Share

Chapter 8 ร้องขอ

last update Last Updated: 2025-12-13 09:31:03

ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย

ฉันกำลังทำบ้าอะไรอยู่

คำถามนี้วิ่งวุ่นเข้ามาในหัวของฉันไม่หยุด ฉันมันมั่นหน้าเกินไปว่าเขาจะชอบฉัน แต่มันกลับไม่ใช่ ดูจากคำพูดของเขาแล้วมันไม่ใช่เลยสักนิด

“พรุ่งนี้ช่วงเช้าฉันจะบอกนักข่าว” วิลล์เขาไม่มีท่าทีอะไรกับฉันเลย แม้กระทั่งสัมผัสจากริมฝีปากของฉันที่ประทับลงไป เขานิ่ง และไม่ได้มีแววตาตกใจอะไร

“_” ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขา เพียงแต่ก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อเรียกกำลังใจ

“ฉันไม่อยากมีข่าวเสียหาย” ฉันเอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นสบตากับเขาที่มองฉันอยู่

“แล้ว?”

“ฉันขอเวลาหน่อย ช่วยบอกนักข่าวว่าเราคบกัน หลังจากนั้นหนึ่งเดือนฉันจะบอกนักข่าวเอง” ฉันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องยังไมก็ไม่รู้ วิลล์เขามองฉันนิ่งเลย ดวงตาเอย กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขาเอย มันนิ่งเหมือนกับถูกสต๊าฟไว้

“ฉัน..อาจตกงานได้ถ้านายออกไปพูดแบบนั้น ฉันยอมรับว่าฉันผิดที่ทำแบบนั้น แต่มันแก้อะไรไม่ได้แล้ว เพราะฉันพูดไปแล้ว” พอฉันพูดจบวิลล์ก็นิ่งไปสักพักก่อนที่เขาจะพูดขึ้นอีกครั้ง

“พิ้งค์พราว...เธอทำตัวเองทั้งนั้น”

“_” ฉันคิดว่าถ้าใครสักคนมายืนฟังฉันพูดแบบนี้เขาคงใจอ่อน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา   Chapter 17 งอน

    วันต่อมา...พรึ่บ! แรงรัดเหนี่ยวบริเวรเอวของฉันทำให้ฉันลืมตาขึ้น ก่อนที่ฉันจะชะงักเล็กน้อยเมื่อมีใบหน้าของใครบางคนอยู่ใกล้ฉันในระยะประชิด ฉันนิ่งไปพักใหญ่ ๆ พร้อมกับสายตาที่ไล่พินิจมองโครงหน้าของเขาใจของฉันตอนนี้มันเต้นแรงมาก เต้นแรงจนฉันกลัวว่าเขาจะได้ยิน มันทำให้ฉันเริ่มขยับตัวออกจากร่างหนาของเขาเบา ๆ เริ่มจากจับลำแขนแกร่งของเขาออกจากเอวพรึ่บ! วิลล์พลิกตัวหนีฉันเมื่อฉันเริ่มขยับตัวแรงขึ้น ราวกับกำลังถูกรบกวนเวลานอน และขณะนั้นเองที่ฉันนึกได้ว่าวันนี้เป็นวันเสาร์ และเราสองคนมีเรียน แต่ไม่ทันที่ฉันจะเอื้อมมือไปปลุกเขา นาฬิกาตั้งโต๊ะบนหัวเตียงก็บอกฉันเสียก่อนว่ายังไม่ถึงเวลาฉันก็เลยค่อย ๆ ลุกขึ้นจากที่นอน แอบแปลกใจเล็กน้อยที่บนตัวฉันมีเสื้อยืดของเขาอยู่ และกางเกง เอ่อ น่าจะเป็น...บ็อกเซอร์ของเขา แต่ยังดีที่เสื้อของเขามันตัวใหญ่จนคลุมไปทั้งช่วงล่างของฉัน ก็เลยไม่ได้น่าเกลียดอะไรฉันไม่เคยเห็นผู้ชายนอนตอนตื่นนอนเลย รู้สึกแปลก ๆ ในใจ และวิลล์เขานอนแบบนี้ไม่ต่างจากตอนตื่นเลย คือนิ่งเรียบ ต่างกันที่เปลือกตาหนาที่ปิดและไม่ปิดเท่านั้นเอง แต่หล่อเหมือนเดิมฉันค่อย ๆ หมุนตัวเดินออกจากห้องขอ

