเรลล่า ผับ) ผับหรูย่านใจกลางเมืองที่เหล่าผีเสื้อราตรีและนักดื่มมากมายต่างแย่งกันจองโต๊ะหนาแน่นแทบทุกคืนผับหรูที่การบริการดีที่สุดอีกทั้งยังมีสาวสวยมากมายคอยให้บริการและเป็นอีกหนึ่งสถานที่โปรดของดินแดนนอกจากเป็นสถานที่โปรดแล้วเขายังสนิทสนมกับเจ้าของผับแห่งนี้เป็นอย่างมาก เอี๊ยด! รถสปอร์ตหรูสีแดงเพลิงขับเข้าไปจอดยังที่จอดรถประจำของผับ สองขาแกร่งสาวเท้าลงจากรถเดินเข้าไปในผับทุกคู่สายตาจ้องมองมายังชายหนุ่มร่างสูงโปร่งใบหน้าหล่อเหลาไม่วางตา สาวๆต่างรู