Kabanata 4

KANINA niya pa napapansin ang pagnanakaw ng sulyap ni Cognac sa kanya. They are in the bar at this point kaya hindi niya napigilan ang sariling tanungin ito.

"Anong mayroon Cognac?"

Ikinurus nito ang mga braso pagkatapos maibaba ang hawak na shotglass. "Alam ko na hindi mo gusto ang pinsan ko Xander. Pero ibang usapan na ang saktan mo siya."

"That was an accident." Depensa niya. "She trespassed in my house kaya nalaglag siya sa Hardin dahilan kung bakit nagkaroon ng sugat ang noo niya."

But Cognac only smirk.

"At least be friendly to her. Lalaki rin ako. Alam ko rin ang mga paniniwala mo and never did I done things to hurt a woman. Pinsan ko pa naman din 'yon. Ayon! Nagmukmok iyon sa Villa ko. Ni ayaw akong kausapin at gusto na daw umuwi."

Nagbaba siya nang tingin. He, too was guilty too. Naman. Always naman siyang nagi-guilty eh. Lalo at mga babae pa ang involved.

"Usapang closure ba 'yan? Ikaw Cognac ay sa part ni Beverly since nagmukmok iyon sa bahay mo?"

"This is a serious matter to me Zhared. Quit asking."

"Okay," itinaas nito ang shotglass. "Cheers!"

Bagaman ininom ng kaibigan ang matapang na inumin. Cognac's stare never leave his. Humugot siya nang malalim na hininga bago tumayo na. "Pupuntahan ko siya sa villa mo."

"Hindi ako papayag." Mariin nitong tinitigan siya. "Alam ko na matindi ang pagkakagusto niyon sa'yo pero napakasama tingnan kung kayo lang dalawa ang nasa loob. Don't you think that it was perfect for me as her cousin?"

"Look," nahihirapan siyang mag-explain ngayong si Cognac na naman yata ang masama ang loob sa kanya. "Wala akong gagawin sa kanya. I only want to talk to her para mapanatag ka na riyan. Hindi iyang pinapatay mo ako sa tingin."

"You know that I treasured her, Xander. Mark your word, as a man. Umalis ka na!"

He headed straightforward palabas ng naturang bar. Naglakad siya at tumipas sa daan papuntang bahay ni Cognac. Kaya nang makarating, since may access naman siya sa passcode ng kaibigan. Malaya siyang naglakad sa bakuran nito at nag-doorbell nang marating ang pinaka-entrance ng bahay.

Walang nagbukas until he heard a sudden clash of a thing na hindi niya mapangalanan, kumunot ang noo ni Xander.

"Hey! May nangyari ba?" He was more likely breaking the door gamit ang balikat niya.

"Sino 'yan? Hindi naman ganyan ka-agresibong magbukas ng pintuan si Cognac ah! Magnanakaw ka ba?"

"It's me," they are talking against the door.

"Sino? Maraming it's me ang may buhay rito sa FVC."

Napaismid siya. "Xander!"

And just like that. Nakarinig ulit siya nang mga kalampag na tila ba ay nagmamadaling may ginawa sa kung saan. Until the door opened, welcoming her in his eyes. She's smiling the biggest. Well lagi naman. Kaya diretsahan na niyang sinabi ang sadya dito.

"Hindi mo 'raw kinakausap si Cognac?"

"Wala ako sa mood e," pero ang ngiti nito ay abot-langit ngayong nakita siya kaya humugot siya nang malalim na hininga. "I really don't like you okay?"

"Alam ko na 'yan...why don't you get inside? Hindi ako mangangagat Xander mylabs. Ngunguyain lang kita. Rawr!"

Napaatras siya ng nag-imitate ito ng tiger's paw kaya mas lalong na-wierduhan siya sa pinsan ni Cognac.

"Look mis—"

"Hindi nga miss ang pangalan ko. It's Beverly. Beverly Hernandez's"

He knows her unfortunately. Cycle of friends ito sa asawa ni Captain. Cognac's cousin is one of the best faces in the Javier University. At maraming mga lalaki ang nangangapang makarelasyon ito. Kaya hindi niya maintindihan kung bakit sa kanya nagtyaga ang babaeng ito.

"Iyon lang ang ipinunta ko. Kausapin mo na iyong pinsan mo at hindi iyang magmumukmok ka lang rito. Aalis na ako."

"Sandali! Manatili ka muna dito ng matagal please. Gusto pa kitang makita."

