Masuk
"Ahhh.. Fuck! That's good. Mmm…" ungol ni Ednel habang nakahawak siya sa buhok ng kanyang secretary na nakaluhod sa harapan niya sa ilalim ng kanyang malaking desk while he is sitting in his swivel chair.
Binibigyan siya ng matinding BJ nito. Her slut secretary na si Ramona ay walang hinangad kundi laruin sa dahas na init ang amo. She is aggressively swallowing him whole. Hanggang sa ‘di na napigilan ni Ednel at nasabunutan na niya ang babae sa sarap.
"Shit! Bilisan mo, Ramona! Bilisan mo! Malapit na ako! Aahh! ‘Tang ina!"
Biglang nabuksan ang pinto ng kanyang office at bumungad si Dick Wilson. Ang kanyang pinsang hilaw din gaya niya dahil sa mestiso rin ito.
Nagtaka ito, akala niya ay may seizure ang pinsan kaya napatakbo siya rito. Ngunit nang paglapit niya ay napahawak siya sa kanyang sintindo nang makita ang secretary nito na nagtatago sa ilalim ng mesa habang binibigyan ng panandaliang aliw ang mahal niyang pinsan.
"Oh, shit! Sorry, dude!" ani Dick Wilson at napatalikod siya.
Naudlot ang papunta sa sukdulan ni Ednel that gives him a curse of blue balls. Agarang tumayo si Ramona at inabutan naman siya ni Ednel ng tissue para punasan ang nagkalat na lipstick sa bibig nito.
Ngunit nang naglakad na ito papalayo pagkatapos tumayo at napahawak na sa pinto ay muling binanggit ni Ednel nang mahina ang kanyang pangalan.
"Miss Ramona."
Napatalikod sabay ngisi naman ni Ramona. "Why?"
"You're fired!" Mahina pa ring ani ni Ednel na para walang kawalan ang pagsesante niya sa babae habang pinipigilan naman ni Dick ang kanyang tawa.
"What? Are you kidding me? After all na halos mabulunan ako pagsubo ko sa pagkalalaki mo to give you what you want, then you'll just fire me suddenly? How dare you, pervert!" sigaw ng dalaga. Nang susugurin na niya si Ednel ay hinarangan naman siya ng pinsan nito.
Pinindot ni Ednel ang comm at nagsalita. "Guard, take this lady out of my office! Ayoko na makita ang pagmumukha niya!"
Makalipas ang ilang minuto ay pinalayas na ng mga guard si Ramona at sumandal naman si Ednel sa kanyang swivel chair na parang walang nangyari. He is now rich but kind of a filthy arrogant pagdating sa mga babae. Alam niyang habol lang sa kanya ni Ramona ay ang pera at libido niya na he continued playing fire with her as a response on her lousy crave. At ngayong tila nagsawa na siya kaya pinatalsik na niya ito sa kumpanya niya.
He owned the most elite furniture business na ipinangalan niya sa apelyido ng kanyang mga tunay na magulang. Ito'y HW Furniture Group Co. na kilalang-kilala sa buong Pilipinas na mausbong at pinag-aagawan ng mga investors, not only inside the country but even outside or international kung baga. H stands for Hernandez and W for Wilson.
He is now well known for being one of the youngest Filipino billionaires in the Philippines ngunit sa pangalang Ednel lang kilala at hanggang katawan, bibig at ilong ang pinapakita niya sa magazine. He still keeps himself confidential. Dahil sa gusto pa rin niya takasan ang kanyang nakaraan.
Umupo naman si Dick sa harap niya sabay natatawa sa pinsan.
"So anong balita? Kung ‘di ka lang sumugod, sana napalaya ko na mga minions ko sa bibig ng babaeng ‘yon," pabiro na aniya.
Tumawa si Dick. "Hindi ka pa rin nagbabago, Ednel. Pero, dude, you are now thirty-three. Wala ka bang plano magseryoso ng babae? Ang dami nagkakandarapa sa ‘yo tapos..."
Ednel lazily swirled the amber liquid in his glass, watching the way it caught the light from his office lamp. "Why would I?" sagot niya habang nakayuko. "Lahat ng mga babae, kama lang ang habol sa akin. Mawala naman doon ay pera. Madiligan lang ‘yan at masampal ng dolyares, Iiwan at iiwan ka na lang nila kaya what's the point?"
Dick leaned back in his chair, eyes narrowing slightly. "Pero Ed, hindi mo ba naiisip, baka may isa sa kanila na worth it? Hindi lang sa pera."
"Hah. Worth it? Dude, gusto ko lang ang simplicity sa babae. Kung hindi mo pinaghaharian ang sarili mo, paano ka maghahari sa business?" Ednel said, the corner of his lips twitching in a smirk. "Besides, wala pa rin akong time for games na hindi ko kontrolado."
"Wala ka ba talagang plano magkapamilya?" seryosong tanong ni Dick na ikinatahimik ng binata.
