ตอนที่ 4 เธอต้องรับผิดชอบ(nc)

เธอต้องรับผิดชอบ

ปัง!!!

เสียงประตูห้องวีไอพีของชั้นบนคลับ ดังสนั่นด้วยฝีมือของบอมพ์ เขากดเฟร์ย่าให้แผ่นหลังกระแทกกับกำแพงอย่างแรง ทำให้เฟร์ย่าถึงกับนิ่วหน้าใส่คนตัวโตที่ยืนคล่อมเธอไว้ด้วยแขนแกร่งทั้งสองข้าง

บอมพ์เหงื่อออกเต็มตัว ผุดขึ้นที่หน้าผากจนเกือบจะเปียกโชก หายใจหอบแรงเสียงดังฟืดฟาด อาการเหมือนคนร้อนมาก ร้อนจากข้างในร่างกาย

'หรือเขาจะแพ้แอลกอฮอล์' เฟร์ย่าคิดในใจ มองเขาด้วยสายตาเยิ้ม เพราะอาการเมายังไม่จางหาย

“พะ...พี่บอมพ์ร้อนเหรอคะ” คนตัวเล็กในวงล้อมแขนเอ่ยถามขึ้น

“ในเหล้ามีอะไร” เขาถามออกมาด้วยเสียงแหบพร่า

“เหล้าไหนคะ ที่เฟร์กินเหรอ ไม่เห็นมีอะไรนี่คะ” เฟร์ย่าทำหน้าสงสัย เพราะเธอไม่รู้เรื่อง

“ใส่อะไรลงไปในเหล้าแก้วนั้น” เขาก็ยังถามด้วยเสียงหอบ และยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอจนลมหายใจแทบจะรินรดกัน

“เหล้าที่พี่กินไปน่ะเหรอคะ เฟร์ไม่รู้ แก้วนั้นรุ่นพี่เป็นคนยื่นมาค่ะ ไม่ใช่ของเฟร์” เฟร์ย่ารีบแก้ตัวและใช้มือบางดันหน้าอกเขาเบาๆ

“เธอวางยาฉัน” บอมพ์พูดจบแค่นั้น

ปากหยักก็ประกบเข้าที่ริมฝีปากบางทันที จูบดูดดื่มและเร่าร้อน บดเบียดริมฝีปากให้กลีบปากบางเผยอออกแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก ลิ้นเรียวกวาดไปรอบๆโพรงปาก ดูดกลืนน้ำหวานจนพึงพอใจจึงค่อยๆถอนจูบออกมาจ้องมองลงไปที่ริมฝีปากบางที่ตอนนี้เป็นสีชมพูเข้มบวมเจ่อ แต่แทนที่ร่างบางจะโกรธหรือโมโหเขา กลับอ่อนระทวยไปกับรสจูบแสนหวานนั้นอย่างเคลิ้บเคลิ้ม

ร่างบางเคลิ้บเคลิ้มด้วยแรงปรารถนา เขาคือคนที่เธอชอบอยู่แล้ว จึงไม่ขัดขืน ส่วนเขาตอนนี้เหมือนจะโดนยาที่รุ่นพี่คนนั้นคงใส่ไว้ให้เฟร์ย่ากิน แต่เขากลับเป็นคนกินมันเสียก่อน

“เธอต้องรับผิดชอบ” เขากระซิบข้างหู ลมหายใจเป่ารดใบหูสร้างความสยิวให้ขนลุกขนชัน

จมูกโด่งคลอเคลียจูบซับที่ใบหูหาความหวานจากกาย ลิ้นสากเลื่อนมาที่คอระหงส์ มือหนายกขึ้นกระชากชุดมินิเดรสเกาะอกที่บดบังเรือนร่างขาวลงไปกองอยู่ที่เอวคอด เผยให้เห็นเนินอกสีขาวกลมที่มีขนาดใหญ่โต ที่ยอดอกมีที่ปิดจุกสีเนื้อ

มือสากข้างหนึ่งยกขึ้นแกะจุกนมออกให้พ้นการบดบังเม็ดอกสีชมพูระเรื่อ สายตาเข้มจ้องมองแล้วกลืนน้ำลายอึกใหญ่ มืออีกข้างค่อยๆลูบไล้เอวคิดลากลามขึ้นมาราวนม ขึ้นมาครอบยอดอก ยอดเม็ดถันแข็งขืนสู้มือหนา ร่างบางบิดเร้าไปมาจากความสยิว ผ่านหลังบางเริ่มไม่ชิดกำแพงร่างบิดไปมาแอ่นอกรับมือหนา

