KABANATA 2

CHAPTER 2

PARANG nananaginip ako. May nararamdaman akong haplos at halik mula sa mukha pababa sa leeg. Mainit ang palad na humahawak sa iba't ibang bahagi ng aking katawan. Tila idinuduyan ang aking pakiramdam. Sana ay hindi pa ako magising dahil maganda ang panaginip kong ito. Unti-unti pa akong nahuhulog sa kawalan. Mas lumalalim pa ang aking mahimbing na tulog pati na rin ang mga halik na iginagawad sa akin. Hanggang sa ang lahat ay lumalabo at ipinaubaya ko na sa kasama ang mga mangyayari.

Naalimpungatan ako nang magising. Sumakit ang aking ulo dala ng kalasingan kagabi. Pagod na pagod din ang aking katawan at hindi ko alam kung paano ako nakauwi at kung sino ang nagmaneho ng aking sasakyan. Siguro ay si Giesielle dahil siya lang naman ang masipag at nagtitiyagang ihatid ako pauwi kapag nakainom na. Siya rin siguro ang nagpalit ng suot ko. Dahan-dahan kung tiningnan ang katawan na natatabunan ng makapal na comforter dahil baka ang ginamit ko ng pajama ang ipinasuot niya ulit sa akin.

Kumunot ang aking noo at bahagyang natigilan dahil iba ang kulay ng aking kumot. Last time I check lavender ito pero bakit naging itim?

Mas nabigla pa ako sa nakita dahil wala akong kahit na anong suot. Napabalikwas ako ng bangon na lalong nagpasakit ng aking ulo. May gumalaw sa aking tabi at nilingon ko ito. Makinis na likod ng isang lalaki.

Lalaki! Ibig sabihin ay hindi si Giesielle ang kasama ko kagabi paalis ng bar? At may nangyari sa amin! Pinigilan kong sumigaw dahil baka magising ito at mas lalo lang lalaki ang problema.

Sa hitsura ng hubad na likod ng katabi ko, malamang ay wala rin siyang kahit isang saplot. Nagpalinga-linga ako habang pilit na hinihila ang kumot hanggang sa aking dibdib. Kailangan kong mahanap ang aking mga damit.

‘Oh my god!’ hiyaw ng aking isipan. Gusto kung maiyak dahil ang tanga-tanga ko. I gave up my virginity sa isang one night stand lang. Nag-uunahang nahulog ang aking mga luha at punong-puno ako ng pagsisisi.

Paano na si Steve? Ano ang sasabihin niya kung malaman niyang ganito ang nangyari sa akin habang wala siya? At hindi ko pa kilala ang lalaking nakauna sa akin at ayoko ring kilalanin siya. Paano kung iisang mundo lang ang ginagalawan namin? Paano kung kumalat ang nangyari sa amin? Posible bang kilala niya rin ako? Paano kung tulad ko, siya rin ay hindi alam na kami ang nagkasama kagabi? Paano kung may asawa ang tao? May mga anak?

Mabuti na lang at ako ang unang nagising sa aming dalawa. Dapat bago pa siya bumangon ay wala na ako rito para hindi na namin makaharap ang isa't isa at baka maging big deal pa ito. Isinuot ko ang puting roba na nakasabit sa likod ng silya malapit sa kama saka hinanap ang aking mga damit.

Wala talaga akong maalala sa mga nangyari kagabi. Ang huling naalala ko ay may kahalikan ako sa dance floor at ang iba ay  parang panaginip na lang lahat. Sa may pintuan papasok sa kwarto ay nakita ko ang mga undies, sa sala ang aking jeggings at sapatos at sa armrest ng sofa naman nakasabit ang aking crop top.

Lalabas na sana ako pero naalala kong wala pala akong pera. Hindi rin ako nagdala ng bag pagpasok sa bar kagabi dahil iniwan ko ‘yon sa aking sasakyan. Speaking of sasakyan, kailangan kong mahanap ang susi nito dahil hindi ko iyon mabubuksan. Kung hindi ako nagkakamali ay condominium din ang pinagdalahan sa akin ng lalaki basi na rin sa desinyo ng lugar. Sana ay inuwi rin namin dito ang aking sasakyan at nasa parking lot lang ito para hindi na ako mahirapan.

