Chapter 4

TULAD NANG nakagawian nina Michael, Giovanni, Jonathan at Gabriel ay nagtungo muli ang mga ito sa bahay ni Raphael para mambulabog. Makikigamit na naman ang mga ito ng gym kahit meron naman silang sariling gym sa loob ng mga bahay nila. Maybe it's a tradition to them or more like gusto lamang nilang inisin si Raph dahil sa kanilang lima, si Raph ang pinakamaikli ang pasensya.

"I bet hindi na naman maipinta ang mukha ni Raph," nakangising sabi ni Michael.

"Malamang! Sinong hindi maiinis sa mukhang 'yan!" Kantyaw sa kanya ni Giovanni.

"Pakyu ka," he countered while raising his middle finger.

"Tumahimik nga kayo malapit na tayo, tsaka huwag niyo lakasan boses niyo. I think I heard something or someone in his house." Nakunot noong turan ni Jonathan.

"Yeah, I heard that too," dagdag ni Gabriel habang tumango-tango.

Nagkatinginan ang dalawa at sabay sabing, "KIDS?"

Nanlaki ang mga mata ng apat, lalo na nang marinig nila ang mga matitinis na sigaw ng kambal. Hindi na sila nagpatumpik-tumpik pa, mabilis silang nagsitakbuhan sa harap ng bahay ni Raph. Hingal na hingal ang mga ito nang makalapit sila, hindi nga nagkamali ng hinala si Jonathan. There are two identical kids playing muds in Raphael's backyard! Mas lumalakas ang mga hagikgik ng mga ito kapag natatamaan nila ang mga tauhan ni Raph. Wala namang magawa ang mga ito kundi tumayo lamang at iiwas kapag nambabato ng putik ang dalawa.

Napanganga ang apat sa nasasaksihan, nagtataka na rin ang mga ito kung bakit hindi sila inaawat ng mga tauhan ni Raph. Hindi rin nila nakikita si Raph ngunit ang totoo nasa swing lang sa gilid si Raph, natatabunan lamang ito ng halaman.

"Holysh*t!" Mura ni Giovanni.

Narinig ito nang kambal, kaya mabilis nilang naibaling ang mga atensyon nila sa apat na kalalakihan. Nagningning ang mga mata ng kambal, "New target!" bulong ng mga ito and they scooped a big amount of muds using their small hands.

Sobrang bilis ng pangyayari, nagulat na lamang ang apat nang biglang may lumagapak sa pagmumukha nila. Sabay-sabay silang nalagyan ng putik sa mukha, "3 points!" Masayang nag-apiran ang kambal saka tinalikuran ang apat na hindi magkamayaw sa pag-alis ng putik sa mga mukha nila.

"Fuck! Iyong skin care ko!" maarteng reklamo ni Jonathan.

"My eyes!" reklamo naman ni Michael.

"Damn those kids!" Gigil na gigl si Giovanni habang pinapahid ang putik sa mukha niya.

"Sino ama nang mga iyon? Mapapatay ko," galit na singhal ni Gabriel.

Akala nila ay tapos na ngunit bigla muli silang nalagyan nang putik sa ibaba, as in iyong ano nila. Namilipit ang nga ito sa sakit dahil kahit putik ang ibinato ay masakit pa rin ito, malakas kasi ang pagkakabato ng kambal.

"That's it! I'm pissed!" Parang makikipag away na naglakad si Giovanni palapit sa kambal. "You! Why did you that?" Akmang hahambulutin sana nito ang kamay ng mga bata ngunit mabilis ang mga itong tumakbo palapit kay Raph na ngayon ay nakatayo na at may masamang tingin kay Giovanni.

"Daddy!" "Angry kapre!" Magkasabay na sumbong nang dalawa kay Raph.

Napatigil tuloy si Giovanni pati ang tatlo at sabay sigaw ng, "WHATTTTTT?"

"Don't you dare hurt my sons," inirapan niya ito pati na rin ang tatlo pang nakatunganga sa likod ni Gio. Mga hindi makapaniwala sa narinig, they were friends since they remember pero ngayon lamang nila nakitang may anak na ito. Kaya labis ang kanilang pagtataka.

"For real?" Nakangangang tinuturo ni Michael ang kambal.

"Shit man! May inanakan ka? Bakit hindi namin alam? Akala ko ba kaibigan mo kami? Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin?" Sunod- sunod na tanong ni Jonathan, he feel betrayed-- all of them actually.

