หน้าหลัก / LGBTQ+ / Can't deny #ของคุณเชาว์ / 01 หล่อแล้วเป็นรับไม่ได้เหรอวะ (1/2)

แชร์

Can't deny #ของคุณเชาว์
Can't deny #ของคุณเชาว์
ผู้แต่ง: Blue Horizon

01 หล่อแล้วเป็นรับไม่ได้เหรอวะ (1/2)

ผู้เขียน: Blue Horizon
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-03 15:39:31

ดีกรีเดือนมหา'ลัย เป็นเกย์ไม่พอ แถมรับด้วยเนี่ยนะ?

ทรงโคตรชายแท้

หล่อฉิบหาย ทำไมเป็นรับวะ

และอีกสารพัดจะได้ยินมาในช่วงหลายเดือนให้หลังมานี้

ว่านไม่เข้าใจ ทำไมมนุษย์ในมหาวิทยาลัยแถบนี้ต้องสเตอริโอไทป์ว่าคนตัวสูง หน้าตาหล่อ ๆ เซอร์ ๆ แม่งต้องเป็นสเตรตหรือรุกด้วยวะ ใครมันริเริ่มวาดภาพจำพวกนี้กัน ถ้ารู้นะ พ่อจะไล่เตะแม่งเรียงตัวเลย

เพราะเขาแม่งเดือดร้อนฉิบหายน่ะสิ ว่านรูปร่างสูงถึงร้อยแปดสิบห้าเซ็นต์ ผมยาวระต้นคอ เซอร์ ๆ ใส่เสื้อเชิ้ตกับยีนสีซีด ตามสไตล์เด็กสถาปัตย์ ดูเผิน ๆ ก็ไม่รู้รสนิยม แต่เป็นรับแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่รุกด้วย

แล้วจะไม่ให้หัวร้อนเรื่องสเตอริโอไทป์ได้ไง หาคนคุยกันก็ยาก ยิ่งแอปฯ นัดเยนี่ไม่ต้องพูดถึง เจอหน้ากันก็หันก้นให้แล้ว เวรกรรมจริง ๆ ไอ้ว่าน

"โคโรน่าไลต์ขวดนึงพี่"

เขาเลยลำบากต้องดั้นด้นออกมาใจกลางเมือง เพราะเจอแต่คนโพเดียวกันในมหา’ลัย เอาวะ อย่างน้อยคืนนี้ มันต้องได้สี้กันบ้างแหละ เตรียมตัวมาพร้อมขนาดนี้

ระหว่างได้เบียร์มาก็เริ่มจิบรับรสของบาร์เลย์มอลต์ สายตาคู่คมมองไปทั่วเผื่อมีใครน่าสนใจ ส่วนมือปัดแอปฯ นัดดู เผื่อแมตช์ใครที่อยู่แถวนี้

Rrrrr

Anonymous7155 : สวัสดีครับ ผมชื่อยิมนะ อยู่แถวไหน สะดวกนัดมั้ย

แจ้งเตือนแรกทักมาได้ใจความจนนิ้วหยาบกร้านของเด็กตัดโมเดลช่ำชองต้องกดไปดู โปรไฟล์ชายหนุ่มคนนี้อายุยี่สิบห้า ไม่โชว์หน้า โชว์แต่ผิวแทนและอกลีน ๆ ซึ่งไบโอตั้งไว้ว่ารุกไม่รับ ว่านเลยไม่ลังเลจะปัดเลือก

BT6969 : ว่านครับ อยู่ที่ร้าน Chaos

BT6969 : ถ้าจะนัด ผมขอเจอก่อน

Anonymous7155 : อยู่ใกล้กันเลย อีกยี่สิบนาทีเข้าไป

รอยยิ้มบนปากหยักเกิดขึ้นเมื่อวันนี้ร่างสูงไม่ได้ชวดคู่นอน มือหยาบกร้านรีบสอดมือถือเก็บไว้ในกระเป๋า นั่งดื่มแอลกอฮอล์ เพลิดเพลินกับเสียงดนตรีและปล่อยหัวสมองให้ว่างเปล่า