ใบหน้าคมเข้มค่อยๆก้มลง ปากหยักได้รูปอ้าครอบยอดอก เมื่อลิ้นอุ่นสัมผัสยอดถันคนตัวเล็กเด้งอกรับโดยอัตโนมัติ ยิ่งเขาใช้เรียวลิ้นอุ่นกวาดไปรอบเม็ดถัน ยิ่งสร้างความรัญจวนให้กับเธอไม่น้อย

ระหว่างนั้นมือหนาอีกข้างที่ลูบไล้เอวคอดลามลงใช้นิ้วเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวจิ๋วกระชากให้มันหลุดไปให้พ้นทาง ลิ้นสากวนอ้อยอิ่งอยู่ที่เนินอกชั่วครู่ ก่อนค่อยๆลากเลื่อนลงมาไล่วนอยู่แถวสะดือ คนตัวเล็กเชิดใบหน้าครวญครางอยู่ในลำคอ

ร่างบางถูกคนตัวโตพลิกล้มลงไปที่เตียงนอนของห้องวีไอพีอย่างกระทันหันให้ ความรุ่มร้อนแผ่ซ่านความเสียวซ่านแผ่ขยาย ปากเล็กครางออกมาแผ่วเบาไม่เป็นภาษา

“อื้อออ”

“ใส่ยาเพื่อจะได้นอนกับผู้ชายพวกนั้นสินะ” ใบหน้าคมเข้มผละออก ยันตัวลุกขึ้นก่อนพูดกับเธอ เขายันตัวยืนขึ้นด้วยเข่า มือหนทั้งสองปลดตะขอกางเกง รูดซิปลงอย่างรวดเร็ว เขารีบถอดกางเกงในออกอย่างรวดเร็ว ทำให้แก่นกายขนาดใหญ่ดีดตัวเด้งขึ้นมาชูชัน

ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั่วร่าง เม้มริมฝีปากแน่นเพราะไม่เคยรู้สึกเสียวซ่านขนาดนี้มาก่อนจนแทบจะทนไม่ไหว ความรู้สึกนั้นแผ่ขยายไปทั่วร่างกาย รับรู้ได้ว่า ตอนนี้ฝ่ามืออุ่นกำลังลูบไล้ไปตามโคนขาขาว ทั้งสองฝ่ามือหนาค่อยๆจับเรียวขาแยกออกทั้งสองข้างออกจากกัน

“พะ...พี่คะ” ศีรษะเล็กผงกขึ้นใชข้อศอกยันตัวขึ้น ดวงตาหวานหยาดเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หลุบต่ำมองใบหน้าเข้มที่กำลังจะก้มลงตรงใจกลางกุหลาบงาม

เฟร์ย่าเผลอกัดปากจนเป็นสีเข้มอย่างเผลอตัว หัวใจดวงน้อยเต้นแรงแทบจะหลุดออกมาเมื่อบอมพ์ค่อยๆโน้มใบหน้าลงไปใกล้ใจกลางสาว

“อื้ออออ พะ...พี่!” เฟร์ย่ารีบปฏิเสธทันทีเมื่อรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร แต่ไม่ทันได้เอ่ยปากจบ ริมฝีปากร้อนก็ประกบอ้าครอบไปที่กลีบกุหลาบฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำหวานใสอันอวบอูมสีชมพู

“อืมมม” เสียงของบอมพ์ครางต่ำในลำคออย่างเผลอตัว

“อื้ออออออาาาา” ร่างบางทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม มือเล็กเลื่อนจิกเส้นผมดำขลับของเขากำไว้แน่เพื่อระบายความเสียวแปลกใหม่ที่ได้รับจากเขา ริมฝีปากบางเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ร่างเกร็งเล็กน้อยเป็นช่วงๆ

บอมพ์ใช้ลิ้นสากสัมผัสเม็ดสวาท ตวัดลิ้นไปตามร่องกลีบ บางครั้งใช้ปากดูดแก่นสาว บางครั้งสอดลิ้นเข้ารูน้ำหวาน ส่งผลให้ร่างเล็กสะดุ้งหลายครั้ง

ร่างบิดเร่าไปมาอยู่ไม่เป็นสุข มือบางบางครั้งจิกผมเขา บางครั้งกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ บางครั้งก็บีบทึ้งอกตัวเองเบาๆเพื่อลดความเสียวซ่าน