Babalik na sana ako sa kwarto ng lalaki nang maapakan ko ang hinubad niyang pantalon. Kinapa ko ang bulsa nito at nakahinga ng maluwag nang makita ang susi ko.

In fairness ang linis ng unit niya at kahit lalaki ay naka-organized lahat. Mula sa mga libro hanggang sa mga DVD tape ay nakasalansang mabuti. Nakaramdam ako ng uhaw kaya sumaglit na muna ako sa kusina. Pati ang kusina ay malinis din, walang kahit isang naiwang hugasin, tanging ang baso lang na ginamit ko ngayon.

Nakakita ako ng sticky note. Dapat ba akong mag-iwan ng mensahe? Ano naman ang isusulat ko? Saglit akong nag-isip bago ko ito kinuha at ang ballpen sa tabi nito.

'Let's just forget everything.' At idinikit iyon sa pintuan ng ref. Sana lang ay malinaw sa kanya iyon. Kalimutan na lang namin ang nangyari para wala ng problema.

Buong maghapon akong tulala sa sariling condo unit. Nakatanaw lang ako sa labas ng bintana habang umiinom ng tubig. Sobrang bigat ng aking pakiramdam at inuusig pa ng konsensiya. Mabuti na lang at hindi pa tumatawag si Steve simula kaninang umaga. Nag-message lang siya na magsisimula na sila sa taping at baka gabi na silang matapos. Nagpasalamat ako  dahil hindi ko alam kung paano siya kakausapin at kung may lakas ba ako ng loob na magsabi ng totoo.

Sino kaya ang lalaking katabi ko? Tanging likod lang niya ang aking nakita. Paano kung may asawa na iyon? Pumatol ako sa may asawa at naging panandaliang kabit. Pero kung may asawa man siya dapat ay nandoon din ito sa condo niya? Kung may asawa siya dapat sa ibang lugar niya ako dinala? Wala rin naman akong nakita na kahit na anong indikasyon na may kasama siya roong babae.

Tumunog ang aking cellphone dahil sa tawag ni Mother Chelsea kaya napukaw ako mula sa malalim na pag-iisip.

"Hello, Mother?" matamlay kong sagot.

"Hello, Pammy, mabuti naman at gising ka na? Hindi ka ba tinamaan ng hang over?" kumusta niya sa akin.

Hindi ako umimik dahil iba ang nagpapasakit ng aking ulo at hindi ‘yon ang alak na ininom kagabi.

"Anyways, Paloma, next month ay magri-renew ka na ng contract sa akin, naisip ko lang na hindi pa kita nabigyan ng bakasyon  baka gusto mong magpahinga o magbakasyon na lang muna simula ngayon at magri-resume ka after mong makapirma ng kontrata ulit?" paliwanag niya.

Seems good. Gusto ko talagang magpahinga total ay may ipon naman ako kaya ibibigay ko na lang muna sa mga baguhan ang ibang opportunities para makapag-out of the country pa ako. Pwede ko ring yayain si Giesielle na mag-beach dahil halos magkasabay lang naman kami sa pagpirma.

"Okay, Mother, ayos na ayos po sa akin," pagpayag ko.

"Noted, Paloma. So see you next month, dear." At may karugtong itong tawa. Para namang ang tagal naming hindi magkikita gayung baka sa susunod na gabi ay magkikita rin naman kami sa bar.

Bar. Naalala ko na naman ang nangyari kagabi. Sana lang ay hindi ako makikilala ng lalaking iyon kapag nagkita o nagkaharap kami ulit at sana ay hindi na kami magpang-abot kahit na kailan.

Nawalan na ako ng ganang lumabas kaya hanggang gabi ay nanatili lang ako sa condo, naglinis at naglaba. Wala rin naman akong gagawin kaya inubos ko na lang ang mga gawain dito kaysa tumawag ng maglilinis at pupunta sa laundry shop.

Saktong alas siyete ng gabi nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Giesielle.