อีกเหตุผลที่ว่านต้องมาหาคู่นอนในช่วงหลายเดือนมานี้เป็นเพราะแฟนหนุ่มที่คบกันมาได้ครึ่งปีบอกเลิก โดยเหตุผลที่ว่าก็ทำเอาช็อกเหมือนกัน

‘เราว่าเราอยากเป็นรับมากกว่าอะ ทุกครั้งที่เราทำกับว่าน เราไม่มีความสุขเลย’

ถึงคบกันไม่นาน มีเซ็กซ์กันไม่บ่อย แต่ทุกครั้งว่านก็รู้สึกเหมือนได้รับการเติมเต็มทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ แม้ฟังดูโคตรเวอร์แต่มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ อาจเพราะแฟนเก่าเป็นคนดีและเอาใจใส่กันอย่างสม่ำเสมอมาตลอดนั่นแหละมั้ง

ถึงจะเสียใจและนอยด์ที่ความรักไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวัง แต่ว่านไม่นึกโกรธ เมื่อคิดถึงความน่ารักและการฝืนตัวเองซึ่งแฟนเก่าทำให้มาตลอด

“ว่านปะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยทัก พร้อมกับร่างสูงใหญ่ของคนมาใหม่ที่ยืนข้าง ๆ

“ยิมเหรอ” รูปลักษณ์ภายนอกของคนมาใหม่คือผิวแทนและหุ่นกำยำ ใบหน้าคมคร้ามตามสไตล์หนุ่มไทยและทรงผมสกินเฮดอย่างกับพวกตำรวจหรือทหาร

“ใช่ครับ รอนานปะ”

“ไม่นาน เบียร์สองสามขวดเอง”

“งั้นดื่มสักครึ่งชั่วโมงก่อน ค่อยออกไป?”

“รีบจังอะ สักหนึ่งหรือสองชั่วโมงแล้วกัน กรึ่ม ๆ หน่อยน่าจะดีกว่า”

ยิมยกยิ้มบางก่อนจะสั่งไฮเนเก้นให้ตัวเองและโคโรน่าไลต์ให้กับว่านเมื่อเห็นว่าขวดสีใสของคนข้างกายว่างเปล่า ร่างสูงของว่านที่ยืนใช้ศอกเท้าเคาน์เตอร์ขยับไปเบียดใกล้อีกคนอย่างตั้งใจทว่าก็ไม่ได้สบตามองเพียงเพราะอยากดูปฏิกิริยาตอบกลับ

มือใหญ่แสนแข็งแรงคว้าหมับเข้าที่ข้างเอวสอบและก้มหน้าลงจูบไหล่ว่านเบา ๆ ความรู้สึกจั๊กจี้ หวิว ๆ ในช่องท้องอันแสนรื่นรมย์ทำให้ว่านจูบตรงกกหูอีกคนคืนกลับไปด้วย

“Make out ก่อนได้ปะ” ยิมก้มลงมาเล็กน้อยเพื่อกระซิบ “ปากว่านโคตรนุ่มเลย”

“งั้นจูบดูเปล่าละ อืม...”

จบคำท้าให้ลอง ร่างกำยำก็ประกบปากลงมาทาบทับความนุ่มนิ่มที่ถูกใจตั้งแต่แรกสัมผัส ยิมขบเม้มและกัดอย่างมันเขี้ยว เช่นเดียวกันกับว่านที่กัดไปจนได้รสสนิมเบา ๆ ลิ้นสากหนาของยิมสอดเข้าโพรงปากของหนุ่มเซอร์ก่อนกวาดต้อนไล่ลิ้นสีสดสลับดูดดึงอย่างลามกจนว่านส่งเสียงครางอย่างพอใจ

ทั้งสองมอบจูบดูดดื่ม เย้าแหย่และหยอกล้อกันอยู่สักพัก ลิดรอนลมหายใจกันไปมากกว่าสองนาทีแล้วถึงค่อย ๆ ถอนจูบออก กระนั้นก็ยังคงอ้อยอิ่งขบเม้มริมฝีปากกันอยู่อีกสักพัก

