Umagang-umaga ay sising-sisi ako sa naging desisyon ko. Paanong hindi kung bahagya na akong makalakad? I'm fvcking sore. He just let me eat last night and continued fvcking me for Pete's sake! He freaking took me over and over again. Hindi ko inakala na masunurin pala ang asawa ko.Tulad ng normal niyang ginagawa hinatid niya ulit ako sa opisina. I started checking different proposals to approved. Nakakatawang isipin na parang ganado ako magtrabaho ngayon. Epekto ng dilig, Cassandra. I heard a knock on the door and slowly Rozz came in. "Rozz! Hindi ka nagsabi na pupunta ka," ani ko at binitiwan ang mga hawak kong papeles na binabasa.Nakatayo na siya sa harapan ko habang nilalaro ng isa niyang kamay ang susi nito. Ngumiti siya at umupo sa couch. "I came here because you said you'll make up from what happened." He shrugged.Muli akong nakaramdam ng guilt dahil sa nangyari kahapon. "I'm sorry again, Rozz. He's just like that, a possessive one," I explained. Tumango-tango naman siy
White walls welcomed my eyes when I slowly opened it. Tahimik kong inilibot ang paningin ko. Katulad ng dati, natutulog si Mommy sa tabi ko habang hawak ang aking kamay. Samantalang tulala naman si Andrei na nakatingin sa kisame habang nakasalampak sa sahig. Kung may lamang pa sa salitang miserable ay iyon ang itsura niya ngayon. Dahan-dahang napunta sa akin ang kaniyang paningin. Bahagyang nanlaki ang mata niya sa gulat, pero napalitan din agad iyon ng ibang emosyon. Lungkot, pagkaawa, pagsisisi at pagdadalamhati. Unti-unti akong pumikit at marahang hinawakan ang tiyan ko dahilan para magising si mommy. Nanatili ang katahimikan sa amin, walang naglakas-loob na magsalita. Naghihintay sa kung anumang gagawin ko. "Did I... lose them?" I barely manage to say saka marahang idinilat ang mata ko. I just stared at the ceiling waiting for their confirmation. I heard my mom's little sob and held my hand. "They are now at peace, anak. They are now in a good place," she said and tighten the
The cold breeze embraced my body as I stood outside my new home. Tatlong araw pa lamang ang nakalipas mula nang umalis ako ng Pilipinas. Akala ko kapag wala na ako roon makakatakas na ako sa sakit pero dadalahin ko pala iyon kahit saan ako magpunta. The memory of losing my babies haunted me everytime, everywhere.Marahan kong hinaplos ang maliit kong tiyan. Nakagat ko ang ibaba kong labi habang unti-unti na namang nag-iinit ang sulok ng aking mga mata. It's fvcking painful.Sana panaginip lamang ang lahat. I let out a deep breath and closed the door. Pagod akong nagtungo sa aking silid at tulalang sumampa sa aking kama. I bent my knees and wrapped my arms around it. Tulad ng mga nagdaang araw, madilim ang silid. Hindi ko inaabalang buksan pa ang mga kurtina na tumataklob sa nakasaradong bintana ng aking k'warto. Funny because the darkness comforted me somehow.Naramdaman ko ang pamamasa ng aking pisngi nang muli kong naisip ang mga nawala kong anghel. Why?"Bakit hindi mo ako bini
"Taxi?" pag-uulit ni Azaia.Tulad nang inaasahan ko humagalpak na naman sa pagtawa si Ayesha na halos magsubsob na siya sa lamesa. Napangiti na lamang din ako sa aking isip. Now, I realized we're weird."Well, ssshk... welcome to the club, Azaia! Walang thrill 'pag gano'n. Since wala kang lablayp at wala pang nakakaputok ng cherry mo. Ito na ang chance mo para manlalaki." Ayesha laughed and grinned at Azaia.I shook my head with disbelief. Kahit kailan ang sa sakit sa tainga ng bunganga ni Ayesha. "Sige na, ghorl. Bawal KJ" pangungulit ni Ayesha habang tinutulak-tulak si Azaia.Wala namang nagawa pa si Azaia kundi ang sumunod. "Pili ka ng pogi, Azaia!" natatawang tudyo ko nang palabas na siya ng pintuan. She just gave me a middle finger, then exited the room. Tumawa kami ni Ayesha at sabay na napasandal sa couch. Parehong natahimik sa hindi maipaliwanag na dahilan."Men are trash. Bakit lalo mo siyang pinanlalaki?" bigla kong sambit saka napaupo nang maayos. "Alam mo, kakaiba rin
