Share

18.1

Chapter 18.1

“Ah, kaya ka pumunta sa Orphanage no’n?” tanong nito. Agad naman akong tumango bilang sagot dito. 

Naalala ko na naman ang pag kikita namin do’n at ang makukulit na mga bata. Pinagkukwentuhan namin ngayon ang araw kung saan kami unang nag kita. 

“Ikaw anong ginagawa mo ro’n?” tanong ko sa kaniya. Kumuha naman siya ng pizza at kinagatan muna iyon bago muling lumingon sa akin at sumagot, “Hmm… dati lagi ako nando’n pag stress ako, those children takes my stress away. You know, pag kasama mo sila makakalimutan mo ‘ang problema mo at tatawa ka na lang ng tatawa.” 

Sang-ayon ako sa sinabi niya. Marinig mo lang ang tawa ng mga batang &

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status