SIGURO alam ni Jason o nababakas nito sa mukha niya ang labis na kapaguran kaya naman pinayuhan nalang siya nito na humiga. Napangiti siya doon.
"Hey," nang marahil mapuna nito ang pagngiti niya ay iyon ang naging reaksyon ng binata. "What is it?"
Umiling si Jenny. "Naisip ko lang, kahit naman nakahiga ako mapapagod din naman ako sa gagawin mo," aniyang hindi napigilan ang matawa ng mahina na sa kalaunan ay napasinghap nang tuluyang bumalik sa ibabaw niya ang binata.
Amuse hindi lang ang ngiti kundi pati ang kislap sa mga mata ni Jason na tumitig sa kanya dahil sa sinabi niyang iyon.
"Really?" tanong nitong ibinuka ang kaniyang mga hita saka sa mabilis at hindi niya namamalayang pangyayari ay nagawa na nitong ibalik sa loob niya ang pagkalalaki nito. "Yeah?" ang nanunukso pa nitong tanong sa kaniya saka muling itinulak papasok sa kaniyang bukana ang pagkalalaki nito.
Daing ang tanging naisagot ni Jenny sa ikinilos na iyon ni Jason.
Katulad ng sinabi niya kanina, kahit na sabihin pang nakahiga na siya ay mapapagod parin siya. Pero hindi na niya nagawang ipaliwanag pa iyon kay Jason dahil nang mga sandaling iyon ay sinimulan na nito ang magkakasunod nitong pananalasa sa kanya kaya tuluyan na nga siyang nawala sa sarili niyang katinuan.
"Sweetheart, malapit na ako," iyon ang narinig niyang ibinulong sa kaniya ng binata makalipas ang ilang sandali ng malalalim at buo nitong ulos.
Napangiti doon si Jenny saka masuyong hinaplos ang mukha ni Jason. Pagkatapos ay kinabig niya ito saka siniil ng halik. "Okay," sagot niyang mariing ipinikit ang kaniyang mga mata kapagkuwan.
Sinalubong ni Jenny ang mga ulos ni Jason at iyon ang naging dahilan kung kaya naramdaman niyang katulad nito ay muli na naman siyang lumapit sa kaluwalhatian.
"H-Hayan na naman, ako, mmmnnnn..." pagbibigay alam pa niya sa katalik pagkatapos ay isinubosob sa leeg nito ang kaniyang mukha.
Walang anumang naging pagtugon si Jason sa sinabi niyang iyon. At sa halip ay mas ginawa pa nitong pangahas ang sumunod nitong paglalabas-masok sa pagkababae niya. Ilang sandali lang nang maramdaman niyang malapit na siya ay siya na mismo ang gumawa ng paraan upang pagtagpuin muli ang kanilang mga labi, hanggang sa hindi nagtagal, matapos ang ilang malalalim at buong ulos ay naramdaman niya ang tila ba mainit na sumabog sa loob niya kasabay ng pag-agos ng mainit na likido mula sa kaniya.
*****
"ARE you okay?" tanong ni Jason makalipas ang ilang sandali at pareho na silang nakahiga.
Kinuha ng binata ang kumot saka iyon itinakip sa kahubaran nilang dalawa saka siya nitong kinabig at saka iniunan sa mismong braso nito.
"Okay lang ako," pag-amin niya saka isiniksik ng husto ang sarili sa tagiliran nito at saka mahigpit na iniyakap ang kamay niya sa katawan nito.
Napangiti siya sa paglapat ng mainit na labi ni Jason sa kanyang noo pero minabuti parin ni Jenny ang ipikit ang kaniyang mga mata dahil sa ngayon ay matinding antok at pagkahapo na nararamdaman niya.
"Sweet dreams," ang narinig niyang sinabi pa muna sa kaniya ni Jason habang hinahaplos nito ang mga hibla ng buhok na bahagya pang tumabing sa kaniyang mukha.
"Matutulog na ako," aniya habang pikit ang mga mata at inaantok na tono.
Narinig niyang tumawa ng mahina si Jason. "Okay," anitong mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa kaniya pagkatapos.
*****
KINABUKASAN ay minabuti ni Jason ang magising ng mas maaga. Sinadya talaga niyang unahan ang nanay niya at si Aling Malou sa alam niyang oras ng pagbangon ng mga ito para naman hindi mag-isip ng hindi magandang ang dalawang matanda tungkol kay Jenny.
