Kabanata 5
Nanlalamig ang mga kamay ni Eunice habang nakaupo siya sa visitor's chair sa opisina ni Klinn. Ilang sandali matapos niyang ipahawak kay Keios ang kanyang tiyan ay dumating ang doktor nito kasama ang assistant nito. Eunice was supposed to help Dr. Jimenez, too but Klinn excused her.
Alam ni Eunice paglabas pa lang ng silid ni Keios ay marami na siyang kailangang ipaliwanag. The look on the couple's faces shouted nothing but disappointment. She didn't have to ask why anymore. Siguro ay ineexpect ng mga itong honest sila ni Lukas simula pa lang.
Nagpapabalik-balik sa kanila ni Lukas na nakaupo sa katapat na visitor's chair ang tingin ni Klinn. Nakaupo ito sa kanyang swivel chair at nakakalso ang mga siko sa mesa. Ang mga palad nito ay nagkahawak habang panay ang pagpapakawala nito ng mararahas na buntong hininga tapos ay iiling.
Eunice bit her bottom lip when another disappointed sigh escaped Klinn's lips. Napakapit na lamang siya sa tela ng kanyang uniporme na tila iyon na lang ang lifeline niya sa mga oras na iyon. She's already considering her options once Klinn decided to kic her out, but she's still silently praying he wouldn't.
"Lukas, I trusted your recommendation dahil matagal ka na sa pamilya ni Cassy. I have nothing against pregnant women, Eunice pero alam mo naman ang case ng kapatid ko." Panimula ni Klinn. Hinagod niya ang kanyang buhok gamit ang palad pababa sa kanyang batok. Nasa tono nito ang pagkadismaya, ngunit nang tignan siya ni Eunice sa mga mata ay lalo lang itong nadama ni Eunice.
"Pasensya na kayo, Sir kung hindi ko sinabi." Paghingi ng paumanhin ni Lukas. Si Eunice naman ay tinignan siya saka ito binigyan ng nanghihingi rin ng tawad na tingin pero gumanti lamang si Lukas ng isang ngiti. Hindi nga lang umabot iyon sa mga mata ng binata.
Eunice sighed hopelessly while touching her tummy. Hindi niya naman balak sabihin na buntis siya. Hindi pa hangga't hindi niya naaani ang tiwala ng kanyang mga amo. Isa pa, nag-iipon pa siya ng lakas ng loob para ilahad sa mga ito ang nangyari sa kanya. Kung bakit niya sinabi kay Keios iyon, hindi niya pa rin alam. She gets a little impulsive at times. O siguro talagang desperado siyang pawiin ang matinding frustration na nakaguhit sa mga mata ni Keios kanina.
Those eyes used to sparkle with joy and pride whenever he's on the field, carrying the country's name on his shoulders. Ang nakita niya kanina ay kawalang pag-asa. Hindi iyon ang Keios na kinasanayan niya.
Sumandal si Klinn sa kanyang swivel chair at gumawa ng maliit na ingay ang paggalaw ng back rest nito ngunit ganoon pa rin ang atmosphere ng silid. Nakakabingi ang katahimikan at makapigil hininga ang paghihintay ni Eunice sa magiging desisyon ni Klinn.
"Eunice, sana sinabi mo rin nung kinausap ka namin. To be honest, disappointed talaga ako kasi akala ko—"
"K—Kaya ko ho." Naglakas loob na siyang tignan si Klinn ulit sa mata kahit ang totoo ay nangangatog ang kanyang tuhod sa takot na anumang oras ay baka nasa lansangan na siya kung saan madali siyang mahahanap ni Terrence.
But she thought of her baby. She thought of the dangerous world her child could see in its father's arms. Natatakot siya para rito. Natatakot siyang wala pa man ito ay mabawi na rin ito sa kanya.
Lumunok siya at nilapat ang palad sa kanyang sinapupunan. Si mommy ang bahala, anak. Kakapalan ko ang mukha ko mabuhay lang tayo ng ligtas mula sa ama mo.