"Tsk, noisy." Hindi pinansin ni Raph ang mga tanong nito. Imbis na ayain ang apat sa loob ay pinaalis niya ang mga ito saka binuhat ang kambal gamit ang magkabilang braso. "Let's get you all cleaned up or else Mommy will get angry again."

Mas lalong hindi makapaniwala ang apat sa nakikita at naririnig mula kay Raph. He just ignore them-- his friends for the sake of the twins.

"Seriously?" Hindi makapaniwalang maktol ni Gabriel.

"I think we need to change first, lets meet here again later. Bye!" Nauna nang umalis si Jonathan, sa kanilang lima kasi ay ito ang pinakamaarte sa katawan. Halata naman sa mukha nito at kinikilos na nandidiri ito sa putik at nasisiguro kong mas mandidiri ito kapag nalaman nitong may kasamang ihi iyon nang dalawang bata!

"Okay, see you later. Be back in 30 minutes." Nagpaalam na rin at umalis na sina Gabriel at Michael. Habang si Gio ay nahuli dahil ito lang naman ang malapit ang bahay kay Raph. Nang makarating ang mga ito sa kani-kanilang bahay ay deretso agad ang mga ito sa banyo, hindi alintana ang mga tinging binabato sa kanila nang kanilang tauhan at kasambahay. Sino ba namang hindi pagtitinginan kung umuwi kang may putik sa mukha at sa branded mong damit, diba?

SINABI KO SA sarili ko na maaga akong gigising dahil nakakahiya naman sa may ari ng bahay ngunit hindi naman nasunod iyon. Magtatanghali nang magising ako, wala na rin ang kambal sa tabi ko. Matapos kasi ang kahindikhindik na pangyayari kahapon ay agad kong hinanap ang kwarto ng kambal at dito na dumiretso. Ayuko kong makatabi iyong lalaking iyon, hindi nga kami magkasintahan, eh! Baka marape ko-- este niya ko, baka ako ang marape niya.

Bumangon na ako nang medyo mawala na ang antok ko saka nagtungo sa banyo para maghilamos. Nang matapos ay hinanap ko ang pinaglagyan ng kambal sa mga gamit ko ngunit bigo ako, puro damit lamang nila ang nandito sa kwarto.

"Asan na ---" Napatakip ako sa bibig ko, hindi ko maiwasang mapasinghap sa naisip. Nandoon kaya? Sh*t!

Mabilis kon tinungo ang pinto, tumingin muna ako sa kaliwa't kanan bago tuluyang lumabas at para akong tangang ninja na naglakad patungo sa kwarto ni Raph. Nang makarating ako sa tapat nito ay nilapit ko muna ang tenga ko sa may pinto. Sobrang bilis nang tibok nang puso ko habang pinapakinggan ang loob nang kwarto kong may tao ba rito. Mahirap na baka mahuli ako, huwag naman sana.

Nang wala akong marinig na ingay ay dahan-dahan kong pinihit ang handle nang pinto. Akala hindi ko na ito mabubuksan dahil namamawis na ang kamay ko. Mabuti na lamang ay nabuksan pero ang problema ko ay iyong tunog ng pinto habang dahan dahan kong niluluwagan ang pagkakabukas nito. Nang masigurong kakasya na ako ay hindi ko na masyadong niluwagan at mabilis na nilusot ang sarili sa pinto.

"Phew! Success-- ay hindi pa pala," bulong ko.

Ngayon ko lang napagtuunan ng pansin ang kabuuan ng kwarto, unlike kahapon. Kulay cream ang pintura nito hindi kagaya nang mga nababasa at napapanood ko na basta kwarto nang lalaki ay kulay itim, puti o grey ang pintura sa mga kwarto nila. Malawak din ang kwarto at may malaking kama, may dalawang pintuan din sa gilid.

Ngunit hindi ito ang pinunta ko rito, kailangan kong hanapin ang mga damit ko para makapagpalit na ako ng damit. Tinungo ko ang isa sa mga pinto na nakita ko, ito siguro ang closet niya. Pagkabukas ay hinalughog ko na agad hindi na ako nag abalang tignan ang mga damit niya dahil halos pareparehas lang naman mga ito, puro pang opisina o kaya mga polo.

Ilang drawer din ang nabuksan ko bago ko mahanap ang mga damit ko. Nasa pinakadulo lang pala ito, kung alam ko lang sana 'edi dumeretso na lamang ako dito sa dulo, pinahirapan pa ako! "Andito ka lang palang damit ka!" As if naman sasagot yung mga damit ng 'Gaga nandito kami!', 'diba?

