Broken Love
CHAPTER 2 3RD POV “Sofia!!” Tawag niya pero hindi ito sumagot, kaya naisipan niyang bumaba, dahil baka nasa baba ito. “Manang, nakita niyo ba si Sofia?” Tanong niya sa katulong nang nakasalubong niya ito. “Umlis po si Ma’am Sofia, Ma’am Luna.” Sagot nito, kaya na-pakunot ang noo niya. “Saan daw siya pupunta?” Taka na tanong niya rito. “Hindi ko po alam Ma’am.” Sagot nito, kaya na-pahinga siya nang malalim. Hindi niya maiwasan na manibago, dahil ngayon lang umalis ng bahay ang kanyang ina, na hindi sila kasama. Isa pa, si Sofia, kapag gabi ay hindi ito umaalis, dahil sabay silang mag-aaral. Bumalik siya sa kanyang silid at kinuha ang kanyang phone, tinawagan niya ang kanyang ina, pero hindi ito sumasagot. Naisipan nalang ni Luna ang matulog, dahil inaantok na siya, tinatamad na rin siyang mag-aral,dahil wala naman ang kapatid niyang si Sofia. “Gumising kana.” Nag-dilat siya sa kanyang mga mata at nakita si Sofia. “Anong oras ka umuwi?” Tanong niya, habang tumayo. “Hindi ko alam kung anong oras ‘yon, basta sabay kami ni Mommy at Daddy.” Sagot nito. “Maligo kana, anong oras na. Gusto mo bang pagalitan ni Daddy?” Wika nito kaya agad siyang tumayo. “Good morning Mommy.” Ngiting wika niya habang humalik sa pisngi ng kanyang ina. “Good morning umupo na kayo, para makakain na.” Wika nito. “Mommy, saan pala kayo galing kahapon?” Tanong niya rito. “May pinuntahan lang kami ng daddy mo.” Sagot nito kaya napatango siya. “Bilisan niyo na Luna, Sofia, ayokong ma-late.” Wika ng kanilang ama, kaya nagmamadali silang kumain. “Luna!” Napalingon siya at nakita si Matteo. Hindi niya naman naiwasan na mkaramdam ulit ng sakit, dahil sa sinabi ni Sofia sa kanya. “Bakit ang tagal mo?” Tanong nito sa kanya. “Bakit? Ano bang kailangan mo?” Inis na tanong niya rito, kaya natigilan ito. “Mukhang galit ka yata...” Wika nito habang iniwan niya ito. Pero mabilis itong sumunod sa kanya at binuhat siya. “Hoy!! Matteo!! Ano ba!! Ibaba mo nga ako!!” Sigaw niya, kaya nag-titinginan sa kanila ang ibang students sa kanila. “Ayoko! Hangga’t hindi mo ako kakausapin hindi kita ibaba.” Inis niya itong hinampas, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Kinakausap naman kita!” Wika niya habang natigilan ito. “Kinakausap mo nga ako, pero galit ka naman sa akin. Sorry na kung hindi ako pumasok kahapon, pinasama kasi ako ni Mommy sa pinsan ko.” Siya naman ang natigilan, dahil sa sinabi nito. “Ibig mong sabihin, pinsan mo ‘yong kasama mo kahapon?” Tanong niya rito. “Nakita mo ba kami? Bakit hindi ka lumapit, para ipakilala kita sa kanya.” Wika nito, habang binaba siya. “N-Nagmamadali ako.” Pagsisinungaling niya, dahil ayaw niyang sabihin na si Sofia ang nakakita sa kanila. “Kaya ka pala nagagalit. Ito, para mawala na ‘yang galit mo.” Wika nito, habang inabot sa kanya ang isang chocolate. Alam kasi nito na ito ang paborito niya. “’Wag ka nang magalit.” Ngiting wika nito habang hinalikan siya sa noo. Ganadong-ganado na nag-aral si Luna, habang nasa harapan niya ang binigay na chocolate ni Matteo. “Ayos ah, mukhang ang saya-saya