Mess
(Thala's Point of View) Malakas na tugtog ng musika at nakakabinging tili mula sa mga nagsasayawan sa gitna ang maririnig. Nasa isang bar ako at mag-isang naglalasing. I just hate staying at home while waiting getting tied up in an arranged marriage. Hindi ko na nga mabilang kung ilang bote na ba ang naubos ko. Nahihilo na kasi ako at nandidilim na rin ang paningin dala ng kalasingan. I've forgotten what happened that night when Nekolauv introduced me to his friends. He's annoyed and I don't know what I did. Lasing na lasing na ako para maalala iyon. Arranged marriage really sucks. Kahit pa sabihing magkakilala na kami ng matagal ng mapapangasawa ko, hindi pa rin ako sasang-ayon. Wala sa sarili akong tumayo at pasuray-suray na naglakad patungo sa dancefloor. I need to enjoy my freedom before my father takes it away from me. Wala akong pakialam kung may nababangga man ako o 'di kaya ay nababangga nila ako. All I did was dance as I closed my eyes. Naramdaman ko ang presensya ng kung sino sa aking likod. Sa halip na lubayan ito, mas lalo pa akong ginanahang sumayaw. Sumasaya kasi ako sa ideyang labag ito sa kagustuhan ni daddy. Para akong sinilaban dahil inilapit niya ang kanyang sarili sa akin at sinasabayan ako sa pagsasayaw. “You’re a great dancer,” he chuckled. Hindi ko nagugustuhan ang pagiging flirty niya but damn his voice is making me crazy. Lalo na ng simulan niya akong paulanan ng mabababaw na halik sa aking leeg. Normally, tinataboy ko talaga ang mga lalaking umaaligid sa akin. I don't know if it's the alcohol but I don't want him to stop what he's doing. Umikot ako at binuksan ang aking isang mata dahil hilong-hilo pa rin ako. Napatitig ako sa lalaki at laking gulat nang angkinin niya ang aking labi. Sobrang lakas ng musika ngunit rinig na rinig ko ang mas nakakabinging tibok ng aking puso. He's sucking my lower lip and kissed me aggressively. Ang mga kamay niya ay nakahawak sa aking baywang, pataas sa aking pangharap. He explored my mouth which made my knees weaken. I let out a shameless moan and frustratedly caught inside this man’s trap. I am so wet, what the fvck?! But before we could go that far, he distanced himself. Tinitigan niya ako gamit ang madidilim niyang mga mata. I wanted to kiss him more but he started putting some walls between us. I can hear his consecutive curses as his eyes caught my parting lips. “What the fvck did that bastard do in his past life to deserve you?” he said cryptically. The last thing I remembered was being escorted by him outside that bar. Pumara siya ng taxi para sa akin at nang tuluyan na akong makapasok ay may ibinilin siya sa driver na hindi ko narinig. “I have your info, man. Don't do foolish things or else you're driving next to hell.” He opened the door next to me and the only thing that I could do is to stare at him weakly. Ni hindi ko nga maaninag ng maayos ang pagmumukha niya dahil sumasakit na ang aking ulo. Naiinis din ako sa ginawa niya kanina. I felt rejected. What a mess. “Till we kiss again, Zara,” mataman niyang sinabi at isinarado na nga ng tuluyan ang pintuan. Who's that man? What's his name? Bakit kilala niya ako? Damn, what a good kisser—no! He's an asshole, Thala! Naalimpungatan ako sapagkat may malakas na yumuyugyog sa akin. Hindi ko ito pinapansin sapagkat antok na antok pa rin ako. Ni wala ring lakas upang bumangon at batiin ang kung sinumang nais akong gisingin. Hindi niya pa rin ako nilubayan kaya iritado akong gumalaw. Sobrang sakit ng aking ulo kaya isang mata lamang ang nagawa kong idilat. Bumungad sa akin ang nag-aalalang mukha ni mommy. "What is it, mom?" I asked in confusion. Tuluyang nagising ang aking diwa nang makatanggap ng isang napakalakas na sampal mula kay daddy. "What are you doing, Myrthala?" Umalingawngaw ang sigaw niya sa aking buong