LOGINShare
Break The Rule [2]
Last Updated:
2025-06-27 15:43:43หญิงสาวร่างบางในชุดนักศึกษาชื่อดัง ผมยาวตรงถึงกลางหลังถูกปล่อยสยายลงมารับกับใบหน้าหวานที่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆ จนแทบดูไม่ออกเลยว่าเธอแต่งหน้าพร้อมกับรอยยิ้มประดับบนใบหน้าที่ใครเห็นแล้วต่างหลงใหลกำลังนั่งทานข้าวคนเดียวอย่างเอร็ดอร่อย
พรึ่บ!
"คุณหนูจะทานผลไม้ก่อนมั้ยคะ เดี๋ยวป้าจะไปเอามาให้"
"ไม่เป็นไรค่ะป้า"
"ทำไมไม่เรียกขวัญเอยมาทานข้าวด้วยล่ะของขวัญ"
พอได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่เดินเข้ามาทำให้เธอหยุดชะงักทันทีแล้วจึงหันไปตอบ
"น้องยังแต่งตัวไม่เสร็จค่ะ"
"อ้าวงั้นเหรอ"
"แม่คะ วันนี้ขวัญจะเข้าไปอยู่ที่คอนโดเลยนะคะ วันนี้คงไม่กลับมาที่บ้านแล้วค่ะ"
"แล้วขวัญเอยล่ะลูกจะไปอยู่ที่คอนโดเลยมั้ย"
"ไม่ทราบค่ะ งั้นขวัญไปก่อนนะคะคุณแม่"
"เดี๋ยวขวัญ รอน้องด้วยสิ"
"น้องบอกจะไปเองค่ะ"
"งั้นลูกก็ให้ลุงจินไปส่ง ส่วนรถเดี๋ยวแม่จะให้เอยขับไป รายนั้นแม่สัญญาไว้ว่าจะให้เอารถไปเองน่ะจ๊ะ"
"ค่ะ ขวัญไปก่อนนะคะ"
ร่างบางบอกลาผู้เป็นแม่เสร็จ ก็ขึ้นรถไปกับคนขับรถทันทีเพื่อไปมหาวิทยาลัย เพราะวันนี้เป็นเทอมวันแรกและตอนนี้เธอก็อยู่ปี 3 แล้ว
_____________
Carlsen University
บรื้นนนน...
"ลุงจินส่งขวัญแค่นี้ก็ได้ค่ะ แล้วตอนเย็นไม่ต้องมารับนะคะ ขวัญจะกลับเอง" เธอบอกลุงคนขับรถประจำบ้านของเธอ
"แต่คุณหนูครับ ลุงว่าเหมือนฝนจะตกนะครับ ให้ลุงมารับดีกว่ามั้ยครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง เดี๋ยวขวัญซื้อของเสร็จว่าจะซื้อของเข้าคอนโดสักหน่อยค่ะ"
"เอางั้นก็ได้ครับคุณหนู"
หลังจากที่รถจอดสนิท เธอก็ลงมาจากรถเพื่อเดินเข้าไปที่ตึกคณะของตัวเอง บรรยากาศในมหาวิทยาลัยก็ยังคงเหมือนเดิม แต่เธอรู้สึกว่าปีนี้จะครึกครื้นกว่าปกติ เพราะเป็นปีที่รับนักศึกษาเยอะกว่าทุกปี แต่ถึงแม้จะรับเยอะมากแค่ไหน แต่ก็เข้ายากมากเช่นกัน จึงทำให้เป็นมหาวิทยาลัยที่หลายๆ คนอยากเข้ามาเรียน
ตอนนี้ร่างบางกำลังเดินมองหาเพื่อนสนิทของเธอหลังจากที่ปิดเทอมไปยาวนานมากจึงไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอกันบ่อยเท่าไหร่ แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกว่ามีสายตาหลายคู่มองมาทางเธอ หรือเราจะคิดมากไป
"คุณหนูของขวัญ!"