Ednel tilted his head, staring at the ceiling. "Wala pa, dude. Wala pa sa isip ko ‘yan. Pero, we should drink to forget, di ba? Let's toast." Sabay nilagyan ni Ednel ang kanyang maliit na kopita ng Hennessy at pina-slide ang isa pa nito sa pinsan.
Dick raised an eyebrow but shook his head. "I am not here for that. May matindi tayong haharapin, Ed."
"Ah, ano ‘yon? Baka magawan ng paraan," sagot ni Ednel, unmindful of the slight tension creeping into the room.
"Uncle Marvin just called," began Dick, his voice lowering, "and he said, his friend who is working in Ikea company has a son. Tapos gusto niyang ipasok sa company natin para may kapit daw tayo sa Ikea! It's a desperate move. Pagkakatiwalaan ba ‘yon?"
Ednel narrowed his eyes, taking a sip from his glass. "So? You seem worried. This is business, Dick. Always about control. Paano mo siya kilala? Is he competent or just nepotism?"
Dick’s hands fidgeted on the desk. "And so? Papalitan nila ako at aalisin sa puwesto ko, dude," he said, voice heavy with unease.
Ednel leaned back, considering his cousin's words. "Ipapalit nila ay sino?"
"’Yon nga," muttered Dick, "’yong anak ng may kapit sa Ikea company!" He paused, as if weighing the impact. "I didn’t expect this… it’s sudden. I need your advice, Ednel."
Ednel let out a slow exhale, swirling the glass. "You mean, should I intervene?" His tone was cold, calculating, but there was a subtle lilt of amusement in it.
"Intervene? How? Not yet," Dick said, leaning forward, eyes locking with Ednel’s. "But your influence… maybe your opinion could sway Uncle Marvin."
Ednel’s smirk grew wider. "Influence? Yeah, that’s why you come to me. Don’t worry, Dick. Business is a chess game, not a battle of emotions. This kid, if he’s competent, fine. Kung hindi, well… hindi siya makakalusot."
Dick nodded slowly, taking in the cold pragmatism of his cousin. "True. But still… it’s hard, you know? Feeling replaced like that. I’ve worked for years…"
"Years mean nothing if your moves are predictable," Ednel interrupted, raising an eyebrow. "Always anticipate, always calculate. That’s how you survive the corporate jungle. That’s why I’m sitting here, drinking my Hennessy, while you worry about being replaced."
Dick chuckled, shaking his head. "You’re ruthless, Ednel. I mean it. You really are."
"Ruthless?" Ednel leaned forward, resting his elbows on the desk. "Call it realism. Call it survival. Besides," he said, voice dropping just enough for Dick to feel the weight, "I like watching people scramble when they think they have control… but they don’t. That’s life. That’s business."
The office fell silent for a moment, the only sound the low hum of the air conditioner. Ednel’s green eyes gleamed, reflecting the city lights from the window.
Then, just as Dick opened his mouth to respond, a sharp knock on the door echoed through the office. Both men turned simultaneously…
Napagpasyahan ng isang masaya, buo, at halos perpektong pamilyang balik-bayan na magbakasyon sa kanilang probinsya sa Zambales ngayong tag-init. Ilang taon din silang hindi nakauwi, kaya parang biglang bumalik ang lahat ng childhood memories ni Liezel nang maramdaman niya ang amoy ng dagat, ang ihip ng hangin, at ang init ng araw na iba ang haplos kumpara sa Europa. Kaya naman, nang magpasya ang asawa niyang si Evor na dito magdiwang ng birthday ng kanilang anak, pakiramdam niya ay may kung anong puwersa na nagtulak sa kanila pabalik sa pinanggalingan niya. Parang may kulang na sa buhay nila na ngayon lang muling nabuo.Hindi lang basta bakasyon ang plano. Gusto nilang maranasan ni Ednel Hernandez Marseille, ang kaisa-isa nilang anak, ang tunay na kultura ng Pilipinas. And what better way than to spend it sa Zambales, lugar na puno ng beaches, tubig na parang salamin, at mga resort na hindi pa nababahiran ng sobrang komersiyalismo.Sa edad na limang taon, si Ednel ay may mundo nang ib
Elise was shocked. Pinigilan niya ang kanyang emosyon nang makita niyang muli si Ednel. Those blue eyes and everything. She seems like meeting the doppelganger of her long lost boyfriend."I am sorry pero hindi ka pasado sa pagiging sekretarya ko. Sorry that you are not qualified. Pero may isa pang paraan na puwede mo pag-a-apply-an," sabi ni Ednel sabay ngisi nito."Ano po iyon? Kahit anong trabaho papasukin ko basta lang malaki ang sahod." Nagsimulang umiyak si Elise. "Cleaner." "Ho?" maang na ani Elise. "Janitress ka. Hindi lang dito sa room ko kundi sa buong tenth floor." Sabay binuksan ni Ednel ang kanyang drawer at inihagis ang uniform ng cleaner. Agad naman itong nasalo ni Elise at nagsalita. "Pero, Sir, napakalaki po nitong building ng tenth floor." "Iyan ang ibinibigay ko na probation mo. Malay mo, magbago pa ang isip ko at kukunin kitang sekretarya ko." Pinindot ni Ednel ang kanyang telepono. "Hello, paki-inform ang apat na cleaners dito sa tenth floor na day off nila n
