Share
14.1
Chapter 14.1
“Aicelle!” Pareho kaming natumba nang dambahin niya ako nang yakap. Tahimik lang na nakamasid sa amin si Beau habang ako naman ay hinihimas ang buhok ni Isla dahil ito ay nag simula nang humikbi sa aking balikat.
“Sorry! Sorry, hindi kita natulungan… sorry dahil kailangan mong maranasan ‘to,” sabi niya sa gitna nang kaniyang mga hikbi. Mas hinigpitan ko pa ang kaniyang yakap at bumulong sa kaniyang tenga. “It’s not your fault Isla. I chose to be like this…”
Ilang minuto pa ay kumalma na siya at tumigil sa kaniyang pag-iyak sa aking balikat. Malaya ko naman na siyang napag-masdan. Mapupula ang kaniyang mga mata dahil sa pag iyak pero halata mo rin ang kaitiman nito, marahil ay nag kukulang siya sa tulog. Ang laki rin nang binawas ng kaniyang katawan <3
-Author, LP
loquaciouspenwp
Kaugnay na kabanata
Chasing The Love 14.2
Ilang sandali pa ay nandito na kami sa Restaurant na kaniyang sinasabi. Agad naman akong bumaba at nauna na sa pintuan ngunit napabalik naman ako kay Laurence na ipinagtaka niya.“Why?” tanong niya habang nakatingin sa entrance ng Restaurant. Nahihiya naman akong ngumiti nang muli niya akong tignan. “Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko do’n eh, baka tanungin ako,” nahihiyang sagot ko. I heard him chuckle that made me stare at his innocent face.“Done staring at me? I’m hungry make it faster,” bored na sabi nito dahilan para mapasimangot ako.“I’m not staring at you!” inis na sabi ko at tinalikuran siya. I heard him chuckle again but this time I ignored it. I won't fall in your charms
Chasing The Love 15.1
Chapter 15.1 Hindi ako makapag-focus sa ginagawa ko kakaisip sa nararamdaman ko kay Laurence. Bakit naman parang napakabilis? Hindi kaya ay matagal na akong nahulog kakalandi niya sa akin? Posible kaya ‘yon, ‘yong mahulog ka nang hindi mo nalalaman? Napabuntong hininga na lang ako at itinigil ang aking ginagawa. I can’t focus! I’m getting irritated with myself, I’m being unprofessional! Muli akong napatingin sa mga papel na nasa aking lamesa at muling tumingin sa pintuan niya. Napahilot naman ako sa aking sentido dahil hindi ko na alam ang aking gagawin. Bakit ba kasi ako apektadong-apektado sa babaeng ‘yan at kay Laurence!? Napatigil naman ang aking pag iisip nang tumunog ang aking intercom. Lumapit naman ako dito
Chasing The Love 15.2
"Si Laurence, Isla." Hindi naman ito kumibo at tumingin lang sa akin at bahagyang tumango-tango. "Nakausap ko 'yong girlfriend niya!" Naramdaman ko naman ang panginginig ng aking boses kaya bahagya muna akong yumuko at huminga nang malalim bago muling tumingin sa kaniya.Masama ko naman siyang tinignan nang makita ko siya na pilit pinipigilan ang kaniyang tawa. "Isla, stop it! Hindi kasi nakakatuwa!" Pa-iyak na sabi ko sa kaniya."Ha-ha-ha, hindi na hindi na. Ito na talaga, seryoso na." Tinakpan naman niya ang kaniyang bibig para pigilan ang kaniyang pagtawa.Muli akong huminga nang malalim at hindi na siya pinansin at ako'y nagsimula na mag salita. Walang pakielam kung nakikinig ba siya o hindi. "Hindi ko alam kung saan nag simula, basta ang alam ko isang
Chasing The Love 16.1
