CAPTAIN XIAN HERRERA:
Kahit anong pigil ko sa aking sarili ay hindi ko magawang hindi matukso sa babaeng nasa harapan ko. Alam kong pinangako ko sa sarili ko na hinding-hindi na ako muling magkakagusto kanino man matapos ang mapait na pagwawakas ng relasyon namin ni Yvette. Pero sino ba namang nag-aakalang sa araw na ito, na araw sana ng aking pagpapahinga mula sa stressful flight na nangyari sa amin nitong nakaraang araw ng aking kaibigan at Co-Pilot kong si Matteo ay makakatagpo ko ang babaeng muling makakakuha ng aking atensyon. Mariin kong siniil ng halik ang babaeng nakamaskara. Ang tamis ng kaniyang mga labi . Matinding pag-iinit sa aking katawan ang aking nararamdaman sa tuwing magkakadikit ang balat naming dalawa. Kakaiba ang pakiramdam ko sa babaeng ito kaysa sa ibang babae na binibugaw sa akin ng aking mga kaibigan. Alam ko sa isang kita ko pa lang na may kakaiba sa babaeng ito. "Ayoko na! hindi ko pala kayang gawin ito, hindi na ako tutuloy!" napaurong siya at tila akmang kakawala sa aking bisig ng bigla ko siyang hilahin. "Sorry Darling! Huli na ang lahat para mag-back out ka pa" mariin kong sabi , nakita ko ang biglang paglaki ng kaniyang mata sa ilalim ng maskrang iyon. Hindi ko din alam nakakaramdam ako ng pagkahabag sa kaniya pero mas nananaig ang pagnanasang nararamdaman ko para sa kaniya. "masyado mo ng pinag init ang katawan ko." napasandal siya ng upo sa akin. Kinapitan ko ang kaniyang mukha at siniil siya ng marahas na halik. Pilit siyang nanlalaban pero mas malakas ang aking pwersa. Hindi ko inaasahan at bigla niyang kinagat ang aking mga labi. Matalim ko siyang tinignan ng makita kong nagdugo ang aking mga labi. "IKAW....." sigaw ko sa kaniya pero imbis na saktan ay muli ko siyang hinablot at muli ko siyang siniil ng maalab at mas mainit na halik. Ilang minuto din siyang nanlaban hanggang sa sumuko na siya sa ideyang makakatakas siya sa akin. Ang kaniyang panlalaban ay napalitan ng pagsagot sa aking paghalik. Iniawang niya ang kaniyang bibig at nagbigay ng access sa aking dila upang maglaro ito sa loob ng kaniyang bibig. Nilingkis niya ang kaniyang mga bisig sa aking leeg habang ang aking kamay ay gumapang patungo sa maiksing bistida. “Aaah mmm,” napaawang ang kaniyang mga labi habang sarap na sarap siya sa paglalaro ko sa kaniyang loob. Hinayaan ko lang siyang magpatuloy sa maingay na pag-ungol. Ang kaniyang malambing na tinig ang nang-engganyo sa akin na may higitan pa ang nangyayari. Binuhat ko siya patungo sa aking kama. Tinitigan ko ang kaniyang mukha, masyado akong naiintriga sa babaeng ito. Babaeng nakatago sa kaniyang maskara, {Ano bang inililihim mo at bakit ayaw mong ipakita ang iyong mukha} Winasak ko ang kaniyang damit na parang hayok na hayok sa laman. Bumungad sa aking mga mata ang bilugan at tayong tayo niyang sus*. {bakit ganito ito kaganda, totoo kaya ang sinabi ni Levie na hindi pa ito nagpapalabas sa kaniyang guest?} Hindi ko na pinatagal pa. Sinunggaban ng aking bibig ang kanyang sus*. Habang abala ang aking bibig sa pagsipsip sa kaniyang u***g ay malaya ko namang pinapagalaw ang aking daliri sa kaniyang pagkababae. Nang silipin ko ang kaniyang mukha ay napapakagat siya sa kaniyang mga labi. Ang lakas makabaliw ng babaeng ito. Sa isang iglap ay nasakop ko na siya. Alam kong ako ang nakauna sa kaniya, nakaramdam din ako ng guiltness ng malaman kong ako ang nakakuha sa kaniyang puri. Ipinikit niya ang mga mata at kitang-kita ko ang pagkalukot ng balat sa kaniyang pisngi , mahigpit niyang kinapitan ang aking dibdib at bumaon ang matutulis niyang kuko sa aking balat upang maibsan ang sakit na nararamdaman niya. Ang sikip-sikip ng kaniyang kweba kaya’t lalo akong ginanahan. Naramdaman ko ang pagtagaktak ng aking pawis mula sa aking mukha. Ang sarap sa pakiramdam ng labasan ako sa loob ng isang babae. Huli ko itong naramdaman isang dekada na ang nakalipas. KARMELA MENDIOLA: Kinabukasan nauna akong nagising sa akong Ninong. Ang hapdi ng aking pwerta, isang paalala sa akin ng mahalagang bagay na nawala sa akin. Pakiramdam ko ay lalagnatin ako. Halos manginig ang kalamnan ko sa binti ng