Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Bon Appetit / Bon Appetit CHAPTER 69

Share

Bon Appetit CHAPTER 69

Penulis: MIKS DELOSO
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-22 03:04:14

Galit. Nagagalit sa kanya.

"Anong ginawa mo, Fortuna?! Sinamantala mo ako!" sigaw nito.

Umiiyak siya, nakaluhod. "John… mahal kita! Wala akong intensyon na saktan ka!"

Pero hindi na siya pinakinggan.

Bumalik siya sa kasalukuyan.

“Mula noon... ikaw na,” mahinang bulong niya, hinahaplos ang mukha ni John sa litrato. “Ikaw lang minahal ko ng ganito... hanggang ngayon, ikaw pa rin.”

Isang lagok ng alak. Isang bulwak ng luha.

Unti-unti siyang naupo sa sahig, yakap-yakap ang kanilang larawan.

Tiningnan niya ang cellphone… walang text, walang tawag.

"John… ang sakit-sakit na… kailan mo ako pipiliin?" bulong niya.

Hinaplos niya ang wedding band sa kanyang daliri.

"Mahal na mahal pa rin kita, John… kahit harap-harapan mo na akong sinasaktan."paulit-ulit na sinasabi habang patuloy ang pag-agos ng mga luha.

Umaga na. Dumilat si Fortuna, nangingilo ang ulo sa sobrang pag-inom ng alak. Nanatili sa sahig ang wedding picture nila ni John, basang-basa sa kanyang luha. Mahigpit niya itong niyakap na p
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 143

    Sa loob ng clinic, alas-diyes ng umaga…Tahimik ang hallway ng women’s health clinic sa downtown San Mateo. Naka-wheelchair si Fortuna Han, bagama’t kaya pa niyang maglakad, ipinilit ni Jinky Han na itulak siya patungo sa OB-GYN department. Kasama nila si Amanda Han, ang hipag niyang punong-puno ng energy, hawak ang tote bag na may lamang prenatal vitamins, bottled water, at pregnancy planner ni Fortuna.“Excited na ako! Grabe, ilang buwan na lang, may baby na tayo sa bahay!” bulalas ni Amanda, habang nakaakbay kay Jinky.“‘Tayo’? Amanda, anak ko ‘to, hindi sa’yo,” natatawang banat ni Fortuna.“Tita ako! So automatic, ako ang tagabantay sa gabi kapag may iyakan,” sagot ni Amanda, proud.Pagpasok nila sa clinic, agad silang sinalubong ng isang nurse.“Ms. Han? Ready for your second trimester ultrasound?” tanong ng nurse na si Claudine, may malumanay na tinig.“Ready na po,” sagot ni Fortuna, medyo kinakabahan. Hinaplos niya ang tiyan, na mas lumaki na sa ikalimang buwan ng pagbubuntis.

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 142

    Main Office – TanTech InnovationsIlang araw matapos ang pagpupulong sa conference room, tila unti-unting gumagalaw ang dating natutulog na sistema ng kompanya. Ngunit sa kabila ng mga panibagong plano at muling pagbabalik ni John Tan, marami pa ring problema ang hindi basta-basta kayang ayusin. Mga kaso ng unpaid vendors, malalaking proyekto na na-delay, at investors na nanlalamig.At habang abala si John sa pakikipag-ayos ng partnerships at sa pag-audit, isang matatag na presensiya ang dumating sa lobby ng TanTech.“Ma’am Irene Tan? Kayo po pala… Good morning!”Naka-itim na coat dress si Madam Irene Tan, ang reyna ng Tan family. Bitbit ang kanyang leather bag at suot ang signature na perlas sa leeg, tumango siya sa receptionist. Sa kanyang likuran ay dalawang personal assistant na abalang-abala sa pagdadala ng mga folder at dokumento.“Diretso na ako sa opisina ng apo ko. Sabihan mong walang istorbo habang nandoon ako,” utos niya, diretsong tono.“Noted po, ma’am!” sagot ng receptio