"Pam, busy ka?" tanong kaagad niya sa akin.

" Hindi, why?"

"I'm here at the coffee shop malapit sa building ng unit mo, punta ka rito at samahan mo ako."

"Anong ginagawa mo riyan? Meeting someone?" tanong ko. Wala sana akong planong lumabas pero pagbibigyan ko na lang siya. Siguro nga kailangan ko ng kape ngayon.

Hindi na ako nag-abalang magbihis dahil malapit lang naman ang pupuntahan ko. Naka-high waist shorts at sleeveless top ako na pinaresan ng flip flops. Naka-messy bun ang buhok at hinayaang malaglag ang ilang hibla sa gilid ng mukha. Hindi ko na rin ginamit ang aking sasakyan dahil mas magandang maglakad na lang.

Sa labas pa lang ng coffee shop ay nakita ko na kung saan nakaupo si Giesielle . Madaling makita ang mga tao sa loob dahil sa salaming ding-ding na nakapalibot sa establisyimento. Pumasok na ako at umupo sa harapan niya.

"So, anong meron?" deritso kong tanong.

Bahagya pa siyang nagulat dahil sa aking biglaang pagsulpot kaya kunot-noo niya akong tiningnan.

"Trip mo ba talagang gulatin ako?" pagtataray niya na tinawanan ko lang.

"Magbabakasyon ka na pala simula bukas? Ako kasi next week pa. Sabi ni Mother bigyan din daw ng chance ang mga bagong talents niya."

“Yeah, mabuti na rin iyon na may pahinga tayo. Iyong tatanghaliin ka ng gising dahil napasarap ang tulog mo. Hindi ‘yong alarm clock na lang ang laging nagpapagising sa'yo," komento ko remembering those days na halos wala ng pahinga dahil sa larangang pinili namin.

"So what happened last night?" May pilyang ngiti ang kanyang mukha.

Nanlamig ako at biglang nataranta. Hindi ko napaghandaan itong tanong niya at natatakot ako sa magiging takbo ng usapan.

Mabilis kong kinuha ang baso ng tubig at halos kalahati ng laman nito’y ininom ko pero bigo pa ring bawasan ang kaba sa aking dibdib. Sinundan pa niya ng tingin ang paglapag ko sa baso.

"Ano pala ang tungkol kagabi? Uminom tayo as usual after a successful night," kunwaring simpleng sagot ko pero nanginginig ang aking mga daliri.

Pinaningkitan naman niya ako ng mata.

"About the guy na kasayaw mo sa dance floor? Ang hot niyo ngang tingnan." Isinandal niya ang kanyang likod sa silyang inuupoan.

"That was just some random guy na nakilala ko." Iniwas ko ang mata sa kanya.

Nagsalubong ang kanyang mga kilay na tila hindi kumbinsido sa aking sinabi. May tumawag sa kanyang cellphone at nagpaalam munang kakausapin lang saglit ang tumawag. Kung sino man ang tumawag sa kanya ay lubos akong nagpapasalamat dahil iniligtas niya ako mula sa interrogation ng kaibigan.

"Pam, pasensiya na. Ako ang nag-aya sa'yo rito pero ako ang unang mang-iiwan. Nag-iba na kasi kami ng meeting place ng kikitain ko sana. Doon na lang daw sa restaurant na malapit sa work place niya." Nakahinga ako ng maluwang dahil sa kanyang sinabi.

Mas malaki ang aking ngiti habang kinakawayan siya na papalabas ng coffee shop kaysa kanina nang makita siya.

Sana lang ay hindi na niya mabanggit ang tungkol sa lalaking iyon. Hindi ko alam kung ang lalaking tinutukoy niya at ang lalaking nakatabi ko ay iisa lang ba. Pero natigilan din ako kaagad dahil sa lalaking nakita mula sa labas ng shop.

Ang lalaking nasa kabilang mesa na may mapanuring tingin kagabi sa bar ay may kasama ngayong babae na inalalayan niya pasakay ng sasakyan. Babaero, iyon kaagad ang naisip ko. Sino bang niloloko ko? Ang ganoong hitsura ay magsiseryoso? Napailing na lang ako at pilit iwinaglit ang iba pang naisip.

