Nabigla si Lexa. Nanlaki ang kanyang mga mata, parang biglang natanggalan ng hininga. Nanginig ang buong katawan niya habang iniisip ang kalunos-lunos na kamatayan ng kanyang mga magulang. Tumulo ang luha sa kanyang pisngi, at muntik na siyang matumba sa bigat ng sindak at sakit. Ngunit sa halip na bumagsak, nagpakatatag siya. Lumapit kay Richmond at buong lakas niyang sinampal ang lalaki.Slap!Umalingawngaw ang malakas na sampal sa loob ng marangyang conference room. Napatingin ang mga direktor, gulat na gulat sa eksena.Nanginginig sa galit si Richmond, halos hindi makapaniwala na sinampal siya ng isang babae. Ramdam niya ang init sa kanyang pisngi, at lalo siyang nagngitngit sa hiya. Namula ang kanyang mukha habang malamig na bumulong,"Sinampal… mo lang ako?"Marahan niyang iniangat ang kanyang tingin kay Lexa, naglalabas ng nakakakilabot na presensya. Para bang bawat hakbang ng kanyang galit ay pumapait sa hangin. Napaatras si Lexa, halos hindi makahinga sa takot.Mabilis niyang
Napasinghap si Lexa, hindi agad nakapigil, at halos matigilan sa biglang pagkakahawak sa kanyang leeg. Nanginginig ang kanyang mga kamay, at ramdam niya ang malamig na kilabot na bumalot sa buong katawan."Bakit palpak na plano ang nakuha mo?!" sigaw ni Richmond sa isang boses na malamig at nakakatakot, halos gumigiwang ang paligid sa tindi ng galit niya. "Alam mong ikaw ang may access sa mga classified files ng kumpanya! Ikaw ang nakakaalam kung nasaan ang company plan!"Nagpumiglas si Lexa, halos mawalan ng hininga, pilit na nagsalita habang nangingilid ang luha sa kanyang mata. "Hin—hindi ko alam! Wala akong kinalaman!"Pinandilatan siya ni Richmond bago siya biglang binitawan. Bumagsak si Lexa sa tuhod, sumapo sa leeg at malakas na inubo, nanginginig at hingal na hingal. Ngunit bago pa siya tuluyang makaahon, sinampal siya ni Richmond—isang malakas na sampal! na kumalabog sa conference room.Nabahala ang lahat, ngunit nanatiling malamig ang titig ni Lexa, nakatingin kay Richmond n
Nandilim ang mukha ni Ramiro, ang mga mata'y nag-aapoy habang malamig niyang tinanong, "Anong nangyari?!"Kinilabutan ang sekretarya. Halos mapaluhod siya sa takot, nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang mga papeles. Yumuko siya nang husto bago nagsimulang magpaliwanag, halos hindi makatingin kay Ramiro."C-Chairman, sinunod namin ang plano… Kinuha namin ang mga lupang nakasaad, inilapit ang pondo, at ipinatupad ang mga unang hakbang sa pagkakasunod-sunod ng plano. Una, bumili kami ng ilang lote na tinukoy para sa mall at mixed-use development, pero nang suriin nang mabuti… mataas pala ang flood risk area, hindi matutuloy ang konstruksyon nang hindi gumagastos nang doble sa drainage at foundation system."Nagpahinga siya sandali, nanginginig ang boses, bago nagpatuloy. "Ikalawa, sinubukan naming simulan ang pagkuha ng lupa para sa industrial hub. Ngunit nang alamin ang zoning clearance, nalaman naming restricted area pala ito para sa environmental protection. Kailangan ng
Pagkasagot, lumitaw sa malaking screen ng telepono ang imahe ng isang lalaking nasa katanghaliang edad. Suot nito ang isang mamahaling pulang suit, kumikintab sa ilalim ng maliwanag na chandelier. Nakaupo siya sa isang malapad na swivel chair na yari sa mamahaling balat. Hawak niya ang isang tabako, at mula sa gilid ng kanyang labi ay lumalabas ang makapal na usok na waring sinadyang palabasin para ipakita ang kapangyarihan.Sa likuran niya, makikita ang interior ng isang pribadong silid sa loob ng villa—mga puting marmol na dingding, isang cabinet na punô ng mamahaling alak, at isang nakabukas na pinto kung saan sumisilip ang liwanag mula sa hardin. Ang paligid ay tahimik, ngunit ramdam na ramdam ang eksklusibong kapangyarihan at yaman ng taong iyon."Magandang gabi," bati ni Richmond, puno ng kumpiyansa. "Binabati kita sa pagkuha ng plano ng Everest Corp. Sa loob ng tatlo hanggang limang taon, kung masusunod ang bawat detalye, kikita ka ng bilyon-bilyon."Tumawa nang malalim ang lal
Biglang ngumisi si Richmond, pilit na itinatago ang poot sa ilalim ng ngiting iyon. Tinitigan niya nang matalim si Richard, halos butasin ng kanyang tingin ang kalmadong mukha ng kapatid."Sinasabi mo pa rin… na hindi ikaw ang kumuha?" madiin niyang tanong, bawat salita'y punong-puno ng galit at panunumbat.Nagkibit-balikat lang si Richard, kinuha ang baso ng iced coffee sa gilid, at marahang humigop bago tumugon. "Hindi naman ako ang kumuha," sagot niya nang malamig. "Si Kevin."Halos sabay na napalingon ang lahat kay Kevin. Sa halip na matakot, maayos niyang inayos ang kanyang suit, para bang isang abogado na tatayo sa korte at ipapahayag ang hatol. Sa kanyang mga mata ay mababanaag ang kumpiyansa, at kahit ang ngiti niya'y may halong pang-aasar."Correction," aniya, sabay ngisi. "Hindi si Richard ang kumuha… kundi ang Prophet."Bang!Muling umalingawngaw ang malakas na hampas ng kamao ni Richmond sa ibabaw ng mesa, halos mabasag ang salamin. "Pinagloloko niyo ba ako?!" sigaw niya,
Nanginginig pa rin ang lalaking nakajacket habang nakaluhod, hindi makatingin nang diretso kay Richmond. Ang bigat ng katahimikan ay dumadagundong sa buong conference room, tanging marahas na paghinga ni Richmond ang maririnig. Ang mga direktor ay nananahimik, ayaw magsalita, takot na baka sila ang pagbuntunan ng galit.Biglang nagbasag ng katahimikan si Richard. Nakasandal pa rin siya sa upuan, parang nanonood lamang ng isang palabas, may bahid ng ngiti sa labi. "Mukhang…" aniya, mahina ngunit malinaw, "…may taong sumira sa plano mo, mahal kong kapatid."Parang bomba na sumabog sa loob ng silid. Lahat ng ulo'y napalingon sa kanya, kabilang si Richmond. Nanlilisik ang mga mata ni Richmond, parang nasabuyan ng gasolina ang kanyang galit."ANONG SINABI MO?!" halos pasigaw niyang tanong, ang boses ay mabigat at puno ng poot.Ngumisi si Richard, at bahagyang kumindat. "Narinig mo naman, hindi ba? Nakakalungkot… ilang buwan o taon mong pinag-isipan, pinaghirapan, pinagplano—pero sa isang i