Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Bilyonaryong Kapitan (SPG) / Kabanata 92

Share

Kabanata 92

Penulis: Ensi
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-05 17:25:27

I was crying silently, enduring all the pain I have in my chest.

Bakit kailangan kong danasin lahat ng 'to? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang kami?

I want him all to myself. But I can't. Lupa ako, langit siya.

Kahit makaalala man siya, pipilitin pa rin siya ng mga magulang niya na pakasalan si Ylona.

Anong laban ko?

"Bakit..." hikbi ko.

Pabilis nang pabilis ang lakad ko palayo sa kanya. Bawat hakbang, parang hinihiwa ang talampakan ko ng katotohanan na kahit ilang beses niyang banggitin ang pangalan ko, hindi iyon sapat para burahin ang sakit ng pagiging isang alaala na hindi na niya maabot.

Pero hindi pa ako nakakalayo nang bigla akong hatakin mula sa likuran.

“Raze—” napasinghap ako sa gulat, halos mabitawan ko ang tray.

Hindi siya nagsalita. Hinawakan lang niya ang kamay ko, mahigpit pero hindi marahas.

At sa isang iglap, hinila niya ako papasok muli sa likod ng kurtina.

“Teka lang—” bulong ko, nanginginig. “Baka may makakita—”

Pero hindi siya tumigil.

Nasa pagit
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Emilie Baylosis Forbes
ano bayan Author si Lylia bumalik na Ang alaala si Raze Ang tagal bumalik Ang alaala
LIHAT SEMUA KOMENTAR
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 144

    Nasa kalagitnaan kami ng biyahe pauwi, halos dalawang oras na mula sa tabing-dagat, pero kahit ganun, parang ayaw ko pa ring matapos ng sandaling iyon. Tahimik si Raze habang hawak ang manibela, naka-sunglasses pa siya, habang ako naman, nakaupo sa passenger seat ng RV. Ilang beses ko siyang sinulyapan. Hindi ko alam kung bakit pero ramdam ko pa rin sa kanya ang tension kahit kakagaling lang namin sa ganung masayang bakasyon. Maya-maya, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko. Lumapit ako, sinapo ang kamay niya mula sa manibela. “Raze…” mahina kong sabi. “Hmm?” Hindi niya inalis ang tingin sa daan, pero alam kong nararamdaman niya na may gusto ako. “Can we… one last?” Bulong ko habang pinipisil ang braso niya. “Before we get home?” Doon siya napatingin sa akin, mabilis lang pero sapat para magtagpo ang mga mata namin. “Lylia…” Seryosong usal niya. “You know that’s dangerous. I’m driving.” Pero imbes na umatras ako, dahan-dahan akong umangat mula sa kinauupuan ko, lumapit sa ka

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 143

    Isang linggo. Isang buong linggo na wala kaming ibang inintindi kundi kaming dalawa lang ni Raze. Matapos ang lahat ng nangyari, lahat ng sakit, iyakan, sigawan, at kahit mga salitang hindi na dapat nasabi, ngayon, para bang binigyan kami ng pagkakataong huminga. Kahit pansamantala lang. “Are you sure about this?” tanong ko habang pinapanood siyang nagda-drive ng malaking RV na parang mini-house. Ganito pala ‘yon. House truck ang tawag ni Nicole. May kama, maliit na kitchen, may shower at banyo sa loob. Literal na bahay na naka-truck. Raze chuckled, his eyes never leaving the road. He was only wearing a white shirt and shorts, but still, I don’t know why it was always so hard for me to take my eyes off him. Well, pleasing in the eyes. Gwapo. Pogi. Minsan cute. Hindi nakakasawa pagmasdan. “Yes, baby. We need this. Away from work, from family, from all the problems.” Napangiti ako. “Akala ko ba, ikaw si future king?” “Future king can take a break too," seryosong sabi niya pero