"ทางนี้ๆๆ"
เสียงเรียกจากไกลๆ ทำให้ร่างบางเพ่งสายตาไปมองก็เห็นว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอเอง
"สายรุ้ง แจม"
"ฉันบอกให้เรียกเรนโบว์ไงยัยของขวัญ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ฉันชอบเรียกแบบนี้มากกว่านี่นา"
แจมกับเรนโบว์เป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเธอ แจมกับเธอคบกันตั้งแต่ม.ปลาย และพอเข้ามหาลัยทั้งสองก็เรียนคณะเดียวกันอีกเป็นเพื่อนกันจนถึงปัจจุบัน ส่วนเรนโบว์ เป็นเพื่อนชายใจหญิงของเธอที่เพิ่งจะรู้จักกันตอนปี 1 แล้วเราทั้งสามคนก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันอย่างที่ทุกคนรู้
"เจอหน้ากันทีไรเป็นแบบนี้ตลอดเลยนะพวกแกเนี่ย"
หมับ!
เรนโบว์กอดคอของขวัญอย่างนึกเอ็นดูเพื่อนที่สวยและน่ารักของเธอ
"แต่เรารักกันมากจริงมั้ยคะคุณหนูของขวัญ"
"อื้ม ปล่อยได้แล้ว อายพวกรุ่นน้องบ้างเถอะนะ" ฉันบอกเพื่อน เพราะดูเหมือนว่าเราจะเสียงดังมากจนทำให้คนรอบข้างหันมามองกัน
"ว่าแต่พวกเราไม่ได้นัดเจอกันเลยเนอะช่วงปิดเทอมอ่ะ"
"ก็พวกแกไปเที่ยวต่างประเทศกันหมดไม่ใช่เหรอ"
"อย่าบอกนะว่าแกไม่ได้ไป?" แจมถามของขวัญ
"อืม"
"แต่ฉันเห็นน้องสาวลงรูปไปเที่ยวลอนดอนอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?"
"ก็นั่นมันน้องสาว ไม่ใช่ฉันสักหน่อย"
"นี่อย่าบอกนะว่าแม่แกไปกับยัยขวัญเอยแค่สองคน แล้วทิ้งแกเฝ้าบ้าน?"
"ไม่เรียกว่าเฝ้า แต่เขาเรียกว่าดูแลต่างหาก อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยอยากเดินทางเท่าไหร่"
"แล้วแกไม่คิดถึงพ่อของแกบ้างหรือไง"
"ใครบ้างไม่คิดถึง แต่ทำไงได้ล่ะ เฮ้อออ..เราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่านะ"
"นี่ๆ พวกแกหยุดคุยกันก่อน"
"มีอะไรเหรอแจม?"
"แกรู้สึกเหมือนมีคนมองพวกเรามั้ย"
พรึ่บ!
พอแจมพูดขึ้นมาแบบนั้นก็ทำให้สองคนที่เหลือเหลือบมองไปรอบๆ ตัวก็เห็นว่ามีบางคนที่แอบมองพวกเราแล้วหันไปกระซิบกัน แต่รู้สึกว่าส่วนใหญ่จะเป็นเด็กปี 1 กันมากกว่า
"ฉันรู้สึกก่อนหน้านี้แล้วล่ะ ตอนที่เดินเข้ามาน่ะ" ฉันบอกเพื่อนทั้งสองคน
"ไม่เห็นยากเลย" เรนโบว์พูดพร้อมกับยิ้มออกมา เพราะใครๆ ก็รู้ว่าทำไมถึงมองเพื่อนของเธอ
"นั่นสินะ เฮ้อออ...ฉันลืมไปได้ไงว่าเพื่อนฉันสวย น่ารัก แถมยังเป็นอดีตดาวมหาลัยด้วย" แจมพูดแล้วยิ้มล้อเลียนของขวัญ เพราะมันคือเรื่องจริงที่เพื่อนของเธอสวยและน่ารัก และยังมีแฟนคลับของตัวเองอีกด้วย แต่ดูเหมือนเพื่อนของเธอคนนี้จะไม่ได้สนใจด้วยน่ะสิ เฮ้อออ...
"พูดอะไรของพวกแก >.<"
"ไม่ต้องเขินหรอกยะคุณหนูของขวัญ เพราะมันคือความจริง เฮ้อออ...ทำไมฉันไม่สวยเหมือนแกบ้างนะ"
"แกก็สวยแล้วก็น่ารักมากๆ เหมือนกันนะเรนโบว์" ของขวัญหันไปพูดกับเรนโบว์อย่างจริงจัง
"รู้แล้วค่ะคุณเพื่อน งั้นพวกเราไปกันเถอะ"
"อื้ม"
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็เดินไปที่ตึกคณะบริหารที่พวกเธอเรียนกันอยู่
ระหว่างทางที่เดินไปนั้นก็มีพวกนักศึกษาบางคนมองมาที่ทั้งสามคนอย่างสนใจ แต่ส่วนใหญ่จะมองไปที่ของขวัญ นักศึกษาสาวบริหารปี 3 อดีตดาวมหาลัย ที่ใครๆ ต่างให้ความสนใจ เพราะรูปลักษณ์ที่สวย น่ารักและยังนิสัยดีมากๆ อีกด้วย
____________
พรึ่บ!