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา   Chapter 16 ผิดคำพูด Nc+++

    “วิลล์...” แม้ฉันจะมองไม่ชัดมาก แต่ก็จำได้แม่นว่าใบหน้านิ่ง ๆ นี้เป็นของใคร “นาย...มาตั้งแต่เมื่อไร” ฉันเอ่ยถามออกไป แต่ก็ได้รับเพียงแค่ใบหน้านิ่ง ๆ และสายตาคมที่มองใบหน้าของฉัน ก่อนที่เขาจะละสายตาหันไปมองพอตเตอร์ที่ไม่มีท่าทีอะไรเลยต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ราวกับรู้ว่ามันจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น “หวง หรือห่วง...” “...หรือทั้งสอง” ฉันหันไปมองวิลล์เพื่อรอเขาตอบคำถามของพอตเตอร์ แต่เขากลับเงียบเหมือนเดิม“ไม่หวงไม่ห่วงก็ปล่อยเธอมา” “ปล่อยเธอไป แล้วเฮียจะทำอะไรเธอ” “หึ ยังต้องถามอีกเหรอ มึงไม่รู้?”“เพราะรู้ไง ผมเลยไม่ปล่อย” พรึ่บ!“อ๊ะ เจ็บนะ!”สิ้นสุดเสียงของคนตัวโต วิลล์ก็ออกแรงกระชากต้นแขนฉันให้เดินตามเขาไป และมือใหญ่ ๆ ของเขาที่บีบต้นแขนของฉันอย่างแรงมันทำให้ฉันเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด“วิลล์! นายจะทำอะไร!” ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงแสดงท่าทีออกมาแบบนี้ เขากำลังโกรธฉันอยู่ใช่ไหมแกร็ก~ปัง!!พรึ่บ!วิลล์กระแทกประตูปิดเสียงดังสนั่นก่อนที่เขาจะปล่อยต้นแขนของฉันออก ร่างสูงใหญ่ยืนขวางทางประตูราวกับว่ากำลังกักขังตัวฉัน“ไปอาบน้ำ แล้วนอนนี่” ฉันขมวดคิ้วให้สิ่งที่เขาพูด เขาหมายถึงอะไร ถ้าฉันเข้าใจไ

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา   Chapter 15 โลกส่วนตัว

    วันต่อมา...@The Great feature Condo-พิ้งค์พราว- ฉันเพิ่งกลับจากถ่ายละคร เหนื่อยมาก แต่ก็พยายามลากสังขารกลับคอนโดให้ได้เพราะพี่อิ้งค์ต้องรีบกลับบ้านก็เลยไม่ได้มาส่งชีวิตประจำวันฉันก็มีแค่นี้แหละ ถ่ายละคร บางวันก็ถ่ายแบบ กลับคอนโด อ่านหนังสือและรีบเข้านอนจะได้ไม่โทรมติ๊ง!เสียงแจ้งเตือนลิฟต์ดังขึ้นเมื่อถึงที่หมาย มันเรียกให้ฉันหลุดจากภวังค์ก่อนที่ฉันจะก้าวขาออกจากตัวลิฟต์ แต่แล้ว กึก!บอกฉันทีว่าฉันตาฝาดไป ทุกคนจำพอตเตอร์ได้ไหม ผู้ชายที่มอมเหล้าฉันไง ตอนนี้เขากำลังเดินออกมาจากห้องที่อยู่ตรงข้ามกับห้องฉัน ฉันจะไม่ตกใจเลยถ้าห้องนั้นไม่ใช่ห้องของเพียงฝันใช่ เพียงฝันย้ายเข้ามาอยู่เมื่อสองวันที่แล้วแล้วสองคนนี้คือยังไง ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงออกจากห้องของเพียงฝัน“ว้าว ช่วยบอกผมมีว่าที่นี่ไม่ใช่สวรรค์ ทำไมผมถึงเจอนางฟ้า” พอตเตอร์เดินมาหยุดยืนต่อหน้าฉัน ก่อนที่เขาจะพูดประโยคชวนอ้วกออกมา“ใช่ที่นี่ไม่ใช่สวรรค์ มันคือนรกไง ฉันถึงเจอนาย” ฉันยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาของเขาเรียบตึงขึ้น ก่อนที่เขาจะกลับมายกยิ้มเหมือนเดิม“นายมอมเหล้าฉัน” ฉันเอ่ยพูดขึ้นอีกครั้ง ไม่เรียกมันละคุงคุณเนี่ย

