Kabanata 24.2

“Wala po talagang nakakaalam, kaming dalawa lang po ang nag-usap nun kaso ganiyan naman po pala nangyari at madadatnan ko ngayon.” bahagya siyang ngumiti at tiningnan si Darren na salubong na salubong ang mga kilay niya. Wala siyang kaalam-alam na hindi na pala siya maalala dahil ang buong akala niya ay kinalimutan na talaga siya ni Darren. Sa unang taon niya sa Paris ay naghintay siya, naghintay siya na baka tawagan siya ni Darren pero lumipas na ang pitong taon pero walang Darren ang lumitaw sa harapan niya.

“Kumain na tayo,” saad naman ng matanda. Tumahimik naman na silang lahat at kumain. Paminsan minsan ay nililingon ni Darren si Trina. Napapailing na lamang siya kapag may lumilitaw na mga imahe sa isip niya pero hindi malinaw.

“Kamusta ka naman iha? Ang laki na ng pinagbago mo ah? Paniguradong nahirapan ka sa ibang bansa dahil ang sabi sa amin ng Daddy mo ay hindi ka niya man lang mabigyan ng pera dahil wala ka naman. Yung banko mo nablocked na raw after one ye