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 141

    Maaga pa lang ay gising na si John Tan. Ang malamig na tubig mula sa kanyang shower ay tila hindi sapat upang tanggalin ang bigat na matagal nang nakapatong sa kanyang dibdib. Nang tingnan niya ang sarili sa salamin, hindi na niya halos makilala ang taong nasa harap niya—namumutla, malalim ang mga mata, at may guhit ng pagod sa noo. Matagal na siyang nawala sa direksyon, at ngayon, nagpasya na siyang bumalik. Sa trabaho. Sa realidad. Sa mundong iniwan niya mula nang mawala si Fortuna.Pagdating niya sa kanilang kompanya, TanTech Innovations, agad na bumungad sa kanya ang mga mata ng empleyado—tila gulat, tila naguguluhan. Ilang buwan na rin siyang hindi nagpapakita. Puro si Leo, ang kanyang chief operations officer, ang umaasikaso ng lahat.“Mr. Tan! Sir, welcome back!” agad na bati ng receptionist, hindi maitago ang kaba at excitement.Tumango lamang si John at dumiretso sa elevator. Hawak niya ang kanyang laptop bag at isang lumang itim na notebook—ang notebook na puno ng plano nila

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 140

    Maagang dumating si Senyora sa bahay ni John. Sa kabila ng matinding tensyon noong huli nilang pag-uusap, hindi siya nawalan ng loob. Bitbit ang dalawang bag ng pagkain mula sa paborito nilang cafe noon, pumasok siya sa loob matapos kumpirmahing si John ay naroon.Wala siyang pakialam kahit hindi siya inaanyayahan.“John?” tawag niya habang binubuksan ang pinto. “May dala akong pagkain. Hindi ko alam kung kumakain ka pa, kasi sa itsura mo nung huli kitang makita, parang gusto mo na lang matunaw sa alak.”Lumabas si John mula sa kusina, may hawak na tasa ng kape. Halata sa mukha niya ang pagod, at ang kaunting inis na pilit niyang pinipigil.“Senyora, hindi mo na kailangang—”“John, cut the crap,” putol ni Senyora habang inilalapag ang mga bag sa mesa. “Sabihin mo sa akin ng harapan. Tapos na ba talaga tayo?”Hindi agad sumagot si John. Umupo siya sa upuang nasa harap ng bintana at tumitig sa labas.“Hindi ko alam,” mahinang sagot niya.Lumapit si Senyora, lumuhod sa harap niya. “Alam

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 139

    Tahimik ang buong silid.Ang liwanag ng araw ay malambot na sumisilip sa mga puting kurtina. Sa isang sulok ng maliit na kwarto, nakaupo si Fortuna, marahang hinahaplos ang kanyang tiyan. Halos pitong buwan na. Malapit na siyang manganak.Wala siyang suot na makeup, ni alahas man. Payak ang kanyang suot—isang maluwag na bestida at medyas na parang yakap ng ginhawa. Sa kanyang mukha, may bakas ng pagod, ngunit higit sa lahat, may payapang lungkot na mistulang humahaplos sa bawat kilos niya.“Konti na lang… baby,” bulong niya sa tiyan. “Konting tiis na lang.”Sa kanyang paligid, halos kumpleto na ang nursery. May crib, may changing table, ilang stuffed toys, at isang maliit na rocking chair sa gilid ng bintana. Bawat bagay, maingat na pinili nina Amanda at Jinky, ang kanyang ina. Wala man siyang asawa sa tabi, hindi siya kailanman pinabayaan ng dalawang babaeng ito.Biglang bumukas ang pinto. Sumilip si Amanda, may hawak na gatas at isang platong may prutas.“O, kumain ka muna,” sabi ni

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 138

    Umalis si Senyora na masama ang loob. Sa bawat hakbang niya papalayo sa bahay, ramdam ang bawat pagtama ng sakong niya sa semento—parang pagpapalaya sa bigat ng pusong pilit niyang isiniksik sa buhay ni John. Ang huling luha niya ay bumagsak sa hangin ng gabi, ngunit ang sakit ay nanatili sa dibdib. Hindi na siya lumingon.Sa loob ng bahay, naiwan si John—tahimik, wasak, at wala nang ibang makakapagbuhol ng mga nasirang pangarap.Tahimik ang sala. Ang mga bote ng alak ay nakakalat pa rin, may ilan pang natumbang baso sa sahig. Sa sulok ng mesa, nakasandal ang litrato ni Fortuna—ngumingiti, hawak ang isang tasa ng kape, habang ang araw ay tumatama sa kanyang pisngi. Luma na ang larawan, pero para kay John, ito ang pinakamalinaw na alaala ng panahong masaya pa silang dalawa.Pinunasan niya ang mata. Hindi dahil lasing siya. Hindi dahil may sinok o hilo. Kundi dahil sa dami ng alaala na bigla na lamang sumiklab sa isipan niya—mga araw, gabi, tawanan, iyakan, mga yakap na hindi na naulit,

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status