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา    Chapter 14 อ่อย

    หลายวันต่อมา...@The University A หลายคนรู้ว่าฉันมีแฟน หลายคนรู้ว่าฉันคบกับใคร แต่หลายคนไม่รู้ว่าฉันไม่ได้เจอ และไม่ได้รับข้อความตอบกลับจากคนที่หลายคนรู้ว่าเขาเป็นอะไรในชีวิตฉันวิลล์...เขาจงใจหนีหน้าฉันเพราะไม่อยากเห็นหน้าฉันแน่ ๆ ข่าวของเราสองคนก็ค่อย ๆ เงียบไปตามกาลเวลาแต่ก็มีหลายคนที่ถามหาเขาอยู่บ่อยครั้งเวลาฉันไปถ่ายละคร อย่างเช่น ทำไมแฟนถึงไม่มารับเหมือนกับคนอื่นบ้าง ฉันก็ได้แต่ยิ้มแห้งและตอบไปว่าแฟนติดเรียน ทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาเรียนอะไร แต่พอค้นอินเทอร์เน็ตฉันก็รู้ว่าเขาเรียนหมอวันนี้ฉันมาเรียนเพราะเป็นวิชาที่ต้องเช็คชื่อเข้าเรียน ไม่ใช่สอบเฉย ๆ แล้วจะผ่าน ที่ผ่านมาฉันอาศัยการอ่านหนังสือเป็นส่วนใหญ่ ไม่ได้เข้าเรียนทุกคาบหรอก เพราะงานฉันก็เยอะเหมือนกัน หลังจากวันนั้นที่บ้านเขา เรานอนเตียงเดียวกัน ฉันตื่นมาก็ไม่เห็นเขาแล้ว คุณแม่บอกว่าวิลล์มีเรียนเช้า ฉันก็ทำได้แค่พยักหน้าเข้าใจ เข้าใจว่าเขาไม่ได้อยากเห็นหน้าฉัน “เหอะ!! นายทำฉันหงุดหงิด” ฉันพึมพำออกมาคนเดียวขณะที่กำลังขับรถเข้ามาในมหาลัย ไม่อยากเจอฉันอย่างนั้นเหรอ ฉันจะไปเจอเอง!ฉันมีนิสัยชอบทำอะไรที่มันเกินขีดจำ