Nasa kwarto na niya siya nang maalala niyang padalhan ng text message ang dalaga.
Sigurado kasi siya na kapag nagising ito ay agad siya nitong hahanapin kaya minabuting niyang magpaliwanag nalang kay Jenny para makaiwas sa kahit anong hindi maganda na pwede nitong isipin tungkol sa kaniya.
Kung may isang bagay man kasi siyang kailangang ibalik ngayon iyon ay ang tiwala ni Jenny sa kaniya. At kapag nangyari iyon ay alam niyang hindi narin magiging mahirap para sa dalaga ang paniwalaan nito ang lahat ng sinasabi niya, at kasama na roon ang kung ano ang tunay niyang damdamin para rito.
Masayang-masaya siya nang mga sandaling iyon.
Hindi man iyon ang unang beses na may nangyari sa kanila mula nang muli silang nagkita ay masasabi niyang nakakasilip parin siya ng pag-asa.
Pag-asa na darating ang araw ay magagawa niyang ibalik sila ni Jenny sa dati. Ang ibig niyang sabihin ay katulad noong mga bata pa sila.
Nahiga si Jason at matapos i-check kung anong oras na sa orasan na nasa kaniyang cellphone.
Kinse minutos bago ang ikalima ng umaga.
Alam niyang ganoong oras ay gising na si Aling Malou kaya minabuti narin niya ang bumangon nalang dahil ang totoo, wala naman na sa plano niya ang bumalik sa pagtulog.
Tutulong nalang siya sa paghahanda ng agahan dahil alam niyang hindi kaagad makakabangon si Jenny dahil nga sa pinagod niya ito ng husto. Sa naisip niyang iyon ay hindi napigilan ni Jason ang mapangiti.
Hindi niya makakalimutan ang nangyari sa nakalipas na gabi.
Kung gaano kainit na tinugon ni Jenny ng mahihina nitong daing at halinghing ang lahat ng ginawa niya rito. At hindi niya maipapangako sa sarili niya na iyon ang magiging huli. Dahil kung siya ang tatanungin, gusto niyang maging sila ulit at seryoso siya nang sabihin niya sa dalaga ang tungkol doon.
Although nauunawaan naman niya ang dalaga kung bakit hindi ito pumapayag sa gusto niyang mangyari, willing din naman siyang paghirapan ang lahat makuha lang muli ang dalaga at tuluyan na itong gawing kaniya.
*****
MABIGAT ang katawan na bumango si Jenny mula sa pagkakahiga niya nang araw na iyon.
Una niyang hinanap ang cellphone niya na nakapatong sa sidetable ng kama at doon siya agad na napangiti nang makita kung kaninong mensahe ang naroon, walang iba kundi kay Jason.
Nagising nga siya na wala na ito sa tabi niya.
Inasahan naman niya iyon dahil alam niyang hindi gugustuhin ni Jason na matanong ito ni Mama Loida o kahit ni Aling Malou kung saan ito nagpalipas ng gabi kung sakali. At hindi napigilan ni Jenny ang kiligin dahil doon.
Matagal na panahon man ang lumipas nang magkalayo siya, alam parin pala niya kung paano mag-isip ang binata at kinikilig siya tungkol doon.
Good morning sweetheart,
Hindi na kita ginising nang umalis ako kasi alam kong pagod ka. Umuwi na ako kasi ayokong magkaroon ng idea sina nanay at Aling Malou kung ano ang nangyari sa atin. Magpahinga ka, ako na ang magdadala ng almusal at pananghalian mo.
Iyon ang message na ipinadala sa kanya ni Jason na totoong nagpakilig at nagpangiti sa umaga niya.
Bumangon narin si Jenny pagkatapos niyon.
Mabilis na namula ang mukha niya nang makita ang roba niyang inihulog kagabi ni Jason sa gilid ng kama. Kinuha niya iyon saka tuluyang pumasok na ng banyo.