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 142

    Hindi ko kayang hindi siya yakapin habang sinasabi niya lahat ng iyon. Walang suot ang kahit alin sa amin. Parehong pawisan mula sa nangyari kanina, pero sa gitna ng init, sa pagitan ng bawat salitang lumalabas sa bibig ni Raze, mas ramdam ko ang takot niya. Hinaplos ko ang buhok niya, pinapawi ang bigat ng nararamdaman niya. “Raze…” Humigpit ang yakap niya sa baywang ko. Halos mapasinghap ako sa sobrang diin ng yakap niya sa akin pero hinayaan ko lang. “I mean it, Lylia,” bulong niya. “Minsan, naiisip ko, mas mabuti pang—” Hindi ko na siya pinatapos. Dahan-dahan kong hinawakan ang magkabilang pisngi niya at pinilit siyang tumingin sa akin. “Don’t say that,” mahinahon kong sabi. “Never say that again.” Ramdam ko kung paano kumikirot ang puso ko sa bawat basag ng boses niya, pero ayaw kong marinig mula sa kanya ang ganung salita. Hindi ko kaya. “Baby…” humigpit lalo ang kamay niya sa bewang ko, “What do I do now? I don’t want to lose you again.” Dahan-dahan ko siyang hinalikan

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 141

    Bandang hapon, madilim na sa labas dahil mukhang uulan. Nakaupo lang ako sa sofa habang hawak ang mug ng kape. Malamig ang hangin dahil sa simoy ng hangin na nanggagaling sa bintana pero wala akong saplot kundi kumot na nakatabon sa katawan ko. Si Raze, nakaupo sa tabi ko, na wala ring damit, pero balot ng kumot ang ibabang parte niya. Katatapos lang namin angkinin ang isa't-isa at hindi katulad kagabi, naka-ilang rounds kami dito lang sa sofa. Pero hindi 'yon ang iniisip ko ngayon, hindi lang dahil sa ginawa namin, kundi dahil sa mga sinabi niya kanina. Paulit-ulit pa ring nag-e-echo sa isip ko ang mga salitang binitiwan niya. Napatingin ako sa gilid ko. Nakayuko si Raze, hawak rin ang sariling mug ng kape, pero halatang wala sa iniinom niya ang isip niya. Tahimik lang kami pareho. Hanggang sa siya na mismo ang unang nagsalita. “Baby…” Hinintay ko kung anong kasunod. Hindi ako kumibo. "Do you know," he said with a deep sigh, heavy and full of struggle, "I cry every da

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 140

    Pagkatapos naming kumain, halos walang imikan habang nag-aayos si Raze ng pinagkainan. Ako naman, nakaupo lang sa stool, pinipigilan ang sarili kong huwag masyadong mag-isip ng kung anu-ano. I want everything to be clear, for all the truth to come out, but I also know I don’t have the strength to argue right now if I force it. “Come with me,” bigla niyang sabi matapos hugasan ang huling plato. Nilapitan niya ako, marahang hinawakan ang kamay ko. “Saan?” tanong ko, medyo nag-aalangan pero tumayo na rin at nagpatianod na lang. “Take a bath. You still look pale.” Huminga siya ng malalim. “Let me help you.” Medyo nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya, pero hindi na ako tumanggi pa. Nakita naman niya lahat sa akin. Hinayaan ko siyang hatakin niya ako papuntang banyo. Nang makapasok, pinaupo niya ako sa maliit na upuan sa loob ng shower room. Binuksan ang shower, in-adjust ang init ng tubig. Tapos, dahan-dahan, siya na mismo ang nagtanggal ng suot ko, tulad ng ginawa niya ka

  • Bilyonaryong Kapitan (SPG)   Kabanata 139

    Maaga pa lang, pero ramdam ko na agad ang mabigat na pakiramdam. Hindi dahil may sakit pa rin ako. Hindi rin dahil sa lagnat. It was something else. I could feel the heaviness in my chest, along with that lingering fatigue in my body. I slowly opened my eyes, still lying on the sofa, with a blanket covering me. Napapikit ulit ako saglit habang nilalasap ko ang alaala ng nangyari kagabi. Raze. The way he touched me. The way he whispered my name over and over like it was the only word he knew. But even if that moment felt real, I knew deep down it wasn’t just because of the heat of the moment that it happened. Hindi ko rin pwedeng itanggi na masakit pa rin. Hindi pa rin malinaw kung bakit niya ako pinahirapan sa trabaho, kung bakit parang pinaglaruan niya ako sa kumpanya, at kung bakit ngayon, bigla siyang narito. Nag-inat ako nang dahan-dahan. Masakit pa rin ang balakang ko, at saka ang pagitan ng hita ko. Natural lang siguro, considering kung gaano kami tumagal kagabi. P

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status