Share
CHAPTER 19
CHAPTER 19
Napatayo ako bigla. ''No,'' mariin kong anas habang nakatingin kay Daddy.He smirked. ''What?''''I said no,'' mas mariin kong anas kaya hinawakan ni Pierce ang kamay ko upang paupuin ako ngunit binitawan ko 'yon.Alam kong mapapahiya si Dad kay Tito Kael ngunit wala akong pakialam, isa pa ayoko sa fucking Jer na 'yan.Nakikita ko sa aking peripheral vision ang napapahiyang lalaki.''Why Shy?'' tumayo na rin si Dad kaya mabilis siyang hinawakan ni Mom sa braso ngunit dahan-dahan niya itong tinanggal at lumapit sa'kin.Tiningnan ko muna si Pierce na tumayo na rin bago ako nagsalita. ''He's my boyfriend,'' Buong lakas kong anas ng hindi nagpapatinag sa mga tingin niya.Ilang segundo silang natahimik bago nakapagsalita. ''Kailan pa?'' ani Dad. Gosh hindi ko pa sana maintindihan kasi ang sosyal ng pagkakasalita niya, key-lan pa?Ramdam ko na anRelated chapters
Change of Horizon CHAPTER 20
CHAPTER 20 ''I'm sorry, Sweetheart. He's just stress be―'' ''Because of me? Yeah right!'' Pagputol ko sa sasabihin ng aking ina. Ilang araw na ang nakalipas at nagsusuot ako ngayon ng aking wedding dress. Of course when Mendez threathened us hindi aangal si Dad dahil bakit? E gusto niya nga matuloy 'tong kasal na 'to. Kahit ayaw ko. Maaga kaming pumunta sa five-star hotel na 'to upang maghanda, beach wedding ang napili NILA, ayoko rin naman sa simbahan dahil nakaka-guilty. Puros mga foreigner na business partner ng mga Mendez ang bisita gano'n na rin si Dad na kung hindi amerikano ay mga italyano ang inimbita. White and black ang theme ng wedding ako na ang pumili nito, kahit isa man lang ako ang naggusto 'no. I'm not ok with this, and I will never be. Nakakainis. It's as if the world I built for Pierce and I will be replaced by some other guy that I fucking don't like. Basta mayroon sa kaniyang alam kong mali and I don't know kung an
Change of Horizon CHAPTER 21
CHAPTER 21 FLASHBACK Hapon na ng makaalis ang mahigit dalawang libong bisita sa kasal at naiwan kami. ''It's not the fact that your gay, Jericosiliano Mendez! It's the fact that you didn't told us!'' maya-maya'y sigaw ng kaniyang ama. Nasa gilid lang kaming lahat habang hawak ko ang kamay ni Pierce at matamis na nakangiti, not minding the scene. ''You wouldn't accept it, Dad.'' His father smirked. ''Really, baby? Your uncles are gay, your aunties lesbian, so why do you think I will not accept you?'' Saglit silang natahimik at hindi na napigilan ng anak na yumakap sa kaniyang ama. ''Aww...'' ani Tina at ng iba pa. Shala! END OF FLASHBACK Ilang buwan na ang nakalipas ng matapos ang totally chaos na wedding na 'yon. Time flies indeed fast. Hindi ko man lang namalayan na balik na naman sa normal ang lahat. Pagkatapos ng nangyari ay nagkasundo na ang
Change of Horizon CHAPTER 22
CHAPTER 22 Dumerecho agad ako sa sala, kauuwi ko lang sa bahay ng maisipan kong tawagan si Pierce kung bakit nauna siyang umalis ng hindi nagpapaalam. Well, gamit namin ang sariling sasakyan papunta ro'n pero nag-usap kami na sabay kaming aalis kahit pa hindi kami magkasama sa iisang sasakyan. Ilang ring na ang nakalipas ngunit wala pa ring sumasagot. 'Hi! This is Pierce Rome― ' I cut the voicemail at pasalampak na umupo sa couch habang magkasalubong ang kilay. Iniisip ko kung anong pumasok sa utak niya at gano'n ang ikinilos niya. I don't own him, I get that, but I know those action should've excuses kung bakit kailangan nilang magmadali ng gano'n. ''Gatas, Shy. Nandito ka na pala,'' nakangiting bungad ni Yaya sa'kin. ''Si Ate Nora na lang gumawa ng gatas, Ya, magpahinga ka na lang.'' I said. Ngumiti lang siya at sumenyas na uupo sa isang couch paharap sa'kin. ''Nakainom ka na ba ng gamot mo, Ya?'' I asked, she nodded
Change of Horizon CHAPTTER 23
CHAPTER 23 Parang may kung anong nakadagan sa puso ko dahil sa nangyari. Nahihirapan akong huminga, nahihirapan akong magmaneho habang umiiyak. Ang hirap... ''FUCK YOU PIERCE!'' sigaw ko sa loob ng sasakyan at pinaghahampas ang manibela. ''I FUCKING HATE YOU!'' Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa patuloy na pag-iyak. Pakiramdam ko ay kahit anong oras ay bibigay ang katawan ko. Ilang minuto na ang nakalipas at patuloy pa rin akong nagmamaneho hindi ko alam kung saan ako pupunta ayaw ko namang pumunta sa bahay ng umiiyak dahil alam kong malalaman iyon nila Dad. And I don't want them to know dahil baka lalo na nila akong ilayo kay Pierce. I chuckled. ''Kahit nasasaktan mo na ako ikaw pa rin ang iniisip ko.'' Ilang oras na akong umaandar habang naiyak. Pagod ang mata ko at alam ko 'yon. I've never cry this damn hard. Out of nowhere, I stop. Pinunasan ko ang mga luha ko bago bumaba ng sasakyan. Hindi ako pamilyar