"นี่ๆ พวกแกฉันได้ยินมาว่าปีนี้รุ่นน้องของคณะเราสวยๆ หล่อๆ ทั้งนั้นเลยนะ >.<" เรนโบว์พูดพร้อมกับเหล่มองพวกรุ่นน้องที่นั่งภายในโรงอาหารคณะของพวกเธอเอง "พวกแกว่าไงล่ะ อร๊ายยย รุ่นน้องคนนั้นมองมาทางเราด้วย สเปกฉันเลยอ่ะ"
"ฉันว่ารุ่นน้องคนนั้นแอบมองคุณหนูของเราอยู่นะ" แจมพูดดักเรนโบว์
"จริงด้วยแฮะ เหอะ! ฉันก็นึกว่ามองมาทางพวกเราทำไม เฮ้อออ...ฉันให้เธอก็แล้วกัน ส่วนคนข้างๆ ฉันขอนะ"
"เบาๆ หน่อยสิเพื่อน หน้าแกตอนนี้หื่นมากเลยนะ จริงมั้ยของขวัญ"
"นั่นน่ะสิ หยุดทำหน้าหื่นจนรุ่นน้องกลัวหมดแล้วเนี่ยเรนโบว์"
"ชิ! พวกแกสองคนนี่จริงๆ เลย"
"ฮ่าฮ่าฮ่า/ฮ่าฮ่าฮ่า" ทั้งสองคนหัวเราะออกมาพร้อมกันอย่างตลกกับท่าทางของเพื่อน
"รีบๆ ทานข้าวกันเถอะ ฉันอยากไปเดินตากแอร์เล่นที่ห้างแล้ว" ฉันบอกทั้งสองคนก่อนที่จะลงมือทานข้าวทันที เพราะเมื่อเช้าฉันทานไม่ค่อยอิ่มเท่าไหร่ พอตกบ่ายเลยรู้สึกหิวมาก
หมับ!
"ของขวัญ"
"หืม"
"นั่นน้องสาวเธอนี่นาของขวัญ"
ร่างบางมองตามสายตาของเพื่อนก็เห็นว่าเป็นน้องสาวของเธอจริงๆ
"สวัสดีค่ะพี่รหัส :-)"
"ไม่เจอกันนานเลยนะขวัญเอย" แจมตอบกลับขวัญเอย น้องสาวของขวัญ
"ค่ะ พี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะคะพี่แจม"
"หมายความว่ายังไงยะ"
"เอยไม่ได้พูดกับพี่นะคะพี่สายรุ้ง"
"นี่!/ขวัญเอย!"
