ตอนที่ 8 คุณลุง

 ร่างเล็กที่มองผู้มาใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้า นี่หรือคือว่าที่สามีของเธอในอนาคต เอาจริงดิ! เขาไม่ได้ดูสูงวัยเหมือนกับที่เธอคิดไว้เลยสักนิด ใบหน้าหล่อคมเข้มแต่ทว่าผิวกลับขาวผ่องยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก รูปร่างที่ดูสูงโปร่งสง่างามถ้าวัดจากสายตาเขาคงไม่ต่ำกว่า 185 เซนติเมตรแน่นอน ซึ่งเธอเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็กแต่เมื่อเทียบกับเขาแล้วเธอดูตัวเล็กไปถนัดตาเลย อีกทั้งดวงตาคมกริบที่แสนมีเสน่ห์นั่นอีก สายตาแบบนี้คงเจ้าชู้ไม่เบาสินะเพราะเธอเองก็โดนแทะโลมด้วยสายตาแบบนี้อยู่บ่อยๆจากผู้คนมากหน้าหลายตา แล้วดูจมูกโด่งของเขาสิมันโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหยักสวยนั่นอีก นี่ขนาดเขาทำใบหน้าเฉยชาไม่ได้ยิ้มให้เธอเลยสักนิดยังดูน่ามองขนาดนี้ นี่มันลูกรักพระเจ้าชัดๆ ยังไม่จบเพียงเท่านั้นนะทรงผมของเขายังเป็นทรงสกินเฮดสกินเฟดอีกด้วย รอยบากที่อยู่บนทรงผมนั้นขีดเป็นเส้นตรงอยู่ที่ขมับด้านซ้ายของเขาเรียงกันสามเส้น อีกทั้งยังมีรอยบากอยู่ตรงหางคิ้วด้านขวาอีกต่างหาก ไหนจะต่างหูที่เขาใส่อีกหลายชิ้นรวมถึงจิวที่จมูกนั่น รวมๆแล้วเขาดูลุคเป็นผู้ชายแบดบอยอย่างสมบูรณ์ อ่อ  อีกอย่างรอยสักตรงคอของเขามันดูน่ากลัวเกินไปสำหรับเธอ

" ถามว่าสายขิมใช่ไหม "

    เวกัสลอบมองดวงหน้าของสาวน้อยตรงหน้าที่มองเขาอย่างพิจารณา เธอยืนมองเขาอยู่นานมากเหมือนตกอยู่ในภวังค์ คงตกใจมากสินะที่เห็นเขาในสภาพนี้ ถ้าเดาไม่ผิดเธอคงคิดว่าเขาคือนักธุรกิจหนุ่มมาดเนี๊ยบ แต่พอเขามายืนปรากฏกายต่อหน้าเธอเธอคงรู้สึกผิดหวังมากสินะที่ได้เห็นลุคแบดบอยแบบนี้ ใช่ เมื่อเช้าเขาไปปรับลุคมาไปตัดผมจากรองทรงสูงที่เคยใช้ทรงนี้เป็นประจำกลายเป็นทรงสกินเฮดที่แม้จะแต่งตัวเป็นทางการขนาดไหนก็ยังดูแบดบอยอยู่ดี อีกทั้งยังใส่เครื่องประดับครบเซ็ตเหมือนที่เขาชอบใส่เวลาลงแข่งในสนามแต่เขาไม่เคยใส่เครื่องประดับพวกนี้ออกมานอกสนามเลยสักครั้ง รวมไปถึงเสื้อเชิ้ตสีนี้สีน้ำตาลทองเขาเองก็เพิ่งเคยใส่เป็นครั้งแรกเพราะเสื้อผ้าที่เขาชอบใส่คือเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงทำงานสุดหรูหรือไม่ก็เสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนส์เท่านั้น

" เอ่อ ค่ะ "

    เขมิกาที่ได้สติขึ้นมาบ้างหลังจากที่เขาเรียกชื่อของเธออีกครั้ง ไม่รู้ว่าเผลอจ้องมองหน้าเขาไปนานเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีเขาก็ยกยิ้มมุมปากใส่เธอเสียแล้ว มุมปากที่ทำเหมือนตัวเองเป็นต่อเธอเสียเต็มประดา