Change of Horizon CHAPTER 24
CHAPTER 24 ''Shy!'' tawag ni Ate Nora mula sa labas. I opened my eyes half way. ''Mamaya na ako kakain, Ate,'' sigaw ko at ipinikit ulit ang mga mata. Tumahimik naman ang paligid dahil narinig ko ang mga yakap ni Ate Nora na umalis. Ilang linggo na rin simula ng mangyari 'yon. At ilang linggo na rin akong parang tangang nakakulong sa kwarto. Hindi ko naman dapat damdamin lahat e, but I can't help it! All this time si Queen pa rin? All this time mahal niya pa rin si Queen? Paano naman ako? I wasn't there when he needs me, but I was there to heal him. Makakaidlip na ulit sana ako habang umiiyak nang biglang may kumatok ng malakas. ''Hoy! Tanginaka! Bumangon ka na jan!'' boses ni Zara. ''Be! Bumangon ka na jan sisirain ko 'tong cheap mong door,'' sambit naman ni Sily. Hindi na lang ako umimik dahil wala ako sa mood ngayon. Leave me alone! ''Hoy Shy! Pag hindi ka lumabas jan sasabihin ko kila Tito na niloko
Change of Horizon CHAPTER 25
CHAPTER 25Hanggang sa makauwi sa bahay ay para akong baliw na tatawa-tawa mag-isa. I was born competitive sorry siya dahil hindi ko na kayang ipamigay ang akin. Kahit ano pang sakit niya hindi ko makuhang maawa sa kaniya, simply because she's ruining my relatioship. I'm not trying to be selfish but I know I have to be, dahil kung hindi masasaktan na naman ako, masasaktan na naman si Pierce.Natatakot na akong lumayo pa kay Pierce because staying abroad away from him is already too much for me.''Tapos na agad movie marathon niyo?'' ani Ate Nora ng makita akong nagtatanggal ng sapatos.I shook my head and smile. ''Mamaya pa 'yon, Ate.''Tumango-tango siya. Saglit lang 'yon pero feeling ko isang taon akong nakipag-deal sa kaniya, gosh! Nakapikit akong naglakad papuntang sala at nang bubuksan ko na ang mga mata ko bumungad sa'kin ang nakangiting si Ate Nora. Kumunot ang noo ko akala ko ay umalis na siya.Tinusok-tusok niya ang
Change of Horizon CHAPTER 26
CHAPTER 26Mabibilis at mabibigat ang paghinga naming dalawa ng matapos, kapwa kami nahiga sa kama habang nakatingin sa puting ceiling ng kwarto. Tyaka ko lang talaga naisip na ang tanga ko dahil pumunta ako rito para lang sa gano'ng bagay.'You are so stupid!'' bulong ko sa sarili.Ilang minuto na kaming tahimik ng maisipan kong bumangon para umalis na, kinuha ko ang kumot upang ipangtakip sa aking katawan at kinuha ko ang damit ko na nasa sahig at papasok na sana ng cr nang bigla siyang magsalita.''She has stage 4 cancer, Shy...'' sambit nito, ni hindi ko na makuhang gumalaw marinig ko pa lang ang boses niya. ''That's when I thought na kailangan niya ako.''Parang may kung anong tumusok sa puso ko dahil sa kaniyang sinabi ngunit hindi ako lumingon. ''Kailangan din naman kita pero hindi ako pinili mo.'' Somehow I managed to tell what's on my mind. Bahagya kong iniangat ang ulo ko upang mapigilan ang mga luha sa pagpatak pagkatapo
Change of Horizon CHAPTER 27
CHAPTER 27Sily's POV''It's been three months but still she has no improvements Mrs. Del Mundo, but let's hope sooner will have a sign of improvements,'' the doctor said to tita Roti. Yeah it's been three months but still Shy does not give us any signs of hope. Natatakot na ako.As I glance to her parents I can see their inquietude within their tired eyes. The doctor then left us after saying Shy's condition. Nasa couch ako ng maisipan kong kumuha ng upuan upang tumabi kay Shy.''Sily, stay here with her ok? We'll just buy foods.'' Tita Dorothy said as if something is in her throat that made her stuttered. Tears is visible on the edge of her eyes and for me it is already heartbreaking seeing a mothers fear for her daughters death. Pilit namang ngumiti si Tito Theo kahit na alam kong biglang isang ama ay mahirap din ito para sa kaniya.Tumango lang ako at tyaka bumaling kay Shy nang makaalis na sila. While staring at her, she
Latest chapter