subukan kong bumaba sa kama, sa pagtayo ko ay nakita ko ang bahid ng dugo na nagmantsa sa kaniyang higaan. Ngayon wala na akong maipagmamalaki sa aking magiging asawa. Ang tila mangiyak-ngiyak kong mukha ay napalitan ng pagkataranta ng sunod sunod na mag ring ang aking cellphone, halos malaglag ko pa ito sa sahig ng magdalos-dalos ako sa pagsagot upang hindi magising si Ninong at makaalis na ako kaagad sa kwarto nito. At nang tignan ko kung sino ang tumatawag ay nagmula pala ito sa kaibigan kong nurse na si Althea na siyang nag-alalaga kay Mama. Agad akong nagtungo sa banyo para sagutin ang tawag, sa isang pitik ay bumalik ako sa reyalidad tungkol sa responsibilidad ko para sa pagpapagamot ni Mama. Nang matapos naming mag -usap. Dali dali ko ng inayos ang aking sarili, ngunit mula sa aking likod , biglang lumitaw sa repleksyon ng salamin si Ninong Xian. Mabuti na lamang at mabilis kong naisuot ang aking maskara, hindi ko alam pero pakiramdam ko ay may ibang pakay ito sa bigla niyang pagsulpot. "At saan ka naman pupunta?!" matigas na tanong sa akin ni Ninong/Capt. Xian, ang tinig niya ay punong puno ng kontrol at hindi papayag. Para namang nagpanting ang aking tainga sa tanong niyang iyon. Buo ang aking loob at nagpakita ako ng katapangan kahit sa totoo lang ay nanginginig na ang aking tuhod sa sobrang takot na makilala niya ako "Hey! Ang usupan natin isang gabi lang, ano sa tingin mo? Hindi ako mananatili ng isang minuto pa dito sa tabi mo" mayabang kong sagot sa kaniya, hindi ko maikubli ang hinanakit ko dahil sa pagwasak niya sa aking dignidad. Ng dahil sa dalawang milyon nawala ang aking puri. ““Hmmm nagbago na ang isip ko. Gagawin kong 10 milyon kapalit ng pagiging contract partner ko sa loob ng isang taon! Kapag pumayag ka ngayon din ay ibibigay ko sayo ang kabayaran. Pagkatapos ng isang taon magiging malaya ka na sa gusto mong gawin. Magkakaruon tayo ng kaniya-kaniyang buhay. Pero sa panahong contract partner kita kailangan mo akong pagsilbihan bilang asawa mo!” “Hindi… lumayo ka!” Umatras ako ng dalawang ngunit sa halip na tumigil , lalo pang lumapit sa akin si Ninong, ang kaniyang presensya ay nagdudulot ng kakaibang takot at pangamba sa akin. "HINDI KA PWEDENG UMALIS"Mula sa kabilang linya ng telepono sa kaniyang saradong silid ay kausap ni Prince ang kaniyang lawyer na kaibigan na siyang mapapagkatiwalaan niya na kumapit ng kaso niya. “Hello… Atty. Lawrence, ano ng nahanap mo tungkol sa kaso ko?” seryosong tanong ni Prince mula sa video call nila“Prince, mas kailangan mong maging maingat ngayon. Alam kong isa si Ms. Hailey Herrera sa pinaghihinalaan mo pero masisiguro kong wala siyang alam sa nangyari sayo. Aksidente lang talaga ang naging pagkikita niyo. Isa si Chramis sa mga binabantayan ko ngayon ng husto. Dahil magmula ng bumalik siya mula dyan sa US ay may kakaiba na siyang kinikilos. Palagi siyang lumalabas kasama ang isang lalaki!” tugon nito“Alam ko na yun” tugon niya tungkol kay Hailey “ano naman ngayon kung lumabas si Charmis kasama ang isang lalaki? Normal naman yun at single siya.” anas nitoSumeryoso ang mukha ni Atty. Lawrence “alam ko naman yun Prince, pero hindi mo naiintindihan ang ibig kong sabihin. Namataan siya ng mga de
Habang lumilipas ang mga araw, naging routine na nila ang mga ganoon: sa umaga ay therapy at pagpapa-inom ng gamot para kay Prince, sa hapon ay pinag uusapan nila ang tungkol sa negosyo at paminsanang training para kay Hailey , sa gabi ay nagluluto si Hailey para sa kanilang hapunan na kung noon ay bihira niyang gawin ngayon ay nakakasanayan na niya pagkatapos ay nanonood sila ng movies at maikling kwentuhan bago sila matulog. Unti-unting nasanay si Hailey sa presensya ni Prince. Ang pagiging makulit nito, ang mga pagbibiro niya na kahit na minsan ay nakaka offend nakasanayan na lang niya, at higit sa lahat, ang biglaang seryosong tingin kapag napapatingin ito sa kanya. Hindi din niya maipaliwanag pero parang nagbibigay ito ng kakaibang ibig sabihin sa kaniya.Isang gabi, matapos ang mahabang araw ng therapy at trabaho, nakaupo sila sa veranda. Tahimik na nakatingin si Prince sa mga bituin, habang si Hailey naman ay nakaupo sa tabi niya, may hawak na tasa ng tsaa.“Hailey,” biglang sa
