"Wear this,"Pinanood ko si Aziel na hubarin ang suot niyang puting hoodie at siya na mismo ang nagsuot niyon sa akin. Matapos naming mag-usap ni Leigh ay sakto naman ang pagsunod sa akin ni Aziel.May dala siyang snacks at beer para sa sarili niya nang ayain niya akong tumambay muna sa dalampasigan. Si Louie ay bumalik na raw sa cabin."Hindi naman ako nilalamig," asik ko sa kaniya."Kahit na." Walang paghihirap niyang binuksan ang lata ng beer. Pagkatapos n'on ay sunod niyang itinusok ang straw sa sterilized milk bago iyon iabot sa akin. "No liquors for you. Mahirap kang malasing."Agad ko namang dinepensahan ang sarili sa pag-aakusa niya. "Hindi, ah! High tolerance kaya ako!""Hm, yeah?" He let out a raspy chuckle. "Kaya pala wala kang ibang maalala the last time na nalasing ka."Kumunot ang aking noo nang maalala ang pangyayaring iyon. Bigla kong naalala. "Bakit? Ano bang ginawa ko? Kahiya-hiya ba?"Kinagat niya ang pang-ibabang labi, nagpipigil ng ngiti. "Hindi naman."Sumulyap s
WARNING: R-18+"A-Ahh... Aziel!" I moaned and tightened the hold on the bed sheets as he thrusted deeper and faster inside me.Mariin kong ipinikit ang aking mga mata habang kinakagat ang pang-ibabang labi pero nabibigo rin sa tuwing lumalakas ang kaniyang pagbayo sa akin at sumasagad iyon sa sukdulan ng aking pagkakababae.Inabot niya ang aking bibig at tinakpan iyon gamit ang isang kamay. Inilapit niya ang kaniyang ulo sa aking gilid para bumulong. Sinadya pa muna niyang kagatin ang aking tainga bago magsalita."Hush, baby. People might hear you outside," he whispered and chuckled sexily.Tumigil siya sandali kaya sumimangot ako. Napangisi siya sa aking reaksyon. Hinawakan niya ang aking magkabilang hita at mas ibinuka pa iyon. He slowly removed his shaft and teased my wet entrance.I groaned impatiently and tried to reach for his crotch, but he didn't let me. "Aziel, please..." I begged. "P-Please, enter me."Hindi ko na makilala ang sarili kong boses habang nagmamakaawa sa kaniya
Matapos kumain ng tanghalian ay muli akong nagpahinga. Si Aziel naman ay bumalik sa kaniyang cabin dahil mayroon siyang nakaschedule na meeting sa trabaho.Hapon na nang nagising ako at nakabalik na siya sa aking kwarto. Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata. Ang unang tumambad sa akin ang matikas niyang likod dahil wala siyang saplot na pang-itaas at nakadenim pants bilang pang-ibaba. Ang Nakatalikod siya sa aking gawi at nakaharap siya sa bintana habang may kausap sa telepono.I didn't move or make any noise and just eavesdropped on their conversation."Hindi ka na ba makapaghintay na makita ako kaya minamadali mo na agad mga trabaho mo?" malambing na aniya sa kausap, dahilan para kumunot ang aking noo.Sino na namang kausap niya?"Of course, I can't wait to see you too, baby..." he trailed off as he heaved a sigh. "But Chantria is still resting. I can't leave her here alone."Napangiwi siya at bahagyang inilayo ang cellphone sa kaniyang tainga na para bang nabibingi siya. Nani
Muli kong ibinalik ang tingin sa aking unahan. Humahaba ang aking leeg habang tinatanaw ang kaniyang kapatid. Hindi rin naman nagtagal ay nakita ko na si Aia na paparating. Sa likod niya ang isang staff na nagtutulak sa cart na naglalaman ng mga gamit niya.She was wearing a bohemian dress. Itinaas niya sa ulo ang suot niyang aviators habang walang emosyong naglalakad papalapit sa amin.Halos mapanganga pa ako dahil hindi ko maiwasang mamangha sa laki ng pinagbago niya. Mas lalo siyang gumanda at naging demure rin ang kaniyang kilos. Ibang-iba sa Aia na kilala ko. Nawala rin ang friendly aura niya at naging intimidating ang presensya.In short, she became the female version of his brother, Aziel.Naghesitant pa akong salubungin siya dahil hindi ko alam kung paanong approach ba ang dapat kong gawin. Pero nang tuluyan siyang makalapit sa amin ay siya rin ang naunang ngumiti sa akin."Hi, nice to see you again, Chantria." She kissed my cheek."A-Aia, good to see you too," I answered and
