28I'm so happy that Zacky didn't ask anything and that we had a different conversation."So how's the deal between the investors from China?" He asked while driving.Nagtataka man dahil alam nito ang tungkol roon ay sinagot ko naman ang tanong niya. Siguro ay sinabi ni lolo sa kanya. "Maayos naman, and I was so thankful na hindi na ako umabot ng isang linggo roon." "Hindi umabot ng isang linggo. So I think your lolo is really right when he says that you are really good at handling business. I didn't want to disturb you and talk about our first date because I know that you're busy, but are you free next Saturday? Sunday and Monday?Inaaya niya na ba talaga ako for our first date? So he is really serious about the three dates. "I'm not sure, but I'll check my schedule." "My sister will celebrate her birthday in Batangas, so I just want to invite you. Is it okay for you?" Sinulyapan niya pa ako bago muling binalik ang tingin sa harapan."Of course, it's fine for me. Bakit naman hind
Napansin ko ang paghilot ni Jerico sa sintido niya at napapikit ng mariin. Hanggang sa sumulyap siya sa'kin."Can we exchange our seats for a while, Daryha?" Tanong nito. I was wondering, just like I was wondering why Leo had suddenly turned up like that. Don't tell me he's jealous. No. I don't think so. Didn't he think that Danica was better than me?I don't want to ask anymore. Lumapit ako sa tabi ni Keith at si Jerico ang naupo sa pwesto ko, pero bago iyon ay lumabas siya at kinausap muna ang kapatid niya na nasa labas at kitang-kita badtrip siya. Seryoso silang nag-usap sa labas. Hanggang sa pumasok si Jerico, kasunod nito si Leo, but Leo didn't go in the driver's seat. PInalitan siya ng pinsang lalake ni Zacky. No one talks after that. Tahimik ang lahat hanggang sa makarating sa kilalang beach resort sa batangas. Masayang lumabas ang sakay ng isang van, habang kami ay tahimik pa rin na parang nasakluban ng langit at lupa. Lahat ay gulat pa rin sa nangyare."Ba't nagmamadali kay
"Are you really sure about this? You're just an 18-year-old, Aliyah!" I didn't pay attention to what my cousin Bella said. 18 years old? Yes, but I was 15 years old when my dad died because of his boss. Kung may kakayahan nga lang ako noong 15 ako ay siguradong noon ko pa ito ginawa. I continue putting red lipstick on my lips to look more mature. I'm serious about my plan. I'll make sure to make him fall in love with me at kapag nasigurado ko na iyon ay iiwan ko siya. Punong-puno ang galit ko sa kanya, kung pwede lang na manakit ng tao ay ginawa ko na, but I know, for now, heto lang kaya kung gawin. Tinignan ko sa salamin ang buong katawan ko. I am wearing a satin red dress; it's backless, and my upper boobs are showing. Maraming nag-aakala na nasa 20 na ako dahil sa mature kong pangangatawan. I'm going to do this. I'm going to hurt him. Pagkatapos ko siyang pa-ibigan, hahanap ako ng paraan para masira ang kompanya niya. Mahirap gawin, pero dapat kong gawin. "Nakikinig ka ba? Ali
"I can't believe this! I can't believe him! I hate him!" Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad sa kwarto ni Bella, but Bella just laughed at me after hearing what happened.Umuwi na ako agad pagkatapos dahil sa kahihiyan. Ang lalakeng iyon! "Ang lakas ng loob niyang ipamukhang bata ako at walang panama sa mga babaeng nandoon. He even said na umuwi na ako at huwag akong maglaro sa lugar na ganoon. How dare him! Ang kapal kapal ng mukha niya! Hindi niya na raw kailangang lumapit sa babae dahil babar ang lumalapit sa kanya! Ang kapal talaga!" Bulyaw ko dahil sa inis at iritang nararamdaman ko.Nagsuot ako ng maganda, nag-ayos ako tapos ganoon lang ang sasabihin niya? For the first time may nagsabi na bata ako! Nagsuot pa nga ako ng ganito tapos sasabihan lang niya akong bata?"Well, he is so gwapo naman kasi talaga. Sa itsura nga talaga nito ay hindi na niya kailangang lumapit sa babae," sambit ni Bella. Binigyan ko siya ng madamang titig."And you think tamang ipagyabang iyon? Ang sabih