Nakababa ang kanyang tingin sa braso niya na hawak nito. Balik ulit sa mukha ng dalaga. She has a perfect face features. Her thick brows and lashes. Her kissable lips—ano iyang ginagawa mo Xander?

Pasimple niyang binawi ang braso at ibinulsa ang mga kamay.

"For a woman who cannot understand my words. Hindi nga kita gusto. Ilang beses ko pa bang sabihin iyan sa'yo Miss?"

"Gusto naman kita!"

Lihim siyang napamura. Cognac's cousin was really hardheaded kaya basta nalang siyang tumalikod at napagpasyahang hindi na babalik sa bar. Bagkus sa villa nalang niya siya mamalagi at alagaan ng husto ang mga bulaklak niya.

Nakabulsa pa rin ang mga kamay niya na nakatingin sa magagandang klase ng kanyang bulaklak—

"Ang gaganda nila no?"

"The fuck!" Muntikan na siyang atakihin sa puso dahil sa pagsulpot ng pinsan ni Cognac sa harapan niya. Pumitas pa ito ng isa sa paborito niyang bulaklak. Ang Sunflower.

"Hoy! Hoy!"

"Flowers for you," natampal niya muli ang noo. She was really giving him a headache kaya nalukot ang mukha ni Xander. "Who gives you the right to picked my flowers?" Hindi niya na talaga mapigilan ang pagtaas ng boses. Napipikon na siya unfortunately.

"Wala ka na bang itinirang dignidad riyan sa sarili mo na kahit sa isang simpleng salita ay hindi mo iyon maiintindihan? You already tresspassed in my house not once, but twice. Ano sa tingin mo ang mararamdaman ko? You know what, iyan ang isa sa mga ugaling hindi ko magugustuhan sa isang babae. Ang ipilit niya ang sarili sa isang lalaki."

He knows he was harsh pero parang gusto niyang kutusan ang sarili ngayong nakita ang pagkagat nito sa ibabang labi para hindi maiyak.

He was only true to himself pero bakit nakukunsensya na naman siya?

"G-gusto ko lang naman n-na ibigay 'to sa'yo eh." She was referring to his flowers. "Saka alam ko na rin na hindi mo ako gusto. You only slapped in my face that I am not really one of the best for a guy. Kaya..." Kinuha nito ang kamay niya at ipinatong ang bulaklak sa palad niya. She's smiling again bagay na mas lalong nagpapakunsensya sa kanya ng lubos.

"Walang masama kung gugustuhin kita. Siguro sa susunod. Magigising na lang ako na hindi na ikaw ang nandito." Itinuro nito ang kaliwang bahagi ng dibdib. "But for now, just let me. Isang araw hindi na rin ako mangungulit sa'yo. Just here. Pagkabalik natin sa syudad. Promise, kahit magkasalubong pa tayo sa Javier hinding-hindi na kita papansinin."

Was she giving him a win-win match?

"Call." Ngayon pa ba siya aayaw kung ang hiling lang naman nito ay hahayaan niyang istorbohin siya ng dalaga ngayon sa FVC?

Hanggang dito na lang talaga.

"Hey! Hey! Get yourself of me," namalayan na lang niyang niyakap na siya nito ng mahigpit. Then Xander's feeling awakens. Kung ano ang nararamdaman niya noong gabing kasama niya ang babaeng iyon sa kama. Ganitong-ganito rin iyon, ngayong niyayakap siya ng pinsan ni Cognac.

"Ano ba?"

"Sorry," but he knows that she wasn't sincere. Nakangisi pa nga itong humiwalay sa kanya. "Ang bango mo kasi!"

"Whatever."

Nang tumakbo ito papasok sa bahay niya. "Hoy!" He only left himself hanging. Nagsisisi tuloy siya kung bakit pinatulan niya ang kagagahan ng babaeng iyon.

Ayaw na ayaw niya sa mga makukulit. Kaya sige. Titiisin niya lang ang babaeng iyon hanggang sa makabalik sila sa syudad.

Nadatnan niya ito sa sofa na parang bata na manghang-mangha sa bahay niya. Inabot niya ang vase at inilagay roon ang sunflower para hindi malanta.

"Uy, iniipon niya na ang ibinigay ko. Well, may sentimental value iyan para sa'kin kaya..."

"Sa Hardin ko pinitas mo ang bulaklak na ito at hindi ko ugaling hahayaang ilampaso sa kung saan ang mga ari-arian ko. Wag kang feeling miss."