Ginugol ko ang isang buong linggo sa pagpapahinga, pagsa-shopping at minsan ay sa pagpunta sa salon at spa. Ngayon ko lang naramdaman na sobrang nakapapagod ang buhay ko nitong mga nagdaang taon. I've been a model for almost six years at ngayon pa lang ako nabigyan ng mahaba-habang bakasyon.

Habang kumakain ng cereal bilang agahan ay may natanggap akong text.

'Honey, I'm home. Napa-aga ang uwi namin dahil madali kaming natapos sa taping.' Abot-tainga ang aking ngiti dahil sa mensahe mula kay Steve. Tatawagan ko na sana siya pero may kasunod pa itong text.

'I’ll call you later, hon, matutulog muna ako. Love you.'

Dahil siguro sa sobrang pagod kaya nagpasya itong matulog kaya hahayaan ko na lang, kawawa naman kung iistorbuhin ko pa. Isosorpresa ko na lang siya mamayang gabi. Dadalhan ko ng dinner para hindi na ito mag-abalang magluto at magkaroon pa ng mas mahabang oras para magpahinga.

Ako mismo ang nagluto ng dinner namin. Dahil mahilig si Steve sa gulay kagaya ko kaya nagpasya akong chopsuey na ang ihanda at coleslaw salad. Nag-bake rin ako ng choco moist cake para sa success ng taping niya sa Singapore. At dahil gusto ko siyang sorpresahin kaya sinadya kong huwag ipaalam na pupunta ako sa kanyang tinutuluyan ngayon.

Halos hindi na ako makapaghintay na bumukas ang elevator sa tamang floor kung nasaan ang unit ni Steve, tulad ko ay sa condo rin siya nakatira, magkalayo nga lang ang mga building namin.

Maingat kong inilapag ang dalang paper bag upang kumatok sa kanyang pintuan. Susugurin ko siya ng yakap kung napagbuksan na niya ako dahil sobrang nangulila ako sa kanya. Saka ko na lang sasabihin ang aking nagawang kasalanan dahil hanggang ngayon na kahit ilang araw na ang lumipas ay nagi-guilty pa rin ako.

Tatlong beses na akong kumakatok pero walang nagbubukas. Imposible namang hindi pa siya gising sa mga oras na ito. Kumatok ako ulit pero wala pa ring Steve na nagbubukas sa akin. Sinubukan kong pihitin ang siradura at sa kabutihang palad ay bukas ito. Dahan-dahan ko itong pinihit at pumasok nang walang nililikhang ingay. Baka nakalimutan niya itong i-lock hanggang sa nakatulog na lang siya.

Muntik pa akong madapa nang madulas dahil sa jacket na naapakan, mabuti na lang at nakabalanse pa ako. Pinulot ko ‘yon at maayos na tinupi bago inilagay sa sofa. Bakit ba sa sahig ito nakakalat? Ganoon na ba siya kapagod at hindi na ito umabot sa laundry basket?

Didiretso na sana ako sa kusina para ilagay sa mesa ang pagkaing dala nang makita na naman sa sahig ang pinaghubaran niyang T-shirt. Napailing na lang ako habang pinulot iyon pati ang pantalon niyang nasa lamesita. Maging ang medyas at sapatos ay itinabi ko rin sa shoe rack na malapit sa pinto. Pero hindi ko inaasahan ang sunod kung mapupulot, damit ng babae at undies. Imposible namang sa kanya pa ito. Bumundol ang kaba sa aking dibdib habang sinusuri ang damit at pilit kong inaalala kung may naiwan ba akong gamit dito. Mabilis akong naglakad papunta sa kanyang kwarto at gumuho ang aking mundo sa nakita, si Steve na walang kahit isang saplot ay nakadagan sa babaeng hubo't hubad habang mainit silang naghahalikan. Tumulo ang aking luha at hindi makagalaw.

"Mga walang-hiya!" tanging nasambit ko nang makahugot na ng kaunting lakas sabay bato sa kanila ng damit na hawak ko.