"งั้นเอยไปก่อนนะคะพี่ๆ" ขวัญเอยพูดจบก็เดินออกไปกับพวกเพื่อนๆ ของเธอทันที โดยไม่ลืมที่จะบอกลาพี่สาวแสนสวยของเธอ ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอามากๆ
==×==×××==×==
📍ขอนำเสนอนางเอกของไรท์เรื่องนี้นะคะ
🎁ของขวัญ นะค่าาา
สวย น่ารัก นิสัยดีมาก 😄
ฝากติดตามด้วยน๊าาา
😘🥰
Latest chapter
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [60] THE END
ตอนนี้ลีวายและของขวัญมาอยู่ที่เกาะแห่งหนึ่งหลังจากใช้เวลาเพียง 30 นาทีเท่านั้นที่เรือออกจากฝั่งแล้วมาถึงที่นี่ ซึ่งเป็นเกาะที่สวยและเงียบสงบมาก จนเธอแอบสงสัยว่าที่นี่ไม่มีคนเลยงั้นเหรอ เพราะเธอเห็นว่ามีที่พักเพียงที่เดียวเท่านั้น ซึ่งมันทั้งใหญ่และสวยมาก แต่บริเวณรอบๆ กลับว่างเปล่าพรึ่บ!"ทำไมถึงไม่มีคนเลยล่ะค่ะ""พี่เข้าเอาของไปเก็บก่อน เรารอพี่อยู่ตรงนี้" ลีวายบอกพร้อมกับยกกระเป๋าสองใบเข้าไปด้านในร่างสูงเหลือบมองหญิงสาวอีกครั้งก่อนที่เขาจะยิ้มออกมาแล้วเดินเข้าไปด้านในทันทีที่จริงเกาะนี้เขาเพิ่งจะซื้อได้ไม่นาน เพราะเขารู้สึกว่าที่นี่สวยและเงียบสงบมาก มันทำให้เขาอยากจะใช้ที่นี่เป็นสถานที่พักผ่อนของเขากับเธอในช่วงวันหยุด ส่วนรีสอร์ตที่เขาเคยพาเธอมานั้นเขาได้ขายไปแล้ว เพราะเขารู้สึกว่ามันเป็นความทรงจำที่เลวร้ายมากสำหรับเธอครืดดด...ครืดดด...ครืดดดจู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังเตรียมอะไรบางอย่างถึงต้องขมวดคิ้วมุ่นทันที"มีอะไร!"(เป็นไงบ้างวะ น้องเขาตกลงมั้ยวะไอ้ลีวาย แล้วมึงจะไม่ให้พวกกูไปร่วมแสดงความยินดี....)"พวกมึงไม่ต้องมา!" ผมรีบพูดขัดไอ้แจ็คกี้ทันที ผมไม่น่
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [59] NC++
บรื้นนนนน...เอี๊ยดดดด...กึก!"ขอบคุณมากนะเลียม""มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วครับ""นายกลับไปเถอะ เดี๋ยวพี่ลีวายก็คงจะเลิกคุยงานแล้วล่ะ""คุณไม่เป็นไรจริงๆ นะครับ" เลียมถามคนรักของเจ้านายของเขาอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้"อื้ม กลับไปเถอะนี่ก็เย็นมากแล้ว ^_^"ร่างบางยิ้มให้กับเลียมเพื่อบอกเขาว่าเธอไม่เป็นไร ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้านเมื่อรถของเขาขับออกไปพรึ่บ!ของขวัญนั่งลงที่โซฟาด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้ทั้งวันเธอแทบทำงานไม่ได้เลย เพราะรู้สึกไม่สบายตัว อีกอย่างก่อนที่เธอจะออกจากบริษัทก็เกือบจะเป็นลมล้มลงกับพื้น แต่อยู่ๆ เลียมก็เข้ามาช่วย ทำให้หมอนั่นคงกลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปอีก จึงอยากจะอยู่เป็นเพื่อนเธอก่อน เพราะวันนี้พี่ลีวายออกไปคุยงานตั้งแต่เช้าและไม่ได้เข้าบริษัทเลย"เฮ้อออ...เป็นแบบนี้อีกแล้วเรา แล้วพรุ่งนี้จะไปเที่ยวกับพี่ลีวายได้มั้ยเนี่ย" เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดและพี่ลีวายบอกว่าจะพาเธอไปเที่ยว แต่ไม่ได้บอกเธอเลยว่าที่ไหนทำให้เธอเริ่มกังวลกับเรื่องนี้ร่างบางสะบัดความคิดออก เพราะมันอาจจะทำให้เธอยิ่งปวดหัวหนักขึ้นไปอีก ก่อนที่จะมองนาฬิกาก็เห็นว่าตอนนี้เย็นมากแล้ว จึงลุกขึ้นเดินไปท