mo.” Napalingon siya sa kanyang kapatid at masama itong tiningnan. “Pwede bang ‘wag kang maingay, at bakit hindi ka nagsusulat?” Tanong niya rito, dahil nakahawak lang ito sa phone. “Tapos na kaya ako.” Ngiting wika nito. “Umayos ka nga.” Inis na wika niya, habang lalo itong napangiti. “Ayos lang kung hindi ako mag-aral, nand’yan ka naman.” Inirapan niya ito, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Ikaw talaga, lagot ka talaga kay Daddy, kapag malaman niya ‘yang ginagawa mo.” Wika niya at muli nang itinuon ang atensyon sa hawak niyang libro. “Sabay na tayong kumain.” Wika sa kanya ni Matteo, kaya napatingin siya kay Sofia. “Ayokong sumama sa inyo.” Wika nito at iniwan sila. “Hayaan mo nalang ‘yong kapatid mo. Mukhang ayaw niyang makasama tayo.” Wika ni Matteo, habang lihim siyang napangiti. Iniisip niya na baka napagtanto na nitong hindi siya gusto ni Sofia. “Bakit hindi mo pa rin ‘yan kinain?” Tanong nito habang nakatingin sa chocolate na hawak niya. “Ngayon ko ‘to kakainin.” Sagot niya rito. “’Wag kang mag-alala. Bukas bibilhan pa kita niyan.” Ngiting wika nito, habang lalo siyang nakaramdam ng kilig. “Baka magselos ang girlfriend mo.” Wika niya, kaya agad na na-pakunot ang noo nito. “Girlfriend? Anong girlfriend?” “Nagma-maang-maangan pa talaga.” Iling na wika niya, habang nailing ito. “Alam mo naman na ikaw lang ‘yong girlfriend ko.” Gulat siyang napatingin dito, dahil sa sinabi nito sa kanya. “A-anong ibig mong sabihin?” “Luna, wala naman akong ibang kasamang babae, ikaw lang, kaya ikaw ang girlfriend ko.” Ngiting wika nito habang inakbayan siya. “Tara na nga.” Wika nito. “Bakit ‘yan lang ang kakainin mo?” Tanong nito sa kanya. “Busog pa ako.” Pagsisinungaling niya, dahil ang totoo ay nailang na siya rito, lalo na sa sinabi nito kanina. “Dagdagan mo nga ‘yan.” Wika nito, habang nilagay sa plato niya ang ibang pagkain nito. “Luna, samahan mo kaya ako mamaya.” Nag-angat siya nang mukha, dahil sa sinabi nito. “Saan?” Tanong niya rito. “Mamasyal sa labas.” “Alam mo naman na bawal akong lumabas.” Sagot niya habang nakita ang dismayado nitong mukha. “Kung gusto mo, ako ang magpaalam sa daddy mo.” Namilog ang kanyang mga mata, dahil sa sinabi nito. “’Wag!” Wika niya, kaya taka itong napatingin sa kanya. “’Wag mong gagawin ‘yon, dahil lalo lang magalit si Daddy.” Wika niyang muli, kaya na-pahinga ito nang malalim. “Bakit ba kasi bawal? Sandali lang naman sana tayo.” Malungkot na wika nito sa kanya. “S-sige, ‘wag kang mag-alala. Hahanap ako ng paraan para makalabas.” Wika niya, kaya unti-unti na nagliwanag ang mukha ni Matteo. “T-tlaga?” Tuwang tanong nito, habang tumango siya rito. “Hihintayin ko ‘yan Luna.” Wika nito, habang hinahalikan ang kamay niya. “Hoy, ano ba ‘yang ginagawa mo?” Nahihiya na tanong niya rito. “Bakit?” Ngiting tanong nito, habang hindi niya maiwasan na makaramdam ng init sa mga pisngi niya. “D-Dad..” Utal na wika niya habang nasa loob na sila ng kotse. “Pwede ba akong sumama sa kaklase ko?” Wika niya, habang na-patingin ang kanyang ama sa kanya. “Sasama? Saan?” Kunot-noo