LOGINShare
ตอนที่ 4.
Last Updated:
2025-04-27 15:13:32ตอนที่ 4.
การะเกดพร่ำเตือนตัวเองในอกหลายครั้ง เพื่อบังคับให้กลีบปากแย้มยิ้มแทนการแยกเขี้ยวใส่ผู้ชายที่หล่อเหลาราวกับไม่ใช่มนุษย์เดินดินตรงหน้า
“ดิฉันชื่อการะเกดค่ะ เป็นผู้จัดการไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”
ใบหน้าของนิคาซิโอยังคงราบเรียบไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม มีเพียงแค่คำพูดของเขาเท่านั้น ที่แสดงออกมาให้เห็นว่าเขาเหยียดหยามหล่อนมากแค่ไหน
“ผมคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ตัดสินใจปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำ”
มือที่กำแน่นอยู่แล้วของการะเกดตอนนี้แทบแตกละเอียด
อดทน...
อดทนไว้การะเกด...
“ที่ดิฉันมาดักรอคุณนิค ก็เพราะว่าต้องการคุยเรื่องไลน์การผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”
มุมปากหยักสวยของนิคาซิโอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มหยัน สายตาของเขาตอนนี้ทอประกายดูแคลนอย่างชัดเจน
ใบหน้าของการะเกดร้อนผ่าว หล่อนอยากจะอาละวาดใส่เจ้าของสายตาสีน้ำตาลเข้มที่เต็มไปด้วยการดูถูก แต่ก็ทำเช่นนั้นไมได้
“คุณนั่นเองที่มาตื้อขอพบผมตลอดทั้งวัน”
“ใช่ค่ะ ดิฉันเอง” หล่อนเชิดหน้าสูง “แต่คุณนิคก็ไม่ได้ให้ดิฉันเข้าพบนี่คะ”
สายตาคมกริบของนิคาซิโอตวัดมองสำรวจผู้หญิงตัวเล็กตรงหน้าอย่างพิจารณา ก่อนจะถอนใจออกมาแรงๆ
“ที่ผมไม่ยอมให้คุณเข้าพบ เพราะผมคิดว่าสิ่งที่ผมตัดสินใจไปมันถูกต้องแล้วยังไงล่ะครับ”
“มันไม่ถูกต้องค่ะ และดิฉันก็ต้องการจะเปิดอกคุยกับคุณนิค”
“เปิดอก?”
สายตาของนิคาซิโอจ้องมาที่หน้าอกของหล่อน แต่เพราะหล่อนใส่เสื้อตัวใหญ่ ทำให้สิ่งที่เขากำลังมองไม่เด่นชัดนัก
“ดิฉันหมายถึงการเปิดอกคุยกันเรื่องที่คุณนิคสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำค่ะ”
หล่อนพยายามซ่อนความเขินอายเอาไว้ แต่สองแก้มนวลกลับแดงระเรื่อขึ้นโดยอัตโนมัติ จนคนมองอย่างนิคาซิโอเผลออมยิ้มออกมา
“งั้นก็ต้องขอโทษนะครับที่เข้าใจผิด แต่เพราะปกติผู้หญิงมักจะเปิดอกกับผมเรื่องอย่างว่ามากกว่าการเปิดอกคุยกันเรื่องงานน่ะครับ”
การะเกดเผลอมองค้อนนิคาซิโออย่างหมั่นไส้ในความมั่นหน้าของเขา
ใช่ เขาหล่อ เขาเซ็กซี่ทุกกระเบียดนิ้ว แถมยังเนื้อตัวใหญ่โต ขนาดยืนห่างกันเกือบสองเมตร แต่กลิ่นตัวหอมๆ ของเขายังโชยฟุ้งมาเข้าจมูกได้
เขามีเสน่ห์มาก แน่นอนว่าผู้หญิงที่อยู่ใกล้เขาจะต้องหวั่นไหว ไม่เว้นแม้แต่หล่อนในตอนนี้ แต่กระนั้นหล่อนก็เลือกที่จะเก็บซ่อนมันเอาไว้ให้ลึกที่สุด
“แต่ไม่ใช่กับดิฉันค่ะ เพราะดิฉันต้องการคุยเรื่องงานกับคุณนิคจริงๆ”
คนตัวโตขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น จนระยะห่างระหว่างกันเหลือเพียงแค่ไม่ถึงหนึ่งเมตร
เอาแล้วไง กลิ่นหอมจากเนื้อกายกำยำยิ่งกรุ่นอยู่ในจมูก และมันก็ทำให้หล่อนรู้สึกอุ่นซ่านแปลกประหลาด
“เอ่อ...”
