"Ehermm..." Pag tikhim ni Nora na muling umagaw sa pansin ko.Kanina pa niya iyan ginagawa pero hindi naman siya nag sasalita.Simula nang mag umpisa kaming maglaba ay panay na ang sulyap siya sa akin at pag tikhim para agawin ang pansin ko pero dahil malalim ang iniisip ko ay hindi ko nalang siya pinapansin. "Spit it out nora," sa wakas ay sabi ko sa kanya kaya itinigil niya ang pag kukusot ng mga damit at naiintrigang humarap sa akin.Sabi ko na nga ba at mayroon siyang gustong sabihin! Sanay kasi siyang lagi akong nag oopen up sa kanya ng problema ko noon at marahil ay naninibago siyang nag lilihim na ako sa kanya. "Anong problema?" Tanong niya na may kunot sa noo.Tinignan niya ako na may halong pagkadismaya at pag aalala. dismayado dahil hindi ako nag kukwento at nag aalala dahil nababakas sa mukha ko ang magkabahala. "Wala naman... Bakit mo natanong?" Pag sisinungaling ko sabay iwas ng tingin pero nilakihan lang niya ako ng mata tanda na hindi siya maniniwala sa sinasabi ko
"Hmm!" Nasisiyahan napatango tango ako matapos kong tikman ang niluluto ko.Lumalalim na ang gabi pero ngayon Lang ako nag luluto dahil natagalan akong mag sampay ng mga nilabhan namin kanina.Maaga ding umalis si mang Nolan at sumabay pauwi kay nora kaya hindi na niya ako nagawang ipagluto.Marahang ipinukpok ko ang sandok na gamit ko sa gilid ng kawali para alisin ang mga nakakapit na sarsa roon bago ako nag handa ng makakain sa hapag.Nang matapos akong mag hain ay nag palinga linga ako sa paligid para hanapin si seb pero hindi siya maapuhap ng paningin ko. Simula nang umuwi sila nora ay hindi ko pa ulit siya nakikita... Hindi kaya tumakas nanaman siya?Sinilip ko siya sa kwartong inuokupa niya maging sa sala pero wala siya roon kaya naman lumabas ako sa bakuran para doon siya hanapin... And there he is!Nasa may bandang bakod siya na medyo nakakubli sa malaking puno na naroon... Tatawagin ko na sana siya nang marinig kong may kausap siya sa telepono... Teleponong pinahiram ko sa
Humahangos na napabangon ako sa kama nang sa wakas ay nagising ako sa isa nanamang nakakatakot na bangungot!Napahilamos nalang ako sa mukha ko at nanghihinang pinahid ang luha kong dulot ng masamang panaginip.Sa takot na makasalubong at makita ko ulit si seb kagabi ay sa kwarto ko nalang ako natulog imbes sa sala na nakasanayan kona.As a result, nanaginip nanaman ako ng masama... Panaginip kung saan naroon si enzo at tinatanong ako kung bakit ko siya binigo!Bakit ko siya tinalikuran at bakit ako nag taksil sa kanya! It's that kiss!I can't shake the feeling that I'm betraying enzo for letting seb kiss me... Kaya kahit sa panaginip ay dinadalaw pa rin ako ng konsensya ko.Why can't I just move on?Why can't I live a normal life like everyone else? Everyone says that what happened to enzo isn't my fault, pero bakit sa tuwing susubukan kong mag tiwala ulit sa iba... Sa tuwing hinahayaan ko ang sarili kong mapalapit sa ibang tao, bakit parang laging hindi tama sa pakiramdam?Bakit sa
Where is he going?!Did he know what man?!Who is that man?!What are they talking about?!How did he find seb here?Maraming tanong ang naiwang tumatakbo sa isip ko ngunit hindi ako nakakuha ng kasagutan nang basta nalang umalis ang kotse kasama si seb.He didn't even tell me where he's going!"Para sa akin ba yan anak?" Bahagyang napapitlag ako nang mahimigan ko si mang Nolan na nasa tabi ko na pala ngayon.Hawak niya ang maputik na bota niya na marahil ay ginamit niya sa taniman ng palay kung saan siya nag tatrabaho kanina. "Ah oho mang Nolan,here you go," pag sisinungaling ko sabay abot ng tasa ng kape sa kanya.Hindi rin naman iyon maiinom ni seb dahil umalis lang siya ng ganun ganun nalang!"Ano bang tinatanaw mo riyan," tanong ni mang nolan sabay tingin sa gawing tinitignan ko.sinusundam ko kasi ng tingin ang papalayong pigura ng sasakyang sinakyan ni seb. "Uh...Kilala ho ba ninyo ang kotseng iyon?"Like I said before, may kalakihan ang farm namin kaya walang masyadong tao a
