Chapter 4

Nadia's Point Of View.

"Nadia? gising na Nadia. " Nakaramdam ko ang tumatapik sa balikat ko, isang tapik pa ang naramdaman ko bago ako tuluyang nagising.

Nag panic agad ako kaya agad agad kong tinanong kung anong oras na.

"Relax Nadia, 5:30 AM pa lang, mamayang 9:00 pa ang dating ni Sir. Cax." Nakahinga naman ako ng maluwag. Napahilamos ako ng aking mukha gamit ang palad ko. Magulo din ang buhok ko. Napakamot ako ro'n.

"May inutos na ba sa ating gawin?" tanong ko, inaantok pa rin ako. Hindi parin siguro sapat ang pag papahinga ko pero hindi na ako pwedeng bumalik muli sa pag tulog.

Mukhang dito na mag uumpisa ang totoong trabaho ko.

Umilang naman si Jala, bakit parang gising na gising siya?

"Wala pa naman, kumatok lang si Ethel kanina sinabing gisingin ka. At saka hindi lamang hindi ang gising ngayon 'no, halos lahat ng katulong busy ngayon. Ang sabi tatawagin na lang tayo kung may iuutos sa atin. Kaya mag handa na tayo."

Tumango ako at muling humikab, lalo tuloy akong iaantok dahil sa lamig ng paligid. May aircon dito sa loob 'yon ang sabi ni Ethel ng tinanong ko sakanya kung may electric fan ba sa aming kwarto pero sinabi niya na may aircon naman, kaya tinanong ko kung ano 'yon at sinabi niya naman sa akin. Hindi pa pala nakabukas ang aircon ng dumating kami rito. Nakakapagpalamig daw 'yon at mas maganda daw 'yon kaysa sa electricfan. Pero sa tingin ko kung gagamit ako ng aircon sa bahay namin ni Niel baka malakas ang kunsumo no'n sa kuryente.

Tumingin ako kay Jala naka harap siya sa malaking salamin na nadinto na sa kwarto pag kadating namin, napansin kong nakaligo na siya at nag susuklay na siya ng kanyang buhok, napansin kong papalit palit ang ginagawa niyang pag susuklay kapag hindi siya nasiyahan sa itsura niya sinusuklay niyang muli ang buhok.

"May nagugustuhan ka na bang babaeng katulong?" tanong ko.

Narinig ko naman ang mura niya at halos nandidiri akong tinignan.

"Ano bang sinasabi mo riyan?" tanong niya.

Ngumuso naman ako.

"Nag aayos ka ng buhok mo eh. Malay ko ba."

"Hindi 'to para sa mga babae Nadia, lalaki ang gusto ko 'no. Nag hahanda kasi ako dapat maayos akong haharap kay sir. Cax," aniya.

"Kaya pala gising na gising ka. Basta gwapo gising na gising ang iyong diwa."

Humalakhak siya bago muling humarap sa salamin.

"Syempre, saka hanggang ganito lang naman talaga ako. Ayokong pumasok sa relasyon."

"Bakit? Hindi mo ba na isip na maging kayo ni Sir. Cax?"

Tinignan niya ako at tumawa sa aking sinabi.

"Siyempre oo! Pero alam kong hanggang imagination lang 'yon dahil hindi kami bagay sa isa't isa. Isa siyang prinsipe habang ako naman ay isang dukha."

"Hindi naman masamang mangarap, saka huwag mong ibaba ang tingin mo sa iyong sarili. Mayaman man o mahirap iisa parin tayong lahat."

"Hahahahaha oo na, pero ikaw ba na iimagine mo si Sir. Cax bilang boyfriend mo?"

Tinignan ko naman siya ng masama.

"Anong na iimagine? Hindi ko nga alam ang mukha niya maiimagine ko pa kaya, saka amo natin siya. Trabaho lang."

"Trabaho lang?"

"Oo, trabaho lang ang pinunta natin dito."

Nakarinig kami sa katok sa pinto kaya agad kaming lumipit doon at binuksan. Si Ethel ang aming nakita.

"Nadia, magandang umaga. Pinapatawag ka ni Mayordona Ruby sa kusina." Nag panic ako sa sinabi niya.

"Sandali, wala pa akong ligo pero mag papalit na lang ako ng damit. Makakapaghintay ka ba kahit isang minuto lang?" Tarantang sabi ko. Hindi pa kasi ako naka suot ng uniform na pang katulong.

Ngumiti naman siya.

"Sige ayos lang. Mag bihis ka na." Tumango ako at nag pasalamat bago nag bihis. Pag katapos ay nag mamadali din akong itali ang aking buhok. Punusod ko ang aking buhok. Nang matapos ko na ang lahat ay mabilis akong lumabas dahil ang hihintay na si Ethel sa labas, nakakahiya naman kung tatagalan ko pa.