“ยิมชอบแรง ๆ เหรอ บีดีเอสเอ็มหรือเปล่า” รสจูบจากยิมค่อนข้างหยาบโลน จาบจ้วง รุนแรงเล็กน้อย แต่นั่นก็เหมือน ๆ กับที่ว่านมอบให้ไป

“ไม่เชิง แค่ทำแรงหน่อย ว่านโอเคปะ”

“ก็ไม่แย่นะ ต้องลองของจริง”

คนหน้าหล่อยักไหล่ให้ ทิ้งคำตอบแบบปลายเปิดเล็ก ๆ ถึงรสนิยมของอีกฝ่าย หยิบขวดเบียร์ขึ้นมากระดกดื่มดับความกระหาย

ร่างกำยำเบียดเสียดเข้าหาร่างสูงของว่าน นัวเนียใบหน้า มอบจูบ หอมแก้ม บีบเคล้นลำตัวไปมาและแสร้งเอากลางกายแนบบั้นท้ายแน่นกล้ามเนื้อ ซึ่งหนุ่มเซอร์ก็ขยับบั้นท้ายส่ายไปมาบดเบียดอย่างท้าทายเช่นเดียวกัน

“แล้วนี่... ว่านอยู่แถวไหน”

“ไกลอะ ทำไม?”

“ถ้าไกลจะได้เปิดโรงแรมไง แต่ถ้าไม่ไกลก็ไปห้องว่านกัน”

“ไม่ไหวแล้วเหรอ” น้ำเสียงหยอกล้อถาม ก่อนจะกระดกเบียร์ที่เหลือก้นขวดให้หมดทีเดียว “แข็งจนนึกว่าหิน”

“นาน ๆ จะได้เจอคนหล่อแถมขี้ยั่วขนาดนี้ ไม่แข็งก็พระอิฐพระปูนแล้วแหละ” ยิมตะปบมือลงบนสะโพกว่านเบา ๆ บีบเคล้นบอกว่าเขาต้องการอีกคนจนไม่ไหวแล้ว

“งั้นไป-”

“มึงมีหน้าโผล่มาด้วยเหรอไอ้ยิม”

เสียงดุ ๆ ที่ดังขึ้น ทำให้ว่านและยิมหันไปมองพร้อมกัน ร่างกำยำจิ๊ปากอย่างขัดใจ ก่อนจะหยิบขวดเบียร์มายกดื่มจนหมดแล้ววางไว้ที่เคาน์เตอร์บาร์ ทำเอาหนุ่มเซอร์งุนงงไปกับภาพนั้น

“นี่ มีอะไรกันเหรอครับพี่” การ์ดของร้านหันมามองว่าน ส่ายหน้าไปมาให้

“ไอ้นี่มันชอบมาหลอกคนไปนอนด้วยแล้วแอบถอดถุงเอาอะดิน้อง เพิ่งโดนแจ้งความไปวันก่อน น้องไปหาคนอื่นเหอะ ส่วนมึงไอ้ยิม ถ้าไม่ออกไป กูเรียกตำรวจ”

“เหี้ยอะไรเนี่ย” ว่านเดือดขึ้นมาเมื่อได้ยินคำบอกเล่าจากพี่การ์ดร่างสูงใหญ่ “เอาแบบใส่ถุงก็ฟินเหมือนกันแหละไอ้ควาย เอาความเชื่อผิด ๆ แบบนี้มาจากไหนวะ”

เมื่ออารมณ์สยิวที่วาดฝันพังทลายลง ว่านก็สาดคำหยาบคายใส่ทันที อีกทั้งยังโมโหเรื่องคนที่เขาดีลด้วยมีพฤติกรรมต่ำทรามและเป็นภัยสังคมแบบนี้

ยิมอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ อยากตอกกลับว่านที่ยืนเท้าเอวด่าแต่นึกไม่ออก เพราะกังวลว่าจะโดนตำรวจจับลากเข้าซังเต คนสวะยืนอึกอักอยู่ได้ไม่นาน พี่การ์ดก็ลากมันออกไป

