LOGINShare
Kabanata 8.2 - Friend
Last Updated:
2021-07-15 13:00:00Ang sabi lang sa 'kin, ako raw ang magpipicture kay Laureen para makita kung may potential ba 'ko. Sleepwear ang i-momodel ni Ate Laureen, may lingerie rin. Madaming palit ang gagawin kaya mukhang matatagalan talaga kami.
Nang matapos na siya magbihis at mag-ayos ay pumwesto na rin ako para kuhaan siya ng litrato. Unang sinuot niya ay ang nude collection ng gym wear, fitted ang mga 'yon kaya kita ang hubog ng katawan ni Ate Laureen. Hindi ko na siya kailangang manduhan dahil alam niya na ang gagawin, minsan na lang.
Ang pangalawa ay yung silk collection ng pajama set. Comfy ito tingnan at dalang-dala ni Ate Laureen ang mga 'yon kahit napaka-simple lang.
Pangatlo naman ay yung lingerie collection. Nilagyan siyang body oil, nakalugay na rin ang buhok niya at sinadyang ibuhaghag ito. Ang sexy ni Ate! Ang ganda niya at ang galing niyang mag-model! Nakalimutan ko tuloy na ako ang kukuha ng litrato sakaniya dahil maging ako ay natigilan nang makita siya. Oh God! Guys will drool over her!
Mahigit isa't kalahating oras din ang tinagal namin sa studio at ngayon ay abala sila sa pagtingin sa mga kuha ko. Sana naman ay kahit isa, may pasado sa taste nila.
"Brilliant! Fabulous! Gorgeous!" sambit nung bakla, siya pala ang photographer at ang may ari ng clothing line company na 'to at may magazine company rin sila. Natuwa naman ako sa reaction niya, mukhang exaggerated pero dahil siya ang nagsabi at isa siyang batikang photographer, natutuwa ako sa compliment niya.
"The company is accepting part timers 'di ba, mars? Pwede ka muna mag work dito hangga't wala pa kayong class, Treia," sambit ni Laureen, mukhang excited siya, pati ako ay na-excite rin pero inisip ko ang sandamakmak kong gagawin.
"I'm not sure, e, pero I'll try," sagot ko naman.
"Someday, you can work with us, too. Malaking company 'to, sikat to sa buong asia kaya 'di kana lugi doon sismars, what's your course ba? Is it related to photography or something?" tanong nito, damn! Bakit kapag course ang pinag-uusapan ay natatameme ako?
"Ayun nga lang problema mars, hindi related yung course niya sa passion niya. Sayang diba," sagot ni Laureen sakaniya. Nginitian ko lang silang dalawa, wala naman akong sasabihin kaya ngingiti nalang ako.
Naghintay ako sa isang couch, ang sabi kasi ni Laureen ihahatid niya 'ko pauwi at mag bibihis lang siya sandali. Chineck ko ang IG ko at nakita ang message ni Isaiah doon.
@inikolaij: You free today?
Magrereply na sana ako nang makita ko si Laureen na papunta sa gawi ko. Halatang worried ang mukha niya, I can smell some problem..
"I can't take you home today, Treia. May urgent meeting kasi regarding sa isang magazine na irerelease next summer. But don't worry, I'll ask my brother— Froi to pick you up," nag-aalalang sabi nito. I-da-dial niya na ang number ni Kuya Froi nang pigilan ko siya.
Ayokong makaabala sakanila dahil alam kong busy ang mga 'yon sa kasal nila.
"No, it's okay. I'll ask my friend nalang to pick me up. May gusto rin kasi akong daanan, e." Nginitian ko siya para ipakitang okay lang talaga. Para hindi na siya mag-worry.
Nag sorry ulit siya, humalik sa pisngi ko bago umalis sa harap ko. After that I took my phone and message Isaiah para sunduin ako.
@treiaaafabregar: Can you pick me up?
Wala pang ilang segundo ay nakita ko na siyang typing, crush talaga ako nito.
@inikolaij: Where are you?
Dali-dali akong nagtype para mag reply sakaniya. Sinend ko rito ang address ng kinaroroonan ko. Gaya kanina ay mabilis siyang nag-reply.
@inikolaij: On my way
Hindi ko alam pero napangiti ako sa reply niya. Hindi na 'ko nagreply at naglakad na paalis doon, sa lobby na ko maghihintay. Wala pang ilang minuto ay natanaw ko na siyang papasok ng building, tinanggal ko ang shades ko para makita niya 'ko. Kita ko naman ang mga mata ng ilang kababaihan, lakas talaga makakuha ng atensyon nitong si Isaiah, palibhasa gwapo!
"Why are you here? Are you a model or something?" tanong niya nang makarating sa harap ko. Hindi ko namalayan na nasa harap ko na siya dahil nakafocus ako sa mga babaeng tumitingin sakaniya.
