"Ano bang magandang i-regalo sa lalaki?" wala sa sariling tanong ko kay Kyle habang naglalakad kami palabas ng University. It's 3 o'clock in the afternoon at wala na kaming klase."Baby." hinampas ko siya sa braso dahil sa sinabi niya, na kaagad naman niyang kinahalakhak."Joke lang, pero pwede rin. Sino ba reregaluhan mo?""Si Ruce.""Baby nga, matanda naman na 'yon." Humagalpak pa siya ng tawa kaya mas malakas ko siyang tinapik sa braso n'ya."Gaga ka! Baka magkatotoo 'yan, siraulong 'to." Natatawa na rin ako, not because it was a good joke but because of her laugh. Nahahawa ako."Depende, ikaw lang makakasagot niyan kasi ikaw mas nakaka kilala sa kaniya. Ilang taon mo na siyang kasama sa bahay." napaisip naman ako. Next month pa kasi ang birthday niya... We have the same birth month though. Mas una lang talaga siya dahil katapusan pa ako."Hindi ko kasi maisip kung ano b-bagay na regalo sa kaniya?" kainis naman. Marami sana kaso napaka-cliché naman na siguro. I want the unique one.
I spent the remaining weekdays studying. Araw-araw akong hinahatid at sinusundo ni Ruce sa school. Hindi naman ako nagtatanong sa kaniya kung bakit. Sanay ako dati na mag-commute kapag hindi niya ako naihahatid pero ngayon, kahit may pupuntahan siya ay inihahatid niya muna ako at sa hapon naman, naaabutan ko na siya agad sa labas ng ADNU."Are you okay?" naramdaman ko ang presensya niya sa likuran ko. I didn't notice his presence. Masyado ata talaga akong babad sa schoolworks."Yeah, marami lang ginagawa. Nakaka-stress! Sabihin mo nga sa akin kung bakit accountancy ang pinili ko?" I groaned in frustration. I am not good at math and analytics. Feeling ko kumuha ako ng malaking bato na ipopokpok sa sarili kong ulo.He held both of my shoulders as he flipped the pages of my book."You chose that because you wanted to be a CPA. Pangarap mo na 'yon noon pa hindi ba? You're just pursuing your dream, even if you have your weaknesses with you. Walang pangarap na madaling abutin, Ash." I start
It was lunch time, and they all hurried inside the kitchen when Ruce called us to eat. Nauna na sila at naiwan naman kami ni Argus na nililigpit ang nagkalat naming mga scratch papers."Grabe talaga mga babaeng 'yon. Basta gwapo, nakakalimutan na mga kalat nila. Tsk!" I can hear his murmurs. Napailing na lang ako. Si Kyle, I'm sure dahil sa pagkain. Hindi niya type si Ruce. Alam ko ang mga tipo niya, mas gusto niya 'yong same age sila ng lalaki kasi gusto niya ay sabay silang tumanda. Unlike raw kapag mas matanda ng ilang taon ang lalaki mas mauuna raw tumanda. Like, wtf? For me, wala namang kaso 'yon.Not that, if he's not years older than me, ay hindi ko na siya magugustuhan... No. Maybe older guys are really my type. But I fell for Ruce, not because of his age. But because of who he is."And Melo's really into, Kuya Ruce." kibit-balikat na sabi ko habang papaalis kami sa living room para sumunod sa kusina. Nag-uusap pa kami ni Argus nang pumasok kami. We were talking about a random
What he said remained vague to me. Hindi na rin ako nagkaroon ng chance na linawin iyon dahil may tumawag na sa kaniya, habang ako'y natahimik na lang na bumalik sa ginagawa.The whole weekdays were spent with my studies. Ilang araw din siyang maagang umaalis at gabi na umuwi. Hindi kami nagkakaroon ng mahabang paguusap dahil kapag dumarating siya ay deretso na agad sa kwarto niya, at kapag titingnan ko naman ay tulog an agad siya at halos hindi pa nakapagbihis. Nagpabalik-balik din kasi siya sa Camarines Norte para ibenta ang iba pa nilang lupa roon at para sa pagpapaani niya ng palay sa kanilang rice field. Ayoko naming pilitin siya napag-usapan ang tungkol sa sinabi niya.It was now Saturday and I decided to do our laundry. May napunta naman dito na maglilinis ng bahay kaya iyon na lang ang tanging magagawa ko bukod sa pagluluto.Sa kalagitnaan ng ginagawa ko'y, pumasok si Ruce sa laundry room habang hinuhubad ang kaniyang shirt. Nahinto pa sa ere ang mga braso nito nang makita ako
