23

Ito ang araw na masasabi ko na pinaka payapa pa sa lahat, dahil sa nakikita ko ang mga anak ko, kasama ang magulang ko at nasa iisang bubong kaming lahat. Kumakain sa hapag na para bang walang humahabol sa aming problema. This is so good, even I knew that my children experienced something bad sa kamay ni Dana. Masaya pa rin ang mga bata, nakatingin sa lolo at lola nila. Like they knew kung sino ba talaga kami sa buhay nila.

I hope they know who is their real mother. But that is too greedy kung hihilingin ko na alam na nila. Kahit ako, ayokong magulat sila sa kung sino at ano ang tunay na sitwasyon. But if there is a chance, sasabihin ko. Pero sa ngayon, kailangan nilang makapag-pahinga.

“Thank you so much po sa food, ang sarap-sarap po. Tapos may chocolates pa kami.” Cassianna rose up the chocolate, na para bang sinasamba n`ya ang chocolate na bigay ni Mama sa kanta. Natawa lang ang nanay ko at hinaplos ang ulo ni Cassiana. Si Le