“แม่งเอ๊ย” ว่านสบถอีกครั้ง ก่อนจะหันหน้าไปมองบาร์เทนเดอร์ที่ยืนยิ้มแหย “ไม่บอกกันเลยวะพี่”

“ที่ร้านรอจับตัวมันอยู่หลายทีแล้วน้อง ก็เลยให้น้องเป็นเหยื่อล่อมันก่อนไง เอาน่า ๆ ยังไม่ทันไปด้วยกันไม่ใช่หรือไง เอาเบียร์อีกมั้ย”

“เอาวอดก้ามาเลยดีกว่า”

คนชอกช้ำและผิดหวังทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้สตูลตัวสูงหน้าบาร์ ฟุบหน้าลงกับเคาน์เตอร์แล้วกรีดร้องในใจ

“น้องครับ”

“จิ๊!” ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมา ตวัดเสียงจิ๊ปากหงุดหงิดใส่คนมาใหม่ ก่อนจะพบว่าคนที่มาเรียกคือการ์ดคนที่ลากยิมออกไปเมื่อครู่ เลยปรับเปลี่ยนสีหน้าให้สงบลง “มีอะไรครับพี่”

“มีคนสนใจน่ะน้อง อยากลองคุย-”

“เอาดิพี่ ไหนอะ” ไม่ทันที่การ์ดของร้านจะพูดจบ ว่านก็ตอบกลับไปแล้ว เพราะไหน ๆ วันนี้เขาเตรียมตัวมาพร้อมนอนอ้าขาแล้ว จะใครก็ได้แล้วในตอนนี้ แค่ไม่เหี้ยแบบพวกแอบถอดถุงเอากันพอ

“ห้องวีไอพีชั้นสองเลยน้อง ตามมา ๆ”

“งั้นแก้วนี้ฟรีครับน้อง ถือว่าพี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องไอ้คนเมื่อกี๊” บาร์เทนเดอร์ยิ้มกว้าง ส่งแก้ววอดก้าที่สั่งไปให้

มือหยาบกร้านหยิบแก้วใสขึ้นมากระดกดื่ม สะบัดหน้าไปมาเพราะดีกรีเครื่องดื่มแสนแรงแล้ววางมันคืนไปกับเคาน์เตอร์ ก่อนจะสาวเท้าเดินตามพี่บอดีการ์ดของร้านไปชั้นสอง

ห้องวีไอพีเหรอ? คงเป็นพวกคนรวยสินะ แต่รวยไม่รวยก็ช่างเถอะ ว่านหวังแค่จะไม่เจอคนกวนตีนก็พอแล้ว

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   03 สถานะใหม่ nsfw (2/2)

    นาฬิกาบอกเวลาสองทุ่มกว่า เสียงประตูห้องถึงเปิดออกเรียกให้ว่านที่กำลังดื่มน้ำต้องรีบวางแก้วแล้วเดินออกมา“คุณเชาว์”“ไง ห้องโอเคมั้ย” ร่างสูงโปร่งของเชาว์เดินเข้ามาในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็กสีแดงไม่ต่างกับที่เจอกันคืนแรก มือเรียวสวยและผิวขาว ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชื่องช้าพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ“โอเคครับ ผมอยู่ได้อยู่แล้ว” ไม่ใช่ประโยคเอาใจแต่อย่างใด ว่านเป็นคนอยู่ง่ายจริง ๆ ขนาดตอนอยู่หอยังนอนพื้นมากกว่านอนบนเตียงเลย เพราะบนเตียงเอาไว้วางโมเดลงานน่ะ“ดี แล้วทำไมไม่เอารถ?” นี่อาจเป็นเด็กเลี้ยงคนแรกของเชาว์ที่ไม่อยากได้รถส่วนตัว ส่วนเหตุผลเขาไม่รู้เลยต้องถามเอาในตอนนี้“ผมชอบใช้แท็กซี่มากกว่าครับ แถวนี้รถติดมากด้วย น่าจะขับเหนื่อย” เมื่อได้ยินมาแบบนั้นเชาว์ก็พยักหน้ารับ เขาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว หรือถ้าจะเรียกร้องเอาทีหลังก็จัดการให้ได้“โอเค... นี่ฉัตรบอกแล้วใช่มั้ยว่าผมจะเข้ามา” คนโตกว่าทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ถามขึ้นทั้งที่ไม่สบตาเด็กหนุ่มที่ค่อย ๆ ย่างกรายเข้ามาใกล้“บอกแล้วครับ คุณเชาว์เพิ่งทำงานเสร็จเหรอ” ว่านเดินอ้อมมาหลังโซฟา วางสองมือบนไหล่แคบ “ผมนวดให้มั้ย”“เอาสิ” ใบหน้าสวยเหลือบข

