“ คุณดินแดนปล่อยน้ำมนต์ไปเถอะนะคะ ” น้ำมนต์ไม่ได้ต้องการแบบนี้ สาวน้อยนั่งตัวสั่นเทาอยู่บนโซฟาหรูในบ้านหลังใหญ่ที่มีแค่เธอกับเขาเพียงสองคนเท่านั้น “ หึ !! ฉันปล่อยแน่สาวน้อย แต่ฉันจะปล่อยในตัวเธอนะ ” ริมฝีปากหยัดเหยียดยิ้มอย่างร้ายกาจ สายตาหยาบโลนที่เขามองมายังเธอมันทำให้เธอ…รู้สึกกลัว พรึบ !!!! กรี๊ดดดดดด !! น้ำมนต์ลุกขึ้นหมายจะวิ่งหนีออกไปจากบ้านนี้ ไปให้พ้นเสือร้ายอย่างผู้ชายคนนี้ แต่เธอก็ช้ากว่าเขาอยู่ แขนแกร่งจับหมับเข้าที่ต้นแขนเรียวเล็กของน้ำมนต์ แล้วดึงเธอเข้ามากอดจากทางด้านหลังหญิงสาวกรีดร้องเสียงหลงออกมา “ จะหนีไปไหนน้ำมนต์ เธอไม่มีสิทธิ์หนีฉันไปไหนทั้งนั้นถ้าฉันไม่อนุญาติ “ ปากหยักพูดใกล้ๆกับใบหูเล็ก มือหนาลูบเบาๆที่หน้าท้องแบบราบเบาๆพลางบีบฃย้ำที่เอวคอดกิ่วทร่างบางขนลุกซู่ขึ้นมาทันทีกับสัมผัสของชายหนุ่ม ” ฮือ !!! คุณดินแดนอย่าทำอะไรน้ำมนต์เลยนะคะ ปล่อยน้ำมนต์ไปเถอะนะคะ “ เรียวปากสวยเอ่ยบอกคนตรงหน้าออกไป ดวงตาสวยมีน้ำสีใสไหลออกมา เธอกลัวเขาเหลือเกินร่างบางยืนตัวสั่นเทาไปหมด ” ฉันบอกแล้วไงว่าปล่อยแน่แต่ปล่อยในนะ อย่ามาทำเป็นสำออยร้องไห้น้ำมนต์ “ ดินแดนพยาย
Last Updated : 2025-07-19 Read more