SA loob ng banyo agad na bumati kay Jenny ang repleksyon niya sa malaking salamin. Noon niya nakita na puno ng maliliit at pulang marka ang buong katawan niya partikular na sa bahagi ng kaniyang dalawang dibdib at pati narin ang kaniyang tiyan.Noon nagbalik sa alaala niya kung gaano kainit siyang inangkin at pinaligaya ni Jason sa buong magdamag. At habang nagpiplay ng paulit-ulit ang tungkol doon sa kaniyang isipan ay hindi na naman napigilan ng dalaga ang muling pamulahan.Pero kahit hindi niya aminin, alam niyang kung mauulit iyon ay magugustuhan parin niya. Dahil katulad ng sinabi niya, kung matatawag mang kasalanan ang ginagawa nilang dalawa, si Jason ang klase ng kasalanan na hindi niya kayang iwasan.Ginawa lang niyang mabilis ang kaniyang pagligo. Saktong kalalabas niya ng banyo ng makarinig ng magkakasunod na katok sa pinto. Alam niya kung sino iyon kaya naman kasama ang kaba na agad na sumikdo sa dibdib niya y nandoon rin ang hi
DAHIL maaga silang bumaba ng Baguio, bago ang pananghalian ay narating na nila ang San Ricardo. Isang probinsya sa Norte kung saan nakalibing ang mga labi ni Ara. Pero bago iyon ay minabuti muna nilang dalawa ni Jason ang dumaan sa isang flowershop kung saan sila bumili ng bulaklak at isang maganda at espesyal na kulay puting kandila. "Halika na?" makalipas ang ilang minuto mula nang marating nila ang pribadong sementeryo kung saan nakalibing si Ara ay iyon ang narinig niyang isinatinig ni Jason. Nanatili parin kasi siyang hindi kumikilos at nakaupo lang sa loob ng kotse. Kakaiba ang nararamdaman niya nang mga sandaling iyon. Siguro kasi nakakaramdam siya ng matinding guilt dahil matapos ang lahat ng nalaman niya sampung taon na ang nakalilipas ay hindi niya kinausap pati si Ara. Maraming beses siya nitong sinubukang tawagan pero kahit isa sa mga iyon ay wala siyang sinagot. At ngayong nandito na siya, may karapatan pa ba siyang makaramdam
"ALAM mo ba kung gaano ako kasaya dahil nagkita ulit tayo?" si Jason iyon nang manatili siyang namumula ang mukha pero nakatitig rito.Nahihiyang nagyuko ng kaniyang ulo si Jenny para iiwas ang paningin niya kay Jason na nang mga sandaling iyon ay tila ba hinihigop ang lahat ng lakas na mayroon siya sa kaniyang katawan."Hindi mo ako kailangan na palaging iwasan Jen," ang narinig niyang muling sinambit ni Jason nang manatili siyang tahimik.Hindi niya alam kung dahil iyon sa ginawa niyang pag-iwas ng tingin rito pero parang iyon ang nakita niya sa hindi lang sa mga mata kundi maging sa aura ng mukha nito at sa paraan ng pagtitig nito sa kaniya."Hindi pa kasi ako ready sa ngayon," iyon ang totoo kaya iyon ang minabuti niyang sabihin na kay Jason.Nakakaunawa ang ngiti na pumunit sa mga labi ng binata bago nito ginagap ang palad niya saka iyong itinaas at hinalikan."Subukan mo ulit, this time sa akin, at pangako hindi
KATULAD nang napag-usapan nilang dalawa ni Jason, kinabukasan ay lumuwas narin siya pabalik ng Maynila. Medyo hindi nasiyahan si Mama Loida tungkol sa bagay na iyon pero wala siyang choice. Marami siyang kailangang balikan sa lungsod at una na roon ang kaniyang ina, pangalawa ay ang negosyo nila na siya ang talagang nagpapatakbo na simula nang maka-graduate siya. "Thank you, pumayag ka na ihatid kita," si Jason na nakaupo sa harapan ng manibela at ngiting-ngiti habang nagmamaneho. Umikot ang mga mata ni Jenny sa sinabing iyon ng binata. "Para naman may magagawa ako eh nagpa-backup ka sa nanay mo," aniyang sinundan pa ang sinabi ng mahinang tawa. "Bakit, hindi ka ba masaya na kasama mo ako? Kasi kung ako ang tatanungin mo, talagang napakasaya ko," si Jason na bakas sa tono ng pananalita ang damdaming sinabi. Hindi na umimik pa si Jenny sa sinabing iyon ng binata. Hindi naman kasi niya gustong aminin dito na masaya siya at kasama niya i