Subrang diin ng ginawa kong pagto-toothbrush pagkatapos. Masama ang tingin ko sa pintuan at halos gusto ko nang lumabas at sabihin na hindi naman ako mabaho, pero alam ko naman na talagang mabaho ako. Nagsuka ako kaya paniguradong mabaho ako.Hindi dapat ako nahihiya sa kanya diba? Pero hindi ko talaga mapigilang mainis at mahiya sa nangyare. Nagawa pa niyang mang-asar! Sinulyapan ko ang sarili sa harap ng salamin at halos mapasimangot dahil medyo nahihilo nanaman ako.Pagkatapos ko ay lumabas na ako. I saw him sitting in a sofa na pang-isahan. Tinaasan niya ako ng kilay at muling tinignan mula ulo hanggang paa. I'm ready to say something, but he made me stop."Grade 12 ka tapos pumupunta ka sa lugar na ganoon?" Tanong agad niya.Natauhan ako. Napakurap-kurap. Naalala niya ako? It's been a month, pero naalala niya ako? Hindi ko maiwasang kagatin ang labi para pigilan ang ngiti sa labi ko. Ngayon lang tumatak sa'kin na nandito siya sa loob ng barko. So I have time to get his attention
3Dahil sa pagtama ng mata namin ay mas namuo ang galit ko sa kanya. Kung hindi dahil sa kanya, dapat ay nandito pa rin ang papa ko hanggang ngayon. Dapat ay hindi ako nangungulila ng pagmamahal ng isang ama. Mama should be happy now, not crying every time she remembers Papa. Mom would never have thought of committing suicide. I should be enjoying my teenage days right now.Pinunasan ko ang luha ko. Hindi ko alam kong tanaw ba niya ang luha sa mata ko dahil medyo madilim sa kinatatayuan ko. I want to enjoy my teenage days, but I can't be happy thinking that my mother is still suffering from the death of my papa.Hindi ko alam kung bakit biglang nawala ang hilo ko at naging kumportable na. Ang tanging nasa isip ko lang ay ang galit ko sa taong nasa harap ko ngayon at kung paano siya saktan.Huminga ako ng malalim. I tried to smile at him. Kumaway ako, pero masyadong seryoso ang titig nito sa'kin. Imbes na masindak ay naglakad ako papalapit sa kanya. Biglang nanginig ang tuhod ko nang
4That's it. I can't believe that I did it. I can't believe what just happened. Tulala ako habang ang mga kasama ko ay nakapag-ayos na dahil malapit ng mag alas syete at kailangan na naming pumunta sa lobby para sa DTR namin."Hoi! Anong problema mo? Bakit hindi ka pa gumagalaw d'yan?" Tanong ni Seji nang mapansing nakaupo lang ako at nakatitig sa kung saan."Kanino 'to?" Halos takbuhin ko ang distansya namin ni Hennah nang hawak-hawak na niya ang white longsleeve na isinuot sakin ni Maddix kagabi nang ihatid niya ako sa labas ng kwarto namin.Hinablot ko iyon sa kanya at nag-iwas ng tingin."Anong problema mo?" Kunot noong tanong ni Hennah nang nagulat siguro sa biglaan kong paghablot sa damit sa kanya."Lumabas ka ba kagabi?" Tanong ulit ni Seji habang nakatitig sa hawak ko. "Hindi ma nagsusuot ng ganyan ah," dugtong pa niya."H-Hindi ako lumabas," utal kong sambit.I don't know. I'm confused. I should be happy, right? That's a huge improvement, but why am I thinking about our kiss
5Sa buong work immersion ko ay palagi akong tumatambay sa balcony cabins tuwing gabi, but right now, I don't want to go there. Minabuti kong mahiga na lang kahit na hindi pa ako inaantok.Tomorrow will be our last day working, so next morning will be our free day. The others, including Seji, have already planned what to do that day, while I will probably just go along with what they are going to do.Napasulyap ako sa phone ko nang tumunog iyon. Pangatlong tawag na iyon galing sa pasahero at sa buong tawag na iyon ay hinayaan ko lang na mag ring, pero narindi ako nang patuloy pa rin iyon sa pagtunog kaya pinatay ko na lang."This will be your last day for your immersion, so I'm expecting all of you na maging maayos ang huling araw ninyo," the manager said, and some of the staff are already in front of us."After this, all the activities you want to do will be free. Kakainin niyo sa restaurant, and also kahit na sa bar kayo mamalagi ay ayos lang, but know your limits. Kung balak niyong