LOGINShare
Chapter 17: Stuck With You (Walter)
Last Updated:
2025-08-07 00:39:36
thegreatestjanhola, greatest readers! thank you for reading this far. please subscribe to the novel, follow the author, share your thoughts or comments and feel free send gifts. these gestures mean so much to me. thank you and happy reading!
Latest chapter
Bound To My Boss Chapter 41: He's Not Around (Samantha)
Samantha's Point of View Maaga akong pumasok nang may malapad na ngiti sa aking mukha. Walang mapagsidlan ang tuwa ko't pakiramdam ko ay nanalo ako sa lotto. Wala kasi ngayon si Walter dahil mayroon itong meeting at hindi ako nito pinasama. Pero kahit na wala ito, kinailangan ko pa ring mag-report dito sa office. Walang problema iyon sa akin. Ang importante ay hindi ako nito maiinis. Iniwan ko na munang nakabukas ang laptop ko nang mapasulyap ako sa mga wine sa may wooden shelf sa likod ng table ni Walter. Hindi ko na matandaan kung kailan ko iyon huling pinunasan. Restricted area ang office niya para sa mga staff na walang mataas na posisyon sa kompanya. May exemption naman kapag kaibigan o kapamilya lalo na kung si Walter mismo ang nagpatawag sa mga ito. Dahil pili lang ang nakakapasok dito, isa rin sa trabaho ko ang maglinis dito. Simpleng linis lang naman ang ginagawa ko at hindi ko rin ito ginagawa araw-araw. Isa pa, hindi rin naman marumi rito. Sinimulan ko na ang pagpupunas
Bound To My Boss Chapter 40: What's Wrong (Samantha)
Samantha's Point of View Dapat sana ay maaga akong makakapasok ngayon ngunit nagkaaberya ang sinasakyan kong taxi. Kinailangan kong bumaba at maghintay ng bagong taxi. Dahil rush hour ngayon, pahirapan talaga ang makasakay. Ilang minuto rin akong naghintay hanggang sa makasakay ako ulit. Pagkababa ko ay mabilis akong naglakad papasok sa building. Napahawak ako sa dingding ng elevator at hinabol ang hininga dahil sa pagod. Mabuti na lang at wala akong kasabay dahil kung mayroon, magmumukha akong baliw sa mga mata nito. Kaya ako nagmamadali dahil late na ako. Hindi naman iyon issue dahil ilang beses na akong na-late. Ang problema lang ay hindi ko na-inform kaagad si Walter na male-late ako. Hindi ko rin naman alam na magkakaaberya ang sinasakyan ko. Inayos ko ang aking suot na blouse at sumakto naman iyon sa pagbukas ng elevator. May nakasalubong akong isang staff habang binabaybay ang daan papasok sa office. Napatingin pa talaga ito sa relo niya nang makita ako. Kulang na lang talag
Bound To My Boss Chapter 39: Wake Up (Samantha)
Samantha's Point of View Ramdam ko ang bigat ng talukap ng aking mga mata nang dahan-dahang imulat iyon. Sobrang sakit din ng ulo ko—para iyong pinupukpok ng martilyo. Napahawak ako sa aking ulo habang unti-unting iniikot ang paningin. Kahit na maingat lang ako sa paggalaw ng aking ulo, may kaunting hilo akong nadarama. Tulog pa si Walter at dumaragdag lang sa sakit ng ulo ko ang malakas nitong paghilik. Hindi naman ako nagka-amnesia kaya kahit papaano ay naaalala ko pa rin ang nangyari kagabi. Nagpaliwanag si Jefferson, sumama ako kay Walter, nag-inom kami at pagkatapos ay . . . Nanlaki ang aking mga mata nang mapagtanto kung ano pa 'yong ginawa namin. Napapikit ako at itinulak ang sarili sa upuan. Mas lalo lang akong nahilo. “Ang tanga mo, Samantha! Ang tanga mo!” bulong ko sa aking sarili. Pagkatapos ng mainit naming tagpo sa may kubo, ipinangako ko sa sarili kong hindi na iyon mauulit. Pero ano'ng nangyari? Bumigay na naman ako. Baka mas lalong humangin itong boss ko at isipin
Bound To My Boss Chapter 38: Say It Loudly (Walter)
