แชร์

ตอนที่ 4.

ผู้เขียน: baiboau-เนื้อนวล
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-27 15:13:32

ตอนที่ 4.

การะเกดพร่ำเตือนตัวเองในอกหลายครั้ง เพื่อบังคับให้กลีบปากแย้มยิ้มแทนการแยกเขี้ยวใส่ผู้ชายที่หล่อเหลาราวกับไม่ใช่มนุษย์เดินดินตรงหน้า

“ดิฉันชื่อการะเกดค่ะ เป็นผู้จัดการไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”

ใบหน้าของนิคาซิโอยังคงราบเรียบไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม มีเพียงแค่คำพูดของเขาเท่านั้น ที่แสดงออกมาให้เห็นว่าเขาเหยียดหยามหล่อนมากแค่ไหน

“ผมคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ตัดสินใจปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำ”

มือที่กำแน่นอยู่แล้วของการะเกดตอนนี้แทบแตกละเอียด

อดทน...

อดทนไว้การะเกด...

“ที่ดิฉันมาดักรอคุณนิค ก็เพราะว่าต้องการคุยเรื่องไลน์การผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”

มุมปากหยักสวยของนิคาซิโอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มหยัน สายตาของเขาตอนนี้ทอประกายดูแคลนอย่างชัดเจน

ใบหน้าของการะเกดร้อนผ่าว หล่อนอยากจะอาละวาดใส่เจ้าของสายตาสีน้ำตาลเข้มที่เต็มไปด้วยการดูถูก แต่ก็ทำเช่นนั้นไมได้

“คุณนั่นเองที่มาตื้อขอพบผมตลอดทั้งวัน”

“ใช่ค่ะ ดิฉันเอง” หล่อนเชิดหน้าสูง “แต่คุณนิคก็ไม่ได้ให้ดิฉันเข้าพบนี่คะ”

สายตาคมกริบของนิคาซิโอตวัดมองสำรวจผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้าอย่างพิจารณา ก่อนจะถอนใจออกมาแรงๆ

“ที่ผมไม่ยอมให้คุณเข้าพบ เพราะผมคิดว่าสิ่งที่ผมตัดสินใจไปมันถูกต้องแล้วยังไงล่ะครับ”

“มันไม่ถูกต้องค่ะ และดิฉันก็ต้องการจะเปิดอกคุยกับคุณนิค”

“เปิดอก?”

สายตาของนิคาซิโอจ้องมาที่หน้าอกของหล่อน แต่เพราะหล่อนใส่เสื้อตัวใหญ่ ทำให้สิ่งที่เขากำลังมองไม่เด่นชัดนัก

“ดิฉันหมายถึงการเปิดอกคุยกันเรื่องที่คุณนิคสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”

หล่อนพยายามซ่อนความเขินอายเอาไว้ แต่สองแก้มนวลกลับแดงระเรื่อขึ้นโดยอัตโนมัติ จนคนมองอย่างนิคาซิโอเผลออมยิ้มออกมา

“งั้นก็ต้องขอโทษนะครับที่เข้าใจผิด แต่เพราะปกติผู้หญิงมักจะเปิดอกกับผมเรื่องอย่างว่ามากกว่าการเปิดอกคุยกันเรื่องงานน่ะครับ”

การะเกดเผลอมองค้อนนิคาซิโออย่างหมั่นไส้ในความมั่นหน้าของเขา

ใช่ เขาหล่อ เขาเซ็กซี่ทุกกระเบียดนิ้ว แถมยังเนื้อตัวใหญ่โต ขนาดยืนห่างกันเกือบสองเมตร แต่กลิ่นตัวหอมๆ ของเขายังโชยฟุ้งมาเข้าจมูกได้

เขามีเสน่ห์มาก แน่นอนว่าผู้หญิงที่อยู่ใกล้เขาจะต้องหวั่นไหว ไม่เว้นแม้แต่หล่อนในตอนนี้ แต่กระนั้นหล่อนก็เลือกที่จะเก็บซ่อนมันเอาไว้ให้ลึกที่สุด

“แต่ไม่ใช่กับดิฉันค่ะ เพราะดิฉันต้องการคุยเรื่องงานกับคุณนิคจริงๆ”

คนตัวโตขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น จนระยะห่างระหว่างกันเหลือเพียงแค่ไม่ถึงหนึ่งเมตร

เอาแล้วไง กลิ่นหอมจากเนื้อกายกำยำยิ่งกรุ่นอยู่ในจมูก และมันก็ทำให้หล่อนรู้สึกอุ่นซ่านแปลกประหลาด

“เอ่อ...”