Nakigamit na lamang ako ng banyo, magpapalit lang naman ako. Mamaya na ako maliligo kasi maiinit na mamaya. Nang matapos ay kinuha ko na ang maruming damit ko at bumaba, syempre nilagay ko muna sa plastic alangan namang bitbitin ko itong nakaburara.

Pababa na ako sa hagdan nang makasalubong ko ang mag aama-- este 'mag aama' kuno. Sinipat ko ang mga ito mula ulo hanggang paa. S***a!!! Bakit mukha silang baboy?

"HOY ANO NA NAMANG GINAWA NIYO?" galit na sigaw, nako nag iinit ang ulo ko.

"SAGOT MGA CHANAK! IKAW! AKALA KO BA DADDY KA NILA BAKIT ANG DUDUMI NANG MGA IYAN?" baling ko sa nakahalukipkip na binata.

"They said it's their daily dose."

Mas lalong kumulo ang dugo ko sa narinig, gusto ko 'tong kalbuhin! Nakakabanas! " DAILY DOSE MY GAD!!! ALAM MO BA NA ANG HIRAP MAGLABA?" Nanggigil ako, baka maitulak ko ito sa hagdan kung hindi niya lamang hawak ang kambal.

"There is this thing called a washing machine." Aba? Hindi kaya basta basta nakakaalis nang dumi ang washing machine!

"Walang gagamit ng washing machine, mahirap yan tanggalin! Hala labas!" Bumaba na ako nang tuluyan at tinulak ito ngunit hindi naman malakas. "BABA SABI!!!" Mabuti at sinunod naman ako nito kung hindi sisipain ko na talaga 'to.

"Asan iyong gripo dito? Pakuha ka ng palanggana tsaka balde." Utos ko kay Raph nang makalabas kami, tinuro naman nang kambal kung nasaan ang gripo. "Oh ikaw lalaki anong tinatayu-tayo mo jan? Kunin mo na iyong pinapakuha ko sayo."

Hindi naman ito sumagot bagkos ay tumalikod lamang ito na parang walang narinig, ngunit nasisiguro kong narinig niya ako dahil ang lakas ba naman nang boses ko. Rinig pa ata sa kabilang bahay kahit ilang metro ang distansya nito mula dito.

BUMALIK si Raph na may dala dalang palanggana at balde-- hindi pala siya iyong may hawak kun'di iyong katulong niya. Mabigat marahil ang hawak ng dalaga dahil sa nakikita ni Thamara na pawes sa noo nito. Napapairap na lamang si Thamara kay Raph, 'Tamad talga', aniya sa sarili.

"Salamat. Pakilagay na lamang jan," turan ni Thamara.

"Kayong dalawang chanak alisin niyo mga damit niyo, tapos ilagay niyo jan sa palanggana." Nakapamewang nitong utos. Naramdaman ni Thamara ang dahang dahang pag alis ni Raph pero mabilis ang reflexes nang dalaga. "AT SAAN KA PUPUNTA?"

Pakiramdam nang binata ay bigla siyang kinilabutan, this is the first time that he's experiencing that kind of feeling. "To change?" Hindi siguradong sagot nito.

"Maghubad ka na din jan, 'yang coat mo lang naman ang madumi. Iyan na lamang ang hubarin mo." Hindi alam nang Thamara na dahil sa sinabi niya ay mas lalong nag iba ang timpla ng mukha ni Raph, mas naguguluhan ito sa kanyang nararamdaman ngunit hindi niya ito pinahalata.

"HUBAD SABI! Bilis!" Nasigaw na si Thamara kaya naman kahit may something na nararamdaman si Raph ay sumunod na lamang ito, coat lang naman ang aalisin niya. "Ilagay mo jan, umupo ka jan sa tapat ng palanggana."

"Then?" Naguguluhang tanong ni Raph.

"BOBO KA BA? Malamang ikaw maglalaba ng mga iyan! Your responsible for the twins dirty clothes! Bakit may reklamo ka? Hah!" Akmang susuntok si Thamara ngunit hindi naman natinag ang binata.

"WHAT? No! This is not acceptable! I have washing machine in the laundry ro--"

"Eh anong pake ko? Hah? Asan pake ko? Labhan mo yan in 20 minutes, kusutin mo nang maayos!" Muling inambahan ni Thamara ang suntok si Raph, ngunit sa pagkakataong ito ay nagkareaksyon na ito. Umilag ito.

