LOGINChapter 16Ruth POVNagising ako sa tindi ng sakit sa ulo at nanakit ang buong katawan ko, para bang may mabigat na dumaan sa akin habang ako’y mahimbing na natutulog. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata, sinalubong ako ng kisame ng silid at pamilyar, ngunit may kung anong mali sa pakiramdam."Oo nga pala, andito pala ako sa ibang bansa para makalimutan ang sawi kong pag-ibig."Huminga ako nang malalim, ngunit may kirot na gumapang sa aking dibdib. Parang may kulang. O may nangyari.Umupo ako nang dahan-dahan, pilit inaayos ang sarili. Nanlalambot ang mga tuhod ko, at ramdam ko ang pagod na hindi maipaliwanag. Napatingin ako sa paligid, maayos ang silid, walang bakas ng gulo. Ngunit bakit ganoon? Bakit parang may aninong naiwan sa hangin, isang presensyang hindi ko makita pero malinaw kong nararamdaman?Pinisil ko ang aking sentido. “Baka stress lang,” bulong ko sa sarili, pilit kinakalma ang kaba na kumakain sa dibdib ko. Pero may kakaibang hapdi na hindi ko mawari kung saan nagmu
Chapter 15 "Hmmm," mahinang ungol nito. Kaya minabuti kong kianin ang kanyang tahong ngayon ay nalasahan ko ang kanyang katas, dinilaan ko dito sinipsip at pinatigas ko ang aking dila saka ipinasok sa kanyang butas. Hanggang ipinalit ko ang aking daliri sa butas habang dinilaan ko pa din ito. "Ahhhh, shit. Kung panaginip lang lahat na ito, sana hindi muna ako magising. Ughhh, oh oh oh. Yeah, that's right, eat me and take me to heaven," ani nito kahit nakapikit. Dahil sa kanyang sinabi ay mas lalo ko itong kinain na parang isang putahing masarap. Habang ang aking isang daliri ay naglabas masok pa din sa kanyang butas hanggang dinagdagan ko ito ng dalawa dahilan upang mas lalo itong umungol sa aking ginawa. Sarap na sarap ako sa aking ginawa, dahil sa unang pagkakataon ay hindi na pantasya o pag-imagine na inangking ko ito. Hindi nagtagal ay may lumabas na katas doon, sinali ko ito sa aking bibig ni isang pataj ay wala akong sinayang. "Delicious," ngising kong sambi
Chapter 14 (Palala lang po.....ito ay isang kathang-isip ko lamang.) Pagpasok ko sa aking silid na kaharap lamang ng kwarto ni Ninang Ruth, ramdam ko ang mabilis na tibok ng dibdib ko. Agad kong isinara ang pinto, inilapag ang coat, at umupo sa harap ng sofa. Binuksan ko ang laptop at ikinonekta ito sa camera na lihim kong ipinakabit sa loob ng kanyang silid—isang bagay na dapat kong pagsisihan, ngunit sa ngayon, hindi ko magawa. Sumulpot sa screen ang imahe ni Ruth. Nakaupo siya sa kama, nakaharap sa salamin, habang marahang pinupunasan ang kanyang mukha. Ang bawat galaw niya ay parang sining na ayaw kong matapos. “Ninang Ruth…” bulong ko habang nakatitig sa monitor, “ang ganda mo talaga.” Napangisi ako at marahang humilig sa sandalan ng sofa. “Ngayon gabi, wala nang makakapigil sa akin na angkinin ka…” Bawat segundo ay parang humahaba. Bawat tiktak ng orasan, parang pinapainit ang aking dugo. Hanggang sa mapansin kong humihikab na siya. “Hmm… mukhang tumalab na ang ga
Chapter 13 Pero hindi alam ni Ruth na lihim ko nilagyan ng spy cam sa bawat sulok sa room nito pati ang banyo. Napangiti ako habang itinapat ko ang keycard ko sa ailking room na katapat lamang sa room nito. Pagpasok ko ay agad akong mapabagsak ng upo sa sofa at kinuha ang laptop na siyang fala-dala ko lang papunta dito sa Milan. Agad kong kinunikta sa cameras andoon sa room ni Ruth at napaayos lamang ako ng upoo ng nakitang dumating na pala. "Muntik na niya ako maabutan," sabay iling. "Ang Ganda mo tagala Ninang Ruth. Walang kupas. Hmmm, Ang sarap mo siguro gapangin ng palihim at tikman ko ang iyong masarap na tahong." Habang pinanood ko ito ay agad ako nanigas nang nakitang hinubad ang lahat na damit maliban lang sa isang maliit na pirasong damit nakatabon sa kanyang maumbok na tahong. "Shit," tanging mura ko ng biglang humarap ito sa camera na hindi ito nakikita. Kaya kitang kita ko ang maputi g singit at malaking susó nakatayo ang kanyang nipples na pink ang kulay. Bi
Chapter 12“Bitoy, nakuha mo ba ang pina-utos ko?” malamig kong tanong habang nakatingin ako sa hotel kung saan pansamantalang tumutuloy si Ninang Ruth.“‘Yung duplicate key sa silid niya—dala mo na ba?”“Boss, oo. Pero siguraduhin mo lang, walang makakaalam nito, ha? Baka kung may makakita—”“Don’t worry,” putol ko agad. “Hindi ako gagawa ng kahit anong ikakasira niya. Gusto ko lang masigurong ligtas siya.”Tumango si Bitoy, sabay abot ng maliit na keycard.“Room 506. Pero boss, bakit hindi mo na lang siya kausapin nang direkta? Mas madali pa sana.”Napabuntong-hininga ako, pinisil ang keycard sa aking kamay.“Hindi pa panahon, Bitoy. Hindi ko siya pwedeng pilitin. Kailangan kong respetuhin ‘yung espasyo niya.”Tumingin ako sa itaas, sa bintanang may bukas na kurtina — silid niya.“Pero gusto kong malaman kung maayos siya… kung kumakain, kung natutulog. Gusto kong makita ‘yung ngiti niyang ‘di dahil sa sakit.”Tahimik si Bitoy, halatang nagdadalawang-isip.“Okay, boss. Pero mag-iinga
Chapter 11Ace POVPaglapag ng eroplano sa Milan, halos hindi ako mapakali.Hindi ko man alam ang eksaktong lugar kung nasaan si Ninang Ruth, pero isa lang ang sigurado — hindi ako titigil hangga’t hindi ko siya nakikita.Paglabas ko ng airport, sinalubong ako ng malamig na hangin at amoy ng kape mula sa mga kalapit na café.Kinuha ko agad ang phone ko at tinawagan si Bitoy, na may mga koneksyon din dito.“Boss, may nakuha akong lead,” ani ni Bitoy sa kabilang linya.“Si Miss Ruth daw, nakita sa isang sikat na salon — ‘yung Bella Vita Salon sa Via del Corso. Parang nagpa-makeover siya doon.”Napangiti ako.“Makeover, huh? Typical ni Ninang… kapag nasasaktan, gusto laging bumangon nang mas maganda.”Agad akong sumakay ng taxi at nagpa-diretso sa address.Habang nasa biyahe, paulit-ulit kong iniisip kung anong sasabihin ko kapag nakita ko siya.Magagalit kaya siya? O baka… ngumiti lang, tulad ng dati?Pagdating ko sa Bella Vita Salon, napatingin ako sa loob mula sa salamin.At doon ko s