เท้าเล็กขยับถอยหลังหนีเล็กน้อย เพื่อตั้งหลักให้กับตัวเอง

“ดิฉันอยากขอร้องให้คุณนิค ทบทวนเรื่องการสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำอีกสักครั้งน่ะค่ะ” หล่อนเปลี่ยนเรื่องคุยมาเป็นเรื่องงานในทันที

นิคาซิโอยิ้มหยัน สายตาของเขายังคงจ้องมองคู่สนทนาที่ตัวเองเล็กกว่ามากนิ่งนาน สักพักก็ส่ายศีรษะไปมา

“ผมว่าผมทำถูกต้องแล้วนะ”

“ไม่ถูกต้องนะคะ คุณนิคสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำไม่ได้ เพราะว่า...”

เขาไม่รอให้หล่อนพูดสิ่งที่คิดเอาไว้จนจบ เพราะเขาแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจที่เต็มไปด้วยความรำคาญทันที

“ผมเป็นผู้บริหาร ผมจะทำอะไรก็ได้ที่ผมคิดว่ามันดีที่สุดกับบริษัทฯ”

“แต่คุณนิคกำลังทำให้ชีวิตของพนักงานในไลต์ผลิตชุดว่ายน้ำต้องลำบากนะคะ พวกเขาจะต้องตกงาน”

หล่อนพยายามที่จะแย้ง แต่ผู้ชายที่มีใบหน้ากับนิสัยแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวไม่ยอมเมตตาเลย เขายังคงยืนยันคำเดิม

“ผมตัดสินใจดีแล้ว และจะไม่มีวันเปลี่ยนใจเด็ดขาด คุณกลับไปได้แล้วล่ะ คุณการะเกด”

แล้วเขาก็หมุนตัวจะขึ้นรถของตัวเอง แต่หล่อนยื่นมือไปคว้าท่อนแขนของเขาเอาไว้ ซึ่งก็พบว่าท่อนของนิคาซิโอช่างใหญ่โตและแข็งแรงเหลือเกิน

เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะพูดออกมาอย่างสุดแสนรำคาญ

“เลิกทำแบบนี้เถอะ เพราะผมไม่มีวันเปลี่ยนใจ”

“ดิฉัน... ขอพิสูจน์ฝีมือของตัวเองอีกครั้งได้ไหมคะ ดิฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด”

นิคาซิโอวางมือลงบนหลังมือเล็กของการะเกด และดึงมันออก จากนั้นก็เค้นเสียงเลือดเย็นที่เต็มไปด้วยความดูแคลนออกมา

“คนออกแบบยังเชย เฉิ่มขนาดนี้ คุณคิดว่าผมจะเชื่อหรือไงว่างานชุดว่ายน้ำมันจะออกมาดี”

“แต่ดิฉันทำได้ค่ะ ดิฉัน...”

“หยุดพูดได้แล้ว ผมไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระอีก”

แล้วนิคาซิโอ้ก็ก้าวขึ้นไปบนรถ กำลังจะปิดประตู แต่การะเกดดึงประตูค้างเอาไว้ และพยายามอ้อนวอนอีกครั้ง

“คุณนิคคะ ได้โปรดเห็นใจพวกเราด้วย...”

“เลิกพล่ามได้แล้ว เพราะยิ่งคุณทำแบบนี้ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำลงไปมันโคตรถูกต้องเลย” น้ำเสียงของนิคาซิโอช่างเย็นชา และแววตาของเขาก็ช่างไร้หัวใจเหลือเกิน “อ้อ แล้วอย่าเรียกผมว่าคุณนิคอีก ชื่อเล่นของผมมีไว้ให้คนที่ผมสนิทด้วยเรียกเท่านั้น หวังว่าคุณจะเข้าใจนะ คุณการะเกด”

ปัง!

