NAGLAHO ang tuwa sa labi ni Margaret nang maalala ang dinanas na hirap matapos siyang ibigay ni Cain sa grupo na iyon. “A-Anong ginagawa mo rito?” aniyang nakaramdam ng takot.Si Cain na hinihingal pa ng sandaling iyon matapos wasakin ang pinto ay humakbang palapit.Ngunit muling hinigpitan ni Margaret ang pagkakasak*l kay Katherine. “’Wag kang lalapit kung ayaw mong makita siyang malagutan ng hininga!”Bumagsak na ang kamay ni Katherine, ang mga mata ay namumuti na at halos wala na sa ulirat. Ano man sandali ay lilisanin na niya ang mundo kung hindi siya bibitawan nito.“Pakawalan mo siya!” sigaw ni Cain.“Hindi!” hiyaw ni Margaret.“Katherine! Naririnig mo ba ‘ko?” ani Cain. “’Wag kang sumuko, ililigtas kita! Sandali na lang.”“Hindi mo na siya maliligtas pa, wala na siya!”Si Katherine na umiitim na ang paningin ay biglang nagkaroon ng pag-asa matapos marinig ang boses ni Cain. Ipinukos niya ang tingin kay Margaret saka niya hinila ang braso nito at kinagat, sanhi kaya ito humiyaw
TILA GUMUHO ang mundo ng dalawang babae matapos iyong marinig. Ilang segundong hindi nakagalaw ang mga ito. Bukas-sara ang bibig dahil hindi makapaniwala sa narinig hanggang sa tumaas na ang emosyon ng dalawa.“B-Bakit?!”“Sandali lang naman, Sir! Hindi ata tamang basta niyo na lang kami sisisantehin!”Halos magkasabay pa iyong sinabi ng dalawa.Si Katherine ng sandaling iyon ay natigilan ng marinig iyon mula kay Shawn. Mabuti na lamang at tapos na sa pagliligpit kaya aalis na.Dahil labas na siya sa sitwasyon na iyon ay sinenyasan niya si Lucille para ipahiwatig na umalis na sila. Tumango naman ito saka kinuha ang ilang gamit at naunang lumabas ng dressing room. Sumunod siya, hindi na nagpaalam kay Shawn dahil mabigat na ang atmosphere sa loob.Pagkasara ng pinto ay naririnig niya pang nagmamakaawa ang dalawang babae hanggang sa dahan-dahan ng humina ang mga boses habang siya papalayo.Naisakay na nila ang mga gamit sa kotse pero bumalik si Katherine sa loob ng venue para pumunta sa
KUMUYOM ang kamay ni Cain sa galit sabay hampas sa table. “Nagawa nila akong isahan?! At papaniwalain na si Margaret ang bangkay na ‘yun?!”Napalunok ng laway si Joey, kinakabahan sa galit nito. “A-Anong gusto niyong gawin ko, Sir?”Naging madilim ang ekspresyon ni Cain habang ang kamay ay namumuti na dahil sa mahigpit na pagkakakuyom. “Ipahanap mo agad si Margaret… At ‘yung grupo? Kausapin mo ang leader nila, gusto ko ng paliwanag kung bakit niya ‘ko nagawang lokohin ng ganito sa tagal ng pinagsamahan namin.”Tumango si Joey bilang tugon saka lumabas ng opisina.Nang maiwan si Cain ay biglang sumagi sa isip niya ang asawa. Kaya kinuha niya ang phone saka ito tinawagan ngunit, hindi sumasagot kahit nakailang attempt na siya.Sa puntong iyon tuluyang kinabahan si Cain kaya hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa at lumabas ng opisina. “Lalabas lang ako saglit,” paalam niya pagdaan sa desk ni Joey.Nang makasakay sa elevator ay muli niyang tinawagan si Katherine. Ngunit ganoon pa rin, hindi i
PAGLABAS sa elevator ay inaya ni Katherine ang kapatid na sa kanila na lang muna kumain.“Wala si Laura dahil hinatid niya si Tita pauwi sa kanila—“ Bigla siyang natigilan nang mapagtanto kung bakit babalik ang Ina ng kaibigan sa dati nitong tinitirhang bahay. “Now I get it! Dahil aalis ka kaya siya babalik.”Pasimpleng umubo si Sherwin sabay iwas ng tingin.“Ilang araw ka ba talagang mawawala?” panghuhuli niya pa sa kapatid.Napakamot ito sa mukha, hindi masabing mawawala siya ng mahigit-kumulang na isang buwan. Kaya upang takasan ang tanong ni Katherine ay nagkunwari siyang nagugutom. “Ano kayang niluto ni Ate Elma?”Napailing na lamang si Katherine saka sila pumasok sa condo. “Kahit kailan talaga…”Tumatakbo naman na lumapit si Shannon ng marinig ang pagbukas ng pinto. “Tito!”Sinalubong naman ito ni Sherwin sabay buhat. “Argh! Grabe, ang bigat,” biro niya sa bata.Ngunit sa halip na sumimangot ay natawa lang si Shannon. “’Cause, I’m big girl na, Tito, kaya mabigat na ‘ko,” paliwan
MABILIS na pumikit si Katherine, hinanda ang sarili sa maaaring mangyari. Ngunit sa halip na maramdaman ang paglapat ng labi nito ay nabigla siya dahil sa pisngi dumampi kaya nagmulat siya ng mata.Natawa naman si Cain nang makita ang reaksyon nito.Natauhan si Katherine saka ito tinulak sabay tayo. “Aalis na ‘ko dahil ginagawa mo na lang akong katatawanan!”Umiling-iling si Cain saka mabilis na inabot ang magkabila nitong kamay. “No, hindi ko gagawin sa’yo ‘yun.”Nagpumiglas si Katherine, pilit binabawi ang kamay hanggang sa bigla siya nitong hinila at hinalikan sa labi. Kumabog nang malakas ang dibdib sa ginawa nito pero pilit pa rin binabawi ang kamay.“Sorry na, promise, hindi na ‘ko tatawa,” may halong paglalambing na sabi ni Cain. “Maupo ka muna, hmm?”Huminga nang malalim si Katherine, tuluyang sumuko dahil alam niyang hindi siya nito titigilan hangga’t hindi nakukuha ang gusto. “Okay, bitawan mo muna ako.”Mabilis naman sinunod ni Cain ang utos pero nilipat lang niya ang kamay
MAKALIPAS ang mahigit-kumulang na isang oras ay lumabas si Helen na nanghihina, tila matutumba at namumutla pa.“Tita!” gulat na sigaw ni Stella saka dali-dali itong inalalayan.Hawak naman ni Helen ang ulo saka mahinang sinabi ang, “Bakit ganito ang nararamdaman ko? Akala ko ba’y bubuti ang pakiramdam ko, hindi naman pala.”Inalalayan ito ni Stella pabalik sa kotse. “Baka dahil ito ang unang beses niyong magpa-hypnotherapy. Sigurado akong bubuti rin ang kalagayan niyo mamaya.”Hawak pa rin ni Helen ang ulo na kumikirot-kirot. “Mukhang kailangan kong uminom ng gamot.”Sa narinig ay agad naman kumilos ang assistant at binigay ang gamot nito. “Ito, Madam, inumin niyo.” Sabay bigay ng bottled water.Nakahinga naman ng maluwag si Helen matapos makainom. Pagkatapos ay sumandal na sa kinauupuan habang nakapikit, tila gustong matulog upang makapagpahinga.Matapos ay naging tahimik ang biyahe nila hanggang sa marating sa bahay. Muling inalalayan ni Stella ang Ginang papasok at paakyat ng hagd