kwarto. Ni hindi ko maintindihan ang pinupunto niya hanggang sa mamataan ko ang lalaking takot na takot na nakaupo sa aking tabi. Wala siyang saplot sa pang-itaas habang ako ay brassiere lamang ang suot. "D-Dad, it's not what you think!" depensa ko na napapailing dahil kahit ako ay wala ring alam sa nangyayari. Sa pagkakaalala ko ay mag-isa akong umuwi at natulog kagabi. Oo, marami akong nainom pero alam ko ang aking ginagawa. Hindi rin ako madaling malasing at higit sa lahat, hindi makakapasok ang lalaking ito ng ganoon kadali kahit pa sabihing kakilala ko siya. Sobrang higpit ng seguridad dito sa aming mansiyon at ni hindi ko nga rin kilala ang lalaking ito. Ngayon ko lamang siya nakita. "Nakakahiya ka!" galit na galit na sigaw ni daddy. Namumula na ang kanyang tainga at buong mukha samantalang nanlilisik naman ang kanyang mga mata. Ngayon ko lamang siya nakitang ganito kagalit. "You, son of a bitch! Get out before I hurt you!" Nanginginig sa galit si daddy habang dinuduro ang lalaki. Takot na takot ang lalaki na mabilis na kumaripas ng takbo palabas ng akong kwarto. Halos madapa pa siya sa pagkakataranta. Pagkabukas na pagkabukas niya ng pinto ay siya ring pagsilip ng aking pinsan. Nakangisi siya at nagawa pa akong kindatan na para bang nasisiyahan sa pinapanuod. "Surprise," she mouthed and smirked. The heck? This bitch is trying to ruin my image again! Ang lakas talaga ng loob niyang siraan ako sa parents ko. Siya na nga itong kinupkop siya pa itong walang modo! What an ungrateful bitch! Umaapaw ang inggit at selos sa pagkatao ng pinsan kong ito! Nasuklay ko paitaas ang aking buhok gamit ang aking daliri at madilim na tinitigan ang bruha kong pinsan. "Did you do it?" Iritado akong nagsuot ng roba bago tumayo. Pumikit ako sa sobrang galit upang pigilan ang sariling sabunutan siya sa harap ng parents ko. Kumukulo ang dugo ko sa pagmumukha ng aking pinsan. "You framed me!" sigaw ko na pagalit siyang itinuro. Nilingon ni daddy ang magaling niyang pamangkin. Inampon niya pa talaga at itinuring na bagong prinsesa. Ang bruha naman nagpaawa ulit at nagkunwaring walang alam. I rolled my eyes as I saw a familiar scene from last month. "H-Hindi ko po alam ang sinasabi niya," aniya na naluluha kuno. Naging mabait bigla at nandiyan ulit ang trying hard na paawa effect niya. Pa-victim na naman ang pinsan kong feeling main character na inaapi-api lagi. Sasamahan niya pa iyan ng iyak na kung sa audition lang sa TV, hindi katanggap-tanggap. What a fake. Pero siyempre, ulila 'yan at paboritong prinsesa kaya nakuha ulit ang loob ng aking ama. "Hindi alam, your face! Tama na ang acting, Penelope. Pwede ka ng i-recycle sa kaplastikan mong 'yan!" sumbat ko. Napapikit ako dahil sa biglaang pag-alon ng aking paningin. May hangover na nga ako, dinagdagan pa ng bwesit kong pinsan. "Why are you blaming her? Kasalanan niya bang ganyan ka, pabaya? Inom ka nang inom kaya kung sinu-sino na lamang ang nauuwi mo sa bahay!" singhal ni daddy na nakapagpatigil sa akin. Lumapit si mommy kay daddy at hinaplos ito sa braso upang pakalmahin. "Kailan ka ba titino, Thala? Bakit hindi mo gayahin si Penelope?" Here we go again with this nonsense comparison. "Palibhasa ini-spoil ka lagi ni Marissa kaya lumaki kang walang kakwenta-kwenta!" pangmamaliit ni daddy sa akin. Naapektuhan ako sa ginawa ni Penelope sa akin subalit pinatay naman ako sa mga salitang binitawan ni daddy. Bawat salita ay nagiging punyal na patuloy na bumabaon sa aking puso. Papaanong mas matimbang sa kanya ang pinsan ko kaysa sa anak niya mismo? Bakit ako na lang lagi ang mali at dapat pumasan ng consequences? Sobrang hapdi ng mga mata ko ngayon. Any minute ay tutulo na itong mga luha ko. Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi, nagbabakasakaling mapigilan ko pa ang mga ito. "W-Why would I? H-Hindi ako pa-victim katulad-" Napapikit ako sa sakit na natamo ulit mula sa sampal ni daddy. Sinulyapan ko si Penelope na nakangisi na at nagawa pa talaga akong taasan ng kilay. You're enjoying this, huh? "How dare you insult your sister!" pagtatanggol ni daddy sa kanya na ikinangisi ko. Tuluyan na ngang bumaybay sa aking pisngi ang isang takas na luha. Sister? Patawa. The best joke I've heard today! Kahit kailan hindi ko siya ituturing na kapatid! "Isang pagkakamali pa, Thala. Wala ka ng uuwian," banta ni daddy na dinaluhan si Penelope at inalu. Hindi ko na napigilan ang sarili kong humalakhak sa nasasaksihan. "Kating-kati ka na talagang palitan ako, 'no?" bulong ko sa umaakto ko pa ring pinsan. Nanggagalaiti kong sinundan ng tingin ang mag-amang naglalakad paalis. What a sight! Patay na ang ama ni Penelope na kapatid ni daddy. Maiintindihan ko sana ang paninirahan at ang pag-ampon ni daddy sa kanya kung hindi lang siya pabida. Tatanggapin ko siya ng walang reklamo pero sa kasamaang ipinapakita niya lang sa akin, imposible. "Honey, please don't hate your father. He's just surprised. Please, Thala. Stop arguing with your dad. Maybe he pitied Penelope—" I interrupted my mom's consolation or should I say manipulation. "Pity? Mukha ba siyang kaawa-awa sa'yo? She's evil, mom!" My voice cracked. "Maybe you'll calm down if I left you alone," she concluded. "Thala, please know that we love you," she said as she reached for my cheek and gave me a peck. There she goes again. Thinking that I am too brave to face this alone. No one in my family could understand my freakin' inner torment. How miserable.Obsession (Alaric's Point of View)I rushed to the hospital when Tito Harris called, asking about Thala's condition and how the surgery went. Noong una ay nabigla ako. Hindi ko naman kasi alam kung anong tinutukoy ni Tito. It's late at ang alam ko ay nasa kwarto siya natutulog. I am busy with paperworks at my office na hindi ko na namalayang lumabas pala siya.“Roy, what exactly happened?” tanong ko sa aking assistant, kasama ang private investigator ko.“Si Rowena Gonzales ang nakausap at ang mismong bumaril kay Thala. Hindi lang iyon, kataka-taka rin ang pagsulpot niya sa Tremour gayong binalaan mo na siyang huwag saktan si Thala. Ipinaliwanag mo na sa kanya ang lahat pero mukhang may nagmanipula sa kanya upang muling pagtangkaan si Thala,” salaysay ni Roy.“Bakit niya alam kung saan sila magkikita? Thala knew her number at hinding-hindi siya basta-basta sasagot sa kung kaninong tawag, lalo na kung galing sa kanya,” kuryuso kong tanong. Nasa harapan na ako ng silid kung nasaan si T
Mother(Thala’s Point of View) Kinagabihan, bandang alas onse ng gabi, papatulog na sana ako galing sa kwarto ni Flora, subalit naudlot ito dahil sa isang tawag. Kinakabahan ko itong sinagot at tahimik na nagdarasal na sana hindi ito iyong babae.“Thala...” Naibsan ang kabang dumaloy sa aking katawan dahil narinig kong si Franz lang pala ito.“Bakit ibang numero ang gamit mo ngayon. Kinabahan tuloy ako nang wala sa oras dahil sa'yo,” wika ko na may kaunting inis sa aking sarili. Nagiging paranoid na ako lately dahil sa misteryosong babaeng iyon.“I found her, Thala,” seryosong sambit ni Franz na ikinaayos ko ng upo.“Alin? Iyong babae ba? Saan, Franz? Nasaan siya?” aligaga akong tumayo at naghanda para umalis ng bahay. Nagbihis ako ng simpleng t-shirt at jeans habang nakikinig sa mga sinasabi ni Franz.“That woman is currently staying at your father’s Laurenco Relish. Katabi ng kwarto kung saan napabalitang tumalon ang mommy mo. Nandito siya ngayon sa rooftop, Thala,” salaysay ni Fra