"Tapos na. Tara na," sabi ko pero nag salita si Jala bigla.

"Wala pa ba akong gagawin Ethel?" tanong ni Jala.

"Meron, babalikan na lang kita dito." Tumango naman si Jala. Ngumiti muna sa akin si Jala, ganoon din ako sakanya bago nag paalam na aalis na.

Habang nag lalakad sa kusina napatingin ako sa hagdan. Nasa first floor kami, nasa parehong palapag ang kwarto ng mga katulong, pati na rin ang kusina. Masyadong malawak ang first floor kaya nahihirapan akong mag pakalat kalat dito. Kailangan ko ng kasama kapag mag lalakad dito dahil siguradong maliligaw ako.

"Ilang palapag pala ang buong Mansyon De Rion?" tanong ko sakanya, napatingin din ako sa mga katulong na nag lilinis ng tiles at nag aayos ng mga bintana. Halos lahat nililinis. Halos ang buong Mansyon.

"May roong sampung palapag ang Mansyon, may elevator naman kaya hindi nahihirapan kapag may lilinisin ka sa mga palapag."

"Elevator?" tanong ko sakanya.

"Oo, mas mapapadali ang pag dating mo sa gusto mong palapag na puntahan. Pipindutin mo lang ang floor na nais mong puntahan at makakarating ka na." Tumango tango ako sa mga sinasabi niya, gusto ko sana masubukan sumakay ng elevator.

Nakarating kami sa kusina, umalis na si Ethel dahil may gagawin pa siya, lahat ay may ginagawa. Niluluto akala mo ay may fiestang magaganap. Nakita ko si Mayordona na nag tuturo sa mga katulong kung ano ang mga gagawin. Nang makita ako ni Mayordona ay lumapit siya sa akin.

"Magandang umaga po Mayordona." Pag bati ko na may ngiti.

"Magandang umaga din, dahil hindi pa pamilyar sa lulutuin, mag hihiwa ka na lang muna ng mga sibuyas, bawang at iba pa." Tumango ako sakanya. Lumapit ako sa sangkalan at nag balat ng sinuyas, mukhang maraming babalatan. Kailangan ko rin balatan ang mga carrots at iba pang gulay na binabalatan. Sinabi na sa akin ni Mayordona ang hiwa na gagawin ko sa mga babalatan kaya hindi na ako nahirapan pa.

Napapikit pikit ako dahil sa hapdi ng sibuyas.

Narinig kong tumawa ang kasama kong bagong katulong na nag hihiwa din.

"Masasanay ka din diyan. Masakit talaga sa una," aniya, ng umayos na ang aking paningin ay nakita ko na ng mabuti ang kanyang mukha. Naka suot din siya ng hair net sa ulo kagaya ko, singkit ang kanyang mga mata. May katangusan din ang kanyang ilong katulad ng ilong ko, sa aming dalawa ni Niel ako ang may matangos na ilong na namana ko sa aking papa.

"Ako pala si Karen..." Pakilala niya.

"Nagagalak akong nakilala ka Karen, ako naman si Nadia." pakilala ko sa aking sarili, ilalahad ko sana ang kamay ko pero naalala kong nag hihiwa pala ako ng sibuyas, natawa naman siya kaya natawa na lang din ako.

"Galing ka rin bang probinsya?" tanong niya, tumango ako. "Saang bayan?"

"Sa bayan ng kahel na bato," ani ko. Tumango tango naman siya.

"May kalayuan pala ang bayan namin sa bayan niyo, kami ay sa bayan ng Acacia."

Napangiti ako habang nilalagay ang mga tapos ko ng hiwain na sibuyas sa isang lalagyan.

"Tama ka, malayo nga sa bayan namin ang bayan ng Acacia. Pero narinig ko na maganda ang bayan ng Acacia, kapag pumunta ka raw doon mawawala ang iyong stress sa buhay."

Natawa naman siya, bago pinagpatuloy ang pag hihiwa at sinagot ako.

"Tama ka, pero kahit gaano pa ka presko ang aming bayan mahirap paring mabuhay dahil kapag umulan mabilis bumaha sa aming bayan. Kaya nahihirapan kami lagi kapag may bagyo." kwento niya, ramdam ko na nalulungkot siya. "Sa kahirapan din ng buhay pinili ng mga tao do'n na mangibang bansa, dahil daw gaganda ang buhay mo kapag nakapangibang bansa ka na. Ako naman hindi ko kayang iwan ang pamilya ko dito sa Pilipinas kaya pinili ko na lang maging katulong dito." Tumingin siya sa akin. "Ikaw Nadia? Anong kwento mo?"

