บทที่ 1

@Sky House [06.00 น.]

-พระพาย-

“อ๊ะ เหนือ~” ฉันสะดุ้งเฮือกตื่นจากการหลับไหลหลังจากที่รู้สึกถึงการสัมผัสของคนที่คุ้นเคย

“จิ๊!” น้ำเหนือจิ๊ปากรำคาญฉัน ก็ฉันตกใจนี่หน่า เขาเข้ามาแล้วมาถกกระโปรงชุดนอนของฉันขึ้นแบบนี้จะไม่ให้ตกใจได้ไง

“เหนือ พายเจ็บ~”

“เจ็บทำเหี้ยอะไร พูดอย่างกับไม่เคย” เสียงของน้ำเหนือมันทำให้ฉันต้องปล่อยอารมณ์ตัวเองโดยการเอื้อมแขนขึ้นไปโอบรอบคอเขา ถ้าเขาไม่เล้าโลมฉัน ฉันก็ควรจะต้องเล้าโลมตัวเอง ไม่งั้นฉันต้องเจ็บแน่ ๆ

“อื้ออ~ เหนือ”

“อย่าเกร็งดิ กูเงี่ยน” ฉันหอบหายใจอย่างหนัก ก่อนจะค่อย ๆ ลดการเกร็งช่วงล่างลง ตอนนี้มันกำลังเช้ามืดอยู่ ทำไมอยู่ ๆ เขามีอารมณ์ขึ้นมาแล้วเข้ามาในห้องฉันอย่างนี้

“เบา ๆ นะ” ฉันปล่อยเรียวแขนจากรอบคอของเขา ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นจับต้นแขนแกร่งของเขา

“อย่าจิก”

“อ๊ะ!” ฉันก็เลยเลื่อนฝ่ามือไปจิกเล็บลงที่ผ้าปูที่นอนแทน น้ำเหนือเขากำลังดันแก่นกายขนาดใหญ่ของเขาเข้ามาในช่องทางรักของฉัน ซึ่งฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย แต่ดูจากชุดนอนด้านบนของฉันที่มันร่นลงมาจนเห็นหน้าอกของฉัน มันหมายความว่าเขาเข้ามานานแล้ว

ปึก!

“อ๊าห์~”

“อื้ออ~เจ็บ” น้ำเหนือกระแทกเข้ามาซะเต็มแรงจนร่างฉันคลอนขึ้น เรียวขาของฉันมันสั่นขึ้นมาทันที ฉันเม้มปากเข้าหากันเมื่อน้ำเหนือขยับจังหวะเข้าออกแบบไม่บันยะบันยัง ฉันแสบน้องน้อยของฉันมาก แต่ผ่านไปสักพักมันก็ดีขึ้น เหนือเขายังคงรุนแรงกับฉันหมือนเดิม

พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!!

“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า เหนือ” ความเสียวซ่านเริ่มเล่นงานฉันเมื่อการกระแทกของเขามันกระทบเข้ากับจุดเสียวของฉัน ความรู้สึกมันก็เสียวแบบทุกครั้งนั่นแหละ

“อื้มม ซี๊ดด ของมึงยังตอดดีเหมือนเดิมเลยพาย” ฉันครางเสียงออกมาไม่หยุดเลย เหนือก็เช่นกัน เขารั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกย้ำ ๆ เน้น ๆ เข้ามา ฉันรู้สึกเสียวและเหมือนจะเสร็จในเร็ว ๆ นี้ ทว่า

“จะเสร็จ? บ้าชะมัด”

“เหนือ อื้อ~” ฉันกำลังถึงจุดสุดยอดของอารมณ์ แต่ทว่า

พรวด~

“อ๊ะ!”

“กูไม่ทำให้มึงเสร็จหรอก” เขาก็ดึงแก่นกายของตัวเองออก และใช้มือช่วยตัวเองแทน อารมณ์ของฉันก็เลยค้างอยู่บนดอย

“อ่าห์~” ไม่นานน้ำเหนือก็ครางออกมา แล้วน้ำรักของเขาก็พุ่งใส่ต้นขาของฉัน ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่นเมื่อเขาสบสายตากับฉัน

“จะนอนนี่เหรอ” ฉันถามคำถามสิ้นคิดออกไป

“บ้าหรือไง” น้ำเหนือเขาดึงบอกเซอร์ลายทางของเขาขึ้น ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องฉันไป ฉันยังคงหอบหายใจอยู่ ก่อนที่ฉันจะเลื่อนมือลงสกิดน้องน้อยของฉันเอง

“อื้อ~”

อาจจะเป็นเพราะใกล้เสร็จเต็มทีทำให้ฉันแค่แตะเบา ๆ ความรู้สึกถึงจุดสุดยอดก็มาเยือน ก่อนที่ฉันจะค่อย ๆ ดึงผ่าห่มขึ้นปิดร่างกายตัวเองไว้และก็ข่มตาปิดลงเพื่อนอนอีกครั้ง ทว่า

กริ๊งง~

นาฬิกาปลุกก็ดังขึ้นซะงั้น ฉันต้องเตรียมตัวไปเรียน แล้วก็ต้องลุกไปเตรียมอาหารเช้าให้คนในบ้านด้วย คิดได้ดังนั้นฉันจึงดีดตัวลุกขึ้น

“เปื้อนอีกแล้ว” ฉันพึมพำออกมาเมื่อน้ำรักของเหนือเปื้อนที่นอนฉันอีกแล้ว ฉันต้องซักแบบนี้ พี่พอตเตอร์ก็รู้น่ะสิว่าเหนือเขาทำแบบนี้กับฉันอีกแล้ว

ฉันไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน และน้ำชาก็จะด่าเหนืออีก ส่วนวาโย คงตื่นหลังจากเรื่องจบมั้ง นอนเหมือนคนตายแบบนั้น

พรึ่บ!