I don't know when was Melo left. I stayed inside my room. Ayoko naman manatili sa labas at masaksihan ang landian nilang dalawa.It was three in the afternoon. Katatapos ko lang mag-shower. Lumabas ako ng bathroom na tanging roba lang ang suot habang pinupunasan ng towel ang buhok. Ang kamay ko'y natigil sa ere nang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok doon si Ruce. Nakapagpalit na ito ng damit. He's now wearing his short and plain black t-shirt."Ginagawa mo rito?""I told you, mag-uusap tayo.""Wala tayong dapat pag-usapan Ruce." pumasok ako sa walk-in closet to get set of clothes to wear. Simpleng cotton short at black sleeveless crop top lang ang kinuha ko. I was about to take off my robe ngunit nakita ko sa reflection ng salamin si Ruce. Sumunod pala siya."I'm going to get dressed, umalis ka.""Stop being grumpy, that won't work Rasha Faith.""Anong gusto mo landiin kita? Like, Kuya Ruce, can you take this robe off?" mocking Melo's voice, may kasama pang bahagyang paggala
"Sa wakas! Nabawasan din ang gawain!" Nang makalabas kami ng room ay 'yon agad ang sinigaw ni Kyle habang nakataas pa ang kamay.Its been weeks. Nalalapit na ang final examination namin and after that, bakasyon na. Malapit na rin ang birthday ni Ruce."May long quiz pa tayo mamaya." pagpapaalala ko sa kaniya."Aish! Oo nga pala! Pero 'di bale na, malapit na rin naman ang finals... gustong gusto ko na magbakasyon.""P-punta ba kayong Baguio?" I asked. I'm sure kasi kapag ganitong bakasyon, either mag istay sila rito or pupunta sila sa Baguio para roon magbakasyon. "E ikaw? 'di ka ba sasama sa Manila? I mean hindi ka magbabakasyon doon?" umiling ako."Bakit?""Baka kasi kapag nag-stay ako roon ng ilang araw, baka magustuhan ko at hindi na ako umalis. Gusto kong maututunang tumayo sa sarili kong mga paa. 'yong hindi ko na kinakailangan ng tulong ni Ruce or nang family niya... I want to grow all by myself. Para naman maipakita ko kay Ruce na karapatdapat ako for him." Napailing naman ito
Hindi ako nagsasalita nang makarating kami sa bahay. Umakyat ako sa kwarto ko ng hindi nililingon si Ruce. Alam kong sumunod siya dahil nasa kaniya ang bag ko. Tahimik niya iyong ibinaba sa couch ko at saka lumapit sa akin na abala sa paghubad ng P.E uniform ko."You've been ignoring me since we left the SM. Are we okay?""Yes, inaantok lang ako, maybe because of my period." Nakita ko ang pagtingin niya sa akin mula sa reflection namin sa salamin. Tuluyan na siyang lumapit at niyakap ako. He rested his chin on my shoulder and planted soft kisses on my neck."Period huh... I thought you realized that you liked that boy. I'm threatened." unti-unting tumigil ang galaw ng kamay ko na nakakapit sa gayad ng aking t-shirt na pang P.E."That's also the reason why you're wearing your P.E uniform." Tatango tango pa na sabi niya."Bakit? Alam mo kung kailan P.E namin?""Yes baby, memorize ko schedule mo." ngumiti siya habang nakatingin sa akin sa salamin. Nailing na lang ako at bahagya siyang si
Hindi ko ginawa ang sinabi nila sa akin. 'Cause I don't think it is still necessary. Hindi rin naman sinabi sa akin ni Ruce ang salitang 'I love you' pero ramdam ko naman na mahal niya ako. He wouldn't do such things for me. Hindi mahilig mag-aksaya ng oras si Ruce.Final exam namin this week, kaya hindi rin nila ako natanong if I confessed already. Today's our last day of examination at talaga namang nagsunog ako ng kilay last Saturday to Tuesday.Wednesday and Thursday kasi ang finals.Talaga namang nakahinga kami ng maluwag pagkatapos."Ano? Tara sa ihawan?! Barbecue tayo!" Melo the energetic as always."Darating si mommy, kailangan kong makaabot sa dinner namin, sasabay ka ba pag-uwi Lila?" bumaling si Argus kay Lila. And yes, he's still ignoring me. Hinayaan ko na lang. He needs it. He needs time and space to heal from the damage I caused. Hindi pwedeng andoon pa rin ako habang nag h-heal siya, it should be someone who can help him and who can catch him... It's Lila... They deser