“Looking fresh, huh?” nakangising bati ni River nang makita akong papalapit sa kaniya.
Nakangisi ko siyang kinindatan at saka sumabay sa paglalakad. “You don't know how long I've waited for this day.”
Tinawanan niya lang ako kahit ang totoo'y hindi niya maiintindihan ang sinasabi ko. The days felt like years! Hindi ko inakalang magiging ganito katagal ang ilang araw. And finally, the day has come.
“Kaya keep your eyes around, hmm? She'll be here in a minute or so. She just texted me na malapit na siya.” I nodded and took his advice.
“Oh paano? Tara na?” tanong niya.
“H-Huh? Akala ko ako ang magpipiloto kay Sandra?” I was curious as fuck. Dito unang dadaan si CK bago siya pumunta sa isla. Why the hell would I leave
“Bridesmaids naman! Why don’t we come up here together with the groomsmen?” Napalingon kami pareho sa emcee nang tawagin nito ang bridesmaids.So instead of talking to each other, I excused myself and went in front to play games with my fellow bridesmaids and with the bride. Naagaw ng programa ang buong atensyon ko sa gabing iyon. The program and the venue were very beautiful. Napakaganda ng pagkakaayos sa mga lamesa at ilaw na parang inaakit ako sa isiping… paano kaya kung ganito ang kasal ko?Hmm, that would be nice. Well, a few changes of course. Isa pa, hindi pa rin naman talaga ako kasal kaya… maaari pang matupad iyonSa kalagitnaan ng pag-iisip kong iyon, muling tumama ang paningin ko sa table ko kanina. Akala ko’y umalis na roon si Lionel noong una. But to my surprise, he
“A-Ano?!” gulat kong tanong dahil sa kaniyang sinabi. I don’t know what to feel about his revelations. Hindi ko itatangging bahagya akong natuwa nang malaman kong hindi niya anak ang bata kay Laira, pero ano itong sinasabi niyang kasal kami?We’re married? Since when? Bakit hindi ko alam? Bakit hindi niya sinabi?!Marahan at malungkot na sumulyap sa akin si Lionel bago siya muling bumaling sa aking mga magulang.“What in the world is the meaning of this, Charlotte Katherine?” Nilingon ko si Mommy dahil sa kaniyang sinabi. My eyes widened when I realised that they’re both now looking at me like I did something wrong kahit maging ako ay walang alam sa sinasabi ni Lionel!
“Hi, Darling,” maligayang bati niya. He looks sad, tired, and wanted comfort pero sa kabila ng lahat ng iyon, mas nanaig ang kaniyang ngiti. He looks handsome, pero hindi maaaring ipagpaliban iyong karatula! Anong eat me? “Lionel naman,” sambit ko at kaagad ibinaba ang karatulang hawak niya nang makalapit ako. Bahagyang kumunot ang kaniyang noo at nagulat dahil sa ginawa ko. His eyes widened in shock, and… hindi ko alam kung ako lang ba iyon pero napansin ko ang kaunting sakit na gumuhit sa kaniyang mga mata. Subalit saglit lang iyon na parang sinasabing emosyon ko lang. “W-Why? Did I do something wrong?” gulat niyang tanong. Bumuntong hininga ako at walang choice kundi agawin ang karatula niya upang ipakita iyon.
“What do you say we… go out tomorrow?” tanong ni Lionel bago sumakay sa kaniyang sasakyan. Tapos na ang lunch break at sa totoo lang ay huli na ako sa trabaho dahil nagkwentuhan pa kami ni Lionel. But I’d say that it was truly worth it.Ngumuso ako at bahagyang napangiti sa kaniyang alok. Go out? Like a date?Mukhang magandang ideya iyon dahil sabik na sabik na akong makasama siya ulit. Maybe I deserve a break. Isa pa, napakarami kong gustong sabihin sa kaniya at palagay ko’y hindi ko iyon masasabi sa ganitong paraan na kailangang saglit lang kaming magkikita dahil na rin sa aming mga trabaho.“Pwede naman siguro ako. I-Ikaw? Wala ka bang trabaho?” Tinugon naaman niya iyon ng isang iling at matamis na ngiti.“I can m
“Napakaganda rito!” sambit ko nang lumabas ako sa yacht at nakitang tirik na ang araw. Napakaganda ng kabuuan ng isla at ang mga alon ng malinaw na tubig ng karagatan ay kalmado.The weather is perfect, and so is the moment.“I know. I'm glad you liked it here,” Lionel said before hugging my waist from behind and kissing me behind my ears.“Nawalan din ako ng oras na gumala kaya I'm so happy that you brought me here. Thank you, Lionel.”“We needed time for each other, Darling. And I think that this will be a perfect spot for a… romantic dinner and stuff.”Marahan akong tumango nang nakangiti at muling pinagmasdan ang dagat. Wala talagang kasing ganda. We were asleep on ou
Sa nagdaang araw, we enjoyed ourselves and opened up to each other. And now, it is our third and last day here.Hindi ko itatangging natatakot ako sa sunod na mangyayari pagkatapos nito. Going back means facing the real world again. At ayokong matulad ito sa dati.But whatever happens, I know I will hold on to him. And I hope he does as well.“What do you say we… leave at midnight?” tanong ko sa kalagitnaan ng katahimikan.His eyes widened a bit at my suggestion. Ang plano niya kasi ay umalis ng hapon at iuwi ako ng matiwasay bago lumalim ang gabi. He knows I badly have to catch up with work and wants me to have a good night's sleep later.Pero taliwas iyon sa aking gusto. I want to spend the rest of
“Lionel!” tawag ko at lumapit sa kaniya upang aluhin siya mula sa suntok ni Daddy.He was holding the side of his lips, at hindi ako sigurado kung dumudugo iyon! Oh my goodness, ano bang nangyari?!“My goodness, Charles, what were you thinking?” tanong ni Mommy na hindi naman sinagot ng aking ama.Subalit sa halip na ibaling ang aking atensyon sa kanila ay nanatili iyon kay Lionel.“Ayos ka lang?” tanong ko at sinipat ang labi niya na siyang tinamaan.However, to my surprise, I saw his lips slowly forming a smirk despite being punched. “Ayos na ayos,” aniya pa..
Mararahas ang bumuntong hiningang nanatili ako sa labas ng opisina ni Katherine dahil sa iritasyon.Holding the damn lunch box, I can't stop looking at my wristwatch. Her damn secretary didn't allow me to enter dahil daw ka-meeting nito si Alejandro.Anong pinag-uusapan at gaano ka-importante na hindi pwedeng abalahin?I trust my wife. That bastard is whom I don't trust.After knowing the true colors of that man, hindi ko alam kung mapagkakatiwalaan ko pa siya. Isa pa, patuloy niya akong sinisiraan kay Katherine kaya hindi ako mapakali lalo!Sampung minuto pa at kung hindi pa sila lalabas ay papasok na ako.I breathed heavily and was about to ready myself to enter. However, the do