"Kahirapan din ng buhay, may isa akong kapatid na pinapaaral. Wala na kasi kaming magulang kaya ako ang nag tra-trabaho para makapag aral siya." kwento ko. "Hindi ko nga siya gustong iwan pero wala akong magawa."

"Hirap talaga ng buhay 'no?"

"Sinabi mo pa," ani ko nag patuloy na kami sa pag hihiwa ng mga sibuyos, sinunod namin ang carrots at iba pa. Nang matapos ay binigay namin sa mga kusinera at kusinero na mag luluto.

"Ang daming nilulutong putahe," wika ni Karen, tumango naman ako.

"May kasama bang uuwi ang amo natin?" tanong ko, dahil hindi pang isang tao lang ang mga niluluto nila Mayordona.

"Hindi ko alam eh, tignan na lang natin mamaya," aniya. Nag patuloy na kami sa pag tulong sa loob ng kusina nakita ko pa si Jala na nag pupunas ng mga bintana tinawanan niya ko ng makita ako at bumalik na sa ginagawa.

8:30 na nang natapos nila lahat ng lulutuin. Pumalakpak si Mayordona Ruby, ramdam kong nasisiyahan siya.

"Mag bihis na kayo dahil 9:00 dadating na ang ating amo, ilipat niyo na ang mga pagkain sa diring area at bumalik kayo sa mga kwarto ninyo para mag ayos. 8:40 lumabas kayo ng kwarto ninyo at sasalubungin natin si Sir. Cax," ani Mayordona Ruby.

Sinunod naming lahat ang sinabi niya, nang matapos naming ilagay ang pag kain sa dining area kung saan doon kakain ang aming amo. Halos napuno ang mamahaling lamesa dahil sa dami ng pagkain na hindi ko mapangalanan dahil hindi ako pamilyar dito.

Bumalik na din kami sa mga kwarto namin at nag ayos ng mga sarili, hindi naman mapakali si Jala dahil kinakabahan ito. Ako rin naman ay kinakabahan pero hindi katulad ni Jala na parang nawawala sa kanyang sarili.

Nang sumapit nga ang 8:40 ay agad kaming lumabas ni Jala at kasamay si Karen, siya pala ang nasa kabilang kwarto. Nag lakad kami papuntang pinto dahil tinawag kami ni Mayordona Ruby. Nasa kaliwang bahagi kami nina Jala at Karen, kasama na rin ang iba pang katulong. Habang sina Ethel naman at si Mayordona kasama ang iba pang katulong ay nasa kanan. Nakasara ang pinto at si Mayordona ang mag bubukas.

"Babatiin natin si Sir. Cax ng magandang umaga at sasabihing masaya tayo na maayos siyang nakauwi galing sa kanyang business trip." Paalala ni Mayordona, tumango kaming lahat. Lahat kami ay naka suot ng grey na uniform, ganito ang uniform ng mga katulong.

Naramdaman ko na lahat kami ay kinakabahan ng binuksan na ni Mayordona Ruby ang pinto, nang tuluyan ng mabuksan ni Mayordona ang malaking pinto ay nakita ko ang isang lalaking may katangkaran. Napaawang ang labi ko ng makita kung gaano siya ka gandang lalaki.

Naka suot siya ng turtle neck at black pants na naka tuck-in. Pamilyar ako sa kanyang kasuotan dahil nakakita na rin ako ng ganyang damit noon.

Napatingin ako sa kanyang mukha, nakaramdaman ko ang pag bilis ng tibok ng puso ko ng masilayan ang kanyang mukha. Matangos ang kanyang ilong, mapupula ang kanyang labi at panlalaking panlalaki ang kanyang buhok, maputi din ito. Napatingin ako sa kanyang mata, ito ay kulay abo.

"Magandang umaga po Sir. Cax." Pag bati ni Mayordona Ruby. Tumingin sakanya si Sir. Cax at tinanguan ito. Tumingin naman sa amin si Mayordona Ruby, senyales na babatiin na namin ang aming amo.

"Magandang umaga po Sir. Cax, natutuwa po kaming maayos kayong naka uwi galing sa inyong business trip. . ." Sabay sabay naming sabi, narinig ko pang pumiyok si Jala. Tulad ng ginawa ni Sir. Cax kay Mayordona Ruby, tinanungan lang din kami niya at nag dere-deretso na siyang pumasok sa loob, kasunod ng mga kasama niya na binati din namin.

Hindi man lang siya nag pakita ng emosyon katulad ng pag kwekwento ni Mayordona Ruby.