Walter's Point of View Kaagad kong binitiwan ang whiskey at dali-daling naglakbay ang aking kamay patungo sa baywang nito. I slowly lifted my body, shifting into a position where my shoulder blades could vertically lean against the door—lower torso at forty-five degrees. My hands that were tracing the curves of her waist suddenly rummaged to her blouse. Ipinasok ko iyon sa loob ng blouse niya at pinisil ang dibdib nito. “Oh,” she whimpered in between our kisses. I let her breathe, my fingers tucking away the loose strands of her hair. Slowly, I lifted my right hand to her chin, holding it with a gentle firmness as I nudged her slightly away. “Dito ka,” saad ko rito sabay turo sa harap ko. Mahihirapan kami kung ipagpapatuloy namin ang posisyon namin ngayon. Puwede rin kaming lumipat sa likod, but it will take us more seconds which will definitely break our momentum. Umayos ako ng aking pagkakaupo at ngayon ay nakasandal na ako sa backrest ng upuan. Si Samantha naman ay paharap na
Bound To My Boss Chapter 37: Eyes Tell (Walter)
Walter's Point of View Samantha crossed her arms and pressed her back against the seat. She didn't say a single word when she entered my car. Her tears were uncontrollably running down her cheeks. Mabagal lang ang pagpapatakbo ko ng sasakyan. Nang mapatingin ako sa side mirror, wala namang nakasunod. I dug my right hand into my pocket and pulled out my handkerchief. Without pulling my eyes off the road, I extended my hand toward her. “Here,” saad ko. Nang ilang segundo na at hindi pa rin nito kinukuha ang panyo ko, napasulyap na ako rito. “What? Are going to take this or not?” She glanced at me then back to the handkerchief. Ako na nga itong nagmamagandang-loob, ayaw pang tanggapin. She could have just said no. “God, it's clean. Hindi ko 'yan pinampunas sa kung saan-saan,” dagdag ko pa dahilan para kunin na nito ang panyo. “You can smell it, and the only thing you’ll be inhaling is my scent—the one you’ve been missing.” Sinulyapan ako nito at saka umirap. It satisfies me every t
Bound To My Boss Chapter 36: She Deserves To Know (Samantha)
BACK TO PRESENT Samantha's Point of View “Sam, please. Pakinggan mo ako. Hayaan mo akong magpaliwanag,” pagmamakaawa ulit sa akin ni Jefferson. Sa tagal ng panahon na hindi kami nagkita, akala ko'y okay na ako. Pero ngayong nandito siya at nagmamakaawang pakinggan ko, muling nanumbalik ang lahat ng sakit. Na parang kahapon lang iniwan niya akong humahagulhol sa may ilog—tinatawag at nagmamakaawa sa kaniya na huwag akong iwan. “A-alam mo bang halos mabaliw ako no'n?” tanong ko rito, umiiyak habang sunod-sunod ang malalim na paghinga. “Ilang araw pa lang iyon nang iwan kami ni nanay. Tapos ilang araw lang ang lumipas, iniwan mo rin ako.” Unti-unting nawalan ng higpit ang pagkakayakap nito hanggang sa tuluyan ako nitong pinakawalan. “Akala ko no'n okay tayo,” mariin kong sabi at dahan-dahang nilingon ito. “Kasi 'yon 'yong sinasabi ng kilos, pananalita, at mga mata mo. Iyon ang ipinaniwala mo.” Muli akong huminga nang malalim at pinunasan ang aking luha. “Siguro mahal na mahal lang
You may also like
Carrying the child of a CEO
B.NICOLAY/Ms.Ash3.1M viewsMga Anak ng Bilyonaryo
Yenoh Smile339.0K viewsThe Tycoon's Triplets
Rhea mae785.9K viewsAng Munting Asawa ni Mr. Tremont
Lemon Flavored Cat471.0K viewsOPERATION: Seducing Ruthless Tycoon
FrankBuddy93 viewsExclusive Wife Of A Billionaire
Anoushka4.1K viewsThe Forbidden Desire
Lola Lush113 viewsHacienda De Mario Series I. Dangerous Love[FILIPINO]
Ecrivain130 views