Chapter 16“Dito ka nakatira?” tanong niya habang sinisipat ang bahay kung saan ako nakatira. I nodded my head and stared at his face for a moment. I stare at his thick eyebrows, pointed nose, red lips, and his jaw. Well, he’s appealing, there’s no doubt why many women are attracted to him.I just watch him go out in this car and walk towards my door and open it. “Thank you,” I said. Pagkababa ko ay nakita ko naman si Isla na nag lalakad pa labas at kasunod niya si Beau. Hindi niya pa ako nakikita dahil abala siya sa pagkausap kay Beau, habang si Beau naman ay abala sa kaniyang telepono at halatang bored na rin.Hinatid ako ngayon ni Laurence dahil inabot kami ng gabi dahil sa tambak na gawain kanina at kinailangan naming mag over-time.&nbs
Chasing The Love 16.2
“And that’s all for today, Sir,” pagtapos ko sa aking sinasabi. I looked at him and I saw him staring at me while smirking. “Wala ba akong schedule na tayong dalawa lang? You know, date?” I sigh and lazily put down my hand and rolled my eyes at him. Sir, seryoso kasi! Parang sira eh! Kitang nag tatrabaho ng maayos.“Alam mo, ang pangit mo kabonding! Mag tatrabaho nga eh, ganyan ba mag trabaho!?” Naiinis kong sabi. Tumawa naman ito at nangalumbaba habang patuloy pa rin sa pagtitig sa akin. “You’re so cute, Babe.” My eyes widened when I heard the endearment again. I bow my head to hide the redness of my face. Kupal nito, kanina pa ‘yang endearment niya ah
Chasing The Love 17.1
Chapter 17.1Simula nang pag uusap namin ni Miss Rhaya ay pinag bubutihan ko na ang pag-iwas ko kay Laurence. Mahirap na… baka may masira akong relasyon at bukod pa do’n ay mawawalan din ako nang trabaho.Wala akong pasok ngayon at nakahilata lang ako. Iniisip ko pa kung pupunta ba ako ng mall para bumili nang mga gamit dito sa bahay. Siguro bibili na rin ako nang phone para macontact ko sila Isla at Beau.Umaga pa lang ngayon at mamayang hapon pa sila Isla darating. Siguro mag papasama na lang ako sa kanila bumili nang mga nais kong bilhin.May lakas nang loob na akong bumili nang mga kailangan ko dito sa bahay dahil nakapag ipon na ako at kakasahod ko lang din.
Chasing The Love 17.2
“Can I have the latest model of your phone?” tanong ni Laurence sa nag aassist dito sa shop na ito. “Sure Sir, come with me.” Sumunod naman kaming dalawa ni Laurence sa babae at dinala kami sa gitna kung saan naka-display ang mga latest phone nila. “Here’s our latest model,” sabi nito habang tinuturo ang phone na halos katulad ng aking ibinenta.“Gusto mo yan?” bulong sa akin ni Laurence. Nanlaki naman ang aking mga mata at agad na umiling sa kaniya. “No, that’s too pricey!” Hindi naman ito kumibo at inirapan lang ako.“Tara na, wag ka na bumili niyan,” bulong ko sa kaniya at hinawakan ang kaniyang braso at sinusubukang hilahin siya para umalis na. He stopped me from pulling him, he removed my hand that was on his arm. He didn’t let
Chasing The Love 18.1
Chapter 18.1“Ah, kaya ka pumunta sa Orphanage no’n?” tanong nito. Agad naman akong tumango bilang sagot dito.Naalala ko na naman ang pag kikita namin do’n at ang makukulit na mga bata. Pinagkukwentuhan namin ngayon ang araw kung saan kami unang nag kita.“Ikaw anong ginagawa mo ro’n?” tanong ko sa kaniya. Kumuha naman siya ng pizza at kinagatan muna iyon bago muling lumingon sa akin at sumagot, “Hmm… dati lagi ako nando’n pag stress ako, those children takes my stress away. You know, pag kasama mo sila makakalimutan mo ‘ang problema mo at tatawa ka na lang ng tatawa.”Sang-ayon ako sa sinabi niya. Marinig mo lang ang tawa ng mga batang &
Pinakabagong kabanata
