Share
22
My hands are shaking while my mother is caressing my back, nainom ako ng tubig habang nakaupo sa sofa, after I arrived at the house hindi na ako kumalma, wala akong tulog dahil hindi ako makatulog.
I feel that Dana is plotting something that will make my life suffer for more.
“Anak, kumain ka kahit konti, magkakasakit ka kung ganyan at puro tubig ka lang.” Mama said at inabot ni Yhna ang lugaw sa akin.
Tumango ako ng marahan at nanghihina na ngumiti kay Mama, my father is not here, I heard that he is at the law firm. Since I am fighting with Dana, and looking for an opportunity para mailayo ang mga anak ko.
“Opo, kakain na ako Mama, pasensya na talaga, sana hindi na ako pumunta sa condo, may kukuhain kasi talaga ako roon, at ayoko na rin makaaba sa inyo,” I reason and she laugh bitterly, like my mother felt what I feel now.
“Anak, hindi ka nakakaabal
Kaugnay na kabanata
Book 2 : Night Shift 23
Ito ang araw na masasabi ko na pinaka payapa pa sa lahat, dahil sa nakikita ko ang mga anak ko, kasama ang magulang ko at nasa iisang bubong kaming lahat. Kumakain sa hapag na para bang walang humahabol sa aming problema. This is so good, even I knew that my children experienced something bad sa kamay ni Dana. Masaya pa rin ang mga bata, nakatingin sa lolo at lola nila. Like they knew kung sino ba talaga kami sa buhay nila.I hope they know who is their real mother. But that is too greedy kung hihilingin ko na alam na nila. Kahit ako, ayokong magulat sila sa kung sino at ano ang tunay na sitwasyon. But if there is a chance, sasabihin ko. Pero sa ngayon, kailangan nilang makapag-pahinga.“Thank you so much po sa food, ang sarap-sarap po. Tapos may chocolates pa kami.” Cassianna rose up the chocolate, na para bang sinasamba n`ya ang chocolate na bigay ni Mama sa kanta. Natawa lang ang nanay ko at hinaplos ang ulo ni Cassiana. Si Le
Book 2 : Night Shift 24
24My who body feels aching. Lalo na ang ulo ko, kanina pa ako gising. Pero ayokong abalahin ang tao na nasa kwarto ko ngayon sa ospital. When I was sleeping, pakiramdam ko ay binabangungot ako at nasa bingit ako ng kamatayan. And all I want is to survive, to wake up and to keep on fighting kahit na napakahirap na ng sitwasyon ko ngayon.Nakakaiyak lalo na kung napasok sa isipan ko na mamamatay ako, maiiwanan ko ang mga anak ko at higit sa lahat ay hindi ko matutupad ang buong pamilya na pinangako ko sa sarili ko. I want to see my whole family, to reunite and become happy. That is my only wish, dahil wala naman na akong dapat na hilingin pa, kung hindi ang mabuo ang aking pamilya.My children are sleeping with their father, may folding bed at andoon silang dalawa. Lumingon ako sa bintana, umaga na at papasikat na ang araw. Naalimpungatan si Remon ng bumukas ang pinto. Pumasok ang nag-dadala ng pagkain sa bawat kwarto, at ngayon ay napansin n`yang gising na ako.I show my warm smile to
Book 2 : Night Shift 25
Ang laki ng ngiti ng mga bata habang inaalalayan ko sila sa school work nila, si Remon ay hindi pa rin napasok sa trabaho n’ya, kaya magkakasama kaming apat sa bahay.Si Mama at Papa naman ay nasa labas, inaasikaso ni Papa ang process sa kaso para sa pananakit ni Dana sa akin, samantalang ang mga bata naman ay pang-samantalang naka home schooled, dahil posibleng kuhain ni Dana ang mga anak ko sa school, o kung hindi ay madamay ang mga bata sa school, dahil mainit na usapan ang kaso ni Dana, ang child abuse at sa kasamaang palad, kailangan na mag-tesify ng mga bata tungkol sa pagbubuhat ng kamay ni Dana sa kanila.Kung puwede lang na akuin ko na lang lahat ng sakit na nararamdaman ng mga anak ko, alam ko na nasasaktan sila sa nangyayare ngayon, pero kung hindi ako lalaban, papaano kami mabubuo at magkakasama.“Mama, it said in the activity, a family picture.” Tinuro ni Lesandro ang work book niya at tinignan ko ito, hindi naman kami makalabas dahil sa kasama ang mga bata. Saglit ako na
Book 2 : Night Shift 26
"You think that attending a reunion is a good idea, Remon?" I asked Remon while looking at the mirror, watching him to do his neck tie, at ako naman ay kakatapos ko lang sa buhok ko.Nag-aalangan ako, natatakot, oo. Hindi ko maiwasan na mangamba, at lalabas kami at hindi pa naman tapos ang kaso, on-going pa at patuloy pa rin ang paninira ng magulang ni Dana sa akin, at hindi sila natinag sa babala ng Papa ko.I heard a lot of issues, and some of it was purely half baked gossips, na galing sa kung saang source ng pamilya ni Dana, and I can't imagine na pati pagiging talent ko at driver ng manager ko, inussue sa akin, and the worst part is the rumor of my pregnancy, na sinubukan ko raw ipalaglag ang kambal.I don't want that news, ayoko na makabasa ng kasinungalingan ang mga anak ko, that is why I wanted them to migrate, when the trial is settled, at kung mas hahaba pa ito, isa na lang ang masasabi ko, tagilid ang justice system ng bansa, na kapag madaming pera, walang laban kahit na ma