แต่ทำไงได้ ถ้าไม่รีบซักมันก็จะเป็นคราบฝังแน่น ฉันก็เลยดึงผ้าปูที่นอนใส่ตะกร้าถือออกจากห้องของตัวเองไปด้วย ฉันเดินเอาผ้าปูที่นอนไปปั่นในเครื่องซักผ้า ก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องนอนของคนในบ้านต่อ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

เงียบ…

วาโยนอนเหมือนซ้อมตายไปเรียนไม่เคยทันเหมือนเดิม ส่วนเหนือคงอาบน้ำมั้ง ฉันก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของบ้าน

แอ๊ดด~

“อ๊ะ ตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามเมื่อพี่พอตเตอร์ซึ่งพี่เปิดประตูออกมาพอดีโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ยกมือขึ้นเคาะประตูเลย

“อืม” พี่พอตเตอร์ตื่นแล้ว พี่เขาเป็นพี่ชายฝาแฝดของฉันเอง ฉันยิ้มให้พี่เขาบาง ๆ ก่อนจะเดินไปอีกห้องที่อยู่ข้าง ๆ ห้องของพี่พอตเตอร์

“พี่คะ น้ำชาตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามพี่พอตเตอร์เมื่อเห็นว่าประตูห้องของน้ำชาแง้มไว้อยู่

“อืม”

“กินไรดีคะวันนี้”

“อะไรก็ได้ พายซักผ้าเหรอพี่ได้ยินเสียงเครื่องปั่น”

“ค่ะ” ฉันพยายามตอบให้เป็นน้ำเสียงปกติ

“เมื่อวานก็ซักนิ”

“อ้อ เสื้อกาวน์ค่ะ ต้องใส่” ฉันโกหกพี่เขาอีกแล้ว

“เลิกโกหก พี่เห็นไอ้เหนือเดินออกจากห้องพาย” ฉันอึ้งไปเลยกับคำตอบของพี่เขา แต่แล้ว

“ฉันเห็นว่าเมื่อคืนพี่พาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้ว พี่เหนือ” เสียงของน้ำชาก็ดังขึ้นเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องของน้ำเหนือ น้ำชาคงไปหาพี่ชายของเธอ แต่เมื่อกี๊มันอะไรนะ น้ำเหนือพาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้วเหรอ แล้วทำไมเมื่อเช้าเขามาทำแบบนั้นกับฉันล่ะ ฉันรู้สึกจุกจังเลย เขาใจร้ายกับฉันอีกแล้ว

“หนวกหูว่ะชา”

“ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งในบ้านของเรา ทำไมถึงชอบไปหิ้วมา บอกกี่ครั้งแล้ว ทำไมพี่ไม่เคารพกติกาบ้านบ้าง”

“เลิกพูดเหอะชา เปล่าประโยชน์” พี่พอตเตอร์พูดขึ้นมันทำให้น้ำเหนือหันหน้ามา แล้วปากของเขานั้น… เขาด่าออกมาแบบไม่มีเสียง ซึ่งฉันขอเซ็นเซอร์ก็แล้วกัน

“อย่าเลยค่ะ อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ” ฉันพูดขึ้นมาเมื่อพี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือกำลังมองหน้ากันเหมือนจะวิ่งซัดใส่กัน

“มึงเข้าไปทำไมห้องน้องกู”

“เข้าไปเอาไง”

“ไอ้เหี้ยเหนือ”

ผลั๊วะ! ผลั๊วะ!

เหมือนว่าตอนนี้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือชกต่อยกันเละเลยตอนนี้ ส่วนน้ำชาก็ส่ายหน้าแล้วเธอก็ชูนิ้วกลางใส่พี่ตัวเอง จากนั้นเธอก็เดินออกจากบ้านไป และคนที่มาห้ามสองคนนี้ก็คือ

“ควยไรสัส กูจะนอน หนวกหูชิบหายพวกห่า!”

วาโยมาโปรดแล้ว…ผู้ชายปากหมามาโปรดแล้ว

ฉันก็เลยหมุนตัวออกจากตรงนั้นไป ฉันไม่ชอบเลย แต่ก่อนมันดีกว่านี้ ตอนที่ฉันคบกับน้ำเหนือทุกอย่างมันดีมาก แต่พอเกิดเรื่องวันนั้น ทุกอย่างก็เลยเละกลายเป็นแบบนี้

คำว่าเพื่อนของพวกเรามันสั่นคลอนเพราะตัวฉันเอง… ใช่ เพราะฉันคนเดียว

————————-

ฝากรุ่นลูกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