"Hey... You almost ready?" Dinig kong tanong ni seb sabay katok sa pintuan ng kwarto ko.It's been almost an hour since I finished bathing, pero heto parin ako at nakatanga sa harap ng salamin.Nag dadalawang isip pa rin ako kung tutuloy ba ako sa party ni Nora.Isang oras na akong nakatingin sa salamin pero hindi pa rin mawala sa isipan ko ang maraming agam agam.Kahit na anong titig ko sa salamin ay hindi ako nasisiyahan sa hitsura ko.Ito ang unang beses na lalabas uli ako ng farm kaya natatakot ako ng sobra.I have so much doubt in myself!Hindi pa ako kahit kailan nakaramdam ng ganito noon.I know I've got the looks pero ngayon ay pinag dududahan ko na ang sarili ko.Simula talaga ng gabing iyon ay nawala na ang lahat sa akin! Hindi Lang si enzo bagkus ay lahat ng lakas ng loob at confidence na meron ako... At hindi ko alam kung bakit!"Hello?! Aalis ba tayo or what?" Nahihimigan ko ang pagkabagot ni seb mula sa labas ng silid ko kaya naman napabuntong hininga nalang ako at dinamp
"Ezrahh!!!!" Pagkarating na pagkarating palang namin ni seb sa dako ng party ni nora ay dinig ko na agad ang pag tili niya.Alangang napangiti ako nang makitang papalapit na siya sa dako namin... Nakatingin ang ibang tao sa amin dahil sa pag tili niya kaya naman nailang ako ng kaunti.Nahihiyang napayuko ako ng bahagya para takpan ang mukha ko... mahirap na at baka may makakilala sa akin gayong alam ko naman kyng gaano kalaki ang impluwensya ng mga taong gusto akong patayin. "Hey..." Nakangiting bati ko sa kanya sabay halik sa pingi ng makalapit na siya sa amin.Sometimes I envy this woman...she's so bubbly all the time, parang walang problema sa buhay.well I used to be like her, pero ngayon ay para na akong pinagsakluban ng langit at lupa. Minsan namimiss ko rin yung dating ako. "Aw akala ko hindi ka makakarating," sumimangot siya na para bang nalulungkot na hindi ako makapunta."And miss your party? No way!" Sagot ko kahit na alam kong muntik na akong hindi makapunta dahil sa ta
"Screw you seb!!" Malakas na sigaw ko sa kanya nang magpanting ang tenga ko.buong lakas na hinaltak ko ang braso ko sa kanya at itinulak ang dibdib niya. Mabuti nalang talaga at nag iisa lang dito ang bahay namin kaya wala kaming ibang maiistorbo sa kalaliman ng gabi.Pakiramdam ko ay sasabog ako sa sobrang galit kaya hindi ko maiwasan sumigaw."I'm unpredictable?! You're the one who's hard to understand! Talaga bang nag tatanong ka kung anong mali?! Talaga bang hindi mo alam?! Ganyan ka ba talaga kamanhid?!" Puno ng hinanakit na bulyaw ko sa kanya.Nanatiling madilim rin ang ekspresyon niya at halatang naiinis rin sa takbo ng usapan namin.May bahid ng pagkagulat sa mukha nya, marahil ay hindi niya inaasahan na mag pakita ako ng sobrang galit sa kanya.Maging ako ay hindi rin inasahan na kaya ko palang magalit ng ganito. "Kaya nga ako nag tatanong diba? Bakit mo nanaman ba ako iniiwasan? I kno
SEBMarahang kinusot ko ang namumungay kong mata ng maramdaman ko ang pangangati nito kasabay ng ilong ko.Ilang buwan nalag ay matatapos na ang taon kaya naman mas lalo nang lumalamig ang klima.Noong mga nag daang linggo nga lang ay nag kasakit na si ezrah at mukhang ako na yata ang susunod."Bakit kasi hindi ka mag suot ng makapal na damit? Hindi ba't may binigay akong jacket sayo?" Puna ni mang Nolan sa akin nang mapansin niya ang pag singhot singhot ko.Nasa labas kami ngayon at kasalukuyang tumutulong ako sa kanya na mag pakain ng mga alagang pato.Parating maaga kaming nag sisimula sa trabaho sa farm dahil may kalakihan ito... Mabuti nalang talaga at sinanay ako ni dad ng mga ganitong gawain noon kahit na may kaya naman kami sa buhay. "Labahan ho kasi mang nolan... Hindi ko pa nalalabhan," tugon ko sa kanya sabay saboy ng pag kain ng mga bibe.Matagal tagal na rin akong nand