Unti-unti na kaming naghahanda para sa pangalawang kasal namin ni Aziel. Hindi naman ako nagmamadali pero siya itong atat na atat excited na pagpre-prepare dahil hindi pa man siya sigurado kung tatanggapin ko ang proposal niya ay mayroon na pala siyang nacontact na wedding coordinator.Gan'on siya ka-OA.Balak naming ganapin ang kasal sa mismong fifth wedding anniversary namin. Sinabi niya ring gusto niyang gawing enggrande iyon pero tinutulan ko agad. Nais kong maging exclusive lang iyon sa mga malalapit at mahal namin sa buhay. Hindi na naman kailangan ng media o sino-sino pang tao."Fine, baby. I'll let you decide for everything. Go whatever you want," he told me so my smile grew bigger.I clapped my hands happily as I giggled. Amusement danced in his eyes while staring at me lovingly."I love the childish and soft side of yours. Damn, it made me fall deeper to you," he whispered to my ears and tucked the strand of my hair behind my ears."Siguro sinasabi mo lang 'yan pero deep ins
"So far, ano pa lang ang nafa-finalize? Hmm?" he asked while gently combing my hair. Nakahiga siya sa kama habang ako nama'y nakadapa sa kaniyang dibdib. Malaya kong napakikinggan ang bilis ng pintig ng kaniyang puso. Natutuwa rin ako dahil sa tuwing nagsasalita siya ay parang nagvava-vibrate iyon. "Date pa lang. Sa next month pa iyong sched natin with wedding organizers pati na rin iyong cake testing," nakapikit kong sagot. "What about your gowns and my tuxedo? Saang bansa mo gustong magpagawa?" Umiling agad ako. "Hindi na. Si Ate Chantal na ang bahala riyan. Sabi niya na siya ang magde-design at gagawa ng lahat ng damit. Sabihan na lang daw natin siya kung kailan natin tayo may free time para magpasukat." Mas lalo pang lumakas ang hangin at ulan. Nawalan na rin ng kuryente kaya madilim na. Mayroon namang generator pero hindi na rin naman namin kailangan iyon dahil wala naman na kaming ibang ginagawa. Nagcu-cuddle lang kami habang pinag-uusapan ang mga ganap sa wedding hanggang
Naging maayos na ang panahon sa mga sumunod na araw at kinailangan niyang lumuwas ng Maynila para sa trabaho. Kinumbinsi niya akong sumama at hindi naman ako tumanggi.Naisip ko rin na gusto kong bisitahin ang mansion at si Manang Yeta. Gusto ko siyang personal na imbitahin para sa kasal namin ni Aziel at marami rin akong gustong ikwento sa kaniya. Bigla ko siyang namiss! Bigla kong namiss ang ingay ng Maynila!Sobrang excited ako kaso masama ang pakiramdam ko habang nasa biyahe kami. Hindi rin ako makausap nang maayos ni Aziel dahil palagi akong tulog. Sobrang selan din ng pang-amoy ko at naiirita ako sa tapang ng pabango niya.Grabe ang pagtitiis ko sa loob ng eroplano. Pigil na pigil ako sa pagbaliktad ng aking sikmura. Nang makababa kami sa airport ay nakaabang na roon ang isang itim na BMW ni Aziel. Naroon din sa likod ang isang SUV kung saan nag-aabang ang mga bodyguard niya na ABC.Yumuko sila sa amin para magbigay-galang at sila na rin ang nagpasok ng mga gamit sa sasakyan. Ma
"Masaya ako para sa inyo mga anak. Masaya akong sa kabila ng lahat, hindi ninyo sinukuan ang isa't isa," umiiyak na sabi sa amin ni Manang.Napalunok si Aziel at kumurap-kurap. Kitang-kita ko ang pagkislap ng kaniyang mga mata. Mukhang naiiyak din pero pinipigilan lang.Hanggang sa huminahon na si Manang at nagpasya na siyang lumabas ng silid. Si Aziel naman ay dumiretso sa bathroom para ihanda ang pampaligo ko.Nakaupo lang ako sa kama nang makatanggap ako ng mahalagang text mula sa kapatid ko.From: Ate ChantalSend me a copy of your Certificate of Marriage. Need ko na ASAP.Sandali akong napatulala sa kawalan habang iniisip kung saan ko nga ba iyon inilagay pero wala akong maalala na may natanggap akong gan'on noong ikasal kami.Ipinagkibit balikat ko. Sabagay, hindi nga pala ako ang humahawak ng mahahalagang papeles. Miski nga identification card ko ay siya o sina Mommy Mel ang nag-aasikaso.To: Ate ChantalOkay. I'll send it to you tomorrow.Hindi na siya nagreply. Binitiwan ko n