na tanong nito sa kanya. “Sinong kaklase?” Tanong sa kanya ng kapatid niyang si Sofia.BROKEN LOVE C11 3RD POV “Kinakabahan kaba?” Tanong sa kanya ng kasama niyang si Jona. Ito ang araw na sinabi sa kanya ng abogado niya na makakalabas siya sa kulungan. Hindi rin niya muna kinausap ang nagpakilala sa kanyang mga tunay niyang magulang, dahil wala pa siyang lakas na loob para kausapin sila. “K-kinakabahan ako Jona.. P-paano kung pinapaasa lang nila ako? Paano kung hindi talaga ako makalabas dito?” Kabado na sagot niya rito. “Ano kaba naman, dapat hindi ka nag-iisip ng ganyan. Sinabi ko na kasi sa ‘yo na kausapin mo sila.” Nag-yuko siya sa kanyang mukha, dahil sa sinabi nito. “Hindi ko alam paano sila kausapin. Isa pa nahihiya at naiilang ako sa kanila.” Wika niya habang binuhat ang kanyang anak nang makitang gising na ito. “Sa bagay, hindi mo kasi sila nakasama.”“Luna!” Mabilis siyang napalingon sa pinto at tumingin sa jail guard. “May maganda akong balita sa ‘yo, makakalabas kana.” Tuwang wika nito, habang hindi siya makapaniwala na tumingin dito. “T-totoo po ba
BROKEN LOVE C10 3RD POV “S-sino kayo?” Utal na tanong niya habang nakatingin sa mga taong nasa harapan niya. “A-Abby..” Maluha-luhang sambit ng ginang sa kanya, kaya taka siyang napatingin dito. “H-hindi po ako si Abb-.” Hindi niya na ituloy ang kanyang sasabihin nang bigla nalang siya nitong niyakap. “Anak..” Hagulgol na wika nito, kaya lalo siyang naguguluhan. “H-hindi po ako ang anak niyo Ma’am..” Naguguluhan na wika niya rito. “Ito, hindi ba ikaw ang batang ‘to?” Tanong ng kasama nitong lalaking medyo may edad na. Na-patitig naman siya sa larawan na ipinakita nito sa kanya. “B-bakit may picture kayo sa akin?” Taka na tanong niya rito, habang muli siyang niyakap ng ginang. “Abby, Anak. Patawarin mo kami kung hindi ka kaagad namin natagpuan.” Iyak na wika nito sa kanya. “Sandali lang po, hindi ko po kayo maintindihan. Hindi po ako si Abby, ako po si Luna. Luna Lincoln po ang pangalan ko.” Wika niya sa babae, habang patuloy na nag-lalandas ang mga luha nito sa mga mata. “I
BROKEN LOVE C93RD POV Nakatitig lang si Luna sa dingding habang hindi pa rin makapaniwala sa kanyang nalaman. Buong buhay niya ay wala siyang ibang iniisip kun’di ang pamilya niya. Bata pa lang ay nagsikap na siyang mag-aral para maging proud sa kanya ang kanyang mga magulang. Pero hindi niya maintindihan kung bakit ito ang sinukli nila sa kanya. Pakiramdam niya ay hindi siya tunay nilang anak. ‘Ang akala ko mahal niyo ako? Lalo kana Mommy.. Bata pa lang pinaramdam mo naman sa akin na mahal mo ako.. P-pero bakit? Bakit niyo ginawa sa akin ‘to? Bakit niyo ako hinayaan na magdusa rito?’ Nang marinig niya ang iyak ng kanyang anak ay agad niya itong nilapitan at binuhat. Sinasayaw-sayaw niya ito habang patuloy na naglalandas ang mga luha niya sa kanyang mga mata. “Ako na muna ang bahala sa anak mo Luna, mas mabuti pang magpahinga kana.” Napatingin siya kay Jona, habang tumayo ito. “Pasensya kana, kung nagising ka sa iyak ng Anak ko.” Wika niya, habang binigay rito ang kanyang anak.
BROKEN LOVE C8 3RD POV “Luna!!” Tuwang-tuwa ang mga kasamahan niya, habang papasok siya sa kanyang silda at bitbit ang kanyang sanggol. “Naku Luna, ang pogi naman ng anak mo!” Tuwang wika sa kanya ni Hilda, habang pilit siyang napangiti, dahil kahit maliit pa lang ang anak niya ay nakikita na niya sa itsura nito ang mukha ni Matteo. “Bakit parang hindi ka natutuwa?”“Pwede ba pagpahingahin niyo muna si Luna.” Wika ng isa niyang kasama. “Oo nga pala, muntik na namin nakalimutan bagong panganak ka lang pa. Halika, kumain ka muna. Saktong-sakto nagpadala ako ng sinabawan na manok sa Anak ko.” Napatingin siya rito at hindi napigilan na mapaluha, kaya natigilan ang mga kasama niya. “Ayan kana naman, umiiyak kana naman. Alam mo naman na masama ‘yan sa ‘yo.” Nag-alala na wika sa kanya ni Hilda. “H-hindi ko lang po mapigilan ang mapa-iyak, dahil paano nalang kung wala kayo? Anong mangyayari sa akin?” Hikbing wika niya, habang mabilis siyang niyakap ni Hilda. “Tama na Luna, ‘wag ka nan
BROKEN LOVE C7 3RD POV “Hindi totoo ‘yang sinasabi nito, anak nila ako at alam kung mahal nila ako. Naintindihan ko naman kung mas pipiliin nila si Sofia, dahil bata pa siya at ako ang nakakatanda, kaya dapat ako ang magsakripisyo.” Sagot niya habang pinunasan ang kanyang mga luha. “Pero grabe naman sila, bakit nakayanan nila na tiisin ka?” Napatingin siya sa kasama niya, dahil sa sinabi nito. “Ganun lang siguro, dahil kailangan nilang mamili sa amin ni Sofia, at baka takot na si Sofia.” “Tama na ‘yan, kahit ano pa ang sabihin mo Luna, pabaya pa rin ang mga magulang mo. Tingnan mo nga, sa edad mong ‘yan nabuntis ka.” Nagyuko siya sa kanyang ulo, dahil sa narinig niya, alam niya na kasalanan niya ang nangyari sa kanya, dahil kahit pinagbawalan siya ng mga magulang niya na ‘wag lumabas at ‘wag sumama sa mga lalaki. Pero ginawa pa rin niya. “Tigilan niyo na muna si Luna, masyado na siyang nasaktan. Isa pa intindihin nalang natin siya lalo na at buntis siya.” “Halika, mas mabuti pa
BROKEN LOVE C6 3RD POV “Hoy! Luna, ayos ka lang ba?” Tanong ng kasama niya, dahil kanina pa siya nagsusuka.“Ang sama po ng pakiramdam ko, kanina pa po ako nahihilo.” Sagot niya habang hindi niya napigilan na mapa-iyak. Dali-dali naman na tinawag ng kasama niya ang guard, para matingnan siya. Habang nasa clinic siya ay nanatili nan aka-posas ang isa niyang kamay, kaya lalo siyang napaluha, dahil sa sitwasyon niya. “Nagdadalang-tao ka.” Gulat siyang na-patingin sa doktor, dahil sa sinabi nito sa kanya. “P-po? T-tingnan niyo po ako ulit Dok, b-baka nagkakamali lang kayo.” Iyak na wika niya rito, habang napansin niya ang awa sa mga mata ng doktor. “Hindi ako nagkakamali, buntis ka. Ilang buwan kana bang walang dalaw?” Tanong nito at doon lang niya naalala na halos, dalawang buwan na siyang hindi dinadatnan. Lalo naman siyang napaluha nang maalala si Matteo. Hindi niya naiwasan na sisihin ang sarili niya, dahil sa katangahan na ginawa niya. “Dok, pwede bang gawan niyo ng paraan pa