本棚
検索
ホーム / Romance / Bon Appetit / Bon Appetit CHAPTER 176

共有

Bon Appetit CHAPTER 176

作者: MIKS DELOSO
last update 最終更新日: 2025-06-22 23:28:25
“Hindi ako umaasang tanggapin ninyo ako agad,” sagot ni John, diretso ang tingin. “Ang gusto ko lang… makita ang anak ko. Makasama silang dalawa. Maging ama. Maging mas mabuting tao. Hindi para sa sarili ko. Para sa kanila.”

Tahimik si Fortuna. Hindi siya nagsalita. Hinayaan niyang si John ang harapin ang lahat. Bahagi ito ng responsibilidad na kailangan nitong akuin—ang paniningil ng panahon.

Lumapit si Amanda kay Jack at Rose. “Tay, Nay… wala naman siyang pilit na hinihingi. Wala siyang sinabing aagawin si Alessia. Baka… baka gusto lang niyang bumawi.”

Tumitig si Rose kay John. “Alam mo ba kung gaano kalalim ang sugat na iniwan mo sa anak ko? Gabi-gabi, tahimik siyang umiiyak, akala ng lahat matapang siya. Pero sa loob… wasak. Tapos ngayon, nandito ka, akala mo ba madadaan sa ‘sorry’ at panunumbalik?”

“Hindi,” sagot ni John, at sa unang pagkakataon, tumulo ang luha sa kanyang pisngi. “Hindi ko inaasahang mapatawad ninyo ako. Pero kailangan kong ipaglaban ang mahal ko. Si Fortuna… at
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 181

    Isang linggo na ang lumipas mula nang umalis si John patungong Amerika upang hanapin si Fortuna. Ngunit habang nilalakad niya ang daan pabalik sa sugatang nakaraan, isang babaeng naiwan sa Pilipinas ang unti-unting nilalamon ng kasakiman at pagkadesperado.Senyora Abedida. Isang pangalang bumabalot sa yaman, kapangyarihan, at elegansya. Ngunit sa likod ng mararangyang kasuotan, kumikislap na alahas, at malamig na titig, siya ay isang babaeng ginugupo ng takot—takot na mawalan, takot na matalo. Para sa kanya, si John ay hindi lang isang lalaking minahal… siya ay tropeo. Tropeong nagpapatunay na kahit ang pag-ibig ay kaya niyang sakupin. At kung may ibang babaeng muling hahawak sa pusong minsang nasa kanya, sisiguraduhin niyang may kapalit itong sakit.Sa kanyang mansion sa Tagaytay, malamig ang simoy ng hangin, ngunit mainit ang gabi. Doon dumadalas ang kanyang mga lihim na gabi kasama si Marco—ang lalaking minsang nagmahal sa kanya ng buo, ngunit ngayo’y isa nang kasangkapan sa plano

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 180

    “Alam mo ba kung anong unang pumasok sa isip ko nang makita ko si Alessia?” bulong niya, halos di marinig sa lakas ng hangin. “Na dapat malaman ‘to ng pamilya ko sa Pilipinas. Matutuwa si Lola Irene. At sina Daddy Luigi at Mommy Leona… hindi nila alam na may apo na sila.”“Pero hindi lang ‘yan ang dapat mong isipin ngayon, sir,” sagot ni Adrian, mahinahon pero diretso. “Alam mong hindi ito simpleng reunion. Alam mong may mas malalim na sugat na kailangang gamutin bago ka tanggapin uli.”“Alam ko,” maikling tugon ni John. “Hindi ako umaasang patatawarin nila agad. Hindi rin ako naghahanap ng simpatiya. Pero gusto kong maramdaman nila si Alessia. Gusto kong maramdaman nila kung gaano siya kahalaga.”Napayuko siya. “Kahit sa paningin ko, hindi pa ako karapat-dapat.”Sandaling katahimikan.Adrian cleared his throat. “Sigurado ka na ba sa plano mo?”“Hindi,” sagot ni John, dahan-dahang tumingin sa langit. “Pero hindi rin ako puwedeng tumalikod. Kasi kung talagang gusto kong maging ama… nga

