ตอนที่ 5 Be mine วิศวะเถื่อน (ท้อง)

           “ไอ้เสืออยู่ไหน” ร่างบางเดินเข้าไปคณะวิศวกรรมด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว เพียงแค่ใบบัวก้าวขาเดินเข้าไปเสียงฮือฮาของหนุ่มวิศวะก็ดังขึ้นไม่หยุด โดยมีเพื่อนรักทั้งสองเดินตามไม่ห่าง

            “ทางนั้นครับ” เด็กวิศวกรรมปีหนึ่งชี้ไปยังกลุ่มของเสือที่กำลังนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ เพียงแค่เห็นตัวต้นเหตุ ร่างบางก็ไม่รอช้ารีบเดินสับขาเรียวเข้าไปหาชายหนุ่มทันที

            “ไอ้เสือ” เสียงแหลมเอ่ยเรียกชื่อบุคคลที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดด้วยความหงุดหงิดใจ

            “มาที่นี่ทำไม” เพียงแค่ได้ยินเสียงเรียกชื่อของตัวเอง เสือก็รู้ทันทีว่าใคร? ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับไปมองหน้าใบบัวด้วยใบหน้าเรียบเฉยแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

            “ทำไมฉันจะมาที่นี่ไม่ได้” ร่างบางยืนกอดอกเชิดหน้าใส่ชายหนุ่ม เธอเองไม่เข้าใจเลยสักนิดว่า ทำไมถึงมาเหยียบคณะนี้ไม่ได้

            “เออใช่!! ทำไมยายใบบัวถึงมาที่นี่ไม่ได้ หรือว่าน้องเสือมีอะไรปิดบังเพื่อนพี่อยู่” ติวเตอร์ที่เห็นใบหน้าไม่สบอารมณ์ของเสือที่แสดงออกมา เมื่อเห็นใบบัวยืนอยู่ตรงหน้า ซึ่งแตกต่างจากสถานที่อื่นโดยสิ้นเชิง

            “หรือว่าน้องเสือแอบนัดผู้หญิงมาเจอที่นี่” เฌอเอ่ยเสริมติวเตอร์ เพราะเธอก็เห็นความผิดปกติเช่นกัน

            “พี่เฌอครับ เพื่อนผมไม่ใช่คนแบบนั้น” ทรอยที่เห็นเสือยังคงนิ่งไม่ยอมตอบคำถาม เขาจึงตอบกลับแทนเพื่อนของตัวเอง

            “แบบนั้นหมายถึงแบบนายน่ะเหรอ”

            “แบบผมมันเป็นยังไงครับพี่” ทรอยยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปประจันหน้ากับเฌอพร้อมกับยื่นหน้าหล่อเข้าไปใกล้รุ่นพี่สาว

            “ไอ้เด็กบ้า ถอยออกไปเลยนะ” เสียงเอะอะโวยวายของเฌอดังขึ้น เมื่อเจอสายตาเจ้าเล่ห์ของทรอยจนเธอรีบผงะถอยหลังกับการจู่โจมของรุ่นน้องหนุ่ม

             “สรุป นายไม่พอใจที่ฉันมาที่นี่” ใบบัวยืนจ้องหน้าเสืออย่างไม่ยอมแพ้ เธอเองก็อยากรู้คำตอบเหมือนกัน เพราะอะไร ทำไม? ซึ่งเรื่องนี้อาจมีผลต่อการตัดสินใจของเธอที่มีต่อเขา

             “ผู้ชายมันเยอะ!!” เสียงทุ้มบวกกับอาการหัวเสียเอ่ยตอบหญิงสาว ตาคมกวาดตาไปมองโดยรอบบริเวณที่มีแต่เด็กวิศวะช็อปสีแดงเลือดหมูมองมาเป็นระยะ

             “อุ๊ย!! ฉันเขิน / น้องเสือ”

             “นี่พวกแกอยู่ข้างใครกันแน่” เพียงแค่ได้ยินเสียงอุทานหวานจากเพื่อนรักทั้งสอง ใบบัวถึงกับรีบหันมาค้อนใส่

             “บัวมีอะไร ถึงมาที่นี่” เสือเอ่ยถามใบบัวด้วยความอยากรู้ นี่คงเป็นครั้งแรกที่เธอตามหาเขา และบุกมาเยือนถึงถิ่นวิศวะ