"Sir Klinn, alam kong mahihirapan na kayong magtiwala sa akin ngayong nalaman niyong hindi ko inamin ang totoong kalagayan ko pero pinapangako ko ho na magiging mahusay na nurse ako ni Sir Keios. Kung hindi ninyo naitatanong ay ako ang nagrescue sa kanya noong gabing naaksidente siya. I will never forget how my heart jumped in fear when his heartbeat gone weak pero ginawa ko ang lahat para mailigtas siya dahil alam kong kaya ko." Humugot siya ng malalim na hininga. "Buntis ako pero hindi ko nakalimutan kung paano mag-alaga ng pasyente ko."
"Please don't get me wrong, Eunice. Ang gusto kong sabihin ay paano mo matutulungan si Keios kapag nahulog siya sa wheelchair? Kapag kailangan niyang subukang tumindig? Kapag kailangan siyang ilipat sa kama? Sorry. It's my fault, too. Dapat ay lalakeng nurse ang kinuha ko at hindi basta pumayag na lang nang makiusap si Lukas." Tugon ni Klinn bago nito hinilamos ang palad sa mukha.
Bumigat lalo ang dibdib ni Eunice, ngunit hindi siya pwedeng sumuko na lang basta. Kailangan lang niyang umisip ng paraan para mapapayag ang mga itong manatili siya bilang nurse ni Keios. Pero paano?
Binuka niya ang kanyang bibig ngunit wala siyang naisip na paraan. Sa huli, bumuntong hininga na lamang siya at muling tinikom ang bibig bago kinagat ang ibabang labi.
"A—Ako ho." Bigla na lamang sabi ni Lukas.
Napaangat ng tingin si Eunice dito ngunit tinanguan lang siya nito ng mahina. "Sir, b—baka pwede kong kausapin ang bossing ko na dito muna ako magtrabaho bilang alalay ni Ma— ni ate Eunice. Tutal nasa ibang bansa pa naman siya at wala rin akong masyadong gawain sa mansyon nila, mas may pakinabang ako kung dito muna ako."
"Lukas..." Mahinang tawag ni Eunice.
"Sir, mabuting tao ho si ate Eunice at napakahusay niyang doktor. Ang mama ko? Hindi naman niya obligasyong i-monitor ang BP ng mama ko pero kahit mainit sa farm, magtitiis siyang pumunta roon dala ang pangkuha niya ng blood pressure kaya alam kong nasa mabuting kamay si Sir Keios kung si ate Eunice ang magiging nurse niya. Sana po pag-isipan niyong mabuti. Buntis po siya at wala na siyang mapupuntahan kung tatanggalin niyo siya sa trabaho. Sana, sana bigyan niyo siya ng pagkakataon."
Gustong maiyak ni Eunice dahil sa paghingi ng tyansa ni Lukas para sa kanya. Simula nang mapangasawa niya si Terrence, para bang nawalan na siya ng kakayahang itayo ang sarili niya. Palaging may ibang gumagawa ng mga bagay para sa kanya. Hindi tuloy niya alam kung maaawa siya sa sarili o matatawa.
She admits. Naging mahina na siya. Malayo na siya sa babaeng walang takot na sumusuong sa mga mapeligrong pagkakataon makapagligtas lang ng iba.
Now she's nothing but a pathetic woman who needed someone to speak for her.
Bumuntong hininga si Klinn at sandali siyang tinitigan. Tila malalim itong nag-iisip ng magiging desisyon ngunit hindi na magawang ibuka pa ni Eunice ang mga labi upang kumbinsihin ito.
"Well, I guess I couldn't be that heartless to just drive you out." Hinilot nito ang sintido. "But Eunice, I'm sorry pero kailangan kong malaman ang mga bagay-bagay na dapat mong ipaalam sa amin ni Cassy. We have to understand you."