Book 2 : Night Shift 27
I am wiping my tears while packing my things, aalis na ako sa hotel kung saan kami nag-check in ni Remon.Kailangan ko ng sariwang hangin, at makalayo sa kanila. Remon know that I am not selfish when it comes to him, at hindi n'ya naman kailangan na mamili between Isabella and me, because I am already used to the pain.Hindi na sobrang sakit na kagaya noong una, it's a good thing that I can still feel the pain, kahit na ang dami ko na pinag-daanan sa kanya.What makes me feel suspicious about Isabella is why Remon avoid that woman in the first place? It's mean he's hiding something about the pregnancy of that woman.A lot of thoughts makes my hand shake and my chest clutch, my tears are falling now. I don't want to be in this kind of situation again, where the cold is creeping me and the dark is welcoming me once again.Para akong tanga na pinaniniwala ang sarili ko na sanay na ako, at kaya ko na ihandle ang ganitong sitwasyon, but still. I cannot.Mabilis ko na kinuha ang bag ko, lum
Book 2 : Night Shift 28
I am planning to act like a fool this time, and play along with Remon's manipulation, kailangan ko matapos ang kaso, at kapag final na saka ko dadalhin ang mga bata sa custody ko.For the mean time, hahayaan ko s'yang maniwala na wala akong alam, at ang pag-alis ko ay dahil may emergency meeting ako, hindi ko pa puwedeng sabihin kila Mama at Papa, dahil masisira ang plano ko.Ngayon, malalaman ni Remon kung ano ang pakiramdam ng malayo sa anak n'ya, because this time, I will become selfish, iisipin ko ang pang-sariling kasiyahan ko, this time, no one can stop or manipulate what my decision is.He act like everything is fine, then I'll do the same. Maglaro kami sa inumpisahan n'ya, but this time, I will win no matter what it takes, para sa mga anak ko.Tinapon ko ang upos ng sigarilyo ko, bago ako bumalik sa hotel room, I want to see Remon's reaction, gusto ko makita ang kaba sa mukha n'ya, dahil iniisip n'ya na umalis ako.Kaba na iniisip n'ya na alam ko na ang Plano n'ya, ginawa nama
Book 2 : Night Shift 29
Nakatulala pa rin ako habang sila Mama at Papa ay nagyakapan sa harap ko, habang yung nasa gilid namin, ang side nila Dana at pamilya n'ya ay nakatungo, hindi ako makapaniwala na nanalo kami sa kaso, at wala na sila magawa ngayon.I feel happy now, my children is hugging me tight, si Remon na nasa gilid ko ay naka akbay sa akin, malaki ang ngiti at patong-patong na kaso pa ang kakaharapin nila Dana ngayon.I smile sweetly and kissed the head of my children, now, I can really call them mine, mula sa mata ng diyos, ng batas at sa mata ng mga tao."That woman is a fucking home wrecker, hindi ako papayag at hindi ko papalampasin ito!" Nag-umpisang mag-wala si Dana sa kabila. Ang magulang ni Dana ay pinipigilan itong makalapit sa amin."And this kinds, how ungreatful you are! Matapos ko ibigay lahat sa inyo, mga pangangailangan n'yo, matapos ko maging ina sa inyo sa mahabang panahon na wala yang nanay n'yo, ngayon trinaydor n'yo ako!" Nagtago ang mga bata sa likod ko, nag-umpisang umiyak a
Book 2 : Night Shift 30
It's been two days, after the trial. Lahat ay ayos na, at nakalipat na rin kami sa bahay namin ni Remon ngayon, pangsamantalang bahay, habang hindi pa tapos ang bahay na pinapagawa n'ya.Little did he know, aalis kami ng mga bata kapag makaalis s'ya, para sa business meeting, at mag-resign na raw s'ya sa ospital, I don't know why he chose to become a businessman now, matapos ng ilang taon na hirap n'ya sa med school.But who cares on his decision, because today, I will leave him, kasama ang mga bata at hinding hindi na magpapakita sa kanya.I will stick to my plan, at kahit na ano pa sabihin n'ya o mamatay man s'ya sa harapan ko, aalis na ako at hinding hindi na magpapatawad muli, ang mga araw na tiniis ko, magpanggap na tanga ay tapos na.Kahit na pagod ako ng sobra, at sobrang malala ang pagkahilo ko, titiisin ko, makaalis lang ako sa puder ni Remon.Matapos ko na ayusin ang pinagkainan namin, ngayong hapunan, si Remon ay yumakap sa akin, hinagkan ang leeg ko at marahang inamot ito.
Pinakabagong kabanata