Pagkatapos ng naging pag-uusap nila Edwin at Elise, agad niya itong inihatid pauwi. Ngunit pagdating nila sa kanto ng eskinita, kung saan itinuro ng dalaga ang isang maliit at halos tagpi-tagping bahay na nakadikit sa gilid ng estero, may kung anong kumurot nang malalim sa dibdib ni Edwin.Tahimik ang paligid, parang humihinga lang ang hangin sa pagitan nilang dalawa. At doon, nakita niya ang bigat at pagod sa mga mata ni Elise. Isang lungkot na pilit pinupunasan pero hindi matakpan.“D’yan ka nakatira?” tanong ni Edwin, mababa ang boses, may halong pag-aalala at hindi maipaliwanag na kirot.“Oo…” sagot ni Elise, mahina at halos nahihiya. Ang sagot niyang iyon ay parang naglagay ng invisible tension sa pagitan nila na tahimik pero ramdam.“‘Di ba mayaman kayo dati? Asan na ‘yong furniture business ng tatay mo?” May pag-aalinlangan sa tono ni Edwin, pero halatang gusto niyang maintindihan.Napayuko si Elise. “Basta… maraming nangyari. Kaya napilitan akong kumapit sa patalim… doon sa
Biglang napatalon si Ednel nang may humawak sa balikat niya mula sa likod. “Hey, bakit ayaw mo makisama sa loob?” tanong ni Edwin, nakangiti, parang walang kamalay-malay sa kumukulong tensyon sa paligid ni Ednel.Napalingon si Ednel, sumimangot. “That’s none of your business. Pumasok ka na lang. Ayos lang ako rito.” Nakamarkang inis, ramdam sa bawat diin ng boses niya.Pero halatang ayaw paawat si Edwin. Lumapit pa lalo. “Bakit todo tingin ka d’yan sa stripper na ‘yan? Tapos ayaw mo ‘yong nasa VIP room?” Pangungulit nito, parang sinasadya pang pumasok sa personal space niya.Hindi na sumagot si Ednel. Hindi niya ito binigyan ng kahit anong reaksyon. He simply turned away pero bago pa man siya makalayo, may biglang kaguluhan sa dance floor.Biglang nagkarambola.At iyon mismo ang stripper na kanina pa nagwawala sa utak ni Ednel, the masked girl who stirred something deep and dangerous inside him… now running, terrified.Mas lalo pang nag-init ang dugo ni Ednel nang maramdaman niyan
Tumayo si Dick at binuksan ang pinto ng opisina, at halos mapaatras siya nang bumulaga ang tatlong board of directors kasama pa ang isang lalaki na hindi niya inaasahang makikita roon. Si Edwin Morgan, ang ipapalit sa posisyon niya bilang presidente ng kumpanya.“Good morning, Sir Ednel.” mahinahong bati ng isa sa BOD. “This is our newly hired person. He is now the COO, the President of H&W Company. Iyan ang utos ng uncle mo. Habang ang pinsan mong si Dick ay aatras bilang Vice President.”Parang nag-blackout ng isang segundo ang isip ni Ednel.The moment his eyes landed on the man standing confidently at the center… para siyang tinamaan ng matagal nang tinatagong kidlat.Si Edwin. The same Edwin he once laid his fists on during their JS prom. Ang lalaking nagbukas ng mga sugat na akala ni Ednel ay matagal nang nalibing sa nakaraan.At ngayon, he’s here. Right in front of him. Hindi na batang paiyak-iyak noon. Kundi isang lalaking may malinis na aura, expensive confidence, and a
"Ahhh.. Fuck! That's good. Mmm…" ungol ni Ednel habang nakahawak siya sa buhok ng kanyang secretary na nakaluhod sa harapan niya sa ilalim ng kanyang malaking desk while he is sitting in his swivel chair.Binibigyan siya ng matinding BJ nito. Her slut secretary na si Ramona ay walang hinangad kundi laruin sa dahas na init ang amo. She is aggressively swallowing him whole. Hanggang sa ‘di na napigilan ni Ednel at nasabunutan na niya ang babae sa sarap."Shit! Bilisan mo, Ramona! Bilisan mo! Malapit na ako! Aahh! ‘Tang ina!"Biglang nabuksan ang pinto ng kanyang office at bumungad si Dick Wilson. Ang kanyang pinsang hilaw din gaya niya dahil sa mestiso rin ito.Nagtaka ito, akala niya ay may seizure ang pinsan kaya napatakbo siya rito. Ngunit nang paglapit niya ay napahawak siya sa kanyang sintindo nang makita ang secretary nito na nagtatago sa ilalim ng mesa habang binibigyan ng panandaliang aliw ang mahal niyang pinsan."Oh, shit! Sorry, dude!" ani Dick Wilson at napatalikod siya. Na