Halata ang gulat at takot sa mukha ni Steve nang tumingin sa akin. Mabilis siyang tumayo at kinuha ang towel sa may paanang bahagi ng kama at itinakip sa kanyang kahubaran. Doon ko nakita ang mukha ng babae, si Angel na co-model ko. Tama pala ang hinala ni Giesielle na may itinatagong galit para sa akin ang babaeng ito at malamang ay sinadya niya ang pagbuhos ng tubig sa akin. Lumabas ako ng silid pero sinundan ako ni Steve at naabutan sa sala.

"Pam, let's talk," pakiusap niya saka hinawakan ako sa braso para pigilan sa tangkang pag-alis.

"Ano pang dapat nating pag-usapan!" sigaw ko habang umiiyak.

"I'm sorry. Alam kong sa simula pa lang ay mali na ito pero hindi ko lang kasi alam kung paano ko sasabihin ang lahat," mahinang usal niya habang nakayuko.

Tinitigan ko siya habang nakakuyom ang aking palad. Napaka-unreasonable niya, matagal na pala niya akong ginagago pero hindi man lang nakaramdam ng konsensiya.

"I love you, Pam, at alam mo ‘yan. It's just that parang nag-stay na lang tayo roon, pareho nating mahal ang isa’t isa at iyon na lang ang pinanghahawakan natin sa ating relasyon. Parang walang nagbago, walang ibang nangyayari and I got bored so pumasok ako sa isa pang relasyon," paliwanag niyang wala namang kwenta.

"Kaya ba pinagsabay mo kami? Kung na-bored ka sana ay nagsabi ka na lang ng totoo. Kahit masakit at least nagpakatotoo ka." Pinahid ko ang luha sa aking pisngi. Hindi niya lang ako sinaktan inapakan pa niya ang dignidad ko bilang isang babae.

"I'm sorry dahil para sa ‘kin wala ring thrill ang relasyon natin. Wala nga tayong sexlife kasi you really respect the sanctity of marriage. Kaya naghanap ako ng babaeng pwedeng magpawi ng aking pagka-uhaw," buong pagmamalaki niyang sabi.

Hindi na ako nakatiis kaya ibinato ko sa kanya ang plorerang nakapatong sa mesang malapit sa akin.

"Bwisit ka! Kasalanan ko pa ngayon kung bakit nagawa mong magloko?! Bakit hindi mo na lang aminin na maniac ka kaya ang nasa kokote mo lahat ng mag-boyfriend at girlfriend dapat nagsi-sex! You want freedom? Iyong hindi ka mabo-bored? Magsama kayo ng Angel mo total pareho naman kayong manloloko at malandi." Tumalikod na ako at humakbang palabas ng kanyang unit. Pero bago pa tuluyang makaalis ay may naalala ako kaya hinarap ko siya ulit, "one more thing ikaw lang ang walang sex life dahil ako mayroon no’n. Naibigay ko sa ibang lalaki ang sarili ko kaya patas lang tayo." Bago pa siya makahuma ay tuluyan ko nang nilisan ang lugar niya. Narinig ko pang tinawag niya ako pero hindi ko na siya nilingon.

Inubos ko ang aking luha sa loob ng kwarto ng aking unit. Karma ko na ba ito dahil sa pagsuway kay Papa? Naibigay ko sa hindi kilalang lalaki ang aking pagkababae. Niloko ako ng walang-hiya kong boyfriend at ako pa ang sinisisi ng gagong Steve na iyon.

Tama ang lalaking nakasayaw ko sa bar na siguro’y niloloko rin ako ni Steve ng mga oras na iyon. Masaklap ay co-model ko pa ang ipinalit sa akin. Bumuhos ulit ang aking luha at hinayaan ko lang itong maglandas sa magkabilang pisngi, umaasang mabawasan ang sakit at galit na nararamdaman ngayon. Nakonsensiya pa ako dahil may nakasiping akong iba pero ang bwisit na Steve ay ginagago rin pala ako.

Sana bukas ay mag-iba na ang takbo ng aking bukay. Sana ang sakit ay mapapawi na bukas o sa susunod na mga araw.