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [58]
พรึ่บ!"พี่จอมคะ""หืม""ขวัญเอารายงานคลังสินค้าของเดือนที่แล้วมาคำนวณดูอีกที ดูเหมือนว่ามันจะไม่ตรงกันค่ะ" ฉันยื่นเอกสารให้กับพี่จอม ที่เป็นคนรับผิดชอบเกี่ยวกับการฝึกงานของฉัน รวมถึงเป็นคนให้ฉันลองคำนวณค่าใช้จ่ายของเดือนที่แล้วให้เธอดูซึ่งมันไม่ตรงกันเลย"ไม่ตรงงั้นเหรอ...""หรือว่าขวัญทำผิดพลาดตรงไหนหรือเปล่าคะ?""ขอพี่ดูก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากนั้นร่างบางก็กลับมานั่งโต๊ะของตัวเองพร้อมกับเขียนรายงานต่อตอนนี้ร่างบางเข้ามาฝึกงานที่บริษัทแห่งนี้เป็นเวลา 1 สัปดาห์แล้ว ซึ่งการฝึกงานในครั้งนี้จะใช้เวลาฝึกงานเพียง 1 เดือนเท่านั้น เป็นการฝึกที่สั้นมากแต่เป็นแบบนี้ทุกคณะในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ทำให้เธอต้องเร่งเก็บเกี่ยวประสบการณ์เพื่อเอาไว้ใช้ในการทำงานในอนาคตที่กำลังจะจบในเดือนหน้า และที่บริษัทแห่งนี้พนักงานที่นี่น่ารักและเป็นกันเองมาก เธอรู้สึกดีมากที่ได้เข้ามาฝึกงานที่นี่"น้องของขวัญ ท่านประธานเรียกพบจ๊ะ""ขวัญเหรอคะ?""ใช่จ้ะ แต่พี่ไม่รู้หรอกนะว่าท่านเรียกทำไม เรารีบไปเถอะ เดี๋ยวจะโดนว่าเอา""เอ่อ...ได้ค่ะ" ฉันรีบลุกออกไปทันที แต่ทว่า...ก็ถูกพี่พรักงานอีกคนพูดขึ้นมาทำให้ฉันถึงกับต้องแปลกใจ"
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [57] NC++
พรึ่บ!"นี่ก็เทอมสุดท้าย อย่าลืมส่งเอกสารให้อาจารย์ด้วยนะคะ วันนี้วันสุดท้ายแล้วพรุ่งนี้อาจารย์จะประกาศสถานที่ฝึกงานของแต่ละคนในเว็บบอร์ดของคณะเรานะคะ"นักศึกษาปี 4 ที่กำลังนั่งฟังอาจารย์พูดในเรื่องของการฝึกงานที่ให้เวลาพวกนักศึกษาเลือกแหล่งฝึกเองในเทอมหนึ่งไปแล้วและนี่ก็เป็นวันสุดท้ายที่นักศึกษาทุกคนจะต้องส่งเอกสารสำหรับฝึกงานในปีสุดท้ายก่อนที่จะจบของทุกคนรวมถึงตัวเธอด้วย"พวกแกหาที่ฝึกงานกันได้หรือยัง""ฉันได้แล้วล่ะ ^_^""ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่าแกจะฝึกที่ไหน เพราะคู่หมั้นแกคงไม่ปล่อยให้ไปฝึกงานที่อื่นหรอกยะยัยขวัญ""เอาล่ะค่ะ วันนี้เลิกคลาสได้ค่ะ ขอให้สนุกแล้วก็โชคดีในการฝึกงานค่ะ"พออาจารย์พูดจบก็เดินออกไปทันที ตอนนี้ร่างบางและพวกเพื่อนๆ กำลังคุยกันเรื่องที่จะฝึกงาน เพราะเอกของพวกเธอนั้นสามารถเลือกที่ฝึกงานเองได้ แต่ละแหล่งฝึกจะต้องฝึกได้ไม่เกิน 3 คน"เฮ้อออ...ชีวิตในมหาลัยจะจบลงแล้วเหรอเนี่ย""จบที่ไหนยะยัยแจม เดี๋ยวเราก็ต้องกลับมาสอบอีก แต่ฉันนี่สิไม่อยากฝึกงานบริษัทของที่บ้านเลยอ่ะ" เรนโบว์บ่นทันที "ฉันขอไปฝึกกับแกได้มั้ยอ่ะแจม""แกคิดว่าแกเปลี่ยนที่ได้?""นั่นสิเรน ฉันว่าพ่อแม่
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [56]