เท้าเล็กขยับถอยหลังหนีเล็กน้อย เพื่อตั้งหลักให้กับตัวเอง
“ดิฉันอยากขอร้องให้คุณนิค ทบทวนเรื่องการสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำอีกสักครั้งน่ะค่ะ” หล่อนเปลี่ยนเรื่องคุยมาเป็นเรื่องงานในทันที
นิคาซิโอยิ้มหยัน สายตาของเขายังคงจ้องมองคู่สนทนาที่ตัวเองเล็กกว่ามากนิ่งนาน สักพักก็ส่ายศีรษะไปมา
“ผมว่าผมทำถูกต้องแล้วนะ”
“ไม่ถูกต้องนะคะ คุณนิคสั่งปิดไลน์ผลิตชุดว่ายน้ำไม่ได้ เพราะว่า...”
เขาไม่รอให้หล่อนพูดสิ่งที่คิดเอาไว้จนจบ เพราะเขาแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจที่เต็มไปด้วยความรำคาญทันที
“ผมเป็นผู้บริหาร ผมจะทำอะไรก็ได้ที่ผมคิดว่ามันดีที่สุดกับบริษัทฯ”
“แต่คุณนิคกำลังทำให้ชีวิตของพนักงานในไลต์ผลิตชุดว่ายน้ำต้องลำบากนะคะ พวกเขาจะต้องตกงาน”
หล่อนพยายามที่จะแย้ง แต่ผู้ชายที่มีใบหน้ากับนิสัยแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวไม่ยอมเมตตาเลย เขายังคงยืนยันคำเดิม
“ผมตัดสินใจดีแล้ว และจะไม่มีวันเปลี่ยนใจเด็ดขาด คุณกลับไปได้แล้วล่ะ คุณการะเกด”
แล้วเขาก็หมุนตัวจะขึ้นรถของตัวเอง แต่หล่อนยื่นมือไปคว้าท่อนแขนของเขาเอาไว้ ซึ่งก็พบว่าท่อนของนิคาซิโอช่างใหญ่โตและแข็งแรงเหลือเกิน
เขาหันกลับมาเผชิญหน้ากับหล่อนอีกครั้ง ก่อนจะพูดออกมาอย่างสุดแสนรำคาญ
“เลิกทำแบบนี้เถอะ เพราะผมไม่มีวันเปลี่ยนใจ”
“ดิฉัน... ขอพิสูจน์ฝีมือของตัวเองอีกครั้งได้ไหมคะ ดิฉันสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด”
นิคาซิโอวางมือลงบนหลังมือเล็กของการะเกด และดึงมันออก จากนั้นก็เค้นเสียงเลือดเย็นที่เต็มไปด้วยความดูแคลนออกมา
“คนออกแบบยังเชย เฉิ่มขนาดนี้ คุณคิดว่าผมจะเชื่อหรือไงว่างานชุดว่ายน้ำมันจะออกมาดี”
“แต่ดิฉันทำได้ค่ะ ดิฉัน...”
“หยุดพูดได้แล้ว ผมไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระอีก”
แล้วนิคาซิโอ้ก็ก้าวขึ้นไปบนรถ กำลังจะปิดประตู แต่การะเกดดึงประตูค้างเอาไว้ และพยายามอ้อนวอนอีกครั้ง
“คุณนิคคะ ได้โปรดเห็นใจพวกเราด้วย...”
