Chapter 33

"Bakit ganiyan ka kung makareact, Chantria? If I know namiss mo rin ang asawa mo," may bahid ng pang-aasar na saad sa akin ni Ate Chantal.

Mula sa baso ng alak ay matalim akong nag-angat ng tingin sa aking demonyitang kapatid na pangisi-ngisi lang habang lumalaklak ng alak sa aking harapan.

"Manahimik ka nga, Ate. Baka mamaya'y may makarinig sa iyo at isiping marupok ako."

Kahit na malakas at dumadagundong ang music dito sa bar ay naungusan iyon ng hagalpak niya.

"Dalawang linggo siyang mananatili rito sa BTB, Chantria. Huwag mong sabihin na dalawang linggo ka rin magkukulong sa kwarto para lang hindi magkrus ang landas nyo?" asik pa niya.

"Oo, gagawin ko talaga iyon." Dinampot ko ang baso at dire-diretsong nilagok ang lahat ng laman niyon. Mariin kong ipinikit ang mga mata nang gumuhit ang pait at init na dulot n'on sa aking lalamunan.

Kasunod kong sinulyapan ay si Everleigh na tahimik at tila lumilipad ang isip. Kahapon ko pa napapansin na parang wala siya sa sarili. Para bang takot