Malungkot na tinango ni Eunice ang ulo. Inipon niya ang lakas ng loob para simulan ang pagki-kwento, hanggang sa natagpuan na lamang niya ang sariling yapos na ni Cassy. Ito pa ang umiyak para sa kanya nang maikwento niya ang dahilan bakit kailangan niya ang trabahong iyon.
"You should sue that devil, Eunice! Hindi mo deserve na saktan ng pisikal at emosyonal." Ani Cassy habang pinupunasan ang magkabilang pisngi.
Umiling si Eunice. "Hindi ko ho iyon pwedeng basta gawin."
"Bakit hindi? What you did is just self defense. Klinn, baby we have to help her."
Mapakla siyang ngumiti at hindi na lamang sumagot. Tama nang may trabaho pa siya. Saka na niya iisipin si Terrence kapag nakapanganak na siya. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay ang magiging kaligtasan ng kanyang anak at ang tiwala ng mga taong nagbigay sa kanya ng tutuluyan.
"Hindi ka namin pipilitin, Eunice. He is still your husband kaya siguro nahihirapan kang magdesisyon. But if you need any legal assistance, may mahusay na lawyer kaming kilala. Sabihan mo lang kami." May matipid na ngiting ani ni Klinn.
Pagak siyang ngumiti at tinango ang ulo. "Maraming salamat po sa hindi pagtanggal sa akin."
"I should be the one thanking you for saving my brother. Ang liit naman talaga ng mundo." Dugtong ni Klinn.
Magsasalita pa sana si Cassy nang may kumatok sa pinto. Mayamaya ay bumukas ito at pumasok si Dr. Jimenez.
He is in his fourty's but Eunice can still say he's good-looking. Hindi naging hadlang ang ilang linya sa mukha nito para hindi niya mapunang makisig ang doktor lalo na noong kabataan nito.
"Klinn, your brother wants me to tell you something." He removed his glasses and massaged the bridge of his nose before he let out a sigh.
Nagsalubong ang mga kilay ni Eunice nang mabaling sa kanya ang tingin ng doktor, ngunit nang muli itong nagsalita ay halos manlamig ang katawan niya.
"Your brother wants you to get him a new nurse..."
EpilogueKEIOS never imagined himself to be as happy as he is after he married Eunice in front of thousands of people. Their wedding was envied by many, especially when their love story was told during his vow. Marami ang naiyak sa naging buhay nila, ngunit kung gaano karaming luha ang pumatak sa awa, doble naman dahil sa tuwa nang sa wakas, naidugtong na rin niya ang kanyang apelyido sa kanyang asawa.It was like a dream he never made when he was young. Buong buhay niya ay ang football lamang ang tanging minahal niya, ngunit nang dumating si Eunice, Keios realized there's still a lot of space in his heart for other dreams.He became really close with his Dad. They get to watch games at home along with his brothers, they go out of town as a family, and they became each other's biggest fans in their own chosen paths.Nang manganak si Eunice sa kanilang anak na si Keison, halos hindi nila nahawakan ang anak dahil napa
Kabanata 30MALAKAS ang kabog ng puso ni Keios habang hawak ang bola ng kanyang ama. Naroroon siya sa locker area at ihinahanda ang kanyang puso. From the locker, he can hear people cheering so loudly already.He missed this. He missed his number 5 Huskeez uniform. He missed the adrenaline rush he feels every time he hears the loud cheers. And he missed the feeling of belongingness that thrums in his veins whenever he's on the field.But he is different now from the Keios people last saw playing more than three years ago. Ngayon, hindi na malamig ang mga mata ng Keios na lalabas sa field dahil lang alam niyang wala rin sa lugar ang taong gusto niyang makita siyang naglalaro. Because the man he wanted to show off to is here, sitting next to him, wearing a coach uniform."You ready?" Tanong ng kanyang ama.Ngumiti siya at pinasadahan ng tingin ang magiging teammates niya sa larong ito.