"Ouch!" Umakto pa itong may sakit sa puso kaya bahagyang naalarma siya. When she stood up at parang ahas na inikot nito ang mga braso para yakapin naman siya ulit.

For the second time. Naroon na naman ang pakiramdam na iyon.

"Ang bango-bango mo talaga." Inamoy nito ang dibdib niya kaya napaatras siya. "The fuck!"

Ngumuso ito. "Di'ba ay hahayaan mo akong istorbohin ka dito?"

"Abuso ka na!"

"Talagang lulubus-lubusin ko na 'to no? Halika nga!" Nawalan siya ng balanse ng itinapon nito ang sarili sa kanya. Kaya sabay silang nahiga sa mahabang sofa while she's on his top.

"Ang sarap-sarap mong yakapin."

He has the urge to push her. Pero naalala niya. Ginusto niya pala ang desisyon nitong istorbohin siya. So he let her hugged him. Stay in that position kahit hindi niya na mawari ang kakaibang pakiramdam na iyon.

Hindi naman nawawala ang pagkapikon niya sa dalaga. It's just that. Parang may insolent potion ang pinsan ni Cognac na ngayon ay mukhang wala ng balak na bitiwan siya.

Until he heard her snore. Nakatulog na pala ito sa ibabaw niya. Sinubukan niyang alisin ito pero masyado siyang nabibigatan.

"Oh God!" For sure magigising ito kung gagalaw siya kahit kaunti. At siguro manganganib na naman ang puri niya kung ito ang magsasalita.

He hated aggressive woman. But why the fuck he let her disturbed him since ayaw na ayaw niya naman iyon noon pa? And that...maybe because he was feeling sorry for the pain he caused. May aid pa rin kasi ang noo nito na nasugatan nang bumagsak sa Hardin niya.

Until his door open. Revealing Cognac in his brows furrowed at anumang oras ay maghihisterya ito na makita ang kanilang posisyon na dalawa.

"The fuck Xander! What have you do—"

"Ssh! Tulungan mo nalang ako dito."

Lukot ang mukha nito na lumapit sa kanila. "Your cousin. Saan ba siya ipinaglihi? Masyadong makulit." Agad na reklamo niya.

"Sa iyo lang naman siya ganito..." Saka nito inilayo ang dalaga sa kanya. Doon lang si Xander nakahinga nang maluwag.

"Ano ba ang nangyari at mukhang pagod na pagod iyan?" Nakatingin lang si Cognac sa kanya. "Ako dapat ang magtatanong niyan. Ano ang nangyari at—"

"She left me no choice. Hinayaan ko siyang istorbohin ako dito dahil kapag nakauwi na sa syudad. Never niya na akong kukulitin."

"I know you. Hinding-hindi ka kailanman pumapatol sa mga ganoon." Still Cognac stare was filled of confusion. "Natamaan ka na naman ba sa charm ng pinsan ko?"

Sinulyapan niya ang natutulog pa ring dalaga sa mahabang sofa.

"Hindi. Wala."

"Kausapin mo pwet mo!" Tumayo na ito. "Dito na lang muna si Beverly. Panatag naman ako na hindi mo siya gagahasain—"

"Gago ka! Kargahin mo nalang siya roon sa villa mo." Because as long she stayed here any longer, siya ang hindi mapapakali. Hindi niya rin naman mawari kung ano iyon at bakit?

"Edi magigising ang dragon na iyan. Saka mo na siya pauwiin. Bye!"

Anak ng...Wala nga siyang nagawa habang nakatingin sa papalayong bulto ng kaibigan niya. Mahinang isinara pa nito ang pinto kung kaya't dumako ang tingin ni Xander sa wala pa ring puwang na babae na natutulog sa sofa niya.

Sure she was the prettiest woman on Earth. Hanggang sa hindi niya pa nakikilala ang babaeng iyon na naglagay ng biggest question mark sa pagkatao niya. He will never let himself being tucked in a heart with an enigmatic feelings for him. Ayaw niyang may masaktan siya.

But seeing his friend's cousin being this attractive to him. Bakit parang may nag-iba sa sarili niya?

"It must be the guilt," dumako na naman ang tingin niya sa noo nito na may gauze pa rin.

"Yes it must."

Walang masama sa pagiging mabait niya today. Iling-iling siya sa sarili ngayong bitbit ang kumot para itakip sa katawan ng dalaga.

He must be crazy. But he was only rubbing the hope of the woman he let him disturbed ngayong nandito siya sa bahay-bakasyonan niya.

Kasama ang babaeng nangungulit sa naguguluhang puso niya.