Matapos ang hapunan, tinulungan niya si Prince bumalik sa kwarto. Doon nagsimula ang awkward na moment sa pagitan nilang dalawa. Hindi pa malaman ni Hailey kung paano niya gagawin ng magpatulong si Prince. “Hailey, pwede bang… tulungan mo ako dito?” mahina ang boses ni Prince at halatang nahihiya pero no choice na siya, hindi niya kayang yumuko para isuot ang pantulog niya. Napatigil si Hailey. “Ha? Ako? Eh… bakit ako? Saka nakakaloka ka naman Prince, baka mamaya kung ano pang makita ko.Juskupo naman” “Kung ayaw mo, tatawag ako ng nurse bukas. Pero ngayon… wala akong choice. Promise, hindi ako hihingi ng iba pa. Just this once.”Tila nakunsensya si Hailey sa sinabi ni Prince. Kaya kahit naiilang ay dahan-dahan siyang lumapit. Tinulungan niyang alisin ang kaniyang pang-ibaba at habang ginagawa niya iyon, naramdaman niya ang bigat ng sitwasyon. Nakaramdam siya ng pag iinit sa kaniyang mukha. Hindi niya maintindihan kung ano ang mararamdaman niya. Naiilang din siya at the same ti
Makalipas ang isang linggo ng pananatili sa ospital, sa wakas ay pinayagan na ring makalabas si Prince ng kaniyang mga doktor. Sobrang nanlumo siya sa nangyari sa kaniyang pamilya pero kailangan niyang bumangon para sa sarili niya.Kahit na malakia ng ibinagsak ng katawan at halatang nanghihina, nagawa nitong ngumiti habang inililipat siya ng mga nurse sa wheelchair. Kahit pa nakalabas na siya, malinaw pa rin ang bilin ng doktor sa kaniya; kailangan ng mahigpit na therapy para sa kaniyang mga paa at mag-pahinga muna sa pagtatrabaho, hindi puwedeng mapuwersa ang katawan niya dahil mas maaring mag resulta ito ng mas malala pa sa kaniyang inaasahan. Samantalang mula hallway ng ospital ay naglalakad si Hailey, hawak ang mga discharge papers na kinuha niya sa nurse station at ang kanyang Daddy ay abala sa pakikipag-usap sa doktor. Nang lumapit ang nurse na nagtutulak kay Prince, napatingin ito kay Hailey na abala sa papel.“hey Hailey,” mahina niyang tawag. Napalingon si Hailey. “Yes? An
Sandaling natahimik si Xian. Pinatong nito ang dyaryo sa mesa at nagbuntong-hininga. “Hailey, oo. Malungkot man, pero totoo. Nakausap ko ang isang business associate namin kanina. Hindi na kinaya ng father niya sa ospital. At bukas… pupunta tayo sa burol niya. Lilipad kami ng Mommy mo papunta ng US kasama ang iba pa naming kaibigan para makiramay.Kailangan din naming dalawin si Prince, lalo na’t ulila na rin siya sa kaniyang ina. Mahirap ang pinagdadaanan ng batang yun.”Parang may sumundot sa dibdib ni Hailey. Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang mga palad. “Si Prince po? Kamusta siya?”“Wala na rin siyang ina, alam mo naman ‘yon. Kaya doble ang bigat ng pinapasan niya ngayon. Sabi ng mga kasama ko sa negosyo, nasa ospital pa rin siya. Nabaldado daw, hindi pa tiyak kung makakalakad pa siya ulit.”Hindi nakapagsalita agad si Hailey. Sa loob-loob niya, hindi niya alam kung ano ang mararamdaman, lungkot ba, awa, guiltness dahil pinag isipan pa niya ito ng hindi maganda. Pero may mal
Nagtungo na siya sa banyo para mag-ayos ng kaniyang sarili. Hindi din siya nagtagal sa paliligo at nag-asikaso na siya sa kaniyang unang araw ng pagpasok.Huling tanaw sa salamin. Tinignan niya ang kaniyang light make up. Sinuot niya ang kaniyang hindi sobrang kaikliang palda na tinernuhan niya ng brown sleevless na may hindi kahalayaan ang disenyo sa may parteng dibdib na tinakpan ng kaniyang katernong kulay ng suit at high heels.Kung marunong sa fashion ang makakakita sa kaniya ay malalaman mong mayaman talaga siya dahil ang brand ng kaniyang mga gamit ay mula sa mga luxury brand. Mula sapatos hanggang sa mga aksesoryang gamit niya.“Oh God, guide me today. Nawa ay hindi ako mapag-initan ng mag among iyon.” Dasal ni Hailey bago tuluyang sumakay sa kaniyang sasakyan.Ang unang araw niya ay naging smooth, kakaunti ang trabaho taliwas sa inaasahan niya. Ani ng HR head ay binilinan lang sila ni Mr.Tan na sila muna ang bahalang magbigay ng task para sa kanya dahil nagkaruon ng biglaang