#2

"Ang kapal ng mukha mong babae ka! Sino ka para tabihan ang fiance ko!" Muling sigaw niya. Luampit sia sa akin at bigla na lamang akong sinabunutan. Sa higpit niro, kulang na lang ay makalbo niya ako. 

"Bitawan mo ako! Ano ba, bitiwanan mo ako!" paulit-ulit kong sigaw, habang pilit na hinahawakan ang kamay niya. Nang sa ganun ay mabawasan man lang ang sakit. 

"Enough Stella!"

"What? Why should I? Nilandi ka niya! Kaya ba, hindi mo na ako binalikan kagabi, dahil may iba ak nang kasama? What the hell Seth! Ipagpapalit o ba ako sa isang babaeng mukhang basura at mabaho, huh!" ramdam na ramdam ko ang pandidiri at pang mamaliit niya sa akin. Hindi ko rin naman 'to ginusto at mas lalong wala akong kasalanan!

"Huwag mong sabihin na kinakampihan mo pa ang babae mo! Mas gusto mo ba siya kaysa sa akin na fiancee mo at matagal mo nang nakasama huh!" gigil na gigil at galit na galit niyang tinig.

"I don't know her. I don't know, kung paano siya napunta sa kama ko at katabi ko. I don't know what happene. Hindi ko siya kinakampihan, Stella."

"Ano ba, bitawan mo na ako. Narinig mo na siya, hindi niya ako kilala! Tama naman ang sinabi niya, at isa pa, hindi ko rin siy kilala. Hindi ko sia nilalandi, tulad ng iniisip mo!" madiin kong sigaw sa kaniya.

"Ahh ganun??? So, sumasagot ka pa talaga, para pagtakpan mo ang kasalanan mong basura ka!" muling sigaw niya sa akin. Napangiwi na lamang ako dahil sa malaks niyang sampal na pinakawala para sa akin. Gustuhin ko man lumaban. Pero, hindi ko magawa, dahil sa higpit na pagkahawak niya sa buhok ko.

"Stella, I said, enough!" Sigaw ng lalaking 'to. Kitang kita ko ang galit na umipon sa mga mata niya.

"Bakit? Kinakampihan mo pa talaga ang babae mo kaysa sa akin na magiging asawa mo? Nakikita mo na nga na nilalandi ka niya. Tapos, ganyan ka pa? Bakit Seth, natutuwa ka pa sa ginawa niya? Ganyan na ba naging mababaw ang tingin mo sa sarili mo? Para, pumatol sa isang nakakadiring basura?!"  Mukahng wala siyang balak na tigilan ang panlkait sa akin.

"Pwes! Ngayon ipagtanggol mo siya!" dagdag pa niya. 

Mas naging mahigpit ang pagkahawak niya sa akin. Hanggang sa bigla na lamang niya akong hinila. Wala akong ibang magawa kundi ang sumunod. lao na hawak niya pa rin ang buhok ko.

"Saan mo ako dadalhin?!"

"Stop! Tingnan natin, kung magiging maganda pa ang tingin ng mga tao nito sa tulad mong malandi na babae at isang mabahong basura! Hindi ka dapat pumasok sa bar ko! Ang kapal ng mukha mo, at nagawa mo pang tumabi sa lalaking pinakamamahal ko!"  Mas naging madiin at galit ang kaniyang boses. Nngangamba ko kung ano ang gagawin niya sa kin. Hanggang sa, bigla niya akong binitawan at tinulak nang malaks. Dahilan nang pagtumba ko. 

Nang inilibot ko ang paningin ko. Dito ko lamang napagtanto na nasa ibabaw kami ng entablado. Habnag, maraming tao anamna ang nakatingin sa amin. At tila, hinihintay pa nila, kung ano ang gagawin sa akin ng Stella na 'to. Muli kong ibinalik ang tingin ko sa kaniya. Ngunits, isang malademonyong ngisi naman ang ibinigay niya.

"Hey, Stella, who's that girl? Saan mo ba nakuha 'yan? Bakit naman ang dumi at ang gulo pa ng mukha niya? Eww, nakakadiri naman yan sis. Sasayaw ba ang tulad niya diyan sa ibabaw ng entablado?" maarting wika ng isang babae. ila kaibigan niya ang mga taong nasa ibaba.

"Yucks! Nakaaksuka anman ang itsura niya. Bihisan mo muna, bago mo, pasayawin diyan, Stella," fdagdag pa ng isang babaeng katabi nito.

"Nagkakamali kayo. Hindi ko naman siya pasasayawin. Pero, pwede ko siyang pahirapan o hindi naman kaya, deretsuhin ko nang patayin!" halos manlisik muli ang tingin sa akin ni Stella.

"What? Hindi ka naman mamamatay tao, Stella. Bumaba ka na nga lang diyan," singit ng isang lalaking nasa ibaba. Nakangisi ito nang tinitigan ko. Ngunit, iba ang ibinigay na tingin sa akin ng isang lalaking katabi niya. Hindi ko mabasa o maramdaman. Tila, wala itong emosyon. 

"She's a home wrecker! A bitch! Nakita ko siyang nasa tabi ng fiance ko kanina lang at sa kama pa talaga. Nakakadiriu na nga siya, magagawa pa niyang landiin ang mapapangasawa ko! Sino naman ang papayag sa ganun, right?" galit pa rin na tinig niya. Halos, gulat na gulat ang mga kaibigan niya.

"What?!! Are you telling the truth? Eww!  Did she do to spread her legs, kay Seth? Yucks! What a type of girl, eww nakakadiri. Kaya naman, pala ganyan siya kadumi. 

"Ohh, I didin't expect na may babaeng lalandi sa magiging asawa mo."

"What the hell sis. Gawin mo na ang nararapat sa kaniya. Give her a punishment. Huwag mong palalampasin ang nagawa niya sa 'yo. She didin't respect you!" pandidiring sumbat nila sa akin.

"Of course! Hindi naman ako papayag na basta-basta na lang niya agawin sa akin ang pinakamamahal ko. Sh*t!" Muli siyang lumapit sa akin. Hindi ako makagalaw nang maayos dahil nawalan nang lakas ang buong katawan ko. Hanggang sa, muli niya akong sinabunutan. 

"Bitch! Huwag kang aasa na magustuhan ka ni Seth. Mas malala ka pa sa mga slave! Kung ako sa 'yo, maaga ka nang umalis sa lugar na 'to, kaysa sa makita pa kita ulit!" pananakot niya sa akin. Kaso lang, dito ako isinilang, kaya hindi ako papayag sa gusto niya.

"Hindi ko naman nilalandi ang Seth na sinasabi mo. Kaya, pwede bang bitawan mo na ako. Aalis na ako dito!" sigaw ko sa kaniya. 

"Hmm, huwag ka munang magmadali. Dahil, may pupuntahan pa tayong dalawa! Ipapakilala kita sa mga magulang ng lalaking nilandi mo! Ipapakilala kita sa mga magulang ko. Nang sa ganun, sila na rin mismo ang magpapa-alis sa 'yo dito at ng pamilya mo!" Nangangamba ako. Kapag malaman pa 'to ni Mom, mapapatay ako. Tumakas na nga lang ako kagabi, tapos naging ganito pa ang kalalabasan nang lahat. 

"Tayo!"nakikita ko ang mga ugat niyang galit na galit. Napatayo naman ako, dahil sa mahigpit niyang paghawak sa akin. 

"Stop!" sigaw ng kung sino. Mabuti na lang dahil, hindi natuloy ng Stella na 'to ang muling sampalin ako.