ประตูรถถูกกระชากให้ปิดลงแรงๆ ก่อนที่มันจะเคลื่อนออกไป เคลื่อนออกไปไกลเรื่อยๆ ในขณะที่หล่อนทำได้แค่ยืนมองตามท้ายรถคันงามไป พร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลซึมออกมา

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 26. ตอนอวสาน.

    ตอนที่ 26. ตอนอวสานคำพูดของเขาเรียกสีแดงให้ปรากฏบนใบหน้าของหล่อนได้ทันที “คุณนิค...” “ถ้าไม่สงสัยความรักของผมแล้ว งั้นเราก็มาทำสัญญากันดีกว่านะ”แววตาเจ้าเล่ห์แบบนี้ หล่อนรู้ดีว่านิคาซิโอจะทำสัญญาแบบนี้ “เกด... ยังมีเรื่องสงสัยค่ะ...” “เรื่อง?” “เอ่อ...”หล่อนช้อนตาสบประสานกับเขาอย่างขัดเขินเอียงอาย“คุณนิค... รักเกดตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คือเกด... นึกไม่ออกเลยว่าคุณนิครักเกดตอนไหน” เขาฟังคำถามของหล่อนจบแล้วก็หัวเราะร่วนออกมา ก่อนจะรั้งให้หล่อนเดินไปนั่งบนโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ริมห้อง “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ายิ่งเอาคุณ ผมก็ยิ่งรักยิ่งหลง ในหัวของผมไม่หลงเหลือความทรงจำเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย ตั้งแต่เราเอากันคืนนั้น...”แววตาของเขาทอประกายอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะดึงมือข้างซ้ายของหล่อนขึ้นมาไล่จูบทีละนิ้ว “ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้ผมคิดถึงตลอดเวลาได้แบบคุณมาก่อน ดังนั้นผมจึงรู้ได้ไม่ยากว่าผมกำลังรู้สึกยังไงกับคุณ การะเกด...” “บางที... อาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้นะคะคุณนิค” “แต่หัวใจของผมบอกว

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 25.

    ตอนที่ 25. จู่ๆ เสียงเข้มคุ้นหูก็ดังขึ้นข้างตัว พร้อมกับแขนกำยำแสนคุ้นเคยที่โอบประคองอยู่รอบลำตัว “คุณ... นิค...” เขายิ้มหวานให้กับหล่อน ในขณะที่หล่อนพยายามส่งสัญญาณให้เขารีบไปจากตรงนี้ แต่เขาไม่ยอมไป แถมยังทำให้คำพูดเมื่อกี้ของหล่อนไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง “พวกคุณฟังนะ ผมกำลังตามจีบการะเกดอยู่ เพราะผมชอบผู้หญิงแบบนี้ ผู้หญิงที่สวยออกมาจากข้างใน ไม่ใช่ผู้หญิงที่ข้างนอกสดใสข้างในเน่าเหม็น”เขามองหน้าพนักงานทุกคนที่เมื่อกี้ปากดีใช้คำพูดเหยียดหยามการะเกด โดยเฉพาะพุดซ้อน ซึ่งตอนนี้เจ้าหล่อนหน้าหดเหลือไม่ถึงสองนิ้วเสียแล้ว“เอ่อ... ท่านประธานคะ พวกเราก็แค่สงสัยค่ะ แต่ตอนนี้จะไปทำงานแล้วค่ะ”พุดซ้อนเอ่ยขึ้นเสียงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว“พวกคุณยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”“ท่านประธานจะไล่... พวกเราออกเหรอคะ พวกเราขอโทษค่ะ”พนักงานพากันยกมือไหว้ขอโอกาส ในขณะที่นิคาซิโอปล่อยร่างสั่นเทาของการะเกดออกห่างเล็กน้อย “เรื่องไล่ออกผมจะพิจารณาอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ แต่ตอนนี้พวกคุณต้องอยู่เป็นพยานให้กับผมเสียก่อน” “พะ... พยานอะไรเหรอคะท่านประธาน” พุด

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 24.