Kabanata 29KAHIT gustuhin ni Eunice na salubungin ang tingin ni Terrence, hindi niya pa rin magawa. Her heart is pounding violently, no longer because of her love towards the man she married, but because of the fury thrumming in her veins.Nanatili siyang nakatitig sa kanyang mga kamay na nakapatong sa mesa. Nanginginig ang mga ito at kung hindi niya ipagsasalikop, natatakot siya sa maaaring magawa ng mga ito."Eunice."His voice sounded very different from how he used to call her. May pag-alo na sa tono nito, hindi tulad noon na kinikilabutan siya tuwing nadidinig ito. Still, she remained silent, with lips pursing hardly together.Nadinig niya ang pagbuntong hininga nito. "Nagpunta ako rito dahil sinabi ng mga magulang mong dadalaw kayo ng anak nat—""A—Anak ko." Tuluyan siyang nagkaroon ng lakas ng loob na salubungin ang tingin nito. "Anak ko."
Kabanata 28KEIOS kept his strong facade as he stared at his Dad. Sanay na siya sa malamig at galit nitong titig mula pa noong magbinata siya. Siya lamang ang bukod-tanging anak nitong nanindigan sa kanyang pangarap.He remembered how hard his dad slapped him when he refused to take the course his dad wanted for him.He remembered how he called him useless when he sneaked out of their house just to join trainings to be a football player.And he remembered how he ignored him when he showed his first ever football uniform.His dad did nothing but crash his dream, at sa pangalawang pagkakataon, haharap na naman siya rito upang ipaglaban ang kanyang pangarap.Marahas na nagtaas-baba ang mga balikat ng kanyang ama bago ito tumingin sa kanya. Seryoso ang mga mata at malinaw na nais siyang sindakin upang itigil niya ang ginagawa niya."How long are you still goi
Kabanata 27KITANG-KITA ni Eunice ang pagsingkit ng mga mata ni Rebecca nang lumabas sila ni Saki patungo sa sala kung saan prente na itong nakaupo. Nahinto ito sa pag-uutos sa katulong na ipaghanda siya ng maiinom at nang magtama ang kanilang mga mata, Rebecca waved her hand to the poor maid as if she owns the house.Tumaas ang kilay nito sa kanya. "So the rumors are true? The whore is here."Saki's teeth gritted. Kung hindi lang nito hawak si Harmony ay siguradong sumugod na ito kay Rebecca. Mas nanggigigil pa man din ito habang si Eunice ay pilit na kinakalma ang sarili. She doesn't want to step down low to the self-proclaimed fiancee' of the man she's in love with kaya nang muntik humakbang si Saki patungo rito dahil sa narinig, agad niya itong hinawakan sa braso.Nabaling sa kanya ang galit na mga mata ni Saki ngunit pilit niya itong nginitian. "Let me handle this. Malaki na masyado ang atraso nito sa akin."
Kabanata 26NAHIHIYANG binaba ni Eunice ang kanyang tingin sa dibdib ni Keios nang sa pagdating nila sa mansyon ng mga Ducani ay naroroon ang ama nina Keios kasama ang kanyang nakatatandamg kapatid na sina Kon at Klinn. It's already been over a year, but the fear of staring back at Khalil Ducani still makes her feel...unwelcomed.Nadama niya ang marahang pagpiga ni Keios sa kanyang balikat bago ito tumikhim. "Dad..."His dad didn't answer for a moment, ngunit dama ni Eunice ang pagtaas ng tensyon sa paligid.She heard his dad sighed heavily. Mayamaya ay tumayo ito. "In my office. Now."Nagkatinginan sila ni Keios. Seryoso ang ekspresyong nakaukit sa mga mata nito ngunit pinilit pa rin siyang gawaran ng matipid na ngiti bago nito dinampian ng halik ang tuktok ng ulo ni Harmony."I'll just talk to him. Si Manang na ang magdadala sa inyo sa kwarto ko."Napalunok si Eun