KATULAD ng sinabi ni Jason ay maaga itong dumating kinabukasan upang tulungan siya sa lahat ng gagawin niya sa pagbi-bake. "Nililigawan ka ba niya anak?" tanong ng nanay niya nang nasa kusina sila at naghahanda ng mesa para sa agahan. Napabuntong hininga si Jenny sa tanong na iyon at pagkatapos ay tinapos na ng tuluyan ang pagtitimpla niya ng kape. Inilapag niya ang tatlong tasa sa mesa saka hinarap ang nanay niya para sagutin ang katanungan nito. "Nagsabi siya sa akin Nay, nung nasa Baguio kami," pagsasabi niya ng totoo. Tumango-tango si Rowena sa isinagot niyang iyon. "Bakit parang hindi ka masaya? Hindi ba si Jason ang first love mo?" tanong ulit ng nanay niya na inilapag naman sa mesa ang isang bandehado ng umuusok na sinangag. "Hindi pa kasi ako ready Nay," iyon naman talaga ang totoo kaya iyon narin ang sinabi niya. Hindi naman siya naglilihim sa nanay niya, ang lahat ay sinasabi niya rito maliban na lamang s
Hindi man magawang aminin ni Jenny pero talagang masaya siya ng araw na iyon dahil kasama niya si Jason. Pakiramdam niya bumata ulit siya at bumalik noong panahong nasa kolehiyo pa silang dalawa. Bago ang pananghalian ay pinuntahan sila ng nanay niyang si Rowena at dinalhan ng makakain. Tuwang-tuwa si Jason at maganang kumain ng Sinigang na Spareribs na niluto ng kaniyang ina. "Marami pa ba?" tanong ni Rowena sa kaniya habang pinanonood silang dalawa ni Jason sa pagkain nila ng pananghalian. Tumango si Jenny. "Marami pa nay, pero sa tingin ko matatapos ko naman lahat ngayon kasi masipag itong assistant ko," aniyang sinulyapan si Jason na nakita niyang pinagpapawisan pa ang noo dahil mainit ang sabaw ng kanilang ulam. Hindi alam ni Jenny kung nabasa ba ng nanay niya ang iniisip niya pero bigla nalang itong nagpaalam at nagsabing maluluto ito ng Ginataang Bilo-Bilo at dadalhan sila mamay para sa meryenda. Babalikan nalang ri
KAHIT yata ilang beses siyang halikan ni Jason, kahit kung tutuusin ay hindi iyon ang unang beses na gagawin nila ang ganoon, ang kakatwang kuryente na paulit-ulit na nanunulay sa bawat himaymay ng katawan niya ay para bang wala nang katapusan. Pakiramdam niya hindi na siya masasanay kahit dapat ay sanay na siya.Nang pakawalan ni Jason ang mga labi niya ay nagkaroon si Jenny ng pagkakataon para sumagap ng hangin. Pero sandali lang iyon dahil matapos suyurin ng binata ng tingin ang kanyang mukha ay muli rin naman nitong inangkin ang kaniyang mga labi. At siya, awtomatiko niyang tinugon ang mga iyon sa kaparehong paraan.Ilang sandali lang at naramdaman narin ni Jenny ang pagsisimulang maglikot ng mga kamay ni Jason sa katawan niya. Una nitong sinakop ang mga dibdib niya bagaman hindi iyon pumaloob sa suot niyang damit ay napaungol parin ang dalaga.Suot pa nga niya nang mga sandaling iyon ang kaniyang apron pero ramdam parin niya ang tila tumata
SA mismong pwesto niyang iyon siya inangkin ni Jason. Dahil katulad ng hiningi at sinabi niya sa binata, nagpakabaliw nga silang dalawa. Pero may palagay siya na naging mas matindi ng epekto sa kanya at sa katawan niya ng pagtatalik nilang iyon. Itinaas lang ng binata ang dalawang paa niya sa gilid ng mesa at pagkatapos ay nagawa na nitong pag-isahin ang katawan nilang dalawa. Marahas ang naging pagtulak ni Jason sa pagkalalaki nito papasok sa kaniyang bukana. Pero sa kabila ng kagustuhan niyang sumigaw ay nagpigil siya dahil inaalala niya na baka may makarinig sa kanya at may makaalam ng ginagawa nila. "B-Bilisan mo lang kasi baka biglang dumating si Nanay!" bulong niya saka napadaing nang biglang idiniin ni Jason ang pagkalalaki nito sa loob niya. "Shit!" pahabol pa niya. "Sabi mo bilisan ko," ang binatang nakaringgan pa niya ang amusement sa tono nang pananalita na muling hinila saka itinulak papasok ang galit nitong pagkalalaki sa