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   03 สถานะใหม่ (1/2)

    “นี่คือสัญญาครับ” ชายหนุ่มร่างหนั่นแน่นด้วยกล้ามเนื้อวางซองเอกสารสีน้ำตาลไว้ตรงโต๊ะเบื้องหน้าที่คั่นกลางระหว่างเขากับว่านไว้ “ด้านในมีรายละเอียดสัญญา เงินเดือนและข้อปฏิบัติที่ต้องทำตามครับ”“ผมต้องเปิดอ่านตรงนี้เลยเหรอครับ” เพราะตอนนี้ดันอยู่ในคาเฟแถมคนพลุกพล่านน่ะสิ ว่านคิดว่าไม่น่าจะเหมาะมานั่งคุยเรื่องอะไรพวกนี้ตรงนี้สักเท่าไหร่“ไม่จำเป็นครับ คุณว่านอ่านมันแล้วค่อยติดต่อผมมา นี่นามบัตรผม มีช่องทางติดต่ออย่างอื่นนอกจากเบอร์โทร. ที่ได้จากคุณเชาว์ครับ” มือหยาบกร้านหยิบนามบัตรใบสีขาวสะอาดตาจากคนตรงหน้า หลุบตาลงอ่านรายละเอียด“งั้นผมอ่านแล้วติดต่อคุณฉัตรไปแล้วกัน น่าจะสองสามวันนี้ครับ”“ครับ งั้นผมขอตัวก่อน”คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของเชาว์เดินออกไป เด็กหนุ่มลอบถอนหายใจเล็กน้อย หยิบแก้วช็อกโกแลตเย็นและซองเอกสาร เดินลากเท้าไปขึ้นวินมอเตอร์ไซค์เพื่อกลับสู่หอพักเมื่อถึงห้อง ว่านก็ก้าวขายาว ๆ ข้ามแผ่นรองตัดโมเดลและไม้สเกลที่ยังเก็บไม่เรียบร้อยไปทิ้งตัวนั่งลงตรงเตียงสามฟุต ฉีกซองเอกสารหยาบ ๆ แล้วหยิบกระดาษด้านในขึ้นมาอ่านภายในนั้นระบุข้อตกลงอยู่ราว ๆ สองหน้ากระดาษเอสี่ เนื้อหาหลัก

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   02 ทดลองงาน (2/2)

    “ว่านทำดี เดี๋ยวผมให้เลขาฯ เอาสัญญามาให้ว่านอ่านแล้วกันนะ”พอจบเซ็กซ์รอบทดลองของทั้งคู่แล้ว เชาว์ก็กลับมาเป็นเชาว์ที่คุยด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่มีคะขา ไม่มีการแทนตัวเองด้วยคำน่าฟังอย่างป๊ะป๋า ทำเอาว่านปรับตัวตามแทบไม่ทัน“ผมยัง แฮก... ไม่เริ่มเซ็นสัญญาได้ใช่มั้ย”“ได้สิ พวกข้อสัญญามันก็ปรับแก้ได้ ว่านลองเอาไปอ่านก่อน”“ครับ”“ไม่ต้องพูดเพราะก็ได้” คนหน้าสวยยิ้มให้ ดึงทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดคราบของเหลวต่าง ๆ ถอดถุงยางโยนทิ้งถังขยะก่อนจะส่งกล่องทิชชูให้กับร่างกายเปลือยเปล่าแสนเลอะเทอะ“ก็คุณเชาว์...”“แก่กว่าเยอะน่ะเหรอ”คนเด็กกว่าไม่ตอบคำถาม ทำเพียงรับกล่องทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดร่างกาย โดยที่เหลือบมองอีกคนเป็นระยะ ทำเอาเชาว์ถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดูคราวแรก คนหน้าสวยนึกว่าว่านเป็นเด็กใจกล้า เด็กใจแตกทำนองนั้น เพราะดูต้องการมีเซ็กซ์และไม่กลัวเลยที่เขาเรียกเข้ามาคุย ทว่าเมื่อเริ่มบทเซ็กซ์ อีกคนกลับทำทุกอย่างเชื่องช้า ค่อยเป็นค่อยไป มีความเงอะงะ ความเขินอายอยู่บ้าง แถมร่างกายก็ไร้ร่องรอยการมีสัมพันธ์ทางกาย เชาว์จึงได้ข้อสรุปว่าหนุ่มน้อยคนนี้ไม่ได้ช่ำชองบทรักขนาดนั้นทว่าข้อดีของว่านคือ

