Share
Chapter 19 || Begin where they begin
Begin where they begin
Nagising ako kinaumagahan dahil sa ingay ng pag-ring ng cellphone ko. Pilit kong iminulat ang aking mata kahit antok na antok pa ako. Nang tignan ko ang screen ng cellphone ko ay bumungad sa akin ang pangalan ni Tyler.
Inis ko namang sinagot ang tawag niya.
“Lintik ka Tyler! Anong kailangan mo? Ang aga-aga saka mo sisirain tulog ko!” bungad ko sa kaniya.
“Lintik ka rin Barbas. Una, tumawag ako para sabihin sayo na hindi ako makakapunta diyan&n
Related chapters
Chased by the past Chapter 20 || If I could take back the time
IfIcouldtakebackthetime.“So?How’syourlifesofar?”pagbasagkongnakakabingingkatahimikannanagingibabawsaaminngayon.“Ayoslang…Gano’npadin,”maiklingsagotniyahabangnakatinginsamalayo.Agadnamanakongnapatango-tangosasinabiniya.‘Bakitniyabaakoinayaditotaposmananahimiklangpalasiya?’giitkosaisip.“Waitmehere.Maykukuninlangako,”giitniyaatagadnatumayoatpumuntasasasakyanniya.Inalis&nb
Chased by the past Chapter 21 || The real attack
TherealattackKasalukuyanakongnasaterraceatnakatanawsalibo-libongtalanakumikinangngayonsakalangitan.‘Gustokongmapabilangakosainyo.Perohindipangayon,maymgataopangkailanganakoatmgabagaynakailangankopangpagdaanan.’HowmanyyearshadpassedbutI’mstillholdingtothosewords.I’msoproudofmyselfyetI’mscared…kungkailanbatatagal‘tongpagkukunwariko,‘tongpagtatayokobilangmatibaynatao.Natatakotakonabakaisanga
Chased by the past Chapter 22 || Alone
AloneNagisingakosaingayngringtonenabumabalotsaloobngkwartoko.Hindikoalamkungpaanoakonakatulogkagabiperoangalamko,itwastherealattacked.Butwait…whyIcan’t…Ican’tfeelmybody.Hindikomaigalawangmgakamayko,sinubukankoringigalawangmgapaakonagbabakasalinagumalawitoperopakiramdamkonakagaposito.Myheartbeattwicethanthenormal.BecauseI’msoscared,Idonothingbuttocry.Walaakongaasahanngayonkun&rs
Chased by the past Chapter 23 || Word of disappointment
Word of disappointment“Aaaaahh! ─Ang gwapo ko!”Napaupo ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na sigaw na bumalot sa loob ng kwarto ko. Nang tignan ko kung sino ‘yon ay bumalik ako sa pagkakahiga at tinakpan ng unan ang magkabilang tainga ko─ it was Tyler at ang mahangin niyang utak.“Good morning senyorita Kris─Aray!”“Natutulog pa nga ‘di ba,” rinig kong suway ni Roce sa kaniya.“Eh kailangan batukan talaga ako? Pag ako nagka-amnesia dahil sa lakas ng batok mo sa akin Roce, humanda ka!”“Lumabas ka na do’n Tyler! Ang aga-aga napakaingay mo.”Lihim akong natawa sa kanilang dalawa. Umagang bardagulan.Pinilit ko ang sariling bumangon kahit pa antok na antok pa ako dahil ilang oras lang ang tulog ko.“So? Kamusta lakad mo kahapon?” tanong ni Roce nang umupo ako sa kama. Tinignan ko muna ang ginagawa niya at nanlaki ang mata ko nang mapagtantong nililinis niya ang kwarto ko.“Anong nakain mo?” tanong ko na ikinasama ng mukha niya.“Umiinit ang ulo ko kakatingin sa madumi mong kwarto
Chased by the past Chapter 1 || Unexpectedly meeting, to closure
Unexpectedly Meeting to Closure Do you believe in ‘First love never dies’? What if your first love from past is the reason of your suffer in the present? Would you still sacrifice in able that love never dies? Is it true that Childhood memories is the best experience? Why does in her point of view, childhood is the most traumatizing part of her life? Her childhood was never been the usual experience of those kids, instead the usual experience of those teen to adult, is it still what they called childhood is the best experience in life? What about the line of Liza Soberano in Together movie that says, “No matter how tragic the past is, we must not forget, we must never forget. To forget is to deny the present any significant meaning.” But what if she chose to forget to ease the pain she felt? What if she chose to forgot her traumatic past in able to have a better present and future? What if