" ฉันเวกัส มารับเธอไปออกเดท ขึ้นรถสิ "

    เวกัสพูดออกมาเขาไม่แม้แต่จะเดินอ้อมมาเปิดประตูรถยนต์ให้เธอเข้าไปนั่งเลยด้วยซ้ำ เมื่อสายขิมเข้าไปนั่งในรถยนต์คันหรูของเขาเสร็จเรียบร้อยแล้วแต่เวกัสเองกลับยังไม่เข้าไปนั่งในรถ สิ่งที่เขาทำคือหยิบบุหรี่ขึ้นมาดูดท่าทางสบายๆไม่สนใจว่าเธอจะคิดยังไงกับเขาด้วยซ้ำ เขารู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจ้องมองเขาอยู่แต่ใครจะสนใจกันล่ะ

    ต้องยอมรับว่าแว๊บแรกที่เห็นเธอเกินคาดกว่าในรูปที่เห็นเมื่อคืนมาก ตัวจริงสวยอย่างกับนางฟ้า ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารัก ผมสีดำถูกรวบเอาไว้ครึ่งหนึ่งอีกครึ่งหนึ่งปล่อยยาวลงมาจนถึงกลางหลังอีกทั้งชุดเดรสน่ารักสีชมพูของเธอที่มันขับกับผิวขาวจนสะท้อนแสงของเธอนั่นอีก หากไม่มีเสื้อคลุมสีขาวคลุมทับเอาไว้เขาก็ยังไม่รู้เลยว่าจะออกจากภวังค์ของการมองหน้าเธอได้ยังไง เธอเหมือนมีมนต์สะกดทำให้เขาจ้องมองเป็นพิเศษ ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอก็เป็นลูกรักพระเจ้าคนหนึ่ง แต่ดูท่าทางเหมือนเจ้าหญิงน้อยน่าทะนุถนอมขนาดนี้คงเลี้ยงกันมาแบบไข่ในหินแน่ๆ ซึ่งผู้หญิงแบบนี้ไม่เหมาะกับเขาเลยสักนิด บอบบางอ้อนแอ้นแบบนี้เขาจับกระแทกแค่ทีสองทีก็ดูท่าทางจะเอวหักคามือแล้ว แบบนี้รับความดิบเถื่อนจากเขาไม่ไหวหรอก เห็นทีกลับบ้านไปตอนเย็นคงต้องบอกให้มัมทำใจเสียแล้ว

" อยากไปไหนล่ะ รู้ใช่ไหมว่าผู้ใหญ่ต้องการให้เราออกเดทกัน "

    ร่างสูงเมื่อเข้ามาในรถก็ถามเธอทันที ด้วยท่าทางที่ดูไม่ค่อยสนใจในตัวหญิงสาวเท่าไหร่ สิ่งที่เขาสนใจในตัวเธอมากที่สุดในตอนนี้นอกจากใบหน้าที่แสนสวยนั่นแล้วก็คงเป็นอกตูมๆของเธอนั่นแหละที่มันล้นทะลักออกมานอกเดรสที่มันเป็นคอวีแบบนั้น และเมื่อเธอใส่มาเพื่ออยู่กับเขามีหรือที่คนอย่างเขาจะไม่มอง

" รู้ค่ะ หนูแล้วแต่คุณลุงเลยค่ะ คุณลุงชื่ออะไรคะ "

    ร่างเล็กตอบออกไปเพราะไม่รู้จะชวนเขาไปไหนเหมือนกัน เธอเพิ่งกลับมาถึงเมืองไทยเมื่อวานนี้เอง และที่แทนตัวเองว่าหนูเพราะรู้สึกว่าเขาอายุห่างจากเธอมากเกินกว่าที่เธอจะใช้คำแทนตัวเป็นอย่างอื่นได้แล้ว

    เวกัสเมื่อได้ฟังคำเรียกจากเธอว่าคุณลุงก็ทำเขาแทบควันออกหู กล้าดียังไงมาเรียกเขาว่าลุง หงุดหงิดแล้วนะ เขาไม่ได้แก่ขนาดนั้นสักหน่อยเธอต่างหากที่เด็กเกินไป