Silid(Thala's Point of View)Nasa sasakyan si Alaric at hinihintay kaming makalabas ng bahay. Ngayon na kami lilipat ng Kiken. Bitbit ni Eliana si Flora pero nakabalot ito ng lampin. Tulog siya kaya kahit papaano ay napapayapa ako. Pinagbuksan ni Alaric si Eliana ng pintuan sa likod at pagkatapos ay ako naman sa harapan. Wala si Roy kaya nagtataka akong tumingin kay Alaric. “Tutulungan na kita, Alaric.” May tatlo kaming maleta at alam kong mabibigat ang mga iyon. Nakakahiya naman atang siya ang pagbuhatin ko.“You are too skinny to carry all of this. Ako na. Maghintay ka na lamang sa loob,” pagpigil niya at pinagsarhan na ako ng pintuan.Nagkatinginan kami ni Eliana nang lingunin ko ang direksyon nila. “Ayos ka lang ba, Ma'am Thala? Halata pong kinakabahan kayo,” sambit ni Eliana. Dahilan kung bakit ikinalma ko ang aking sarili.Tumingin ako sa labas at sinundan ng tingin si Alaric na naghahakot ng maleta namin. Papunta sa likuran ng kanyang sasakyan. Nang makapasok siya ay ngumiti
Obsessed (Thala's Point of View)Isang linggo ang nakalipas nang iniligtas ako ni Alaric sa humaharurot na sasakyan. Bukas din ay lilipat na kami sa Kiken. Labag man sa aking kalooban subalit mas pipiliin ko ang kaligtasan namin ni Flora sa ngayon.“Eliana, patulugin mo muna si Flora. May pag-uusapan lang kami ni Franz,” utos ko sa aming kasambahay. Pinaimbestigahan ko ang tungkol sa mga tawag at death threats na natatanggap ko recently. Pati na rin iyong natanggap ko sa kasal namin ni Alaric. Maaaring konektado ang mga ito at iisa lamang ang may gawa. Kinakabahan man sa mga ibubunyag ni Franz ay nakahanda na akong marinig ito.“Kailangan mo ba talagang lumipat sa Kiken? Hibang ka na ba, Thala? Pwede naman sa ancestral house o sa aking condominium kayo pansamantalang manatili. Bakit kailangang doon pa sa mansyon ng tusong iyon?” iritadong siyasat ni Franz na hindi na napigilan ang sariling magtaas ng boses. “Franz...nag-usap na tayo tungkol dito. Isa pa, nandito tayo para pag-usapa
Babalik(Thala's Point of View)Nasa conference room kami ngayon. Kanina pa nagsisimula ang meeting pero hindi pa rin kami nangangalahati sa meeting. Bahing kasi nang bahing si Alaric. “Mr. Atkinson, maybe we can reschedule this meeting tomorrow,” suhestiyon ng isang shareholder. Nagtanguan naman ang iba pa.“Right... let's continue this tomorrow. Ayusin niyo na muna iyong pinapatrabaho ko sa inyo. The meeting is adjourned,” mabilis na salaysay ni Alaric dahil nababahing na naman siya.Nang makalabas na ang mga bisita ay lumapit si Roy kay Alaric. “Hindi po ba at si Ma'am Thala ang may sakit kahapon...” Itinagilid niya ang kanyang ulo at pabalik-balik kaming tinignan ni Alaric. Para bang may kung anong dapat i-point out pero hindi niya masabi. Sa huli, ngumiti na lamang siya sa amin at tumango-tango.Naiilang kaming nagpalitan ng titig ni Alaric. He cleared his throat at ibinaling ang tingin sa assistant. “Roy, call Dr. Sasha. Papuntahin mo siya.”“Uuwi ka...uh...Mr. Atkinson?” naii
Suob(Thala's Point of View)“Alam kong hindi totoo ang kasal niyo! Aminin mo na, Alaric. Excuse mo lang iyan para matakasan ako at magantihan si Thala!”Naalimpungatan ako dahil sa mga katagang dumaan sa aking tainga. Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Nag-a-adjust pa ako sa liwanag at inaalisa ang nasa paligid. Kung nasaan na ba ako at ano ang nangyayari. Nanghihina akong umupo at inilibot ang paningin sa buong silid. Hanggang sa tumigil ito sa isang partikular na painting na huli kong nakita sa kwarto ko sa Kiken.Wait, ibig sabihin...“Nasa Kiken ako ngayon?!” histerikal kong sabi sabay bumalikwas ng tayo. Nagsisi rin kalaunan dahil nahilo ako bigla. Napaupo na lamang ulit ako sa sahig at sumandal sa kama. Nilalagnat pa rin ako at ni hindi man lang makatayo ng maayos dahil sa sakit ng katawan ko.“Nahimatay nga pala ako.” Ginulo ko ang aking buhok at napayuko. Natulala ako sandali sa sahig nang maalala na ang lahat bago ako nawalan ng malay sa party.Avory proposed in