Chased by the past Chapter 2 || Meeting the past
Meeting the Past Nakarating kami sa sa eskwelahan at hindi ko aakalaing makapasok din sa gate sina Tyler ng walang kahirap-hirap. Kilala daw sila ng guard at may Cheering Contest naman na ginaganap kaya open ang gate para sa mga bisita. "Kris! Roce! Kailangan niyo na daw magbihis para makapag make up na kayo. Tapos na ang lahat ng girls magmake up kayo na lang." Nagulat ako sa biglaang pag sigaw ng kaklase kong lalaki tumatakbo papalapit sa amin. Ako ang leader pero hindi ko sinabing magiging good role model ako ‘no. "Ha? Bat ang aga?" tanong ko nang makalapit siya samin. "Hapon na Kris," pabalang na singit ni Tyler sabay tawa. "Gusto mong umuwi? Open ang gate o gusto mo ihatid pa kita?" sabi ko sabay paningkit ng mata sakanya. "Ano ka ba Kris wag na, ihahatid mo pa eh. Bilisan niyo na dahil magsisimula na ang Contest natin," nagmamadaling sabi ng kakalase ko Dahil sa sinabi ng kakalase namin ay dali-dali kamin
Chased by the past Chapter 3 || Their 'Padayon Girl'
Their Padayon Girl Nagpatuloy ang panonood namin ng performance nang ibat ibang section hanggang sa natapos at naubos na lahat ng section. Maraming magagaling kaya hindi na ako umaasa na mananalo kami. Nadeliver naman namin ng maayos performance namin kaya, as a leader ay ayos na ‘yon para sakin. "And now were done witnessing the performance of every section! And before awarding the winners, we have an on the spot Singing Contest! On the spot ito kaya talagang nagulat kayo, haha. Every sectionmust have one representative!" Pagkasabing-pagkasabi ng emcee no’n ay nagsi-tinginan lahat ng kaklase ko saakin. "Oh?" tanong ko sa kanila, mukhang alam ko na ang mangyayari. "Ayoko!" sabi ko sa walang ganang boses. Alam kasi nilang may talent ako sa pagkanta dahil narinig na nila boses ko no'ng pinilit kaming magpakita ng talent ng ESP teacher namin, ayoko namang sumayaw dahil parang ang awkward. "Kris sige na, ikaw na kang pag-asa
Chased by the past Chapter 4 || Is it a tie?
Is it a Tie? Natapos na ang lahat ng section sa pagkanta at maya-maya lang ay e-aanounce na ang mga mananalo. Hindi naman ako umaasang manalo dahil magagaling din naman ang mga representative ng ibat-ibang section, ayos na sakin ang ma e represent ang section namin. Kasalukuyan kaming nakaupo ngayon sa bleachers at katabi ko naman si Tyler sa siyang feeling close, ewan ko ba ba't close niya na kaagad mga kaklase ko at dito pa talaga siya sa section namin umupo. "Kris," biglang tawag sakin ni tyler "Oh?" tanong ko na parang walang pake. "May problema ka ba?" tanong niya sa seryosong mukha. "Ha? hahaha anong tanong ‘yan?" natatawang tanong ko. "Wala lang," maikling sagot niya na ang tingin ay hindi umaalis sa akin. "Eh, lahat naman siguro tayo ay may problema," sabi ko na siyang ikina tahimik niya. Lahat ng tao dito sa mundo ay may problema, mapalaki man ‘yan o maliit ay mananatili itong problema.
Latest chapter
- Chased by the past Chapter 23 || Word of disappointment
- Chased by the past Chapter 22 || Alone
- Chased by the past Chapter 21 || The real attack
- Chased by the past Chapter 20 || If I could take back the time
- Chased by the past Chapter 19 || Begin where they begin
- Chased by the past Chapter 18 || How about the present? ─with him
- Chased by the past Chapter 17 || That day─ everything changed
- Chased by the past Chapter 16 || The past
- Chased by the past Chapter 15 || Is it a threat?