             “ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย” ร่างบางเป็นอันต้องชะงัก เมื่อเธอเผลอลืมเหตุผลที่แบกหน้ามาหาเขาถึงที่นี่

             “ทำไมไม่ไลน์มาบอก หรือโทร. มา” จริง ๆ ใบบัวไม่จำเป็นต้องมาที่นี่เลยสักนิด เพียงแค่ไลน์หรือโทร. มา เขาก็พร้อมจะไปหาเธอทุกเมื่อ

             “โอ๊ย!! ฉันทั้งลบ ทั้งบล็อกนายไปแล้ว” คำตอบที่ได้ ทำให้ร่างสูงโปร่งรีบดึงข้อแขนเล็กให้เดินตามออกจากคณะตัวเองทันที สุดจะทนกับสายตาของผู้ชายคนอื่นที่มองผู้หญิงของเขาแทบไม่วางตา

            “งั้นมานี่”

            “นี่นาย ปล่อยนะ!! ไอ้เถื่อน” ใบบัวพยายามสะบัดข้อมือของตัวเองออก และโวยวายให้เสือปล่อยข้อแขนของเธอ แต่ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไร แรงบีบรัดยิ่งแน่นมากเท่านั้น

            “เงียบแล้วรีบเดิน วันหลังอย่ามาที่คณะนี่อีก” เสียงเข้มเอ่ยออกคำสั่งกับหญิงสาว เสือดูหัวเสียไม่น้อย

            “ฉันจะไปไหนมาไหนมันเกี่ยวอะไรกับนาย”

            “เกี่ยวสิ!! เธอเป็นเมียฉัน” เสือหงุดหงิดทุกครั้งที่หญิงสาวบอกว่า เขาไม่เกี่ยวข้องกับเธอ ขนาดเสียตัวให้เธอตั้งหลายน้ำ เธอก็ยังคงปากแข็งอยู่ดี

            “ไอ้บ้า!!” ร่างสูงพาใบบัวมายังลานจอดรถที่มีรถยนต์คันหรูของเขาจอดอยู่ เสือรีบปลดล็อก และดันตัวใบบัวให้ขึ้นรถ ก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งฝั่งคนขับ โดยมีหญิงสาวนั่งหน้าบึ้งตึงอยู่ก่อนแล้ว

            “จะนั่งหน้างอคอหักอีกนานมั้ย” เมื่อเห็นคนตัวเล็กนั่งเงียบไม่ยอมเอ่ยพูดธุระสำคัญของเธอออกมา เขาเองที่เห็นใบหน้างอแงมันเขี้ยวจนต้องรีบเร่ง เพราะธุระของเธอคงสำคัญไม่น้อย

            “ฉันท้อง!!” ใบบัวหลับหูหลับตาเปล่งประโยคที่อยู่ในใจออกมา มือเล็กกำเข้าหากันแน่น ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นกับเธอ เหตุการณ์ที่เธอต้องแบกหน้ามาบอกว่า ท้องกับผู้ชายที่เธอบอกว่า เด็กกว่ามาโดยตลอด

             “.......” ไร้เสียงตอบรับจากเสือ เขายังคงนั่งนิ่งไม่ขยับตัวไปไหน ใบหน้าเรียบเฉยไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมา จนหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ต้องรีบเอ่ยพูดดักคอเอาไว้ก่อน

            “ฉันมาบอกนายให้รู้ไว้ นายไม่ต้องรับผิดชอบฉันก็ได้” นี่สินะสันดานที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ คนที่บอกว่า เธอเป็นเมีย แต่พอเธอบอกว่าตัวเองท้อง เขากลับนิ่งเงียบไร้ซึ่งการยินดีกับสิ่งที่ได้ยิน

             จริง ๆ เธอเองไม่ได้คาดหวังคำตอบจากเสือเท่าไรนัก เพราะเขาเองก็ยังเด็ก และพึ่งจะปีหนึ่งเอง ยังต้องเจอผู้หญิงอีกมากมาย แถมผู้ชายคนนี้ยังฮอตในหมู่สาว ๆ ในมหา’ลัยอีกด้วย

            เขาคงไม่อยากหยุดหรือต้องมารับผิดชอบลูกตั้งแต่อายุยังน้อยแบบนี้หรอก ใบบัวคิดได้ดังนั้นเธอเลือกที่จะเปิดประตูรถ

            “ท้องจริง ๆ ใช่มั้ย”