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา   Chapter 13 ข้อตกลง

    เวลาต่อมา...ฉันต้องค้างที่นี่คุณแม่เธออยากให้ฉันค้างเพราะข้างนอกฝนตกหนัก และที่สำคัญคุณแม่ยังให้ฉันค้างห้องเดียวกันกับเขาอีก แม้วิลล์จะขัดหัวชนฝาบอกว่าอยากให้เกียรติฉัน แต่คุณพ่อเขากลับบอกว่ามีคนรายงานท่านว่าวิลล์มาหาฉันกลางดึกพร้อมกับออกจากห้องในตอนเกือบเช้า นั่นหมายความว่าทุกคนรู้ว่าเราเคยมีอะไรกันแล้วแล้วตอนนี้ฉันก็เลยได้มานั่งหน้าแห้งอยู่ในห้องของเขา และเขาก็กำลังอาบน้ำอยู่ จะบ้าตายเขายังไม่คุยกับฉันเลย“เห้ออ...” ฉันถอนหายใจออกมาเพราะรู้สึกไม่ดีเท่าไร เขาเย็นชามาก มากถึงมากที่สุดคนบ้าอะไรก็ไม่รู้นิ่งมากแกร็ก~เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้ฉันหันไปมอง ก่อนจะชะงักให้กับสิ่งที่เห็น วิลล์เข้าใช้ผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบ และผมเปียกโชกของเขาทำให้ฉันลอบกลืนน้ำลาย ไหนจะมีหยดน้ำที่เกราะพราวตามร่างหนาอีก“...อึก” เขารู้ตัวใช่ไหมว่าเขาเป็นคนหุ่นดีมาก ฉันว่าเขารู้แหละ เขาก็เลยเดินออกมาโชว์แบบนี้ไง กล้ามหน้าทองเป็นลอนของเขาทำให้ฉันหายใจติดขัด“มองอะไร”“ห้ะ”พรึ่บ! “อ๊ะ!!” ผ้าขนหนูผืนเล็กที่เขาให้เช็ดผมเมื่อสักครู่ถูกโยนใส่หน้าของฉันเต็ม ๆ เหมือนเขาอยากปิดหน้าฉันไว้ ฉันนิ่งไปพักใหญ่ก่อนจะค่อย ๆ ด

  • Bad Love of Cold รักร้ายของนายเย็นชา   Chapter 12 ไร้ตัวตน

    เวลาต่อมา...-พิ้งค์พราว-ฉันเคยใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ที่ฉันเห็นตรงหน้านี้ในกองถ่ายละคร ไม่เคยเข้ามาในฐานะแขกของบ้านเลย ก็จริงอยู่ที่ฉันใช้ชีวิตในที่ที่ห้อมล้อมไปด้วยเหล่าไฮโซชั้นสูง แต่นั่นมันเป็นเพียงแค่หน้ากากที่ฉันพยายามสวมใส่ ฉันใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม รวมถึงซื้อคอนโดราคาหลายสิบล้าน เพราะไม่ต้องการให้ใครหลายคนนินทาว่าฉันเป็นดารายาจก แต่ความจริงแล้วฉันมีเงินใช้ไม่พอในแต่ละเดือนเสียด้วยซ้ำฉันขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านของเขา ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนกระจกลงเพื่อถามหาที่จอดรถ แต่กลับมีชายในชุดสูทสีดำเดินมาเปิดประตูให้ฉันซะงั้น แกร็ก~“เอ่อ แล้วรถฉันล่ะคะ” “ครับ เดี๋ยวผมเก็บให้” ฉันพยักหน้ารับก่อนจะลงจากรถและให้กุญแจรถกับพี่เขาไป ในตอนนี้ฉันขอเวลาอึ้งให้กับสิ่งที่เห็นก่อน บ้านหลังใหญ่สามชั้นที่ฉันเห็นตรงหน้าบอกทีว่านี่คือบ้าน แต่ฉันว่ามันเป็นคฤหาสน์เสียมากกว่า “หนูพิ้งค์!!”“คะ!” ฉันเผลอร้องสะดุ้งตกใจก่อนจะก้มหน้าลงหลังจากที่เงยหน้าดูบ้านหลังใหญ่นี้อยู่นานสองนาน“มาแล้วทำไมไม่ทักบอกแม่” แม่อย่างนั้นเหรอ ถ้าไม่บอกฉันจะคิดว่าเป็นพี่สาวของเขา ทำไมหน้าเด็กจังแถมยังสวยมากอีกต่างหาก “สวัสดีค่ะคุณน้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status