Chapter 8

Kinakabahan ako at ang daming negative thoughts pumapasok sa isip ko pero nilakasan ko na lang ang loob ko. Nanatili akong nakatayo hindi kalayuan kila Liam habang pinapanood silang nag-uusa at nagtatawanan. Ilang sandali pa ay humugot ako ng malalim na hininga para magkaroon ng lakas ng loob.

Nang maglakad ako palapit kila Liam ay agad siyang napatingin sa gawi ko. Katulad lang ng kanina nang makita niya ako sa restaurant ay tumigil siya sa pagtawa. Napalunok tuloy ako dahil hindi alam ko sa sarili ko na hindi madali itong gagawin ko.

"Liam," tawag ko sa kanya sa mahinang boses.

Maingay roon pero alam kong nabasa niya ang pagbigkas ko ng pangalan niya. Nanatili lang naman siyang nakatingin sa akin na para bang hinihintay ang susunod kong sasabihin pero hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil hindi ko mabuksan at walang halos salitang lumabas sa bibig ko.

Kitan ko ang halo-halong emosyon sa mga mata niya habang nakatingin kami sa isa't isa. Nakikita ko roon ang saya, lungko