“เลิกพล่ามได้แล้ว เพราะยิ่งคุณทำแบบนี้ ผมก็ยิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำลงไปมันโคตรถูกต้องเลย” น้ำเสียงของนิคาซิโอช่างเย็นชา และแววตาของเขาก็ช่างไร้หัวใจเหลือเกิน “อ้อ แล้วอย่าเรียกผมว่าคุณนิคอีก ชื่อเล่นของผมมีไว้ให้คนที่ผมสนิทด้วยเรียกเท่านั้น หวังว่าคุณจะเข้าใจนะ คุณการะเกด”
ปัง!
ประตูรถถูกกระชากให้ปิดลงแรงๆ ก่อนที่มันจะเคลื่อนออกไป เคลื่อนออกไปไกลเรื่อยๆ ในขณะที่หล่อนทำได้แค่ยืนมองตามท้ายรถคันงามไป พร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลซึมออกมา
Latest chapter
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 26. ตอนอวสาน.
ตอนที่ 26. ตอนอวสานคำพูดของเขาเรียกสีแดงให้ปรากฏบนใบหน้าของหล่อนได้ทันที “คุณนิค...” “ถ้าไม่สงสัยความรักของผมแล้ว งั้นเราก็มาทำสัญญากันดีกว่านะ”แววตาเจ้าเล่ห์แบบนี้ หล่อนรู้ดีว่านิคาซิโอจะทำสัญญาแบบนี้ “เกด... ยังมีเรื่องสงสัยค่ะ...” “เรื่อง?” “เอ่อ...”หล่อนช้อนตาสบประสานกับเขาอย่างขัดเขินเอียงอาย“คุณนิค... รักเกดตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คือเกด... นึกไม่ออกเลยว่าคุณนิครักเกดตอนไหน” เขาฟังคำถามของหล่อนจบแล้วก็หัวเราะร่วนออกมา ก่อนจะรั้งให้หล่อนเดินไปนั่งบนโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ริมห้อง “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ายิ่งเอาคุณ ผมก็ยิ่งรักยิ่งหลง ในหัวของผมไม่หลงเหลือความทรงจำเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย ตั้งแต่เราเอากันคืนนั้น...”แววตาของเขาทอประกายอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะดึงมือข้างซ้ายของหล่อนขึ้นมาไล่จูบทีละนิ้ว “ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้ผมคิดถึงตลอดเวลาได้แบบคุณมาก่อน ดังนั้นผมจึงรู้ได้ไม่ยากว่าผมกำลังรู้สึกยังไงกับคุณ การะเกด...” “บางที... อาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้นะคะคุณนิค” “แต่หัวใจของผมบอกว
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25. จู่ๆ เสียงเข้มคุ้นหูก็ดังขึ้นข้างตัว พร้อมกับแขนกำยำแสนคุ้นเคยที่โอบประคองอยู่รอบลำตัว “คุณ... นิค...” เขายิ้มหวานให้กับหล่อน ในขณะที่หล่อนพยายามส่งสัญญาณให้เขารีบไปจากตรงนี้ แต่เขาไม่ยอมไป แถมยังทำให้คำพูดเมื่อกี้ของหล่อนไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง “พวกคุณฟังนะ ผมกำลังตามจีบการะเกดอยู่ เพราะผมชอบผู้หญิงแบบนี้ ผู้หญิงที่สวยออกมาจากข้างใน ไม่ใช่ผู้หญิงที่ข้างนอกสดใสข้างในเน่าเหม็น”เขามองหน้าพนักงานทุกคนที่เมื่อกี้ปากดีใช้คำพูดเหยียดหยามการะเกด โดยเฉพาะพุดซ้อน ซึ่งตอนนี้เจ้าหล่อนหน้าหดเหลือไม่ถึงสองนิ้วเสียแล้ว“เอ่อ... ท่านประธานคะ พวกเราก็แค่สงสัยค่ะ แต่ตอนนี้จะไปทำงานแล้วค่ะ”พุดซ้อนเอ่ยขึ้นเสียงสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว“พวกคุณยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”“ท่านประธานจะไล่... พวกเราออกเหรอคะ พวกเราขอโทษค่ะ”พนักงานพากันยกมือไหว้ขอโอกาส ในขณะที่นิคาซิโอปล่อยร่างสั่นเทาของการะเกดออกห่างเล็กน้อย “เรื่องไล่ออกผมจะพิจารณาอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ แต่ตอนนี้พวกคุณต้องอยู่เป็นพยานให้กับผมเสียก่อน” “พะ... พยานอะไรเหรอคะท่านประธาน” พุด
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.หล่อนร้อนฉ่าอีกแล้ว“หนึ่ง... สอง... สะ...”“เกด... รักคุณนิคค่ะ”จบคำสารภาพของหล่อน คนตัวโตก็หัวเราะด้วยความพึงพอใจ พร้อมกับจูบปากนุ่มอย่างดูดดื่มอยู่เนิ่นนาน“ก็แค่นี้ ไม่เห็นพูดยากตรงไหนเลย”“เอ่อ... ปล่อยเกดได้แล้วใช่ไหมคะ” หล่อนทวงสัญญา“ไม่ปล่อย”“อ้าว ไหนคุณนิคบอกว่า... จะปล่อยให้เกดไปทำงานไงล่ะคะ”คนตัวโตยิ้มเจ้าเล่ห์ และก็ยังบดความเป็นชายกับร่างของหล่อนด้วยลีลาเร่าร้อนเช่นเดิม“ผมต้องพิสูจน์หาความจริงก่อน ว่าคำพูดของคุณมันออกมาจากหัวใจหรือเปล่า”“คุณนิค... ขี้โกงเกด...”หล่อนตัดพ้อ และก็พยายามกัดปากเอาไว้แน่น เพื่อไม่ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมา“ผมขี้เอาด้วย”เขาครางกระเส่าชิดใบหูเล็กของหล่อน ก่อนจะซุกไซ้ด้วยความหิวกระหายหล่อนไม่อาจจะปฏิเสธสัมผัสเร่าร้อนของนิคาซิโอได้ ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายก็ทำได้แค่ร้องคราง และหยัดร่อนให้เขาเสียบแทงด้วยความกระตือรือร้น“อ๊า... ซี๊ดดด คุณนิค... อา... เสียวจังค่ะ อา...” หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ในขณะที่หล่อนกำลังนั่งออกแบบชุดว่ายน้ำคอลเล็กชั่นใหม่อยู่ จู่ๆ สุกัญญาก็เดินหน้าเครียดเข้ามาหา“พี่เกด... หน่อยมีเรื่องจะบอกค
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.หล่อนได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ของนิคาซิโอดังผ่านสายสนทนามา เสียงหัวเราะแบบนี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเขาพึงพอใจอะไรสักอย่างมากๆ แต่ว่าตอนนี้ นิคาซิโอพึงพอใจอะไรกันล่ะ มันมีแต่เรื่องน่ากังวลต่างหาก“คุณเป็นห่วงชื่อเสียงผมหรือ”“ก็ใช่น่ะสิคะ ท่านประธานอาจจะเสียหายได้นะ หากคนเอาไปเม้ากันว่า ท่านประธานมีอะไรกับเกด...”“แล้วคุณไม่ห่วงชื่อเสียงของตัวเองหรือไง คุณเป็นผู้หญิงนะ น่าห่วงกว่าผมอีก”“ชื่อเสียงเกดไม่มีอะไรให้ต้องรักษาสักหน่อยค่ะ ไม่เหมือนท่านประธาน...”นี่เจ้าหล่อนจะรู้ไหมว่าคำพูดของตัวเองกำลังทำให้เขาที่อยู่ปลายสายนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จนหุบไม่ลงน่ารัก...