" นี่เธอ! อายุเราก็ไม่ได้ห่างกันมากขนาดนั้นแถมหน้าตาของฉันก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้นเรียกพี่ก็พอมั้ง พี่เวกัส! ฉันชื่อเวกัส นี่จะเรียกลุงเลยหรอ "

    ร่างสูงสบถออกไปอย่างหัวเสีย นี่เธอไม่รู้จริงๆหรอว่าไม่ควรเรียกว่าที่สามีในอนาคตของตัวเองว่าลุง

" ขอโทษค่ะ ก็หนูเห็นว่าเราอายุห่างกันตั้งหลายปี เพื่อความสบายใจของคุณหนูเรียกพี่ก็ได้ค่ะ พะ...พี่เวกัส "

    สายขิมที่รู้เพียงแค่อายุของเขาเท่านั้นแต่กลับไม่รู้จักชื่อของเขาเสียนี่ อีกทั้งตอนนี้เธอรู้สึกว่ากำลังทำเขาโกรธ เธอพยายามพูดดีกับเขาสุดๆแล้วนะ อีกทั้งแทนตัวว่าหนูอย่างนอบน้อมอีกด้วย แต่รู้สึกว่าเขาจะยังไม่พอใจเธอ ใช่สิ เขาทำท่าทางไม่พอใจตั้งแต่ลงจากรถมาแล้ว

    ท่าทางใสซื่ออ่อนต่อโลกของเธอทำเอาเวกัสหนักใจ นี่เขาจะต้องมาแต่งงานกับคนที่หน้าตาอย่างกับคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอย่างนั้นหรอ และดูท่าทางเธอจะเป็นเด็กดีเอามากๆด้วย ตายห่าละไอ้เวย์!! หวานขนาดนี้ไม่รู้ว่าเนื้อตัวจะหวานล้ำเหมือนกับลุคที่แต่งออกมาในวันนี้หรือเปล่า

" งั้นไปกินข้าวที่ร้านประจำของฉันก็แล้วกัน กินข้าวเสร็จเดี๋ยวมาส่ง ดูท่าทางจะเจอกันแค่วันนี้วันแรกแล้วก็เป็นวันสุดท้ายนั่นแหละ "

    เวกัสพูดออกมาพร้อมกับทะยานรถสปอร์ตคันหรูไปยังร้านอาหารเจ้าประจำที่เขาใช้บริการบ่อยๆ เวลาพาสาวๆสวยๆไปออกเดท ก่อนจะกลับไปกินกันที่ห้องที่เขาเช่าเอาไว้สำหรับเป็นห้องเชือดเท่านั้น

    สายขิมแปลกใจกับคำพูดของเขา ทำไมเขาถึงได้บอกว่าจะเจอเธอวันนี้วันแรกและเป็นวันสุดท้ายในเมื่อคุณพ่อกับคุณแม่บอกว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน

" แต่เรากำลังจะแต่งงานกันในอีก 3 เดือนข้างหน้าไม่ใช่หรอคะ "

    ร่างสูงตวัดสายตามามองคนตัวเล็กอย่างเอาเรื่อง เห็นหน้าซื่อๆใสๆแบบนี้จ้องจะจับเขาอยู่หรือนี่ ไม่ได้การล่ะ

" เดท แค่ออกเดท แต่งงานอีก 3 เดือนข้างหน้าอะไรกัน ฉันไม่เห็นรู้เรื่อง "

    เวกัสไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนจริงๆเพราะมัมแค่ให้เขามาดูตัวเท่านั้น แต่เธอคิดไปถึงแต่งงานแล้วหรอ ผู้หญิงสมัยนี้ดูแค่หน้าตาไม่ได้จริงๆ

" ก็คุณพ่อ... "

    ยังไม่ทันที่สายขิมจะบอกว่าข่าวสารที่เธอได้รับมันเป็นแบบนี้เธอยังไม่ทันอธิบายด้วยซ้ำแต่เขาก็พูดตัดบทเธอเสียก่อน

" พอๆ วันนี้แค่ไปออกเดทก็พอ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจะจัดการเอง "

    เวกัสพูดตัดบทคนตัวเล็กที่กำลังจะเถียงเขาฉอดๆ ครั้งนี้มัมของเขาน่าจะเอ็นดูผิดคนแล้วล่ะ