"Photographer," pagmamayabang ko, ang kapal talaga ng mukha ko!
Yayayain ko na sana siyang umalis nang bigla kaming makita ni Laureen na kakalabas lang ng elevator kasama si Alberto na mas kilala sa tawag na Berty, yung may-ari ng building na 'to.
"Treia! Akala ko nakauwi kana?" lumapit siya sa 'kin at nabaling ang atensyon niya kay Isaiah na nasa tabi ko.
"Is he your friend?" tanong niya ulit.
"Ye—" Isaiah cut me off.
"No," may diing sabi niya. Walang emosyon at halatang seryoso. What's with the sudden change of mood?
"Ingat ka dyan, sis. Danas na danas ko na mga galawang Jauregui," bulong ni Laureen at halatang inis kay Isaiah, umirap pa siya bago sumunod kila Berty na nasa labas na.
"Do you know Laureen?" tanong ko agad sakaniya. Bigla na naman nag iba ang mood niya, ngayon ay medyo okay na.
"My brother's ex girlfriend," sagot nito. I shrugged and started walking outside, sumunod naman siya. Napahinto ako nang ma-realize na 'di ko alam kung saan naka parking ang sasakyan niya kaya pinauna ko siya bago ako sumunod.
Huminto siya sa tapat ng BMW na black. What the.. hindi ito yung sasakyan na nakita ko noon sakaniya. Napaka-yaman naman talaga, ano kayang business ng magulang nito? Nagdadalawang isip pa 'ko kung sasakay ba 'ko o hindi kasi napakagara ng sasakyan niya. Nabalik lang ako sa realidad nang pagbuksan niya kong pinto, hinawakan ko agad 'yon at pumasok na sa loob, ramdam kong nagdampi ang kamay namin pero wala na 'kong pake doon.
"Nice wheels," panimula ko para mabawasan awkwardness namin. Napatingin siya sa 'kin saglit at napangiti.
"This isn't mine so I don't have any rights to thank you," sagot niya at ngumisi. It's like my own words slapped me, the fuck?
"Then whose car is this?" tanong ko ulit habang nakasandal ang isang kamay sa may bintana at nakatingin sa labas.
"This is my parent's car, even my condo, sakanila 'yon. Pera nila pinang bayad dito kaya hindi akin 'to," sagot niya, that puts me in awe. I thought he was a kind of guy who loves bragging expensive shits— nevermind!
"Do you want me to take you home or what?" he asked.
"Daan muna tayong Starbucks then sa bahay na, ibabalik ko na rin sayo yung damit mo," sagot ko at kinalikot nalang ang phone ko para maglaro ng COD.
Gusto kong mag-mura nang mapatay ako ng kalaban pero mas pinili kong manahimik nalang. In-off ko ang phone nang makitang nasa labas na kami ng Starbucks. Lumabas agad ako at dali-daling pumasok sa loob, ramdam ko naman na nakasunod siya sa 'kin.
I ordered 2 chocolate chip brownies, 2 iced caramel macchiato, choc chunk cookie and cinnamon. Habang na-order ako ay nasa likod ko lang si Isaiah at nakapamulsa.
"Yung boyfriend niyo po ma'am, ano pong order?" what the? Boyfriend? Seriously? Do we looked like a couple?
Tsaka ang dami ko nang order, hindi niya ba naisip na baka kasama na doon ang order ni Isaiah? Duh! Gusto niya lang makausap si Isaiah, e. Mga galawan talaga ng babae.
"Ah no—," again, he cut me off.
"Yes, one iced latte please," sagot nito, kita ang ngisi sa mukha niya. Inalisan ko siya doon at naupo sa isang vacant table para doon maghintay, sumunod naman siya sa 'kin. Hindi kami nag-usap, after ilang minutes ay na-serve na yung order namin kaya umalis na kami doon. Tahimik pa rin kami at walang nagsasalita, masyado yata akong napagod ngayong araw though kaunti lang ang ginawa ko, medyo masakit na rin sa paa ang heels.
"Is it that important para mag heels ka na naman?" tanong niya nang mapansing namumula ang paa ko
"Kailangan ko masanay," sagot ko at ibinaling na sa labas ang tingin. Mga ilang saglit ay nasa subdivision na kami kaya umayos na 'ko. Nang hininto niya ang kotse sa tapat ng bahay ay bumaba agad ako, nagtataka pa 'ko kung bakit hindi pa siya sumusunod kaya bumalik ulit ako
"Hey, let's go!"
Medyo nabigla pa siya pero bumaba din naman. Kinuha niya ang mga dala ko para siya na ang magbitbit, binigay ko nalang din sakaniya. Gusto niya yan e!
Latest chapter
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