นี่แหละคือนิยามที่เขามอบให้กับการะเกดในตอนนี้“แต่ถ้าเรื่องของเราแพร่สะพัดออกไป ผมเดาว่าจะไม่มีผู้ชายคนไหนกล้ามาจีบคุณอีก...”นิคาซิโอถามเสียงยานคาง ใบหน้ายังคงเปื้อนรอยยิ้ม“แล้วคุณก็จะขึ้นคานนะ การะเกด”การะเกดระบายยิ้มเศร้าๆ ก่อนจะตอบนิคาซิโอออกไป “เกดไม่เคยคิดอยากให้ใครมาจีบหรอกค่ะ และเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างเราจบลง เกดก็จะเอาเวลาทั้งหมดมาทุ่มเทให้กับงานค่ะ” “แล้วคุณคิดว่าความสัมพันธ์ของเรา... จะจบล
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22. “เอาไว้ผมจะบอกหลังจากเลิกงานก็แล้วกันนะ” “บอกเลยไม่ได้เหรอคะ” หล่อนตื้อถาม แต่เขากลับย้อนถามกลับมา “ว่าแต่คุณจะร้องขออะไรผมหรือ การะเกด” เมื่อถูกเขาเอ่ยถาม หล่อนก็จำต้องตอบออกไปตามตรง “เกดได้ยินข่าวมาว่าคุณสั่งปิดไลน์ผลิตเสื้อผ้าเด็กเหรอคะ” “ใช่” “ทำไมคุณนิคทำอะไรเอาแต่ใจนักล่ะคะ” “ปกติผมเป็นคนมีเหตุผล แต่พอผมรู้ว่าพุดซ้อนคิดไม่ดี และพูดไม่ดีกับผู้หญิงของผม ผมก็มองไม่เห็นประโยชน์อะไรที่จะเก็บเธอเอาไว้” “คุณนิค... ทำอย่างนี้ไม่ได้นะคะ” เขายกมือขึ้นจับแก้มของหล่อนเบาๆ พร้อมกับไล้นิ้วกับผิวเนียนอย่างแสนสิเน่หา“ผมไม่อยากให้ใครรังแกคุณ การะเกด” การะเกดระบายยิ้มออกมาด้วยความอิ่มเอมใจ แม้จะรู้ดีว่าความสุขนี้จะไม่มีวันจีรังก็ตาม “ขอบคุณนะคะ...” “ขอบคุณผมด้วยจูบของคุณได้ไหม...” น้ำเสียงของเขาเย้ายวนเหลือเกิน หล่อนปฏิเสธเขาได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อหล่อนเองก็ต้องการจูบหวานๆ จากเขาเช่นกัน และทันทีที่หล่อนผงกศีรษะขึ้นลงตอบรับ ปากนุ่มก็ถูกประ
CEO ต้อนรัก ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21. “คุณนิคพูดอะไรก็ไม่รู้ เกดอายนะคะ” หล่อนผลักไสเขา แต่เขาก็ยังดึงดันที่จะเข้ามาในห้องน้ำตามหล่อนให้ได้ “ระหว่างเรา ยังจะมีอะไรต้องอายกันอีกหรือ ผมเห็นคุณมาทั้งตัวแล้ว อย่าลืมสิ...” ทำไมเขาจะต้องพูดให้หล่อนอายแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ “แต่เกดก็ยังอายนี่คะ คุณนิคออกไปก่อน แล้วเย็นนี้ค่อย... อ๊ะ...” เขากระชากหล่อนเข้ามากอด จากนั้นก็หมุนตัวดันหล่อนให้ชนกับผนังห้องน้ำ โดยที่เขาตามติดเข้ามาประกบแนบแน่น “คุณนิค...” “งั้นผมคงต้องทำให้บ่อยขึ้น คุณจะได้เลิกอายซะที...” “ไม่ได้นะคะคุณนิค... อื้อ... ปล่อยเกดค่ะ... อื้อ... อย่าดื้อสิคะ... อื้อ... อา... อ๊า... คุณนิค...” แต่ไม่ว่าหล่อนจะผลักไส จะขัดขืน หรือว่าดิ้นรนยังไง หล่อนก็ไม่อาจจะหลีกหนีความหื่นกระหายของนิคาซิโอไปได้ ผู้ชายคนนี้หื่น และกินจุเหลือเกิน ในที่สุดหล่อนก็ถูกเขาสอดใส่อย่างรุนแรง “อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดด อา... คุณนิคขา... อู๊ยยยย เสียวจังค่ะ อา...” ตอนนี้หล่อนไม่รู้ว่า เสียงครางของตัวเองกับเสียงหน้าขากำยำของนิคาซิ
You may also like