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 179

    Matalim ang tingin ni Rose kay Amanda, ngunit sa likod ng kanyang mga mata ay nandoon ang kirot at luha.“Hindi siya basta parte, Amanda,” sagot niya. “Siya ang dahilan kung bakit nag-iba ang mundo ni Fortuna. Bakit ang matapang nating anak ay biglang naging tahimik. Laging nakatingin sa bintana. Natutong ngumiti kahit puno ng kirot ang puso. At ngayon... gusto mong tanggapin ko siyang muli?”Napatingin ang lahat kay Fortuna nang bigla itong nagsalita. Mahina ang tinig, ngunit punô ng lakas ng loob.“Ma…”Tahimik silang lahat. Hinintay ang kanyang susunod na salita.“Huwag n’yong ilaban ang laban ko.”Tumayo siya nang marahan mula sa kama, pinilit bumangon kahit kapapanganak pa lang. Kinarga niya si Alessia at lumapit sa gitna ng kwarto. Pagod ang kanyang katawan, ngunit buo ang loob.“Alam kong nasaktan ako. Alam kong hindi madaling kalimutan ang ginawa ni John. Pero ngayong hawak ko na si Alessia sa mga bisig ko, hindi ko na kayang palakihin siyang walang ama. Hindi para sa akin. Ku

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 178

    Nang makalabas si John, ang buong silid ay nanatiling tahimik. Walang gustong maunang magsalita, marahil sa takot na bumalik ang init ng emosyon. Si Amanda ang unang gumalaw—maingat niyang pinunasan ang luha ni Fortuna at saka niyakap ito ng mahigpit.“Anak…,” mahinang sambit ni , habang dahan-dahang naupo sa tabi ng kama. “Hindi kita pipigilan kung gusto mong bumalik sa kanya… pero sana sigurado ka na hindi mo lang ginagawa ‘to dahil may anak na kayo.”Tumingin si Fortuna sa ina, pagod ang mga mata, ngunit malinaw ang paninindigan. “Hindi ko alam kung kaya kong bumalik. Pero hindi rin tama na putulin ko ang ugnayan nila ng anak namin. Hindi ko puwedeng gawing kasangkapan si Alessia para sa galit ko.”“Proud ako sa’yo,” ani Jack, bakas sa boses ang pagtitimpi. “Hindi madaling gawin ‘yan, anak. Pero pinipili mong lumaban sa mas makataong paraan.”Tahimik si Tony, nakatalikod sa kanila. Hanggang sa marinig nila ang marahang langitngit ng kanyang boses.“Hindi ako galit dahil gusto ko la

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 177

    Tumitig si Rose kay John. “Alam mo ba kung gaano kalalim ang sugat na iniwan mo sa anak ko? Gabi-gabi, tahimik siyang umiiyak, akala ng lahat matapang siya. Pero sa loob… wasak. Tapos ngayon, nandito ka, akala mo ba madadaan sa ‘sorry’ at panunumbalik?”“Hindi,” sagot ni John, at sa unang pagkakataon, tumulo ang luha sa kanyang pisngi. “Hindi ko inaasahang mapatawad ninyo ako. Pero kailangan kong ipaglaban ang mahal ko. Si Fortuna… at ang anak naming si Alessia. Kahit pa ako lang ang lumalaban sa simula.”“John…” wika ni Jack, mas malamig na ngayon ang boses, “Kung talagang mahal mo ang anak ko, at hindi lang ito isa na namang kabaliwan ng damdamin, handa kang tumayo sa harap naming lahat. Handa kang sumagot sa tanong.”“Handa ako,” sagot ni John, walang alinlangan.“Paano mo kami mapapanatag na hindi mo ulit sasaktan ang anak ko? Paano mo mapapanatag si Alessia na hindi siya lalaki sa alaala lang ng isang lalaking nawala rin?”Sandaling katahimikan.Humakbang si John, hinarap ang buon

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 176

    “Hindi ako umaasang tanggapin ninyo ako agad,” sagot ni John, diretso ang tingin. “Ang gusto ko lang… makita ang anak ko. Makasama silang dalawa. Maging ama. Maging mas mabuting tao. Hindi para sa sarili ko. Para sa kanila.”Tahimik si Fortuna. Hindi siya nagsalita. Hinayaan niyang si John ang harapin ang lahat. Bahagi ito ng responsibilidad na kailangan nitong akuin—ang paniningil ng panahon.Lumapit si Amanda kay Jack at Rose. “Tay, Nay… wala naman siyang pilit na hinihingi. Wala siyang sinabing aagawin si Alessia. Baka… baka gusto lang niyang bumawi.”Tumitig si Rose kay John. “Alam mo ba kung gaano kalalim ang sugat na iniwan mo sa anak ko? Gabi-gabi, tahimik siyang umiiyak, akala ng lahat matapang siya. Pero sa loob… wasak. Tapos ngayon, nandito ka, akala mo ba madadaan sa ‘sorry’ at panunumbalik?”“Hindi,” sagot ni John, at sa unang pagkakataon, tumulo ang luha sa kanyang pisngi. “Hindi ko inaasahang mapatawad ninyo ako. Pero kailangan kong ipaglaban ang mahal ko. Si Fortuna… at

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status