ตอนพิเศษ 14

ต้นไม้ส่งก้อนซาลาเปาให้ภรรยาที่เดินเข้ามาขออุ้มบ้างแล้วหันมาพยักหน้าเห็นด้วย คำบางคำสะกิดให้หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต ตอนที่เคยถูกพี่ชายปั่นหัวและยุแหย่ภรรยาให้หาสามีใหม่ พลันความแค้นพุ่งขึ้นมาจุกอก

"นั่นดิเฮีย! จะขึ้นทำไมเนี้ย เป็นหุ้นเหรอ? ฮ่า ๆ" ต้นไม้ตะโกนถามแล้วลอยหน้าลอยตาใส่อย่างย่ามใจ

"ไอ้ไม้!"

บดินทร์ตวาดเสียงกร้าว ใบหูแดงระเรื่อขึ้นที่ถูกล้อเลียน ยิ่งเห็นอีกฝ่ายยักคิ้วหลิ่วตาใส่ ความอดทนที่มีอยู่น้อยนิดก็ขาดผึง ตวัดปลายเท้าเข้าใส่ช่วงสีข้างของน้องชายเต็มแรง

"โอ๊ย! เฮีย! นี่เอาจริงเหรอ"

"ก็เออสิวะ"

ครั้งเดียวคงไม่พอ บดินทร์จึงตวัดปลายเท้าใส่อีกรอบ หากแต่ครั้งนี้ต้นไม้ว่องไวกว่า เบี่ยงหลบพร้อมลากเข้าคนข้าง ๆ มาเป็นกำแพงมนุษย์ ส่งผลให้ลูกเตะนั้นลอยเข้าไปปะทะกับลำตัวของเจ้าของบ้านแทน

"ไอ้ดิน! มึงเตะกูทำไม!"

อาร์มโวยวายดังลั่นพลางลูบคลำบั้นเอวป้อย ๆ ถึงอีกฝ่ายจะผ่อนแรงลงไปหลายส่วนเมื่อเห็นว่าคนที่โดนเป็นเขา แต่แรงกระแทกก็ยังสร้างความเจ็บปวดให้อยู่ดี

"มึงเสือกเข้ามาขวางทำไมล่ะ" บดินทร์เถียงหน้าตายก่อนจะชี้ไปยังตัวต้นเหตุตัวจริง "ถ้ามึงจะเตะคืน มึงก็เตะมัน"

"กูจะเตะทั้งมันทั้งมึงเน