Chapter 5

ZEYM

I ended up with Sico. Kasal na kaming dalawa and I’m happy that I didn’t regret my decision on marrying him.

Kasi kahit kasal na kami, hindi pa rin siya nagbago. He always surprise me everyday not until recently. Kung saan kasal na kami, saka ko pa nakikita ang kapaguran sa mukha niya.

I don’t know it it’s because 24/7 ko siyang kasama kaya naging attentive ako sa mukha niya o iba.

"Ate, gusto mong kumain?" tumingin ako kay Moni at umiling. "Thank you Moni but busog pa ako. I'm waiting for your kuya."

Tumango siya. I looked at my watch. Sico is 30 minutes late tapos masama pa ang panahon.

"Moni, maiba ako, may sinabi ba ang kuya mo sa 'yo?" tanong ko at nakita ko ang agad na pag-iling niya.

"Wala ate. Bakit? May problema ba ate?"

"Wala naman but I am curious bakit parang wala siya sa sarili lately." He’s spacing out at ilang beses ko siyang mapansin na wala sa mood.

Everytime I ask him if he’s okay, oo lang naman parati ang sinasagot niya. I know dumaan sa maraming pagsubok ang relasyon namin. Ilang beses niya akong hinabol para lang maging kami but the fact remains, na mula pa bata magkasama na kami.

Kaya kilalang kilala ko siya pati nga siguro ang utot niya ay alam ko.

"Baka marami lang siyang iniisip ate,"

Tumango ako. Okay. But it's unlikely for Sico to act this way. He's always jolly kaya nakakapanibago na wala siya sa mood lately.

If ever may iniisip siya, ano naman? Sa kumpanya ba? Kasi alam kong he’s inactive na sa org. kaya malabong doon.

Right now, he’s a normal person, a normal husband to me.

"Moni, magtatagal ka sa bahay? Can I leave for awhile? Susunduin ko lang ang kuya mo," sabi ko.

"Ah—sige po ate. Ayos lang naman ako dito," sabi pa niya.

Ngumiti ako at agad na nagpasalamat.

Nang tumalikod ako, nagulat ako nang makita si Sico sa pintuan, nakatingin sa akin. Nakarating na pala siya.

“Oh, nandito na pala si kuya ate,” Moni said.

Lumapit ako sa kaniya at agad niyang isinobsob ang mukha niya sa leeg ko. Niyakap niya ako ng mahigpit.

"I'm so tired, babe," aniya.

"Gutom ka ba? Let's go, kain ka muna."

"H-Hindi na, I'm not hungry at all. Gusto ko lang magpahinga." Naguguluhan na ako sa ikinikilos niya. Lagi nalang siya pagod. Isang linggo na siyang umuuwi ng pagod.

Maaga siyang aalis, sobrang late naman umuwi.

Inalalayan ko nalang siya sa kwarto namin at agad siyang humiga sa kama. Hindi na ako nagkomento pa at hinubad nalang ang sapatos niya.

Mabilis na natulog si Sico. Ngumiti ako habang nakatitig sa mukha niya. Para talaga siyang dad niya. Kamukhang kamukha niya si tito.

I wonder kung ano ang itsura ng anak namin.

Thinking our child, biglang kumirot ang puso ko. The pain still there kada iniisip ko si Rit... Ang pangalan sana ng anak namin kung kapiling namin siya.

Gaya ni Sico, Rico, at Moni, sa mga anak ni Rachelle na sina Timber at Tenour, gusto ko ring isunod ang pangalan ng anak namin sa kanila. Rit short for Ritmo.

Hindi ko maiwasang maluha. Years ago, si Elizabeth biglang nawala, ang surrogate mother namin ni Sico. Alam kong buhay pa ang anak ko.. Nararamdaman kong buhay pa si Rit.

Tumayo ako para tawagan sana ang informant ko, ngunit bago ko nagawa, may sinend silang mensahe sa akin na negative sa Maldives si Elizabeth.

Ilang taon na ang lumipas mula no'ng tinakasan kami ni Eli. Siguro ngayon, nag-aaral na ang anak ko.

Saan kaya sila nagtungo? Kahit anong gawin ko, hindi ko sila matunton. Halos nalibot ko na ang mundo, wala pa rin akong mahanap na bakas ni Elizabeth.

Bumaba ako ng hagdan at nakita ko si Rico. Noon, si Rico ang gusto ko, pero mula ng alagaan ko si Sico sa bahay niya noon, nahulog ang loob ko dito.

Wala sana kaming problema dalawa. Mahal na mahal niya ako. Bata palang kami, ako lang ang minahal niya kaya lang, hindi ako mabuntis.

We rely on Science, successful na ang operation, but si Eli ang nawala. 6 months bago siyang manganak, naglaho siya bigla… More likely tinakasan niya kami.

Tapos sabi, namatay ang bata habang nagbubuntis siya. But I doubt it. Healthy ang baby sa tiyan niya no'ng pinagbubuntis niya ito. Kung patay na ang bata, then sana humarap siya sa amin ni Sico.

Hindi iyong mag-iiwan lang siya ng mensahe sa amin sa isang pirasong papel.

"Zeym, how are you?" Rico didn't change that much. Mas naging masaya pa siya ngayon na kasama niya si Rachelle at tatlo nilang anak.

"I'm fine, Rico.. I'm still looking for Elizabeth. Wala bang nababanggit si Rachelle sa'yo? Hindi ba magpinsan sila ni Eli?"

Isa si Rachelle sa kinakapitan ko. I am hoping na magpakita sa kaniya si Eli, pero mukhang bigo yata ako.

Napansin ko ang pagtingin ni Moni sa amin.

"Even though they are cousins, alam mo Zeym that Eli and my wife are not close. Hindi sila sabay lumaki, pinatay pa ng ama ni Eli ang ama ng asawa ko, do you think magiging close sila after no'n?"

Nagbaba tingin ako. Naiintindihan ko naman ang punto but it's still hurts kasi hanggang ngayon, nangungulila pa rin ako sa anak ko. Wala akong clue nasaan si Elizabeth.

Sana makita ko na siya...

Alam kong magiging masaya kami ni Sico kung may anak kami.

"Bakit hindi mo nalang itigil ang paghahanap kay Elizabeth, Zeym? Why not you try to move on-

Napatayo ako at kunot ang noo.

"Move on? How can I move on, Rico? Anak ko ang nawawala sa akin."

“Kuya,” si Moni na napatayo rin, pinipigilan si Rico.

"Sico confirmed it already na namatay ang bata sa tiyan ni Eli. Ayaw mong maniwala sa kaniya?"

Nag-iwas ako nang tingin. "Eli is lying. Sico didn’t confirmed it. Paano niya malalaman e tinakasan nga kami ng babaeng iyon? Sinungaling si Elizabeth at buhay ang anak namin. I can feel it. Buhay ang anak ko, Rico."

Nag-aalala siyang tumingin sa akin. "Kung gusto mo magka anak kayo ulit, bakit hindi kayo maghanap ulit ni Sico ng surrogate mother? Subukan niyo ulit."

“Kuya, that’s enough,” Moni

No. Hindi pwede. At ano bang problema ni Rico?

"Hindi pwede," I said. Kumunot ang noo niya.

"Bakit hindi pwede?"

"May anak na kami ni Sico, kaya iyon ang hahanapin namin." Sabi ko at umalis, pinabayaan siya.

May luhang kumawala sa mata ko. How can he said those things? Wala ba siyang paki alam sa anak ko? Shein rin naman iyon ah?