"Hmmm," ungot ko dahil sa pagpintig ng aking sintido. Damn. Hindi na talaga ako iinom.Naramdaman ko ang pagyakap nang mainit na braso sa 'king tiyan."Adrian, baby, ano'ng ginagawa mo rito sa k'warto?" mahinang usisa ko habang nanatiling nakapikit. At this moment, dapat naglalaro na siya.Tumagilid ako paharap sa kanya at niyakap siya pabalik, gano'n na lang ang mabilis kong pagmulat dahil masyado siyang malaki kumpara sa pangangatawan ni Adrian. Awtomatikong nalaglag ang panga ko nang tumambad ang hindi inaasahang tao sa tabi ko. Nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga habang matalim na nakatingin sa akin. Sinubukan kong umalis sa pagkakahiga pero mabilis niya akong nakubabawan."A-Andrei..." Hinawakan niya ang pareho kong kamay at dinala iyon sa 'king ulo. "A-Ano'ng ginagawa mo?" lakas loob kong tanong saka iniiwas ang paningin ko.I should be mad at him. Pero dahil sa gulat ay hindi ko alam kung ano ba ang uunahin kong isipin.Why are we together?Umismid siya saka unti-unt
I am so sore. Damn it! Kinahihiya ko ang sarili ko sa paulit-ulit na pagpapaubaya sa kanya. I can't even walk properly! Kumakain kami ngayon ng brunch, kung hindi pa 'ata ako nagreklamong nagugutom ay hindi niya ako pagpapahingahin. "You didn't sign it?" paglilinaw ko at sumubo ng pagkain. He smirked and leaned on the table. "Do you really expect me to let you go?" balik na tanong niya sa akin. Nahigit ko ang aking hininga at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. "So, that means kasal pa ako sa 'yo?" Ngumiti siya at sinamahan pa nang pagtango-tango. Iritado ko siyang tiningnan. "I told you before I left that I want an annulment. We fvcking clearly had an agreement."Agad naman niya akong sinuklian nang matalim na tingin. "First of all, we didn't had an agreement. You made me chose out of choice, Cassandra. I told you to send me the papers, but I didn't say I will sign it." He smirked.A devilish smile appeared on his lips and scooped again on his food. Asta niya iyong isusubo
It's been two days since he brought me here at his condo. Hindi ko alam kung ano ba'ng plano niya. Pagkatapos nang sagutan namin no'ng nakaraan ay hindi na iyon naulit pa. Hindi ko alam kung kakalma ba ako dahil hindi niya ako ginugulo o kakabahan dahil wala akong ideya sa mga plano niya. Sa guest room ako namalagi habang sa kwarto niya naman siya. Good thing, after our argument he didn't bother me anymore. Nag-uusap lang kami kapag kakain o kaya kapag may mahalagang bagay na kailangang ipaalam. Nagtataka man ay hinayaan ko na lamang na maging gano'n ang sitwasyon.Mas okay na 'yon kaysa may mangyaring kababalaghan sa aming dalawa.I heard a knock on the door, then he came in. "Kakain na," aniya at tipid na ngumiti.I saw a glint of sadness in his eyes even though he's smiling.Why are you doing this, Andrei?I want to ask, but I didn't bother. Pakiramdam ko magsusumbatan lang kaming dalawa. I lazily nodded and walked with him to the kitchen. Ipinag-usod niya ako ng upuan at hinintay
Five am in the morning, Andrei woke me up. Pasimple kong pinasadahan ng tingin ang braso niya at nakahinga ako nang maluwag dahil nakabenda na iyon. Hindi naman malaki ang hiwa, siguro kaya niya lang binendahan para hindi ko na iyon makita pa."Pack your things, baby," he said with his bedroom voice that made me stilled and horny at the same time.What now, Cassandra? Papadala ka na naman sa init ng katawan?Hindi na ako tumutol pa at ginawa na lang ang gusto niya. Lumabas siya ng kwarto marahil magpapake rin siguro siya kanyang gamit.Two more days, Cassandra.Kinuha ko ang cellphone ni Andrei sa side table. Hindi na niya ito kinuha sa akin buhat nang hiramin ko ito. He let me used his phone pero tanging si Mommy lang ang pwede kong tawagan. Gustuhin ko mang tawagan si Rozz ay hindi ko magawa. Jeez! I'm here at Andrei's territory. Baka mamaya kung ano pa ang gawin niya sa akin. Nagu-guilty man ay ipinagsawalang bahala ko na lamang. Magpapaliwanag na lamang ako kapag nakabalik na ako