กุกกัก!พรึ่บ!"พี่ลีวายคะ ขวัญเก็บของเสร็จแล้วนะคะ" ของขวัญตะโกนเรียกชายหนุ่มที่กำลังแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำวันนี้เป็นวันที่เขาสามารถกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้แล้วหลังจากที่อยู่โรงพยาบาลมา 4 วัน ทั้งหมอและพยาบาลต่างแปลกใจที่แผลของเขาหายเร็วขนาดนี้ แต่นั่นมันก็ทำให้เธอรู้สึกดีมากๆ เพราะไม่อยากเห็นเขาเจ็บอีก"พี่ลีวายคะ"เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเงียบ ไม่ตอบ ทำให้เธอรู้สึกเป็นห่วงเขาจึงรีบเดินไปเคาะประตูที่ห้องน้ำและเรียกเขาเสียงดังอีกครั้งทันทีแกร๊ก!"พี่...ว้าย!"หมับ!พรึ่บ!"เฮือกกก!"ร่างบางตกใจมากที่อยู่ๆ เธอก็ถูกเขากระชากเข้าไปในห้องน้ำทั้งๆ ที่ตัวเองยังไม่ได้ใส่เสื้อเลยทำให้เธอรีบปิดตาตัวเองทันที"พี่ลีวายทำอะไรคะ!" ฉันถามเขาเสียงดังพร้อมกับมือที่ยังคงปิดตาอยู่ด้วยความเขินอาย"เอามือออกได้แล้ว"ลีวายดึงมือของขวัญออก แต่เธอยังคงหลับตาอยู่และนั่นทำให้เขาทำเสียงในลำคออย่างไม่พอใจ ก่อนจะพูดย้ำกับเธออีกครั้ง"ถ้ายังไม่ลืมตาพี่จะทำอย่างอื่นแทน!"พรึ่บ!หมับ!"หยุดๆๆ เลยค่ะ นี่มันโรงพยาบาลนะคะ พี่จะมาหื่นแบบนี้ไม่ได้นะ >.ฉันลืมตาขึ้นมาแล้วรีบจับมือเขาออกเพื่อหยุดการกระทำของเขาจุ๊บ!"อื้อ
Break The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย Break The Rule [55]
พรึ่บ!"พวกพี่จะกลับไปเคลียร์เรื่องทางนั้นก่อน ฝากดูแลไอ้ลีวายด้วยนะครับ""ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้นะคะ เดี๋ยวขวัญจะอยู่ดูแลพี่ลีวายเองค่ะ" ของขวัญพูดกับเพื่อนของลีวาย"เราก็ต้องพักผ่อนด้วยนะของขวัญ ถ้าไอ้ลีวายมันฟื้นขึ้นมาแล้วเห็นเราเป็นแบบนี้มันคงโทษตัวเองแน่ๆ ยิ่งคลั่งรักอยู่ด้วย" แจ็คกี้พูดเล่นกับของขวัญ เพราะไม่อยากให้เธอเครียด"ขอบคุณมากนะคะที่เป็นห่วง แต่ขวัญไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ""งั้นพวกพี่กลับก่อนแล้วกัน เคลียร์ทางนั้นเสร็จจะมาเยี่ยมมันใหม่ อย่าลืมพักผ่อนด้วยนะครับ" คาร์ลพูด"ค่ะ"หลังจากที่คาร์ลและแจ็คกี้เดินออกไปจากห้องพักฟื้น ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือเพียงแค่ของขวัญกับลีวายที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย โดยที่ตั้งแต่ที่เขาถูกนำมาส่งที่โรงพยาบาลจนถึงตอนนี้ยังไม่ฟื้นร่างบางเหม่อมองไปที่ชายหนุ่มอย่างเศร้าใจ เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาตอนไหน ถึงแม้หมอจะบอกว่าเขาอยู่ในระยะปลอดภัยแล้วหลังจากที่ผ่าตัดเอากระสุนออกแล้ว แต่ก็ยังคงต้องรอดูอาการต่อไป เธอก็ยังคงอดเป็นห่วงเขาไม่ได้และไม่ยอมไปไหนเลยตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งถึงเช้าวันนี้"รีบๆ ตื่นสักทีสิคะพี่ลีวาย...." น้ำเสียงสั่นเครือเอื้อนเ
You may also like
![สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
สมิงดำ [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์2.8K viewsวิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก
หอมชา7.3K viewsBAD PRISON ขังรัก
อยู่ในตะเกียงแก้ว1.7K viewsเมียลับ(ดร.ซัน)
หลงจันทร2.7K viewsเมียไร้ตัวตนของมาร์ติน
ลูกแมวขี้อ้อน208 viewsพิศวาสรักมาเฟียร้าย (ดวงใจมาเฟีย)
กุลฉัตร ( Hydrenyea )733 viewsกลับใจรักมาเฟียร้าย
ฅนบนดอย1.3K viewsนายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ
KraTak765 views