เขาใช้ลิ้นตวัดกลีบกุหลาบไปมาโดยไม่รังเกียจ ดูเหมือนเขาจะชอบความหอม ความหวานนี้เข้าเสียแล้ว

“อืม...” เสียงครางต่ำดังขึ้นอย่างกลั้นไม่อยู่ ขณะที่กำลังดูดน้ำหวานอย่างเพลิดเพลิน ความเสียวซ่านทำให้ร่างเจ้าของกลีบกุหลาบบิดเร้า เรียวขายกสูงอยู่ไม่ถูกที่ ไม่รู้ว่าจะต้องวางไว้ตรงที่ใด มือหนารับรู้ได้จับขาทั้งสองข้างวางบนหลังของเขาที่กำลังวนอยู่กับแก่นสวาทอย่างไม่รู้จักอิ่ม

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พะพี่ อ๊ะ อ๊าาาา” เฟร์ย่ารู้สึกแปลกๆ คล้ายๆจะปวดฉี่ แต่ก็เสียวจนทนไม่ไหว ต้องยกมือบางพยายามดันศีรษะเขาออก ร่างบางกระตุกถี่ๆ เสียวสยิวมากขึ้น เขาไม่ได้หยุดตามที่เธอร้องขอ กลับเร่งรัวลิ้นเร็วมากขึ้น ตวัดถี่ขึ้น

“มะ ไม่ อ๊ะ อ๊ะ ไหว อ๊ะ อ๊ะ...กรี๊ดดด” เสียงกรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน เมื่อเขาเร่งจังหวะลิ้นเร็วขึ้น

“จะเสร็จแล้วเหรอ” เขาชักลิ้นออกกระทันหันก่อนที่เธอจะสุขสมอารมณ์ แล้วก้มกลับลงไปใหม่อีกครั้ง สะโพกเล็กลอยแอ่นรับลิ้นอุ่นอย่างไม่รู้ตัว

“พะพอแล้ว อ๊ะ อ๊ะ...อ๋าาาาา” ใบหน้าหวานสะบัดไปมาอย่างแรง หายใจหอบถี่ สะโพกบางเด้งรับลอยขึ้นสูงหนีจากลิ้นร้อน ไม่ช้าร่างเล็กกระตุกถี่ๆ เป็นสัญญาณว่าเธอแตะถึงขอบสวรรค์ไปแล้ว

“แฮ่ก แฮ่ก” ลมหายใจเหนื่อยหอบ

สมองขาวโพลนโล่ง เมื่อได้ปลดปล่อยธารน้ำใสออกมา ความสุขสมนั้นเธอไม่เคยได้รับไม่เคยได้สัมผัสจากที่ไหนมาก่อน

“เสร็จก่อนไม่รอเลยนะ” ใบหน้าเข้มคมคายผละออกจากกลีบกุหลาบอวบอูมที่ตอนนี้แก่นสวาทบวมช้ำ เขามองคนตัวเล็กที่ตอนนี้นอนหอบทิ้งตัวแผ่หลาบนที่นอนสีดำสนิท

มือหนายกขึ้นเช็ดคราบน้ำหวานสีใสรอบริมฝีปากออกอย่างลวกๆ สายตาคมหลุบก้มมองกุหลาบงามอีกครั้ง มือหนาชักรูดแก่นกายหนุ่มสีชมพูระเรื่อที่มีเส้นเลือดปูดล้อมรอบแก่นอย่างเบามือ

ดวงตาหวานใสหลุบมองในความมืดสลัว หัวใจดวงน้อยวูบไหวประหม่าเล็กน้อยเมื่อเห็นหัวเห็ดใหญ่กำลังจ่อถูไถ่ไปมาตรงกลีบกุหลาบอวบเสียดสีกับน้ำใสที่เขาใช้เป็นน้ำหล่อลื่นลดการเสียดสี

เขาเลื่อนฝ่ามือลูบต้นขาหยอกเย้า เตรียมความพร้อมที่จะสอดใส่ เขาค่อยๆจับเรียวขาทั้งสองแยกออกให้กว้างขึ้น จับข้อเท้ายกสูงพาดลงบนบ่าแกร่ง ก่อนจะค่อยๆส่งส่วนปลายหัวเห็ดของแก่นกายหนุ่มสอดเข้าไปในร่องสวาทอย่าเต็มแรงสุดลำ...