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   02 ทดลองงาน nsfw (1/2)

    ประโยคคำตอบจากเสียงทุ้มติดหวานไม่ได้น่าตื่นตกใจ ทว่าเสียงรูดซิปกางเกงสีแดงเบอร์กันดี้ลงโชว์กลางกายที่แน่นตึงดุนดันชั้นในด้วยอะไรบางอย่างนั่นต่างหากที่ทำให้ว่านคอแห้งขึ้นมา“ว่านไม่ต้องเล้าโลมผมแล้ว คนเมื่อกี๊เขาทำไว้เยอะอยู่” พูดจบมือเรียวสวยของเชาว์ก็ควักเจ้าหนูที่แข็งโด่ออกมาหายใจนอกชั้นในทรงทรังก์ จับท่อนลำแล้วชักรูดเชื่องช้าตามความยาว “นี่เจลกับถุงยาง”“อะ... ครับ” คนเด็กกว่าตอบเหมือนคนมึนเบลอ รับของสองอย่างมาวางไว้ตรงโซฟาข้างตัวแล้วเริ่มถอดกางเกงท่อนล่างของตัวเองสองชิ้นลงไปกองที่ตาตุ่ม“คุกเข่า หันหน้าเข้าหาพนักวางแขน แล้วแอ่นก้นให้ผมดูด้วยนะ”ทั้งที่ประโยคพวกนั้นไม่มีคำหยาบคายแม้แต่นิด ทว่าว่านดันหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาเสียได้ อาจเพราะรู้ว่าเชาว์จะมองกันในระหว่างที่เขากำลังเตรียมตัวละมั้งช่วงขายาวยกมาบนโซฟา ว่านไม่นึกเขินอายมากอะไรเพราะกระสันอยากเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เขาคุกเข่า ซบใบหน้าลงพนักวางแขน พยายามควบคุมลมหายใจเพื่อลดความตื่นเต้นปนประหม่าของตัวเอง ก่อนจะบีบเจลใส่นิ้วมือหยาบกระด้างแล้วกดนวดรอบรูจีบที่ตัวเองเตรียมไว้พร้อมพรักเพื่อการมีเซ็กซ์“อะ อือ” นิ้วชุ่มเจลหล่อลื่นผลุบเข้าไป

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   01 หล่อแล้วเป็นรับไม่ได้เหรอวะ (2/2)