    ตอนที่ 24.หล่อนร้อนฉ่าอีกแล้ว“หนึ่ง... สอง... สะ...”“เกด... รักคุณนิคค่ะ”จบคำสารภาพของหล่อน คนตัวโตก็หัวเราะด้วยความพึงพอใจ พร้อมกับจูบปากนุ่มอย่างดูดดื่มอยู่เนิ่นนาน“ก็แค่นี้ ไม่เห็นพูดยากตรงไหนเลย”“เอ่อ... ปล่อยเกดได้แล้วใช่ไหมคะ” หล่อนทวงสัญญา“ไม่ปล่อย”“อ้าว ไหนคุณนิคบอกว่า... จะปล่อยให้เกดไปทำงานไงล่ะคะ”คนตัวโตยิ้มเจ้าเล่ห์ และก็ยังบดความเป็นชายกับร่างของหล่อนด้วยลีลาเร่าร้อนเช่นเดิม“ผมต้องพิสูจน์หาความจริงก่อน ว่าคำพูดของคุณมันออกมาจากหัวใจหรือเปล่า”“คุณนิค... ขี้โกงเกด...”หล่อนตัดพ้อ และก็พยายามกัดปากเอาไว้แน่น เพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา“ผมขี้เอาด้วย”เขาครางกระเส่าชิดใบหูเล็กของหล่อน ก่อนจะซุกไซ้ด้วยความหิวกระหายหล่อนไม่อาจจะปฏิเสธสัมผัสเร่าร้อนของนิคาซิโอได้ ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายก็ทำได้แค่ร้องคราง และหยัดร่อนให้เขาเสียบแทงด้วยความกระตือรือร้น“อ๊า... ซี๊ดดด คุณนิค... อา... เสียวจังค่ะ อา...” หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ในขณะที่หล่อนกำลังนั่งออกแบบชุดว่ายน้ำคอลเล็กชั่นใหม่อยู่ จู่ๆ สุกัญญาก็เดินหน้าเครียดเข้ามาหา“พี่เกด... หน่อยมีเรื่องจะบอกค

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 23.

    ตอนที่ 23.หล่อนได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ของนิคาซิโอดังผ่านสายสนทนามา เสียงหัวเราะแบบนี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเขาพึงพอใจอะไรสักอย่างมากๆ แต่ว่าตอนนี้ นิคาซิโอพึงพอใจอะไรกันล่ะ มันมีแต่เรื่องน่ากังวลต่างหาก“คุณเป็นห่วงชื่อเสียงผมหรือ”“ก็ใช่น่ะสิคะ ท่านประธานอาจจะเสียหายได้นะ หากคนเอาไปเม้ากันว่า ท่านประธานมีอะไรกับเกด...”“แล้วคุณไม่ห่วงชื่อเสียงของตัวเองหรือไง คุณเป็นผู้หญิงนะ น่าห่วงกว่าผมอีก”“ชื่อเสียงเกดไม่มีอะไรให้ต้องรักษาสักหน่อยค่ะ ไม่เหมือนท่านประธาน...”นี่เจ้าหล่อนจะรู้ไหมว่าคำพูดของตัวเองกำลังทำให้เขาที่อยู่ปลายสายนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนหุบไม่ลงน่ารัก...นี่แหละคือนิยามที่เขามอบให้กับการะเกดในตอนนี้“แต่ถ้าเรื่องของเราแพร่สะพัดออกไป ผมเดาว่าจะไม่มีผู้ชายคนไหนกล้ามาจีบคุณอีก...”นิคาซิโอถามเสียงยานคาง ใบหน้ายังคงเปื้อนรอยยิ้ม“แล้วคุณก็จะขึ้นคานนะ การะเกด”การะเกดระบายยิ้มเศร้าๆ ก่อนจะตอบนิคาซิโอออกไป “เกดไม่เคยคิดอยากให้ใครมาจีบหรอกค่ะ และเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างเราจบลง เกดก็จะเอาเวลาทั้งหมดมาทุ่มเทให้กับงานค่ะ” “แล้วคุณคิดว่าความสัมพันธ์ของเรา... จะจบล

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 22.