Walang nagawa kun'di sumunod sa utos ng dalaga, nagtawag pa ang dalaga para kumuha ng sabon panlaba at saka binigay sa binatang nakabusangot. Hindi alam kong paano nito maalis ang mga putik sa damit ng kambal. Kung bakit ba naman pinaglaro niya ang mga ito sa putikan tapos puti pa ang damit.

Raph was busy washing their clothes when his friends came along. Unang bumungad sa mga ito ay ang likod nang isang dalaga na nakapamewang sa tabi nito at ang mga batang nambato sa kanila kanina. Agad nag init ang ulo nang apat ngunit natigil ang mga ito nang mahagip nang paningin nila ang isang matipunong naka white polo na lalaki. Panay ang kuskos nito sa damit.

"Whatta--wha?"

"Is that Raphael Angelo Angeles?"

"Washing clothes?"

"With his bare bands?"

Sunod sunod na tanong ng apat ngunit hindi naman ito kalakasan baka kasi marinig ng kambal. Hindi sila makapanila sa nakikita, una ay ang mga batang pranksters, pangalawa ay ito, si Raph naglalaba. Pangatlo ay ang dalagang nakatayo sa tapat nito habang nakahawak sa bewang at panay ang puna sa ginagawa ni Raph.

"Kuskusin mo pa, lalo na sa may manggas oh!" utos ni Thamara.

"I can't believe my eyes, am I sick or something?" Michael asked confusedly.

"I think so bro," Jonathan agreed.

"Basta huwag lang tayong makita no'ng dalawang bata, oks na ko do'n." bulong ni Gabriel.

"Agree," sabay nilang sabi habang tinataas baba ang kanilang ulo.

Ngunit ang iniiwasan ng apat na mangyari ay bigla na lamang natupad nang hindi sinasadyang mapatingin ang isa sa mga kambal. Gairon, one of the twins who saw the four men gasped and they can see clearly that he was happy. Happy to prank them again, they saw how the way he shakes his twin. Habang niyuyogyog ni Gairon si Gairen ay hindi nito inaalis ang tingin sa apat, like a predator looking it's prey. Naging dahilan din ito para maagaw ng dalawa ang pansin ni Thamara.

"Pinaggagawa niyo mga chanak?"

"Mommy, sila po iyong intruder kanina." wika ni Gairon.

"Mukhang hindi naman ah? They look decent," sagot ni Thamara. Sinipat ni Thamara ang apat mula ulo hanggang paa. Mukha naman silang desinteng tao kaya paano sila magiging intruder? tanong ni Thamara sa sarili niya.

Lumapit si Thamara sa mga ito, si Raph kasi ay deadma lang dahil nakapokus lamang ito sa pagkuskos nang damit. "Sino po kayo? Do you need something?" tanong ni Thamara nang tumigil ito ilang espasyo mula sa kinatatayuan ng apat. Teka! Familiar!

"We-- we are your neighbors!" Laking ngiting sagot ni Giovanni, sobrang plastik ng ngiti niya at alam iyon ni Thamara.

"We are Raphael's friends!" Michael added.

"Daddy's friends?" Nakasimangot na tanong ni Gairen.

"But Daddy ignored you po kanina, lahat kayo." dagdag naman ni Gairon.

"Thamara love, come here. What do I do next?" sabad ni Raph. Hindi man lamang nito sinulyapan ang apat na kanina pa nagugulat sa mga kinikilos niya. Kay Thamara lamang ito nakatingin, seryoso itong nakatitig sa dalaga at hinihintay ang susunod na sasabihin nito.

"Malamang banlawan mo, bakit tapos ka na bang magkuskos? Sure ka maputi na mga iyon ah? Ihahampas ko yan sayo kapag may nakita ako kahit tuldok lang!" Pagbabanta nang dalaga at umakma na manununtok. Tumango naman si Raph bilang sagot.

Nanlaki tuloy ang mga mata ng apat sa narinig, nagulat sila sa katapangan ng dalaga para pagsalitaan ng ganoon si Raph. Even them- his friends, walang umuuwing walang bukol sa mukha kapag napagtaasan nila ng boses si Raph dahil sa kanilang lima ito ang pinaka mainitin ang ulo at mabilis magalit.

"THE FUCK?" Hindi sinasadyang magmura ni Giovanni.

"NO CURSING INFRONT OF ME! GO AWAY!" Raph snapped at him while endlessly glaring at all of them. Saka nagwalk out ito at bumalik sa labahan niya na parang walang nangyari, sinunod din nito ang utos ni Thamara. Sumunod naman kay Raph ang dalawa at tinulungan ito. Ito lamang kasi ang maiiambag ng kambal kapag sinabing 'laba'.