    ประตูกระจกฟิล์มทึบของห้องวีไอพีฝั่งตรงข้ามโซนบาร์ถูกเปิดออกโดยมือการ์ดรักษาความปลอดภัยของร้าน ภายในห้องมีแสงไฟสีนวลสลัว ๆ ผนวกกับแสงสีจากสปอตไลต์ด้านนอกพาดผ่านมาในบางครั้ง บนผนังสามด้านตกแต่งด้วยภาพแอบสแตร็กต์ มีชุดโซฟาหนังวางอยู่กลางห้อง และโต๊ะกระจกตัวเตี้ยตรงกลางเสียงครวญครางแผ่ว ๆ ดังขึ้นมา ทำให้ว่านต้องหรี่ตาลงเพื่อปรับโฟกัสในที่มืด ส่องมองภาพคนสามคนบนโซฟาที่กำลังคลอเคลียกันอยู่“มาแล้วครับ” พี่การ์ดพูดสั้น ๆ กับคนในห้อง ก่อนจะหันมาหาว่าน “พี่ไปก่อนนะ คุยกับคุณเขาเอง”ว่านพยักหน้าหงึกหงัก มองตามแผ่นหลังการ์ดไปจนประตูกระจกปิดลง ดวงตาคู่คมส่องผนังบานกระจกด้านหน้า มันใสแจ๋วจนเห็นข้างนอก แต่มองมาจากข้างนอกเข้ามาไม่เห็นอะไรเลย สมกับเป็นห้องวีไอพีจริง ๆ“นั่งก่อนสิครับ” น้ำเสียงทุ้มกระเส่าติดหวานพูดขึ้นมาอย่างสุภาพ ทำให้ร่างสูงหันกลับไปมอง ทว่าภาพที่เห็นไม่ได้ชัดเจนอะไรนัก เห็นแค่ร่างกำยำคนหนึ่งกำลังก้มลงกลางหว่างขาชายร่างผอมชุดสีแดงซึ่งนั่งตรงกลาง ส่วนคนตัวสูงอีกข้างก็ลูบไล้กันไปทั้งกาย“ขอบคุณครับ” ว่านตอบรับงง ๆ ทิ้งตัวนั่งเอนพิงโซฟาไหนบอกว่าอยากคุยกับเขา แล้วคนไหนกันล่ะที่อยากคุย

  • Can't deny #ของคุณเชาว์   01 หล่อแล้วเป็นรับไม่ได้เหรอวะ (1/2)

    ดีกรีเดือนมหา'ลัย เป็นเกย์ไม่พอ แถมรับด้วยเนี่ยนะ?ทรงโคตรชายแท้หล่อฉิบหาย ทำไมเป็นรับวะและอีกสารพัดจะได้ยินมาในช่วงหลายเดือนให้หลังมานี้ว่านไม่เข้าใจ ทำไมมนุษย์ในมหาวิทยาลัยแถบนี้ต้องสเตอริโอไทป์ว่าคนตัวสูง หน้าตาหล่อ ๆ เซอร์ ๆ แม่งต้องเป็นสเตรตหรือรุกด้วยวะ ใครมันริเริ่มวาดภาพจำพวกนี้กัน ถ้ารู้นะ พ่อจะไล่เตะแม่งเรียงตัวเลยเพราะเขาแม่งเดือดร้อนฉิบหายน่ะสิ ว่านรูปร่างสูงถึงร้อยแปดสิบห้าเซ็นต์ ผมยาวระต้นคอ เซอร์ ๆ ใส่เสื้อเชิ้ตกับยีนสีซีด ตามสไตล์เด็กสถาปัตย์ ดูเผิน ๆ ก็ไม่รู้รสนิยม แต่เป็นรับแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่รุกด้วยแล้วจะไม่ให้หัวร้อนเรื่องสเตอริโอไทป์ได้ไง หาคนคุยกันก็ยาก ยิ่งแอปฯ นัดเยนี่ไม่ต้องพูดถึง เจอหน้ากันก็หันก้นให้แล้ว เวรกรรมจริง ๆ ไอ้ว่าน"โคโรน่าไลต์ขวดนึงพี่"เขาเลยลำบากต้องดั้นด้นออกมาใจกลางเมือง เพราะเจอแต่คนโพเดียวกันในมหา’ลัย เอาวะ อย่างน้อยคืนนี้ มันต้องได้สี้กันบ้างแหละ เตรียมตัวมาพร้อมขนาดนี้ระหว่างได้เบียร์มาก็เริ่มจิบรับรสของบาร์เลย์มอลต์ สายตาคู่คมมองไปทั่วเผื่อมีใครน่าสนใจ ส่วนมือปัดแอปฯ นัดดู เผื่อแมตช์ใครที่อยู่แถวนี้RrrrrAnonymous7155 : สวัสดีค

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status