    ตอนที่ 22. “เอาไว้ผมจะบอกหลังจากเลิกงานก็แล้วกันนะ” “บอกเลยไม่ได้เหรอคะ” หล่อนตื้อถาม แต่เขากลับย้อนถามกลับมา “ว่าแต่คุณจะร้องขออะไรผมหรือ การะเกด” เมื่อถูกเขาเอ่ยถาม หล่อนก็จำต้องตอบออกไปตามตรง “เกดได้ยินข่าวมาว่าคุณสั่งปิดไลน์ผลิตเสื้อผ้าเด็กเหรอคะ” “ใช่” “ทำไมคุณนิคทำอะไรเอาแต่ใจนักล่ะคะ” “ปกติผมเป็นคนมีเหตุผล แต่พอผมรู้ว่าพุดซ้อนคิดไม่ดี และพูดไม่ดีกับผู้หญิงของผม ผมก็มองไม่เห็นประโยชน์อะไรที่จะเก็บเธอเอาไว้” “คุณนิค... ทำอย่างนี้ไม่ได้นะคะ” เขายกมือขึ้นจับแก้มของหล่อนเบาๆ พร้อมกับไล้นิ้วกับผิวเนียนอย่างแสนสิเน่หา“ผมไม่อยากให้ใครรังแกคุณ การะเกด” การะเกดระบายยิ้มออกมาด้วยความอิ่มเอมใจ แม้จะรู้ดีว่าความสุขนี้จะไม่มีวันจีรังก็ตาม “ขอบคุณนะคะ...” “ขอบคุณผมด้วยจูบของคุณได้ไหม...” น้ำเสียงของเขาเย้ายวนเหลือเกิน หล่อนปฏิเสธเขาได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อหล่อนเองก็ต้องการจูบหวานๆ จากเขาเช่นกัน และทันทีที่หล่อนผงกศีรษะขึ้นลงตอบรับ ปากนุ่มก็ถูกประ

  • CEO ต้อนรัก   ตอนที่ 21.

    ตอนที่ 21. “คุณนิคพูดอะไรก็ไม่รู้ เกดอายนะคะ” หล่อนผลักไสเขา แต่เขาก็ยังดึงดันที่จะเข้ามาในห้องน้ำตามหล่อนให้ได้ “ระหว่างเรา ยังจะมีอะไรต้องอายกันอีกหรือ ผมเห็นคุณมาทั้งตัวแล้ว อย่าลืมสิ...” ทำไมเขาจะต้องพูดให้หล่อนอายแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ “แต่เกดก็ยังอายนี่คะ คุณนิคออกไปก่อน แล้วเย็นนี้ค่อย... อ๊ะ...” เขากระชากหล่อนเข้ามากอด จากนั้นก็หมุนตัวดันหล่อนให้ชนกับผนังห้องน้ำ โดยที่เขาตามติดเข้ามาประกบแนบแน่น “คุณนิค...” “งั้นผมคงต้องทำให้บ่อยขึ้น คุณจะได้เลิกอายซะที...” “ไม่ได้นะคะคุณนิค... อื้อ... ปล่อยเกดค่ะ... อื้อ... อย่าดื้อสิคะ... อื้อ... อา... อ๊า... คุณนิค...” แต่ไม่ว่าหล่อนจะผลักไส จะขัดขืน หรือว่าดิ้นรนยังไง หล่อนก็ไม่อาจจะหลีกหนีความหื่นกระหายของนิคาซิโอไปได้ ผู้ชายคนนี้หื่น และกินจุเหลือเกิน ในที่สุดหล่อนก็ถูกเขาสอดใส่อย่างรุนแรง “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดด อา... คุณนิคขา... อู๊ยยยย เสียวจังค่ะ อา...” ตอนนี้หล่อนไม่รู้ว่า เสียงครางของตัวเองกับเสียงหน้าขากำยำของนิคาซิ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status